Salmo 102Salmo 102 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David.
Pangamuyo sang Tawo nga Nagaantos
1Ginoo, pamatii ang akon pangamuyo.
Pamatii ang akon pagpangayo sang bulig sa imo.
2Indi ka magpanago sa akon sa tion sang akon kalisod.
Pamatii ako kon magpanawag ako sa imo,
kag sabta ako gilayon.
3Kay ang akon kabuhi dali lang madula pareho sa aso;
ang akon lawas102:3 lawas: sa literal, mga tul-an. daw sa ginasunog.
4Nagahugos ako pareho sa hilamon nga nagakalaya.
Kag nadulaan ako sang gana magkaon
5tungod sang akon mabaskog nga pag-ugayong.
Daw sa tul-an na lang ako nga ginputos sang panit.
6Nagaisahanon ako pareho sa maila nga pispis
ukon pareho sa bukaw sa guba nga lugar nga wala sing may nagaestar nga tawo.
7Indi ako makatulog; pareho ako sa pispis nga nagaisahanon sa atop sang balay.
8Permi ako ginapakahuy-an sang akon mga kaaway.
Ginayaguta nila ako kag ginagamit nila nga halimbawa ang akon malain nga kahimtangan sa pagsumpa sa iban.
9Ginayaguta nila ako kay wala na ako kaon-kaon
kundi nagapungko na lang sa abo102:9 nagapungko na lang sa abo: Nagapakita ini sang pagpangasubo. kag nagahilibion
10tungod sang imo puwerte nga kaakig sa akon.
Ginayaguta man nila ako kay daw pareho ako sa basura nga ginpudyot mo kag ginhaboy.
11Ang akon kabuhi pareho sa landong nga nagakadula.
Kag pareho ako sa hilamon nga nagakalaya.
12Pero ikaw iya, Ginoo, nagahari sa wala sing katapusan;
dumdumon ka sang mga tawo hasta san-o.
13Handa ka na nga kaluoyan ang Zion,102:13 Zion: ukon, Jerusalem.
tungod kay nag-abot na ang natalana nga tion nga ipakita mo ang imo kaayo sa iya.
14Kay ang ini nga siyudad, bisan wasak na, ginahigugma kag ginakabalak-an pa gihapon sang imo katawhan nga imo mga alagad.
15Ang mga nasyon magatahod sa Ginoo;
ang tanan nga hari sa kalibutan magatahod sa iya nga gamhanan nga presensya.
16Kay patindugon liwat sang Ginoo ang Zion;
ipakita niya ang iya gamhanan nga presensya.
17Pagasabton niya ang pangamuyo sang mga makaluluoy;
indi niya pag-ibaliwala ang ila pangamuyo.
18Isulat ini para sa palaabuton nga mga henerasyon,
agod nga magadayaw sila sa Ginoo:
19Ginatulok sang Ginoo ang kalibutan didto sa iya balaan nga lugar sa langit,
20agod pamatian niya ang mga pag-ugayong sang iya katawhan nga ginbihag
kag agod hilwayon niya ang iya katawhan nga palatyon.
21Kag tungod sini, ang mga ginhimo102:21 mga ginhimo: sa literal, ngalan. sang Ginoo ibantala sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem,
kag didto pagadayawon siya.
22Matabo ini kon magtipon na ang mga katawhan halin sa mga nasyon kag mga ginharian sa pagsimba sa Ginoo.
23Wala pa gani matapos ang akon kabuhi ginapaluya na ako sang Ginoo;
ginapalip-ot niya ang akon kabuhi.
24Gani nagsiling ako,
“O Dios ko nga nagakabuhi sa wala sing katapusan, indi anay pagkuhaa ang akon kabuhi sa wala pa ako magtigulang.
25Sang una gintuga mo ang kalibutan kag ang kalangitan.
26Ini sila magakalawala, pero ikaw magapadayon sa gihapon.
Magagabok sila tanan pareho sa bayo.
Kag pareho man sa bayo, ilisan mo sila kag mawala sila.
27Pero ikaw iya amo lang sa gihapon;
wala ka sing katapusan.
28Ang mga kaliwat sang imo katawhan nga imo mga alagad magakabuhi nga luwas sa katalagman kag bantayan mo sila.”
102
悩みに打ちひしがれている人の祈り
1主よ。私の祈りを聞き、
私の訴えに耳を傾けてください。
2この悩みの時にこそ、私を放っておかず、
すみやかに答えてください。
3-4私の日々は、煙のように消えていくからです。
私は肉体ばかりか心も病み、
草のように踏みにじられ、しおれてしまいました。
食欲もなく、何を食べても味けないのです。
5絶望して嘆き、うめき続けたこの身は、
骨と皮だけになりました。
6まるで、はるか遠い荒野に住むはげたかや、
仲間からはずれて荒野をさまようふくろうのようです。
7屋根にとまった一羽の雀のように孤独をかみしめ、
一睡もできずに身を横たえているのです。
8敵は、くる日もくる日も私をののしり、のろいます。
9-10神の激しい御怒りにふれて、
私はパンの代わりに灰を食べ、
涙まじりの飲み物を飲むのです。
私は神から放り出されました。
11私の一生は、夕方の影のように素早く過ぎ去り、
草のようにしおれます。
12それに引き替え、永遠の王である主のご名声は、
いつまでも語り継がれます。
13私は、あなたがエルサレムを
あわれんでくださることを知っています。
今こそ、その時です。
14あなたの国は、城壁の一つ一つの石にも愛着を覚え、
通りの土さえ大切に思っているのです。
15諸国の民や支配者たちは、
主の前で震え上がりますように。
16主が栄光の姿で現れ、
必ずエルサレムを再建してくださるからです。
17神は、苦闘している人の祈りを聞かれます。
主には、忙しくて彼らの願いが耳に入らない
などということはありません。
18このことを記録にとどめるのは、
子孫たちにも神のなさったことをたたえさせ、
次の時代の者に主を賛美させるためです。
19さあ、こう伝えなさい。
主は天から見下ろし、
20奴隷として死ぬ運命にある民のうめきを聞いて、
解放してくださったと。
21-22すると人々はエルサレムの神殿になだれ込み、
主を賛美し、その歌声は都中に広がるでしょう。
世界の国々の王も、
主を拝もうと詰めかけて来ることでしょう。
23主は、寿命を短くして、
人生半ばで私を倒れさせました。
24そこで、こう申し上げました。
「ああ、永遠に生きておられる神よ、
どうか私を、人生半ばで死なせないでください。
25はるか昔、あなたは地の基礎をすえ、
天をお造りになりました。
26それらはやがて消え去りますが、
あなたは永遠に生き続けられます。
着古した着物のようにすり切れたものは、
新しいものと取り替えられますが、
27あなたご自身は永遠に不変です。
28そして私たちの家系も、あなたの守りのもとに
世代から世代へ継承されていくのです。」
