Salmo 122 – HLGN & NRT

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 122:1-9

Salmo 122

Pangamuyo para sa Jerusalem

1Nalipay ako sang ginhambalan ako nga, “Makadto kita sa templo sang Ginoo.”

2Kag subong, ari na kami nagatindog sa mga puwertahan sang Jerusalem.

3Ang Jerusalem isa ka siyudad nga ginpatindog sing maayo kag mapag-on.

4Diri nagakadto ang mga tribo sang Israel sa pagdayaw sa Ginoo suno sa iya gintudlo sa ila.

5Diri sa Jerusalem nagahukom ang mga hari sang Israel nga kaliwat ni David.

6Magpangamuyo kamo para sa maayo nga kahimtangan122:6 maayo nga kahimtangan: Ang Hebreo sini amo ang “shalom,” nga nagakahulugan sang kalinong, kauswagan, maayo nga relasyon, kalipay, ukon kadalag-an. sang Jerusalem paagi sa pagsiling,

“Kabay pa nga ang nagahigugma sa sini nga siyudad magmainuswagon.

7Kabay pa nga malinong kag maayo ang kahimtangan sa sulod sang Jerusalem kag sa mabakod nga mga parte sini.”

8Para sa ikaayo sang akon mga paryente kag mga abyan, nagasiling ako,

“Kabay pa nga maayo lang ang kahimtangan sang Jerusalem.”

9Para sa ikaayo sang templo sang Ginoo nga aton Dios, nagapangamuyo ako nga mag-uswag ang Jerusalem.

New Russian Translation

Псалтирь 122:1-4

Псалом 122

1Песнь восхождения.

К Тебе поднимаю глаза свои,

Обитающий на небесах!

2Вот, как глаза слуг смотрят на руку своего господина,

и глаза служанки на руку своей госпожи,

так наши глаза обращены на Господа,

до тех пор, пока Он не смилуется над нами.

3Помилуй нас, Господи, помилуй нас,

потому что мы по горло насыщены презрением.

4Душа наша наполнена до краев оскорблением надменных

и презрением гордых.