Panalambiton 5 – HLGN & CARST

Ang Pulong Sang Dios

Panalambiton 5:1-22

1O Ginoo, dumduma kon ano ang natabo sa amon. Tan-awa ang amon kahuy-anan. 2Ang amon mga duta kag mga balay ginkuha sang mga taga-iban nga lugar. 3Nangin ilo kami, kag ang amon mga iloy nangin balo. 4Kinahanglan pa namon nga baklon ang tubig nga amon ginainom kag ang kahoy nga amon ginagatong. 5Ginapaobra kami nga daw sa mga sapat nga ginagutahan. Kag wala gid kami ginapapahuwaya. 6Nagpasakop kami sa mga taga-Egipto kag taga-Asiria agod lang may pagkaon kami. 7Nagpakasala ang amon mga katigulangan nga patay na subong, kag kami ang nagaantos tungod sang ila sala. 8Ginadumalahan kami sang mga ulipon kag wala sing may makahilway sa amon sa ila mga kamot. 9Sa amon pagpangita sang pagkaon nabutang sa peligro ang amon kabuhi sa mga armado nga mga tawo sa kamingawan. 10Ginahilanat kami sa puwerte nga kagutom, kag ang amon lawas daw hurnohan kainit. 11Ginpanglugos ang amon mga asawa kag mga anak nga babayi sa Zion kag sa mga banwa sang Juda. 12Ginbitay sa kamot ang amon mga pangulo, kag wala pagtahura ang amon mga tigulang. 13Ang amon mga pamatan-on nga mga lalaki ginpilit nga maggaling nga daw mga ulipon, kag ang mga kabataan nagakaladusmo sa pagpas-an sang mabug-at nga mga kahoy. 14Ang mga tigulang wala na nagapungko sa puwertahan sang siyudad sa paghatag sang laygay, kag ang pamatan-on nga mga lalaki wala na nagatukar sang sunata. 15Wala na kami sang kalipay. Imbes nga magsinaot kami, nagapangasubo kami. 16Wala na ang amon kadungganan. Kaluluoy kami, tungod kay nakasala kami. 17Tungod sini nagasakit ang amon balatyagon kag nagapalangdulom ang amon panulok. 18Kay mamingaw na ang Bukid sang Zion, kag ginalagawan na lang ini sang talunon nga mga ido.5:18 talunon nga mga ido: sa English, jackals.

19O Ginoo, nagahari ka sa wala sing katapusan. Ang imo paghari nagapadayon hasta san-o. 20Ngaa permi mo kami ginakalimtan? Ngaa ginsikway mo kami sing malawig? 21O Ginoo, pabalika kami sa imo kag magabalik kami. Ibalik sa amon ang amon maayo nga kahimtangan sang una. 22Sobra na bala ang imo kaakig sa amon nga ginsikway mo na gid kami?

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Плач 5:1-22

Молитва об избавлении

1Вспомни, о Вечный, что случилось с нами,

взгляни и посмотри на бесчестие наше.

2Наследие наше досталось чужим,

дома наши – иноземцам.

3Мы стали сиротами – отца лишились,

матери наши овдовели.

4Воду свою мы пьём за плату,

отдаём деньги за наши же дрова.

5Преследуют нас по пятам,

мы измучены и не находим покоя.

6Мы протягивали руку к Египту и Ассирии,

прося у них хлеба.

7Наши отцы грешили – их уже нет,

а мы несём наказание за их беззакония.

8Рабы господствуют над нами,

и некому вызволить нас из их рук.

9Рискуя своей жизнью, мы добываем хлеб свой,

потому что меч подстерегает нас в пустыне.

10Кожа наша раскалилась от сильного голода,

как будто побывала в печи.

11Женщин бесчестят в Иерусалиме5:11 Букв.: «на Сионе».,

девушек – в городах иудейских.

12Вожди повешены руками захватчиков,

старцев они не уважают.

13Юноши трудятся за жерновами,

и мальчики падают под ношами дров.

14Старцы перестали сидеть у городских ворот,

юноши больше не поют.

15Радость покинула наши сердца,

танцы наши сменились плачем.

16Упал венец с головы нашей;

горе нам, согрешившим!

17Слабеют из-за этого сердца наши,

и мрак затмевает глаза.

18Опустела гора Сион,

и шакалы бродят по ней.

19Ты, о Вечный, – Царь навеки,

престол Твой – из поколения в поколение.

20Почему же Ты до сих пор не вспомнил нас?

Почему оставляешь нас на столь долгое время?

21Верни нас к Себе, Вечный, и мы возвратимся,

обнови наши дни подобно дням, давно миновавшим.

22Или Ты полностью отверг нас,

и гневу Твоему нет меры?