Roma 12 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Roma 12:1-21

Ang Pagkabuhi Bilang Kristohanon

1Gani mga utod, tungod sa kaluoy sang Dios sa aton, nagapangabay ako sa inyo nga ihalad ninyo ang inyo kaugalingon bilang buhi nga halad sa Dios. Itugyan ninyo ang inyo kaugalingon sa pag-alagad sa iya suno sa iya luyag. Amo ini ang husto nga pagsimba sa Dios. 2Indi kamo magsunod sa mga pagginawi sang mga tawo sa sini nga kalibutan. Tuguti ninyo ang Dios nga bag-uhon niya ang inyo hunahuna, agod mahibaluan ninyo ang kabubut-on sang Dios—kon ano ang maayo, husto, kag kon ano gid ang iya nagustuhan.

3Bilang apostol nga amo ang bugay sang Dios sa akon, ginahambalan ko kamo tanan nga indi kamo maghunahuna nga daw si sin-o gid kamo, kundi hunahunaon ninyo sing husto kon ano ang inyo mga abilidad suno sa pagtuo nga ginhatag sang Dios sa inyo. 4Kay kon paano nga ang aton lawas may madamo nga parte, kag ang kada parte may iya nga buluhaton, 5kita nga mga tumuluo amo man. Bisan matuod nga madamo kita, isa lang kita ka lawas sa aton paghiusa kay Cristo, kag nagaalangot kita sa isa kag isa. 6Kag tungod nga ang kada isa sa aton may iya nga abilidad nga nabaton suno sa bugay sang Dios, gamiton ta ining ginhatag niya. Kon may ginhatagan sing abilidad sa pagsugid sang mensahi sang Dios, gamiton niya ina suno sa iya pagtuo. 7Kag kon may ginhatagan sing abilidad sa pagserbisyo sa iya isigkatawo, dapat magserbisyo siya; kon sa pagtudlo, dapat magpanudlo; 8kon sa paglaygay, dapat magpanglaygay; kon sa paghatag sa mga imol, dapat maalwan nga manughatag; kon sa pagdumala, magdumala nga may kapisan; kag kon sa pagbulig sa mga nalisdan, magbulig nga may kalipay.

9Kinahanglan sinsero gid ang aton paghigugma. Likawan ta ang malaot, kag himuon permi ang maayo. 10Bilang mag-ulutod kay Cristo maghigugmaanay gid kita, kag magtinahuray sa isa kag isa. 11Magmapisan kita kag indi magtinamad; mag-alagad kita sa Ginoo nga hugot gid sa aton tagipusuon. 12Kag tungod nga may paglaom kita nga maayo ang aton palaabuton, dapat mangin malipayon kita. Batason ta ang mga kabudlayan, kag magpangamuyo kita permi. 13Buligan ta ang mga katawhan sang Dios sa ila mga kinahanglanon, kag batunon ta sa aton balay ang mga dumuluong.

14Ipangamuyo ninyo sa Dios nga pakamaayuhon niya ang mga tawo nga nagahingabot sa inyo. Indi kamo magpangamuyo nga silutan sila sang Dios. 15Magkalipay kamo upod sa mga nagakalipay, kag magkasubo upod sa mga nagakasubo. 16Tratara ninyo ang isa kag isa sing palareho.12:16 Tratara… palareho: ukon, Magkabuhi kamo nga may paghiusa. Indi kamo magpabugal kundi magpakig-abyan sa mga tawo nga kubos. Indi kamo maghunahuna nga maalam gid kamo.

17Kon may maghimo sang malain sa inyo, indi kamo magbalos sang malain. Kundi pinsaron ninyo kon paano kamo makahimo sing maayo sa atubangan sang mga tawo. 18Himua ninyo ang inyo masarangan nga wala gid sing gamo sa inyo pagpakig-upod sa tanan nga tawo. 19Mga hinigugma, indi gid kamo magtimalos; pabay-i ang Ginoo nga magsilot sa ila sa iya kaakig. Kay nagasiling ang Ginoo sa Kasulatan, “Ako ang magatimalos; ako ang magasilot sa ila.”12:19 Deu. 32:35. 20Gani sundon ta ang ginasiling sang Kasulatan: “Kon ang imo kaaway ginagutom, pakauna; kon ginauhaw, paimna. Kay kon himuon mo ini mahuya siya sa iya ginahimo sa imo.”12:20 mahuya siya sa iya ginahimo sa imo: sa literal, magatumpok ka sang baga sa iya ulo. 12:20 Hul. 25:21-22. 21Indi kamo magpadaog sa malain, kundi dauga ninyo ang malain paagi sa paghimo sang maayo.

Persian Contemporary Bible

رومیان 12:1-21

رفتار ما در مقابل لطف خدا

1ای ايمانداران عزيز، در مقابل اين لطف و رحمت خدا، التماس می‌كنم كه بدنهای خود را مانند قربانی زنده و مقدس به او تقديم كنيد، زيرا اين است قربانی كه مورد پسند اوست. شايسته است او را اينچنين عبادت و خدمت كنيد. 2رفتار و كردار و شيوهٔ زندگی مردم دنيا را تقليد نكنيد، بلكه بگذاريد خدا افكار و طرز فكرتان را دگرگون كند تا به انسانی جديد تبديل شويد. آنگاه قادر خواهيد شد ارادهٔ خدا را درک كرده، آنچه را كه خوب و كامل و مورد پسند اوست، كشف كنيد.

3به عنوان پيام‌آور خدا، از جانب او شما را نصيحت می‌كنم كه خود را بزرگتر از آنچه كه هستيد به حساب نياوريد، بلكه دربارهٔ خود درست قضاوت كنيد و خود را با آن مقدار ايمانی بسنجيد كه خدا به شما عطا كرده است. 4‏-5درست همانطور كه بدن انسان اعضای مختلف دارد، بدن مسيح يعنی كليسا نيز اعضای گوناگون دارد؛ هر يک از ما عضوی از بدن او هستيم و برای تكميل آن لازم می‌باشيم و مسئوليت و وظيفه‌ای مشخص در آن داريم. اما در كل، همه متعلق به يكديگريم و به هم نياز داريم.

6خدا از روی لطف خود، به هر يک از ما نعمت و عطای خاصی بخشيده است تا وظايف خاصی را انجام دهيم. اگر خدا به شما نعمت نبوت كردن داده است، هرگاه مطمئنيد خدا از طريق شما سخن می‌گويد، نبوت كنيد، يعنی پيغامهای خدا را به كليسا اعلام نماييد. 7اگر نعمت شما، خدمت كردن به ديگران است، اين كار را به طرز شايسته انجام دهيد. اگر نعمت تعليم دادن داريد، خوب تعليم بدهيد. 8اگر واعظيد، بكوشيد كه موعظه‌هايتان مفيد و مؤثر باشند. اگر نعمتتان كمک به ديگران از دارايی‌تان می‌باشد، با سخاوت اين كار را انجام دهيد. اگر خدا توانايی مديريت عطا كرده است، اين مسئوليت را جدی بگيريد. آنانی كه اين عطا را دارند كه افسردگان را تسلی دهند، بگذار با رغبت و روحيهٔ مسيحی، اين خدمت را انجام دهند.

9تظاهر به محبت نكنيد، بلكه محبتتان صادقانه باشد. از هر بدی اجتناب كنيد؛ به نيكويی بپيونديد. 10يكديگر را همچون برادران مسيحی، به شدت دوست بداريد. هر یک از شما ديگری را بيشتر از خود احترام كند. 11در خدمت به خداوند تنبلی و سستی به خود راه ندهيد، بلكه با شور و شوق روحانی او را خدمت كنيد.

12به سبب آنچه كه خدا برای زندگی‌تان طرح‌ريزی كرده است، شاد باشيد. زحمات را تحمل نماييد. هميشه دعا كنيد. 13در رفع نيازهای برادران مسيحی خود، كوشا باشيد. درِ خانهٔ شما هميشه به روی ميهمان باز باشد.

14اگر كسی شما را به سبب مسيحی بودن، مورد جفا و آزار قرار داد، او را نفرين نكنيد، بلكه دعا كنيد كه خدا او را مورد لطف خود قرار دهد. 15اگر كسی شاد باشد، با او شادی كنيد؛ و اگر كسی غمگين باشد، در غم او شريک شويد. 16با شادی با يكديگر همكاری نماييد؛ هيچ كاری را برای خودنمايی نكنيد؛ سعی نكنيد فقط با اشخاص بزرگ و مهم معاشرت كنيد، بلكه در جمع اشخاص عادی نيز خوش باشيد. خود را از ديگران داناتر نشماريد.

17هرگز به عوض بدی، بدی نكنيد. طوری رفتار كنيد كه همه بتوانند ببينند كه شما در كارهايتان صادق و درستكار می‌باشيد. 18با هيچكس جر و بحث نكنيد. تا آنجا كه ممكن است با مردم در صلح و صفا به سر بريد.

19برادران عزيز، هرگز از كسی انتقام نگيريد؛ انتقام خود را به خداوند واگذار كنيد، چون در كتاب آسمانی نوشته شده كه مجازات انسانها از آن اوست. 20پس، اگر دشمنت گرسنه باشد، به او غذا بده و اگر تشنه باشد، به او آب بده تا از كاری كه كرده، شرمگين و پشيمان شود. 21اجازه ندهيد بدی بر شما چيره شود، بلكه با نيكی كردن، بدی را مغلوب سازيد.