Salmo 127
Pagdayaw sa Kaayo sang Dios
1Kon wala ang bulig sang Ginoo,
wala sing pulos ang pagpatindog sang balay ukon ang pagbantay sang siyudad,
2kag wala man sing pulos ang pagbugtaw sing aga pa kag ang pagtulog sing gab-i na sa pagtrabaho agod may makaon.
Kay ang Ginoo amo ang nagahatag sang mga kinahanglanon sang iya mga ginahigugma, bisan pa nga nagakatulog sila.
3Ang mga anak bugay kag regalo halin sa Ginoo.
4Ang mga anak nga natawo sang bataon pa ang ila amay pareho sang mga pana sa kamot sang isa ka soldado.127:4 Ang buot silingon, bintaha para sa amay nga may mga kabataan siya sang bataon pa siya sang sa tigulang na siya.
5Bulahan ang tawo nga may madamo nga mga anak,127:5 anak: sa literal, pana.
kay mabuligan siya kon mag-atubangay sila sang iya mga kaaway sa hukmanan.
መዝሙር 127
በእግዚአብሔር መታመን
የሰሎሞን መዝሙረ መዓርግ።
1እግዚአብሔር ቤትን ካልሠራ፣
ሠራተኞች በከንቱ ይደክማሉ፤
እግዚአብሔር ከተማን ካልጠበቀ፣
ጠባቂ በከንቱ ይተጋል።
2የዕለት ጕርስ ለማግኘት በመጣር፣
ማልዳችሁ መነሣታችሁ፣
አምሽታችሁም መተኛታችሁ ከንቱ ነው፤
እርሱ ለሚወድዳቸው እንቅልፍን ያድላልና።127፥2 ወይም ተኝተው ሳሉ ምግብ ያዘጋጅላቸዋል።
3እነሆ፤ ልጆች የእግዚአብሔር ስጦታ ናቸው፤
የማሕፀንም ፍሬ ከቸርነቱ የሚገኝ ነው።
4በወጣትነት የተገኙ ወንዶች ልጆች፣
በጦረኛ እጅ እንዳሉ ፍላጾች ናቸው።
5ኰረጆዎቹ በእነዚህ የተሞሉ፣
የተባረከ ሰው ነው፤
ከጠላቶቻቸው ጋር በአደባባይ በሚሟገቱበት ጊዜ፣
አይዋረዱም።
