Salmo 119
Ang Kasuguan sang Dios
1Bulahan ang mga tawo nga wala kasawayan ang ila kabuhi, nga nagakabuhi suno sa kasuguan sang Ginoo.
2Bulahan ang mga tawo nga nagasunod sa mga pagpanudlo sang Dios, nga nagatuman sa iya sa ila bug-os nga tagipusuon.
3Wala sila nagahimo sang malain kundi nagasunod sila sa mga pamaagi sang Dios.
4Ginoo, ginhatag mo sa amon ang imo mga pagsulundan agod tumanon namon ini nga may katutom.
5Dako gid ang akon handom nga ang akon pagkabuhi permi matutom sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
6Kon tumanon ko ang tanan mo nga mga sugo, indi ako mahuy-an.
7Dayawon ko ikaw nga may matinlo nga tagipusuon samtang nagatuon ako sang imo matarong nga mga sugo.
8Tumanon ko ang imo mga pagsulundan, gani indi gid ako pagpabay-i.
9Ano bala ang himuon sang isa ka pamatan-on agod mangin matinlo ang iya kabuhi?
Ang iya himuon amo ang pagsunod sa imo pulong.
10Nagadangop ako sa imo sa bug-os ko nga tagipusuon,
gani indi pag-itugot nga talikdan ko ang imo mga sugo.
11Ginatipigan ko ang imo pulong sa akon tagipusuon agod indi ako makasala sa imo.
12Dalayawon ikaw, Ginoo!
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
13Ginasulit-sulit ko hambal ang tanan nga sugo nga imo ginhatag.
14Nagakalipay ako sa pagsunod sang imo mga pagpanudlo, labaw pa sa kalipay nga ginahatag sang manggad.
15Nagapamalandong ako sa imo mga pagsulundan
kag ginahunahuna ko sing maayo ang imo mga pamaagi.
16Nagakalipay ako sa imo mga pagsulundan
kag indi ko pagkalimtan ang imo pulong.
17Magmaayo ka sa akon nga imo alagad
agod padayon ako nga magkabuhi kag magtuman sang imo pulong.
18Buksi ang akon hunahuna
agod nga maintiendihan ko ang matahom nga mga kamatuoran sa imo kasuguan.
19Umalagi lang ako sa sining kalibutan,
gani ipahayag sa akon ang imo mga sugo.
20Sa tanan nga tion nagahandom gid ako sa paghibalo sang imo mga sugo.
21Ginasabdong mo ang mga bugalon, nga imo ginapakamalaot.
Ini sila nagatalikod sa imo mga sugo.
22Ilikaw ako sa ila nga pagpakahuya kag pagyaguta,
kay ginatuman ko ang imo mga pagpanudlo.
23Bisan pa magtipon ang mga manugdumala sa paglibak sa akon,
ako nga imo alagad magapamalandong sa imo mga pagsulundan.
24Ang imo mga pagpanudlo nagahatag sa akon sang kalipay;
amo ini ang akon manuglaygay.
25Daw mapatay na ako, gani padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
26Ginsugid ko sa imo ang parte sa akon kabuhi kag ginpamatian mo ako.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
27Paintiendiha ako sang imo mga pagsulundan
agod mapamalandungan ko ang imo makatilingala nga mga binuhatan.
28Daw malumos ako sa kasubo, gani pabaskuga ako suno sa imo promisa.
29Buligi ako nga indi magkabuhi nga madaya;
kag kaluoyi ako nga matuman ko ang imo kasuguan.119:29 nga matuman ko ang imo kasuguan: ukon, paagi sa imo kasuguan.
30Ginpili ko ang husto nga dalan;
gusto ko gid nga magsunod sa imo mga sugo.
31Ginasunod ko, Ginoo, ang imo mga pagpanudlo,
gani indi pag-itugot nga mahuy-an ako.
32Ginatinguhaan ko gid ang pagkabuhi nga matinumanon sa imo mga sugo tungod kay ginadugangan mo ang akon pag-intiendi.119:32 ginadugangan… pag-intiendi: ukon, ginapalipay mo ako.
33Tudlui ako, Ginoo, sang imo mga pagsulundan,
kag pagatumanon ko ini hasta san-o.
34Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo kasuguan,
kag sundon ko ini kag tipigan sa bug-os ko nga tagipusuon.
35Tuytuyi ako sa pagsunod sang imo mga sugo,
kay sa sini may kalipay ako.
36Hatagi ako sang handom sa pagtuman sang imo mga pagpanudlo sang sa paghandom nga magmanggaranon.
37Ilikaw ako sa paghandom sang mga butang nga wala sing pulos.
Padayuna119:37 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
38Tumana ang imo promisa sa akon nga imo alagad, nga ginapromisa mo sa mga nagatahod sa imo.
39Kuhaa ang mga pagpakahuya sa akon nga akon ginakahadlukan
kay ginakabig ko nga maayo ang imo mga sugo.
40Luyag ko nga magtuman sang imo mga pagsulundan.
Tungod nga ikaw matarong, padayuna119:40 padayuna: ukon, bag-uha. ang akon kabuhi.
41Ginoo, ipakita ang imo paghigugma kag pagluwas sa akon, suno sa imo promisa.
42Dayon masabat ko ang mga nagapakahuya sa akon,
kay nagasalig ako sa imo mga pulong.
43Pahambala ako sang imo matuod nga mga pulong sa tanan nga tion,
kay ang akon paglaom ara lamang sa imo mga sugo.
44Permi ko tumanon ang imo kasuguan hasta san-o.
45Magakabuhi ako nga may kahilwayan,
kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo nga pagsulundan.
46Indi ako magkahuya sa pagsugid sang imo mga pagpanudlo sa atubangan sang mga hari.
47Nagakalipay gid ako sa pagsunod sa imo mga sugo nga akon ginahigugma.
48Ginatahod ko ang imo mga sugo nga akon ginahigugma,
kag ginapamalandungan ko ang imo mga pagsulundan.
49Dumduma ang imo promisa sa akon nga imo alagad,
kay sa sina ginahatagan mo ako sang paglaom.
50Ang imo promisa nagapabuhi sa akon kag nagahatag sa akon sang kalipay sa akon mga pag-antos.
51Puwerte gid ang paghikay sa akon sang mga bugalon,
pero wala ako nagabiya sa imo kasuguan.
52Ginoo, ginadumdom ko ang imo mga sugo nga dugay na nimo nga ginhatag,
kay nagahatag ini sa akon sang kalipay.
53Akig gid ako katama tungod sa mga malaot, nga nagasikway sang imo kasuguan.
54Nagakanta ako parte sa imo mga pagsulundan bisan diin ako mag-estar.119:54 bisan… mag-estar: ukon, diri sa kalibutan nga sa diin umalagi lang ako.
55Ginoo, sa kagab-ihon ginadumdom ko ikaw kag ang imo kasuguan, kon paano ko ini matuman.
56Amo ini ang akon kalipay: ang pagsunod sa imo mga pagsulundan.
57Ikaw lang gid Ginoo ang akon kinahanglan.
Nagapromisa ako sa pagtuman sang imo mga pulong.
58Ginapangabay ko ikaw sa bug-os ko nga tagipusuon nga kaluoyan mo ako suno sa imo promisa.
59Ginhunahuna ko kon paano ako nagkabuhi,
kag nagdesisyon ako nga magsunod sa imo mga pagpanudlo.
60Ginatuman ko gilayon ang imo mga sugo.
61Bisan pa ginagapos ako sang mga malaot, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
62Bisan pa sa tungang gab-i nagamata ako sa pagpasalamat sa imo tungod sang imo matarong nga mga sugo.
63Abyan ako sang tanan nga nagatahod sa imo kag nagatuman sang imo mga pagsulundan.
64Ginoo, ginahigugma mo ang tanan nga tawo sa kalibutan.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
65Ginoo, magmaayo ka sa akon nga imo alagad, suno sa imo promisa.
66Hatagi ako sang kaalam kag ihibalo
kay nagasalig ako sa imo mga sugo.
67Sang una, sang wala mo pa ako pagdisiplinaha, nagbiya ako sa imo,
pero subong ginatuman ko na ang imo pulong.
68Maayo ka gid kag maayo ang imo mga ginahimo.
Tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
69Bisan ginabutang-butangan ako sang mga bugalon, ginatuman ko gihapon ang imo mga pagsulundan sa bug-os ko nga tagipusuon.
70Ina nga mga bugalon wala sing pag-intiendi sa imo kasuguan,
pero ako iya nagakalipay sa pagsunod sini.
71Maayo nga ginsilutan mo ako,
kay paagi sini nakatuon ako sang imo mga pagsulundan.
72Para sa akon, ang kasuguan nga imo ginhatag mas bilidhon pa sang sa madamo gid nga manggad.
73Gintuga mo ako kag ginporma;
hatagi ako sang pag-intiendi agod makatuon ako sang imo mga sugo.
74Nagakalipay ang mga nagatahod sa imo kon makita nila ako,
kay nagasalig ako sa imo pulong.
75Nakahibalo ako, Ginoo, nga matarong ang imo mga sugo.
Kag tungod nga matutom ka, gindisiplina mo ako.
76Kabay pa nga lipayon mo ako sang imo gugma suno sa imo promisa sa akon nga imo alagad.
77Kaluoyi ako agod padayon ako nga magakabuhi,
kay nagakalipay ako sa pagsunod sa imo kasuguan.
78Kabay pa nga mahuy-an ang mga bugalon tungod kay ginabutang-butangan nila ako.
Kon sa akon, magapamalandong ako sa imo mga pagsulundan.
79Kabay pa nga magpalapit sa akon ang mga nagatahod sa imo kag nakahibalo sang imo mga pagpanudlo.
80Kabay pa nga tumanon ko sa bug-os ko nga tagipusuon ang imo mga pagsulundan agod indi ako mahuy-an.
81Ginakapoy na ako sa paghulat sang imo pagluwas sa akon,
pero nagasalig ako sa imo pulong.
82Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa.
Nagapamangkot ako, “San-o mo pa bala ako pabaskugon kag lipayon?”
83Bisan pa pareho na ako sa indi na mapuslan nga panit nga suludlan sang bino, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
84Hasta san-o pa bala ang akon paghulat?
San-o mo pa bala silutan ang mga nagahingabot sa akon nga imo alagad?
85Nagkutkot sang mga buho sa pagsiod sa akon ang mga bugalon nga wala nagasunod sa imo kasuguan.
86Masaligan gid ang tanan mo nga mga sugo.
Buligi ako, kay ginahingabot ako sang mga tawo bisan wala sing kabangdanan.
87Diutayan na lang ako nila mapatay,
pero wala ko ginsikway ang imo mga pagsulundan.
88Tipigi ang akon kabuhi suno sa imo gugma;
tumanon ko ang pagpanudlo nga ginhatag mo.
89Ginoo, ang imo pulong magapadayon sa wala sing katapusan;
malig-on ini pareho sa langit.
90Ang imo katutom nagapadayon hasta san-o.
Ginpahamtang mo sing malig-on ang kalibutan, gani nagapabilin ini.
91Ang tanan nga butang nagapabilin hasta subong tungod sa imo pagbuot.
Kay ini sila nagaalagad sa imo.
92Kon ang imo kasuguan wala nagalipay sa akon, kuntani napatay na ako tungod sang akon pag-antos.
93Indi ko gid pagkalimtan ang imo mga pagsulundan,
kay paagi sini ginapadayon119:93 ginapadayon: ukon, ginabag-o. mo ang akon kabuhi.
94Imo ako, gani luwasa ako!
Kay nagatinguha gid ako sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
95Nagahulat ang mga malaot sa pagpatay sa akon,
pero pamalandungan ko ang imo mga pagpanudlo.
96Nakita ko nga ang tanan nga butang may limitasyon,
pero ang imo mga sugo wala.
97Daw ano ang paghigugma ko sang imo kasuguan.
Ginapamalandungan ko gid ini permi.
98Kag tungod nga ari sa akon permi ang imo mga sugo,
mas maalam ako sang sa akon mga kaaway.
99Madamo pa ang akon naintiendihan sang sa akon mga manunudlo,
kay ang imo pagpanudlo amo ang akon ginapamalandungan.
100Labaw pa ang akon pag-intiendi sang sa mga tigulang,
kay ginatuman ko ang imo mga pagsulundan.
101Ginalikawan ko ang tanan nga malain nga pagginawi agod matuman ko ang imo pulong.
102Wala ako nagbiya sa imo mga sugo,
kay ikaw ang nagatudlo sa akon.
103Daw ano katam-is sang imo mga promisa, mas matam-is pa ini sang sa dugos.
104Nagakuha ako sing pag-intiendi halin sa imo mga pagsulundan,
gani ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
105Ang imo pulong pareho sa suga nga nagahatag kasanag sa akon alagyan.
106Tumanon ko gid ang akon ginsumpa nga magsunod sa imo matarong nga mga sugo.
107Puwerte gid ang akon pag-antos;
padayuna ang akon kabuhi, Ginoo, suno sa imo promisa.
108Batuna, Ginoo, ang akon kinabubut-on nga pagdayaw sa imo,
kag tudlui ako sang imo mga sugo.
109Bisan pa ara ako permi sa peligro sang kamatayon, wala ko ginakalimtan ang imo kasuguan.
110Nagbutang sang siod para sa akon ang mga malaot,
pero wala ako magbiya sa imo mga pagsulundan.
111Ang imo mga pagpanudlo amo ang akon bilidhon nga pagkabutang sa wala sing katapusan,
kay amo ini ang akon kalipay.
112Nagdesisyon ako nga tumanon ko gid ang imo mga pagsulundan hasta san-o.
113Ginakaugtan ko ang mga tawo nga indi mainunungon sa imo,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
114Ikaw ang akon palanaguan kag manugprotektar;
nagasalig ako sa imo pulong.
115Palayo kamo sa akon, kamo nga mga nagahimo sing malain,
agod matuman ko ang mga sugo sang akon Dios.
116Hatagi ako sang kusog suno sa imo promisa
agod padayon ako nga magakabuhi;
kag indi pag-itugot nga mapaslawan ako sa akon paglaom sa imo.
117Buligi ako agod maluwas ako;
kag isentro ko permi ang akon hunahuna sa imo mga pagsulundan.
118Ginasikway mo ang tanan nga nagabiya sa imo mga pagsulundan.
Sa pagkamatuod, ang ila pagpanunto wala sing pulos.
119Ginakabig mo nga pareho sa basura ang tanan nga malaot nga mga tawo diri sa kalibutan.
Tungod sini ginahigugma ko ang imo pagpanudlo.
120Nagakurog ako sa kahadlok sa imo;
nahadlok gid ako sa imo paghukom.119:120 nahadlok… paghukom: ukon, nagatahod ako sa imo mga sugo.
121Ginhimo ko ang matarong kag husto,
gani indi ako pagpabay-i sa akon mga kaaway.
122Magpromisa ka nga buligan mo ako nga imo alagad;
indi pag-itugot nga piguson ako sang mga bugalon.
123Nagapalangdulom na ang akon panulok sing hulat sa imo promisa nga luwason mo ako.
124Himua sa akon nga imo alagad ang suno sa imo paghigugma,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
125Alagad mo ako, gani hatagi ako sing pag-intiendi
agod maintiendihan ko ang imo mga pagpanudlo.
126Ginoo, tion na ini nga maghulag ka,
kay wala na nagasunod ang mga tawo sa imo kasuguan.
127Tungod nga ginahigugma ko ang imo mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa pinakapuraw nga bulawan,
128kag tungod nga ginasunod ko ang tanan mo nga pagsulundan,
ginakaugtan ko ang tanan nga malain nga pagginawi.
129Maayo gid ang imo mga pagpanudlo,
gani ginasunod ko ini sa bug-os ko nga tagipusuon.
130Ang pagpahayag sang imo mga pulong nagahatag sang kasanag sa hunahuna sang mga tawo kag kaalam sa mga wala sing alam.
131Puwerte gid ang akon handom sa imo mga sugo.
132Talupangda ako kag kaluoyi, pareho sang imo ginahimo permi sa mga nagahigugma sa imo.
133Tuytuyi ako paagi sa imo pulong;
indi pag-itugot nga gamhan ako sang kalautan.
134Luwasa ako sa mga nagapigos sa akon
agod matuman ko ang imo mga pagsulundan.
135Ipakita ang imo kaayo sa akon nga imo alagad,
kag tudlui ako sang imo mga pagsulundan.
136Puwerte gid ang akon hilibion tungod kay wala nagtuman ang mga tawo sa imo kasuguan.
137Matarong ka, Ginoo, kag husto ang imo mga sugo.
138Matarong kag masaligan gid ang mga pagpanudlo nga ginhatag mo.
139Puwerte gid ang akon kaakig kay ginasikway sang akon mga kaaway ang imo mga pulong.
140Napamatud-an nga masaligan gid ang imo promisa,
kag ini ginahigugma ko nga imo alagad.
141Bisan kubos ako kag ginahikayan, wala ko ginakalimtan ang imo mga pagsulundan.
142Wala sing katapusan ang imo pagkamatarong
kag matuod ang imo kasuguan.
143Nag-abot sa akon ang kalisod kag kasakit, pero ang imo mga sugo naghatag sa akon sang kalipay.
144Matarong ang imo mga pagpanudlo sa wala sing katapusan.
Hatagi ako sang pag-intiendi sa imo mga pagpanudlo agod padayon ako nga magakabuhi.
145Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, sa bug-os ko nga tagipusuon;
sabta ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagsulundan.
146Nagapanawag ako sa imo;
luwasa ako, kag pagatumanon ko ang imo mga pagpanudlo.
147Nagabugtaw ako sa wala pa magbutlak ang adlaw
kag nagapangayo ako sang bulig sa imo.
Nagasalig ako sa imo promisa.
148Nagapulaw ako sa bilog nga gab-i sa pagpamalandong sang imo mga promisa.
149Pamatii ako, Ginoo, suno sa imo gugma;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:149 paghukom: ukon, mga sugo.
150Nagapalapit sa akon ang mga malaot nga nagahingabot sa akon, nga nagasikway sang imo kasuguan.
151Pero malapit ka sa akon, Ginoo; kag masaligan119:151 masaligan: ukon, matuod. ang tanan mo nga mga sugo.
152Sa akon nga pagtuon sang imo mga pagpanudlo, dugay na nga nahibaluan ko nga ang ining imo mga pagpanudlo ginhimo mo nga magpadayon sa wala sing katapusan.
153Tan-awa bala ang akon pag-antos kag luwasa ako,
kay wala ko ginkalimtan ang imo kasuguan.
154Depensahi ako sa mga nagaakusar sa akon kag luwasa ako;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo promisa.
155Indi maluwas ang mga malaot, kay wala sila nagatinguha sa pagtuman sang imo mga pagsulundan.
156Dako ang imo kaluoy, Ginoo;
padayuna ang akon kabuhi suno sa imo nga paghukom.119:156 paghukom: ukon, mga sugo.
157Madamo nga mga kaaway ang nagahingabot sa akon,
pero wala gid ako magbiya sa imo mga pagpanudlo.
158Ginakangil-aran ko ang mga indi matutom sa imo,
kay wala nila ginatuman ang imo pulong.
159Tan-awa, Ginoo, kon daw ano ang akon paghigugma sa imo mga pagsulundan.
Padayuna ang akon kabuhi suno sa imo gugma.
160Matuod ang tanan mo nga pulong,
kag wala sing katapusan ang tanan mo nga matarong nga mga sugo.
161Ginahingabot ako sang mga manugdumala bisan wala sing kabangdanan,
pero ang akon tagipusuon nagatahod gid sa imo pulong.
162Nagakalipay ako sa imo promisa pareho sa isa ka tawo nga nakakita sang dako nga manggad.
163Ginakaugtan ko kag ginakangil-aran ang kabutigan,
pero ginahigugma ko ang imo kasuguan.
164Makapila119:164 Makapila: sa literal, Pito ka beses. ako magdayaw sa imo sa isa ka adlaw, tungod sang imo matarong nga mga sugo.
165Makaangkon sang maayo gid nga kahimtangan ang mga nagahigugma sang imo kasuguan,
kag wala sing may makalaglag sa ila.
166Nagalaom ako nga imo ako luwason, Ginoo,
kag nagasunod ako sa imo mga sugo.
167Dako gid ang akon paghigugma sa imo mga pagpanudlo,
gani ginatuman ko gid ini.
168Nahibaluan mo ang tanan ko nga ginahimo,
gani ginatuman ko ang imo mga pagsulundan kag mga pagpanudlo.
169Ginoo, kabay pa nga pamatian mo ang akon pagpanawag sa imo.
Hatagi ako sang pag-intiendi suno sa imo promisa.
170Kabay pa nga pamatian mo ang akon pangamuyo.
Luwasa ako suno sa imo promisa.
171Magadayaw ako permi sa imo,
kay gintudluan mo ako sang imo mga pagsulundan.
172Magakanta ako parte sa imo pulong,
kay matarong ang tanan mo nga mga sugo.
173Kabay pa nga handa ka permi sa pagbulig sa akon,
kay ginpili ko ang pagtuman sang imo mga pagsulundan.
174Nagahandom ako nga luwason mo ako, Ginoo.
Ang imo kasuguan nagahatag sa akon sang kalipay.
175Padayuna ang akon kabuhi agod madayaw ko ikaw,
kag kabay pa nga magbulig sa akon ang imo mga sugo.
176Nagtalang ako pareho sa nadula nga karnero,
gani pangitaa ako nga imo alagad
kay wala ko ginkalimtan ang imo mga sugo.
Salmo 119
Ang Kautusan ng Dios
1Mapalad ang taong namumuhay nang malinis, na naaayon sa utos ng Panginoon.
2Mapalad ang taong sumusunod sa mga katuruan ng Dios, at buong pusong hinahanap ang kanyang kalooban.
3Hindi sila gumagawa ng masama kundi sumusunod sa mga pamamaraan ng Dios.
4Panginoon, ibinigay nʼyo sa amin ang inyong mga tuntunin upang itoʼy matapat naming sundin.
5Labis kong ninanais na maging tapat sa pagsunod sa inyong mga tuntunin.
6At hindi ako mapapahiya kapag sinunod ko ang inyong mga utos.
7Akoʼy magpupuri sa inyo nang may malinis na puso,
habang pinag-aaralan ko ang inyong matuwid na mga utos.
8Susundin ko ang inyong mga tuntunin,
kaya huwag nʼyo akong pababayaan.
9Paano mapapanatili ng isang kabataan na maging malinis ang kanyang buhay?
Mamuhay siya ayon sa inyong mga salita.
10Buong puso akong lumalapit sa inyo;
kaya tulungan nʼyo akong huwag lumihis sa inyong mga utos.
11Ang salita nʼyo ay iningatan ko sa aking puso upang hindi ako magkasala sa inyo.
12Purihin kayo Panginoon!
Ituro nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin.
13Paulit-ulit kong sinasabi ang mga kautusang ibinigay ninyo.
14Nagagalak akong sumunod sa inyong mga katuruan,
higit pa sa kagalakang dulot ng mga kayamanan.
15Ang inyong mga tuntunin ay aking pinagbubulay-bulayan
at iniisip kong mabuti ang inyong pamamaraan.
16Magagalak ako sa inyong mga tuntunin,
at ang inyong mga salitaʼy hindi ko lilimutin.
17Ipadama nʼyo ang inyong kabutihan sa akin na inyong lingkod,
upang patuloy akong makasunod at makapamuhay ng ayon sa inyong salita.
18Buksan nʼyo ang aking isipan upang maunawaan ko ang kahanga-hangang katotohanan ng inyong kautusan.
19Akoʼy pansamantala lang dito sa sanlibutan,
kaya ipaliwanag nʼyo sa akin ang inyong mga utos.
20Sa lahat ng oras ay naghahangad akong malaman ang inyong mga utos.
21Sinasaway nʼyo ang mga hambog
at isinusumpa ang mga ayaw sumunod sa inyong mga utos.
22Ilayo nʼyo ako sa kanilang panghihiya at pangungutya,
dahil sinusunod ko ang inyong mga turo.
23Kahit na magtipon ang mga namumuno at mag-usap laban sa akin,
akong lingkod nʼyo ay patuloy na magbubulay-bulay ng inyong mga tuntunin.
24Ang inyong mga turo, ay nagbibigay sa akin ng kagalakan, at nagsisilbing tagapayo.
25Akoʼy parang mamamatay na, kaya panatilihin nʼyo akong buhay ayon sa inyong pangako.
26Sinabi ko sa inyo ang tungkol sa aking pamumuhay at pinakinggan nʼyo ako.
Ituro nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin.
27Ipaunawa nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin,
upang pagbulay-bulayan ko ang inyong kahanga-hangang mga gawa.
28Akoʼy nanlulumo dahil sa kalungkutan, palakasin nʼyo ako ayon sa inyong pangako.
29Ilayo nʼyo ako mula sa paggawa ng masama,
at tulungan nʼyo ako na sundin ang inyong kautusan.
30Pinili ko ang tamang daan,
gusto kong sumunod sa inyong mga utos.
31Panginoon, sinunod ko ang inyong mga turo,
kaya huwag nʼyong papayagang akoʼy mapahiya.
32Pinagsisikapan kong sundin ang inyong mga utos,
dahil pinapalawak nʼyo ang aking pang-unawa.
33Panginoon, ituro nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin,
at habang nabubuhay itoʼy aking susundin.
34Bigyan nʼyo ako ng pang-unawa sa inyong kautusan,
at itoʼy buong puso kong susundin at iingatan.
35Pangunahan nʼyo ako sa aking pagsunod sa inyong mga utos,
dahil ito ang aking kasiyahan.
36Bigyan nʼyo ako ng pagnanais na sundin ang inyong mga turo at hindi ang pagnanais na yumaman.
37Ilayo nʼyo ako sa pagnanais ng mga bagay na walang kabuluhan.
Panatilihin nʼyo ang aking buhay119:37 Panatilihin … buhay: o, Baguhin nʼyo ang aking buhay. ayon sa inyong pangako.
38Tuparin nʼyo ang inyong ipinangako sa akin na inyong lingkod,
na siyang mga ipinangako nʼyo sa mga may takot sa inyo.
39Alisin nʼyo ang mga kahihiyan na aking kinatatakutan,
dahil mabuti ang inyong mga tuntunin.
40Gusto kong sundin ang inyong mga tuntunin.
Dahil kayoʼy matuwid, panatilihin nʼyo akong buhay.119:40 panatilihin … buhay: Tingnan ang “footnote” sa talatang 37.
41Panginoon, ipakita nʼyo ang inyong pag-ibig at pagliligtas sa akin, ayon sa inyong pangako.
42Pagkatapos sasagutin ko ang mga kumukutya sa akin,
dahil akoʼy nagtitiwala sa inyong mga salita.
43Tulungan nʼyo akong masabi ang katotohanan sa lahat ng pagkakataon,
dahil ang pag-asa ko ay nakasalalay sa inyong mga kautusan.
44Lagi kong susundin ang inyong kautusan habang akoʼy nabubuhay.
45Mamumuhay akong may kalayaan,
dahil pinagsisikapan kong sundin ang inyong mga tuntunin.
46Hindi ko ikakahiyang sabihin ang inyong mga turo sa harapan ng mga hari.
47Nagagalak akong sundin ang inyong mga utos na aking minamahal.
48Iginagalang ko ang inyong mga utos na aking minamahal,
at pinagbubulay-bulayan ko ang inyong mga tuntunin.
49Alalahanin nʼyo ang inyong ipinangako sa akin na inyong lingkod,
dahil ito ang nagbibigay sa akin ng pag-asa.
50Ang inyong mga pangako ang siyang nagpapalakas,
at umaaliw sa akin sa kahirapang aking dinaranas.
51Palagi akong hinahamak ng mga hambog,
ngunit hindi ako humihiwalay sa inyong kautusan.
52Panginoon, inaalala ko ang inyong katarungang ibinigay noong una,
at itoʼy nagbibigay sa akin ng kaaliwan.
53Akoʼy galit na galit sa masasamang tao,
na ayaw sumunod sa inyong kautusan.
54Umaawit ako tungkol sa inyong mga tuntunin kahit saan man ako nanunuluyan.
55Panginoon, sa gabi ay inaalala ko kayo at iniisip ko kung paano ko masusunod ang inyong kautusan.
56Ito ang aking kagalakan: ang sumunod sa inyong mga tuntunin.
57Kayo lang Panginoon, ang tangi kong kailangan.
Akoʼy nangangakong susundin ang inyong mga salita.
58Buong puso akong nakikiusap sa inyo na ako ay inyong kahabagan ayon sa inyong pangako.
59Pinag-isipan ko kung paano ako namuhay,
at napagpasyahan kong sumunod sa inyong mga turo.
60Agad kong sinunod ang inyong mga utos.
61Kahit iginagapos ako ng masasama, hindi ko kinakalimutan ang inyong kautusan.
62Kahit hatinggabi ay gumigising ako upang kayoʼy pasalamatan sa inyong matuwid na mga utos.
63Akoʼy kaibigan ng lahat ng may takot sa inyo at sumusunod sa inyong mga tuntunin.
64Panginoon, minamahal nʼyo ang lahat ng tao sa buong mundo.
Ituro nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin.
65Panginoon, maging mabuti kayo sa akin na inyong lingkod, ayon sa inyong pangako.
66Bigyan nʼyo ako ng kaalaman at karunungan,
dahil nagtitiwala ako sa inyong mga utos.
67Nang akoʼy hindi nʼyo pa pinarurusahan, akoʼy lumayo sa inyo,
ngunit ngayoʼy sinusunod ko na ang inyong mga salita.
68Napakabuti nʼyo at mabuti ang inyong mga ginagawa.
Ituro nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin.
69Kahit na akoʼy sinisiraan ng mga taong mapagmataas, buong puso ko pa ring tinutupad ang inyong mga tuntunin.
70Hindi sila nakakaunawa ng inyong kautusan,
ngunit akoʼy sumusunod sa inyong mga utos nang may kagalakan.
71Mabuti na pinarusahan nʼyo ako,
dahil sa pamamagitan nito natutunan ko ang inyong mga turo.
72Para sa akin, ang kautusang ibinigay nʼyo ay higit na mahalaga kaysa sa maraming kayamanan.
73Akoʼy nilikha at hinubog nʼyo;
kaya bigyan nʼyo ako ng pang-unawa upang matutunan ko ang inyong mga utos.
74Matutuwa ang mga may takot sa inyo kapag akoʼy kanilang nakita,
dahil akoʼy nagtitiwala sa inyong salita.
75Panginoon alam kong matuwid ang inyong mga utos.
At dahil kayo ay matapat, akoʼy inyong dinisiplina.
76Sanaʼy aliwin nʼyo ako ng inyong pagmamahal ayon sa pangako nʼyo sa akin na inyong lingkod.
77Kahabagan nʼyo ako upang patuloy akong mabuhay,
dahil nagagalak akong sumunod sa inyong kautusan.
78Mapahiya sana ang mga mapagmataas dahil sa kanilang paninira sa akin.
Subalit ako ay magbubulay-bulay ng inyong mga tuntunin.
79Magsilapit sana sa akin ang mga may takot sa inyo at nakakaalam ng inyong mga turo.
80Sanaʼy masunod ko nang buong puso ang inyong mga tuntunin upang hindi ako mapahiya.
81Napapagod na ako sa paghihintay ng inyong pagliligtas sa akin,
ngunit umaasa pa rin ako sa inyong mga salita.
82Nagdidilim na ang aking paningin sa paghihintay ng pangako nʼyo sa akin.
Ang tanong koʼy, “Kailan nʼyo pa ako palalakasin at aaliwin?”
83Kahit na ako ay para nang sisidlang-balat na nilalagyan ng inumin na parang hindi na mapakinabangan, hindi ko pa rin nakakalimutan ang inyong mga tuntunin.
84Hanggang kailan pa kaya ang aking paghihintay?
Kailan nʼyo parurusahan ang mga umuusig sa akin na inyong lingkod?
85Ang mga mapagmataas na hindi sumusunod sa inyong mga kautusan ay naghukay ng mga patibong upang akoʼy hulihin.
86-87Kaya tulungan nʼyo ako dahil akoʼy kanilang inuusig nang walang dahilan,
hanggang sa akoʼy nabingit na sa kamatayan.
Ngunit hindi ko tinalikuran ang inyong mga tuntunin dahil maaasahan ang inyong mga utos.
88Ingatan nʼyo ang aking buhay ayon sa pag-ibig nʼyo sa akin,
upang masunod ko ang mga turong ibinigay ninyo.
89Panginoon, ang salita mo ay mananatili magpakailanman;
hindi ito magbabago tulad ng kalangitan.
90Ang inyong katapatan ay magpapatuloy sa lahat ng salinlahi.
Matibay nʼyong itinatag ang mundo, kaya itoʼy nananatili.
91Ang lahat ng bagay ay nananatili hanggang ngayon ayon sa inyong nais.
Dahil ang lahat ng bagay ay sumusunod sa inyo.
92Kung ang inyong kautusan ay hindi nagbibigay sa akin ng kaaliwan, namatay na sana ako dahil sa pagdadalamhati.
93Hindi ko kailanman lilimutin ang inyong mga tuntunin,
dahil sa pamamagitan nitoʼy patuloy nʼyo akong binubuhay.
94Akoʼy inyo, kaya iligtas nʼyo po ako!
Dahil pinagsisikapan kong sundin ang inyong mga tuntunin.
95Nag-aabang ang masasama upang akoʼy patayin,
ngunit iisipin ko ang inyong mga turo.
96Nakita kong ang lahat ng bagay ay may katapusan,
ngunit ang inyong mga utos ay mananatili magpakailanman.
97Iniibig ko ang inyong kautusan.
Palagi ko itong pinagbubulay-bulayan.
98Ang mga utos nʼyo ay nasa puso ko,
kaya mas marunong ako kaysa sa aking mga kaaway.
99Mas marami ang aking naunawaan kaysa sa aking mga guro,
dahil ang lagi kong pinagbubulay-bulayan ay ang inyong mga turo.
100Higit pa ang aking pang-unawa kaysa sa matatanda,
dahil sinusunod ko ang inyong mga tuntunin.
101Iniiwasan ko ang masamang pag-uugali,
upang masunod ko ang inyong mga salita.
102Hindi ako lumihis sa inyong mga utos,
dahil kayo ang nagtuturo sa akin.
103Kay tamis ng inyong mga salita, mas matamis pa ito kaysa sa pulot.
104Sa pamamagitan ng inyong mga tuntunin,
lumalawak ang aking pang-unawa,
kaya kinamumuhian ko ang lahat ng gawaing masama.
105Ang salita nʼyo ay katulad ng ilaw na nagbibigay-liwanag sa aking dadaanan.
106Tutuparin ko ang aking ipinangako na susundin ang inyong matuwid na mga utos.
107Hirap na hirap na po ako Panginoon;
panatilihin nʼyo akong buhay ayon sa inyong pangako.
108Tanggapin nʼyo Panginoon ang taos-puso kong pagpupuri sa inyo,
at ituro nʼyo sa akin ang inyong mga utos.
109Kahit na akoʼy palaging nasa bingit ng kamatayan,
hindi ko kinakalimutan ang inyong mga kautusan.
110Ang masasama ay naglagay ng patibong para sa akin,
ngunit hindi ako humihiwalay sa inyong mga tuntunin.
111Ang inyong mga turo ang aking mana na walang hanggan,
dahil itoʼy nagbibigay sa akin ng kagalakan.
112Aking napagpasyahan na susundin ko ang inyong mga tuntunin hanggang sa katapusan.
113Kinamumuhian ko ang mga taong hindi tapat sa inyo,
ngunit iniibig ko ang inyong mga kautusan.
114Kayo ang aking kanlungan at pananggalang;
akoʼy umaasa sa inyong mga salita.
115Lumayo kayo sa akin, kayong mga gumagawa ng masama,
upang masunod ko ang mga utos ng aking Dios.
116Panginoon, bigyan nʼyo ako ng kalakasan ayon sa inyong pangako
upang ako ay patuloy na mabuhay;
at huwag nʼyong hayaan na mabigo ako sa pag-asa ko sa inyo.
117Tulungan nʼyo ako upang ako ay maligtas;
at nang lagi kong maituon sa inyong mga tuntunin ang aking isipan.
118Itinakwil nʼyo ang lahat ng lumayo sa inyong mga tuntunin.
Sa totoo lang, ang kanilang panloloko ay walang kabuluhan.
119Itinuturing nʼyo na parang basura ang lahat ng masasama rito sa mundo,
kaya iniibig ko ang inyong mga turo.
120Nanginginig ako sa takot sa inyo;
sa hatol na inyong gagawin ay natatakot ako.
121Ginawa ko ang matuwid at makatarungan,
kaya huwag nʼyo akong pababayaan sa aking mga kaaway.
122Ipangako nʼyong tutulungan nʼyo ako na inyong lingkod;
huwag pabayaang apihin ako ng mga mayayabang.
123Nagdidilim na ang aking paningin sa paghihintay sa inyong pangako na ililigtas ako.
124Gawin nʼyo sa akin na inyong lingkod ang naaayon sa inyong pagmamahal,
at ituro nʼyo sa akin ang inyong mga tuntunin.
125Ako ay inyong lingkod, kaya bigyan nʼyo ako ng pang-unawa,
upang maunawaan ko ang inyong mga katuruan.
126Panginoon, ito na ang panahon upang kayo ay kumilos,
dahil nilalabag ng mga tao ang inyong kautusan.
127Pinahahalagahan ko ang inyong mga utos,
nang higit pa kaysa sa ginto o pinakadalisay na ginto.
128Sinusunod ko ang lahat nʼyong mga tuntunin,
kaya kinamumuhian ko ang lahat ng masamang gawain.
129Kahanga-hanga ang inyong mga turo,
kaya sinusunod ko ito nang buong puso.
130Ang pagpapahayag ng inyong mga salita ay nagbibigay-liwanag sa isipan ng tao at karunungan sa mga wala pang kaalaman.
131Labis kong hinahangad ang inyong mga utos.
132Masdan nʼyo ako at kahabagan,
gaya ng lagi nʼyong ginagawa sa mga umiibig sa inyo.
133Patnubayan nʼyo ako sa pamamagitan ng inyong mga salita,
at huwag nʼyong hayaang pagharian ako ng kasamaan.
134Iligtas nʼyo ako sa mga nang-aapi sa akin,
upang masunod ko ang inyong mga tuntunin.
135Ipakita nʼyo sa akin na inyong lingkod ang inyong kabutihan,
at turuan nʼyo ako ng inyong mga tuntunin.
136Labis akong umiiyak dahil hindi sinusunod ng mga tao ang inyong kautusan.
137Matuwid kayo, Panginoon,
at tama ang inyong mga paghatol.
138Ang inyong ibinigay na mga turo ay matuwid at mapagkatiwalaan.
139Labis ang aking galit dahil binalewala ng aking mga kaaway ang inyong mga salita.
140Napatunayan na maaasahan ang inyong mga pangako,
kaya napakahalaga nito sa akin na inyong lingkod.
141Kahit mahirap lang ako at inaayawan, hindi ko kinakalimutan ang inyong mga tuntunin.
142Walang katapusan ang inyong katuwiran,
at ang inyong kautusan ay batay sa katotohanan.
143Dumating sa akin ang mga kaguluhan at kahirapan,
ngunit ang inyong mga utos ay nagbigay sa akin ng kagalakan.
144Ang inyong mga turo ay matuwid at walang hanggan.
Bigyan nʼyo ako ng pang-unawa upang patuloy akong mabuhay.
145Panginoon, buong puso akong tumatawag sa inyo;
sagutin nʼyo ako, at susundin ko ang inyong mga tuntunin.
146Tumatawag ako sa inyo;
iligtas nʼyo ako, at susundin ko ang inyong mga tuntunin.
147Gising na ako bago pa sumikat ang araw
at humihingi ng tulong sa inyo,
dahil nagtitiwala ako sa inyong pangako.
148Akoʼy nagpuyat ng buong magdamag, upang pagbulay-bulayan ang inyong mga pangako.
149Panginoon, dinggin nʼyo ako ayon sa inyong pagmamahal;
panatilihin nʼyo akong buhay ayon sa inyong paghatol.119:149 paghatol: o, utos.
150Palapit na nang palapit ang masasamang umuusig sa akin, ang mga taong tumatanggi sa inyong kautusan.
151Ngunit malapit kayo sa akin, Panginoon; at ang inyong mga utos ay maaasahan.
152Sa pag-aaral ko ng inyong mga turo, naunawaan ko noon pa man na ang inyong mga katuruan ay magpapatuloy magpakailanman.
153Masdan nʼyo ang dinaranas kong paghihirap at akoʼy inyong iligtas,
dahil hindi ko kinakalimutan ang inyong kautusan.
154Ipagtanggol nʼyo ako at iligtas,
panatilihin nʼyo akong buhay ayon sa inyong pangako.
155Hindi maliligtas ang masasama,
dahil hindi nila ipinamumuhay ang inyong mga tuntunin.
156Napakamaawain nʼyo Panginoon;
panatilihin nʼyo akong buhay ayon sa inyong paghatol.119:156 paghatol: o, utos.
157Marami ang umuusig sa akin,
ngunit hindi ako lumayo sa inyong mga turo.
158Kinasusuklaman ko ang mga hindi tapat sa inyo,
dahil hindi nila sinusunod ang inyong salita.
159Tingnan nʼyo Panginoon kung paano ko sinusunod ang inyong mga tuntunin.
Panatilihin nʼyo akong buhay ayon sa inyong tapat na pag-ibig.
160Totoo ang lahat ng inyong salita,
at ang inyong mga utos ay makatuwiran magpakailanman.
161Inuusig ako ng mga namumuno ng walang dahilan,
ngunit salita nʼyo lang ang aking kinatatakutan.
162Nagagalak ako sa inyong mga pangako na tulad ng isang taong nakatuklas ng malaking kayamanan.
163Namumuhi ako at nasusuklam sa kasinungalingan,
ngunit iniibig ko ang inyong kautusan.
164Pitong beses119:164 Pitong beses: o, Paulit-ulit, o, Maingat. akong nagpupuri sa inyo bawat araw dahil matuwid ang inyong mga utos.
165Magiging payapaʼt tiwasay ang kalagayan ng mga umiibig sa inyong kautusan,
at silaʼy hindi mabubuwal.
166Panginoon umaasa ako na akoʼy inyong ililigtas,
at sinusunod ko ang inyong mga utos.
167Buong puso kong iniibig ang inyong mga turo,
at itoʼy sinusunod ko.
168Ang lahat kong ginagawa ay inyong nalalaman,
kaya sinusunod ko ang inyong mga tuntunin at katuruan.
169Panginoon, pakinggan nʼyo sana ang aking hinaing.
Bigyan nʼyo ako ng pang-unawa ayon sa inyong pangako.
170Sanaʼy dinggin nʼyo ang aking dalangin, at iligtas ako katulad ng inyong ipinangako.
171Lagi akong magpupuri sa inyo,
dahil tinuturuan nʼyo ako ng inyong mga tuntunin.
172Akoʼy aawit tungkol sa inyong mga salita,
dahil matuwid ang lahat nʼyong mga utos.
173Palagi sana kayong maging handa na akoʼy tulungan,
dahil pinili kong sundin ang inyong mga tuntunin.
174Panginoon, nananabik ako sa inyong pagliligtas.
Ang kautusan nʼyo ay nagbibigay sa akin ng kagalakan.
175Panatilihin nʼyo ang aking buhay upang kayoʼy aking mapapurihan,
at sanaʼy tulungan ako ng inyong mga utos na masunod ang inyong kalooban.
176Para akong tupang naligaw at nawala,
kaya hanapin nʼyo ako na inyong lingkod,
dahil hindi ko kinakalimutan ang inyong mga utos.
