Salmo 106 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 106:1-48

Salmo 106

Ang Kaayo sang Dios sa Iya Katawhan

1Dayawa ang Ginoo!

Pasalamati siya kay maayo siya;

ang iya gugma wala sing katapusan.

2Wala sing may makasugid ukon makadayaw sing bug-os sang gamhanan nga mga binuhatan sang Ginoo.

3Bulahan ang tawo nga nagahimo sing husto kag matarong sa tanan nga tion.

4Ginoo, dumduma ako kon magbulig ka sa imo katawhan;

luwasa man ako kon magluwas ka sa ila,

5agod maagom ko man ang kauswagan sang imo pinili nga nasyon

kag agod makaambit man ako sang ila kalipay

kag makaupod ako sa ila pagdayaw sa imo.

6Nakasala kami pareho sang amon mga katigulangan;

malain gid ang amon ginhimo.

7Sang didto sa Egipto ang amon mga katigulangan, wala nila ginsapak ang imo makatilingala nga mga binuhatan.

Wala nila pagdumduma ang imo gugma nga ginpakita sa ila sing makapila ka beses,

kag nagrebelde sila sa imo sa Mapula nga Dagat.

8Pero ginluwas mo sila agod mapadunggan ka kag makita nila ang imo gahom.

9Ginmanduan sang Ginoo ang Mapula nga Dagat nga magmala, kag nagmala ini;

kag gintuytuyan niya ang iya katawhan sa pagtabok sa dagat nga daw sa nagalakat lang sila sa desierto.

10Ginluwas niya sila sa kamot sang mga kaaway.

11Gintabunan sang tubig ang ila mga kaaway

kag wala gid sing may nakaluwas sa ila.

12Gani nagtuo sila sa iya mga promisa

kag nagkanta sila sang pagdayaw sa iya.

13Pero nalimtan dayon nila ang iya ginhimo

kag wala sila maghulat sang iya laygay.

14Didto sa kamingawan, gintilawan nila ang Dios tungod sang ila sobra nga handom sa pagkaon.

15Gani ginhatag niya sa ila ang ila ginpangayo,

pero ginpadal-an man niya sila sang balatian nga nagpaluya sa ila.

16Didto sa ila nga kampo sa kamingawan, nahisa sila kay Moises kag kay Aaron. Si Aaron gindedikar nga mag-alagad sa Ginoo.

17Gani nagbuka ang duta kag nahulog si Datan kag si Abiram kag ang ila mga pamilya.

18Kag may kalayo pa gid nga nagsunog sa ila malaot nga mga sumulunod.

19Didto sa Horeb, naghimo ang mga Israelinhon sang bulawan nga torite nga baka

kag ginsimba nila ini nga dios-dios.

20Ginbayluhan nila ang ila dungganon nga Dios sang imahen sang isa ka turo nga baka nga nagahalab sang hilamon.

21-22Ginkalimtan nila ang Dios nga nagluwas sa ila kag naghimo sang gamhanan kag makatilingala nga mga binuhatan didto sa Egipto, ang duta sang mga kaliwat ni Ham, kag didto sa Mapula nga Dagat.

23Ginlaglag na kuntani sang Dios ang iya katawhan kon wala magpatunga si Moises nga iya alagad, sa pagkombinsi sa iya nga punggan niya ang iya kaakig agod indi niya sila malaglag.

24Ginbaliwala pa gid nila ang maayo nga duta kay wala sila magtuo sa promisa sang Dios.

25Nagkinumod sila sa ila mga tolda kag wala sila magtuman sa Ginoo.

26Gani nagpanumpa ang Ginoo nga pamatyon niya sila sa kamingawan,

27kag laptahon niya ang ila mga kaliwat sa iban nga mga nasyon nga sa diin magakalamatay sila.

28Gintugyan nila ang ila kaugalingon sa dios-dios nga si Baal nga didto sa Bukid sang Peor

kag nagkaon sila sang mga halad nga ginhalad sa mga patay.106:28 mga patay: ukon, patay nga mga dios-dios.

29Ginpaakig nila ang Ginoo tungod sang ila malaot nga mga binuhatan,

gani nag-abot sa ila ang kalalat-an.

30Pero nagpatunga si Finehas,

gani nag-untat ang kalalat-an.

31Ang ginhimo ni Finehas ginakabig nga matarong,

kag dumdumon ini sang mga tawo hasta san-o.

32Didto sa tuburan sang Meriba, ginpaakig sang mga Israelinhon ang Ginoo,

kag naglain gid ang buot ni Moises sa ila mga ginhimo.

33Tungod nga ginpalain nila ang buot ni Moises, nakahambal siya sang mga pulong nga wala niya paghunahunaa sing maayo.

34Wala ginpamatay sang mga Israelinhon ang mga katawhan sa Canaan suno sa ginsiling sa ila sang Ginoo.

35Sa baylo, nagpakig-isa sila sa sini nga mga katawhan kag ginsunod nila ang ila pagginawi.

36Ginsimba nila ang ila mga dios-dios kag nagdala ini sang kalaglagan sa ila.

37Ginhalad nila ang ila mga kabataan sa mga demonyo

38nga mga dios-dios sang Canaan.

Tungod sang ila pagpamatay sang ila inosente nga mga kabataan, ginhigkuan nila ang duta sang Canaan

39pati ang ila kaugalingon.

Tungod sang ila ginhimo, nagluib sila sa Dios pareho sa isa ka babayi nga nagpanginlalaki.

40Gani naakig ang Ginoo sa katawhan nga iya ginapanag-iyahan,

kag ginkangil-aran niya sila.

41Gintugyan niya sila sa mga nasyon nga ila mga kaaway,

kag gin-gamhan sila sang sini nga mga nasyon.

42Ginpigos sila sang ila mga kaaway kag gin-ulipon.

43Madamo nga beses nga ginluwas sila sang Dios,

pero ginahungod pa gid nila nga magrebelde sa iya,

gani nalaglag sila tungod sang ila sala.

44Pero kon magpanawag gani sila sa Dios, ginabuligan niya gihapon sila sa ila mga kalisod.

45Gindumdom sang Dios ang iya kasugtanan sa ila,

kag tungod sa iya dako nga gugma sa ila nagbaylo ang iya hunahuna nga indi na niya sila pagsilutan.

46Ginbuot niya nga kaluoyan sila sang mga nagbihag sa ila.

47Luwasa kami, Ginoo nga amon Dios,

kag tipuna kami liwat sa amon duta halin sa mga nasyon,

agod makapasalamat kami kag makadayaw sa imo pagkabalaan.106:47 pagkabalaan: sa literal, balaan nga ngalan.

48Dalayawon ang Ginoo, ang Dios sang Israel, sa wala sing katapusan.

Ang tanan nga katawhan magsabat sang, “Amen!”

Dayawa ang Ginoo!

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Salmo 106:1-48

Salmo 106

106:1,47-481Cr 16:34-36

1¡Aleluya! ¡Alabado sea el Señor!

Dad gracias al Señor, porque él es bueno;

su gran amor perdura para siempre.

2¿Quién puede proclamar las proezas del Señor,

o expresar toda su alabanza?

3Dichosos los que practican la justicia

y hacen siempre lo que es justo.

4Recuérdame, Señor, cuando te compadezcas de tu pueblo;

ven en mi ayuda el día de tu salvación.

5Hazme disfrutar del bienestar de tus escogidos,

participar de la alegría de tu pueblo

y expresar mis alabanzas con tu heredad.

6Hemos pecado, lo mismo que nuestros padres;

hemos hecho lo malo y actuado con iniquidad.

7Cuando nuestros padres estaban en Egipto,

no tomaron en cuenta tus maravillas;

no tuvieron presente tu bondad infinita

y se rebelaron junto al mar, el Mar Rojo.106:7 Mar Rojo. Lit. mar de las Cañas (heb. Yam Suf); también en vv. 9 y 22.

8Pero Dios los salvó, haciendo honor a su nombre,

para mostrar su gran poder.

9Reprendió al Mar Rojo, y este quedó seco;

los condujo por las profundidades del mar

como si cruzaran el desierto.

10Los salvó del poder de sus enemigos,

del poder de quienes los odiaban.

11Las aguas envolvieron a sus adversarios,

y ninguno de estos quedó con vida.

12Entonces ellos creyeron en sus promesas

y le entonaron alabanzas.

13Pero muy pronto olvidaron sus acciones

y no esperaron a conocer sus planes.

14En el desierto cedieron a sus propios deseos;

en los páramos pusieron a prueba a Dios.

15Y él les dio lo que pidieron,

pero les envió una enfermedad devastadora.

16En el campamento tuvieron envidia de Moisés

y de Aarón, el que estaba consagrado al Señor.

17Se abrió la tierra y se tragó a Datán;

sepultó a los seguidores de Abirán.

18Un fuego devoró a esa pandilla;

las llamas consumieron a los impíos.

19En Horeb hicieron un becerro;

se postraron ante un ídolo de fundición.

20Cambiaron al que era su motivo de orgullo106:20 Cambiaron … de orgullo. Lit. Cambiaron la gloria de ellos.

por la imagen de un toro que come hierba.

21Se olvidaron del Dios que los salvó

y que había hecho grandes cosas en Egipto:

22milagros en la tierra de Cam

y portentos junto al Mar Rojo.

23Dios amenazó con destruirlos,

pero no lo hizo por Moisés, su escogido,

que se puso ante él en la brecha

e impidió que su ira los destruyera.

24Menospreciaron esa bella tierra;

no creyeron en la promesa de Dios.

25Refunfuñaron en sus tiendas de campaña

y no obedecieron al Señor.

26Por tanto, él levantó su mano contra ellos

para hacerlos caer en el desierto,

27para hacer caer a sus descendientes entre las naciones

y dispersarlos por todos los países.

28Se sometieron al yugo de Baal Peor

y comieron de las ofrendas a ídolos sin vida.106:28 ofrendas a ídolos sin vida. Lit. ofrendas a los muertos.

29Provocaron al Señor con sus malvadas acciones,

y les sobrevino una plaga.

30Pero Finés se levantó e hizo justicia,

y la plaga se detuvo.

31Esto se le reconoció como un acto de justicia

para siempre, por todas las generaciones.

32Junto a las aguas de Meribá hicieron enojar al Señor,

y a Moisés le fue mal por culpa de ellos,

33pues lo sacaron de quicio

y él habló sin pensar lo que decía.

34No destruyeron a los pueblos

que el Señor les había señalado,

35sino que se mezclaron con los paganos

y adoptaron sus costumbres.

36Rindieron culto a sus ídolos,

y se les volvieron una trampa.

37Ofrecieron a sus hijos y a sus hijas

como sacrificio a esos demonios.

38Derramaron sangre inocente,

la sangre de sus hijos y sus hijas.

Al ofrecerlos en sacrificio a los ídolos de Canaán,

su sangre derramada profanó la tierra.

39Tales hechos los contaminaron;

tales acciones los corrompieron.

40La ira del Señor se encendió contra su pueblo;

su heredad le resultó aborrecible.

41Por eso los entregó a los paganos,

y fueron dominados por quienes los odiaban.

42Sus enemigos los oprimieron,

los sometieron a su poder.

43Muchas veces Dios los libró;

pero ellos, empeñados en su rebeldía,

se hundieron en la maldad.

44Al verlos Dios angustiados,

y al escuchar su clamor,

45se acordó del pacto que había hecho con ellos

y, por su gran amor, tuvo compasión de ellos.

46Hizo que todos sus opresores

también se apiadaran de ellos.

47Sálvanos, Señor, Dios nuestro;

vuelve a reunirnos de entre las naciones,

para que demos gracias a tu santo nombre

y orgullosos te alabemos.

48¡Bendito sea el Señor, el Dios de Israel,

eternamente y para siempre!

¡Que todo el pueblo diga: «Amén»!

¡Aleluya! ¡Alabado sea el Señor!