Panalambiton 3 – HLGN & TNCV

Ang Pulong Sang Dios

Panalambiton 3:1-66

1Isa ako nga nakaeksperiensya sang pagsilot sang Ginoo tungod sa iya kaakig. 2Gintabog niya ako palayo kag ginpalakat sa kadulom imbes sa kasanag. 3Ginsilutan niya ako nga wala sing untat adlaw-gab-i. 4Ginpaluya niya ang bug-os ko nga lawas, kag ginbali ang akon mga tul-an. 5Ginsalakay niya ako kag puwerte ang akon kasubo kag kasakit. 6Ginpaestar niya ako sa kadudulman pareho sadtong madugay na nga napatay. 7Ginpakadenahan niya ako kag ginpalibutan sang pader agod indi ako makapalagyo. 8Bisan magpangayo pa ako sang bulig, wala niya ako ginapamatian. 9Ginbalabagan niya sang pader ang akon alagyan, kag ginpaliko-liko niya ang akon ginaagyan. 10Pareho siya sa oso3:10 oso: sa English, bear. ukon leon nga nagapanago kag nagahulat sa pagtukob sa akon. 11Gin-guyod niya ako palayo sa dalan, dayon ginus-ab kag ginbayaan. 12Ginbinat niya ang iya pana kag ginpuntirya sa akon. 13Ginpana niya ako kag naglapos gid sa akon tagipusuon.

14Nangin kaladlawan ako sa akon mga kasimanwa. Ginayaguta nila ako sa bilog nga adlaw paagi sa kanta. 15Puro lang kasakit ang ginhatag niya sa akon. 16Nagkalabingaw ang akon mga ngipon tungod ginpakaon niya ako sang graba, kag ginlapak-lapak niya ako sa duta. 17Ginkuha niya sa akon ang maayo nga kahimtangan, kag wala ko na maeksperiensyahan ang kabuganaan.

18Nadula na ang akon kadungganan kag ang tanan nga ginlauman ko sa Ginoo. 19Mapait panumdumon ang akon pag-antos kag pagtalang-talang. 20Kon panumdumon ko ini permi, nagapalangluya ako. 21Pero nagabalik ang akon paglaom kon madumduman ko nga 22ang gugma kag kaluoy sang Ginoo wala sing katapusan. Amo ina nga wala kita malaglag sing bug-os.3:22 Amo… bug-os: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 23Matutom gid ang Ginoo. Ginapakita niya ang iya kaluoy kada adlaw. 24Nagasiling ako sa akon kaugalingon, “Ang Ginoo amo ang tanan sa akon, gani magalaom ako sa iya.” 25Ang Ginoo maayo sa mga nagalaom kag nagadangop sa iya. 26Maayo nga maghulat kita nga may pagbatas sa pagluwas sang Ginoo sa aton. 27Maayo para sa isa ka tawo ang magpadisiplina samtang bataon pa siya. 28Kon ginadisiplina kita sang Ginoo magpungko kita nga nagaisahanon kag magpamalandong. 29Magpaubos kita sang aton kaugalingon sa atubangan sang Ginoo kag indi madulaan sang paglaom. 30Kon may magtampa sa imo, itaya ang imo guya. Kag batuna ang pag-insulto sang imo mga kaaway. 31Kay ang Ginoo indi magsikway sa aton hasta san-o. 32Bisan tuod nagahatag siya sang kalisod, ginapakita niya gihapon ang kaluoy tungod sa iya dako nga gugma nga wala sing katapusan. 33Kay wala siya nagakalipay sa pagpaantos kag sa pagsakit sa aton.

34-35Indi gusto sang Labing Mataas nga Dios nga pintasan ang mga priso ukon ibaliwala ang kinamatarong sang tawo. 36Indi man gusto sang Ginoo nga indi paghatagan sang hustisya si bisan sin-o. Nakita niya ini tanan nga butang.

37Wala sing may makasiling nga matabo ang isa ka butang kon indi ini pag-itugot sang Ginoo. 38Indi bala nga ang Labing Mataas nga Dios ang nagabuot kon matabo ang isa ka malain ukon maayo nga butang? 39Ngaa bala nagareklamo kita kon ginasilutan kita tungod sang aton mga sala? 40Dapat usisaon naton ang aton pagginawi kag magbalik sa Ginoo. 41Buksan naton ang aton mga tagipusuon kag ibayaw ang aton mga kamot sa Dios sa langit kag magsiling, 42“Nakasala kami kag nagrebelde, Ginoo, kag wala mo kami pagpatawara. 43Naakig ka gid kag ginlagas mo kami kag ginpamatay nga wala sing luoy-luoy. 44Nagpanabon ka sang panganod, agod indi mo mabatian ang amon pangamuyo. 45Ginhimo mo kami nga daw basura sa panulok sang iban nga mga nasyon. 46Ginyaguta kami sang tanan namon nga kaaway. 47Nag-antos kami sa kahadlok, katalagman, kapierdihan, kag kalaglagan.”

48Nagaililig ang akon mga luha tungod nalaglag ang akon mga kasimanwa. 49Padayon nga magailig ang akon luha 50hasta talupangdon kita sang Ginoo halin sa langit. 51Nagasakit ang akon balatyagon sa gindangatan sang mga babayi sa amon3:51 amon: sa Hebreo, akon. siyudad.

52Daw pareho ako sa pispis nga ginlagas sang akon mga kaaway bisan wala ako sing may nahimo nga sala sa ila. 53Gintinguhaan nila ako nga patyon paagi sa paghulog sa akon sa buho kag pagbato sa akon. 54Daw sa malumos ako sa tubig, kag abi ko mapatay na ako.

55Halin sa kadadalman sang buho nagpanawag ako sa imo, O Ginoo. 56Ginpamatian mo ang akon pagpakitluoy kag ang pagpangayo sang bulig. 57Nag-abot ka sang nagpanawag ako sa imo, kag nagsiling ka nga indi ako magkahadlok. 58Ginoo, ginbuligan mo ako sa akon kaso kag ginluwas mo ang akon kabuhi. 59Nakita mo, Ginoo, ang kalautan nga ginhimo sa akon sang akon mga kaaway, gani hatagi ako sang hustisya. 60Nahibaluan mo kon daw ano ang ila pagtimalos sa akon kag ang tanan nila nga plano kontra sa akon. 61O Ginoo, nabatian mo ang pagpang-insulto nila sa akon. Nahibaluan mo ang tanan nila nga plano kontra sa akon— 62ang mga padihot nga ila ginaestoryahan sa bilog nga adlaw kontra sa akon. 63Tan-awa sila! Ginayaguta nila ako paagi sa kanta, nagapungko man sila ukon nagatindog. 64Siluti sila, Ginoo, suno sa nagakabagay sa ila ginhimo. 65Patig-aha ang ila tagipusuon kag pakamalauta sila. 66Lagsa sila kag laglaga sa imo kaakig agod madula sila sa kalibutan.

Thai New Contemporary Bible

เพลงคร่ำครวญ 3:1-66

3 ในภาษาฮีบรู บทนี้เป็นบทกวีที่แต่ละข้อขึ้นต้นด้วยตัวอักษรฮีบรูเรียงตามลำดับ ทุกสามข้อขึ้นต้นด้วยตัวอักษรตัวเดียวกัน 1ข้าพเจ้าคือผู้ที่เห็นความทุกข์ลำเค็ญ

จากไม้เรียวแห่งพระพิโรธของพระองค์

2พระองค์ทรงขับไล่ข้าพเจ้าออกมาเดิน

ในความมืดมนแทนที่จะเดินในความสว่าง

3อันที่จริงพระองค์ทรงหันมาเล่นงานข้าพเจ้า

ครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดวันคืน

4พระองค์ทรงกระทำให้เนื้อและหนังของข้าพเจ้าเหี่ยวย่นไป

ทรงหักกระดูกของข้าพเจ้า

5พระองค์ทรงล้อมกรอบข้าพเจ้าไว้

ด้วยความขมขื่นและความทุกข์ลำเค็ญ

6พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าอยู่ในความมืด

เหมือนคนที่ตายไปนานแล้ว

7พระองค์ทรงล้อมข้าพเจ้าไว้ไม่ให้หนีไปได้

พระองค์ทรงถ่วงข้าพเจ้าด้วยโซ่ตรวน

8แม้เมื่อข้าพเจ้าทูลวิงวอนขอความช่วยเหลือ

พระองค์ไม่ทรงรับฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้า

9พระองค์ทรงวางศิลากั้นทางของข้าพเจ้า

ทรงทำให้หนทางของข้าพเจ้าคดเคี้ยว

10พระองค์ทรงเป็นดั่งหมีที่คอยตะครุบ

ดั่งสิงโตที่ซุ่มอยู่

11พระองค์ทรงลากข้าพเจ้าออกจากทางและฉีกข้าพเจ้าเป็นชิ้นๆ

แล้วทิ้งข้าพเจ้าโดยไม่มีใครมาช่วย

12พระองค์ทรงโก่งคันธนู

เล็งข้าพเจ้าเป็นเป้า

13ลูกธนูจากแล่งธนูของพระองค์

เสียบทะลุหัวใจของข้าพเจ้า

14ข้าพเจ้าตกเป็นขี้ปากให้พี่น้องร่วมชาติหัวเราะเยาะ

เขาร้องเพลงล้อเลียนข้าพเจ้าวันยังค่ำ

15พระองค์ทรงให้ข้าพเจ้ากินผักรสขมจนอิ่ม

และทำให้ข้าพเจ้าเข็ดขมด้วยบอระเพ็ด

16พระองค์ทรงเลาะฟันของข้าพเจ้าด้วยกรวด

ทรงเหยียบย่ำข้าพเจ้าจมฝุ่นธุลี

17สันติสุขถูกพรากไปจากใจของข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าลืมไปแล้วว่าความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างไร

18ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญสิ้นเสียแล้ว

และทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าคาดหวังจากองค์พระผู้เป็นเจ้าก็พังทลาย”

19โปรดระลึกถึงความทุกข์ลำเค็ญและการระหกระเหินของข้าพเจ้า

ระลึกถึงความขมขื่นและบอระเพ็ดที่ข้าพเจ้าได้รับ

20ข้าพเจ้าจดจำสิ่งเหล่านี้ได้ดี

และจิตใจของข้าพเจ้าก็หดหู่อยู่ภายใน

21ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็หวนคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้

ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง

22เพราะความรักใหญ่หลวงขององค์พระผู้เป็นเจ้าเราจึงไม่ถูกผลาญทำลายไป

เพราะพระเมตตาของพระองค์ไม่เคยยั้งหยุด

23มีมาใหม่ทุกเช้า

ความซื่อสัตย์ของพระองค์ยิ่งใหญ่นัก

24ข้าพเจ้ากล่าวกับตนเองว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นทั้งหมดที่ข้าพเจ้ามี

ฉะนั้นข้าพเจ้าจะรอคอยพระองค์”

25องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงดีต่อผู้ที่ฝากความหวังไว้กับพระองค์

ทรงดีต่อผู้ที่แสวงหาพระองค์

26เป็นการดีที่จะสงบรอคอย

ความรอดที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทาน

27เป็นการดีที่คนเราจะแบกแอกไว้

ขณะยังหนุ่มสาว

28ให้เขานั่งเงียบๆ อยู่แต่ลำพัง

เพราะพระองค์ทรงวางแอกนั้นไว้บนเขา

29ให้เขาจำนนซบหน้าลงกับดิน

เพราะอาจยังมีความหวัง

30ให้เขาเอียงแก้มให้ผู้ที่จะตบเขา

และให้เขายอมรับความอัปยศอดสู

31เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า

ไม่ได้ทรงทอดทิ้งมนุษย์ตลอดไป

32แม้พระองค์ทรงให้เกิดความทุกข์โศก แต่ก็ยังจะทรงสำแดงความเมตตาสงสาร

ตามความรักมั่นคงอันใหญ่หลวงของพระองค์

33เพราะพระองค์ไม่ได้ทรงเต็มพระทัยที่จะให้เกิดความทุกข์ทรมาน

หรือความโศกเศร้าแก่มนุษย์ทั้งหลาย

34การเหยียบย่ำ

นักโทษทั้งปวงในดินแดน

35การตัดสิทธิ์ผู้หนึ่งผู้ใด

ต่อหน้าองค์ผู้สูงสุด

36การไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้หนึ่งผู้ใด

องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงเห็นสิ่งเหล่านี้หรือ?

37หากองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้มีประกาศิตไว้

ผู้ใดเล่าจะสั่งให้มันเกิดขึ้นได้?

38ทั้งหายนะและสิ่งดีงาม

ล้วนมาจากพระโอษฐ์ขององค์ผู้สูงสุดไม่ใช่หรือ?

39ควรหรือที่มนุษย์จะบ่น

เมื่อถูกลงโทษเพราะบาปทั้งหลายของตน?

40ให้เราสำรวจตรวจตราวิถีทางของเราเอง

และให้เรากลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า

41ให้เราชูใจและชูมือขึ้นอธิษฐาน

ต่อพระเจ้าในสวรรค์และกล่าวว่า

42“ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปและได้กบฏ

และพระองค์ไม่ได้ทรงให้อภัย

43“พระองค์ทรงคลุมพระองค์เองไว้ด้วยพระพิโรธและทรงตามล่าข้าพระองค์ทั้งหลาย

พระองค์ทรงประหารโดยไม่ปรานี

44พระองค์ทรงคลุมพระองค์เองไว้ด้วยเมฆ

เพื่อไม่ให้คำอธิษฐานใดๆ ขึ้นถึงพระองค์ได้

45พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นกากเดนและเศษขยะ

ในหมู่ประชาชาติ

46“ศัตรูทั้งปวงของพวกข้าพระองค์

เปิดปากว่าร้ายพวกข้าพระองค์

47พวกข้าพระองค์เผชิญความน่าสะพรึงกลัว

การหลอกลวงและความพินาศย่อยยับ”

48ธารน้ำตาไหลหลั่งจากตาของข้าพเจ้า

เพราะพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกทำลาย

49ข้าพเจ้าจะหลั่งน้ำตาไม่ขาดสาย

ไม่หยุดหย่อน

50จนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทอดพระเนตร

จากฟ้าสวรรค์ลงมาเหลียวแล

51สิ่งที่เห็นทำให้จิตใจของข้าพเจ้าทุกข์ระทม

เพราะหญิงทุกคนในเมืองของข้าพเจ้า

52บรรดาผู้ที่เป็นศัตรูกับข้าพเจ้าโดยไม่มีสาเหตุ

ตามล่าข้าพเจ้าเหมือนล่านก

53พวกเขามุ่งปลิดชีวิตของข้าพเจ้าในบ่อ

และขว้างก้อนหินใส่ข้าพเจ้า

54น้ำไหลท่วมมิดศีรษะของข้าพเจ้า

จนข้าพเจ้าคิดว่าตัวเองถึงจุดจบแล้ว

55ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องเรียกพระนามของพระองค์

จากก้นบ่อ

56พระองค์ทรงได้ยินข้าพระองค์อ้อนวอนว่า “ขออย่าทรงปิดพระกรรณ

จากคำร้องทูลขอการบรรเทาของข้าพระองค์”

57พระองค์เสด็จมาใกล้เมื่อข้าพระองค์ร้องเรียกพระองค์

และตรัสว่า “อย่ากลัวเลย”

58ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงรับคดีความของข้าพระองค์

ทรงไถ่ชีวิตของข้าพระองค์

59ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเห็นการร้ายที่เขาทำแก่ข้าพระองค์

ขอทรงให้ความเป็นธรรมแก่ข้าพระองค์!

60พระองค์ทรงเห็นแผนแก้แค้นอันลึกล้ำของพวกเขา

สิ่งทั้งปวงที่พวกเขาคบคิดกันต่อสู้ข้าพระองค์

61ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงได้ยินคำสบประมาทของพวกเขาแล้ว

สิ่งทั้งปวงที่พวกเขาคบคิดกันต่อสู้ข้าพระองค์

62สิ่งที่เหล่าศัตรูซุบซิบพึมพำ

ว่าร้ายข้าพระองค์ตลอดทั้งวัน

63โปรดทอดพระเนตรพวกเขา! จะลุกเหินเดินนั่ง

พวกเขาก็ร้องเพลงถากถางข้าพระองค์

64ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงคืนสนองพวกเขาอย่างสาสม

ตามสิ่งที่มือของพวกเขาได้ทำ

65ขอทรงคลี่ผ้าคลุมใจของพวกเขา

ขอให้คำสาปแช่งของพระองค์ตกแก่พวกเขา!

66ขอทรงรุกไล่พวกเขาด้วยพระพิโรธและทำลายล้างพวกเขา

จากภายใต้ฟ้าสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า