1Sa kaakig sang Ginoo gintabunan niya sang gal-om ang Jerusalem2:1 Jerusalem: sa literal, anak nga babayi sang Zion.. Ginpaubos niya ang dungganon nga Israel nga daw sa ginhaboy niya sa duta halin sa langit. Tungod sa iya kaakig ginpabay-an niya bisan pa ang iya templo. 2Ginlaglag niya nga wala sing luoy-luoy ang tanan nga balay sang mga kaliwat ni Jacob. Sa iya kaakig ginpangguba niya ang napaderan nga mga banwa sang mga pumuluyo2:2 mga pumuluyo: sa literal, anak nga babayi. sang Juda. Ginpaubos niya kag ginpakahuy-an ang ini nga ginharian kag ang mga pangulo sini. 3Sa puwerte niya nga kaakig gindula niya ang tanan nga gahom sang Israel. Wala niya ini pagbuligi sang ginsalakay sang kaaway. Pareho siya sa kalayo nga naglamon sa mga kaliwat ni Jacob kag sa tanan nga butang sa ila palibot.
4Ginapuntirya niya ang iya pana sa iya katawhan, subong nga kaaway niya. Ginpamatay niya ang tanan nga ginapakamahal sang iya katawhan. Ginpaagom niya ang iya puwerte nga kaakig nga daw sa kalayo sa mga pumuluyo sang Jerusalem.2:4 mga pumuluyo sang Jerusalem: sa Hebreo, sa tolda sang anak nga babayi sang Zion. 5Ginlaglag sang Ginoo ang Israel nga daw pareho siya sa kaaway. Gin-guba niya ang napaderan nga mga banwa sang Israel kag ang tanan nga mabakod nga parte sini. Gindugangan pa gid niya ang kasubo kag paghinibi sa Juda. 6Gin-guba niya ang iya templo nga daw sa payag lang sa uma. Ginbuot niya nga kalimtan sang katawhan sang Jerusalem ang natalana nga mga piesta kag mga Adlaw nga Inugpahuway. Sa iya puwerte nga kaakig ginsikway niya ang mga hari kag mga pari. 7Ginsikway sang Ginoo ang iya halaran kag ang iya templo. Ginpaguba niya sa mga kaaway ang mga pader sang mabakod nga mga parte sang Jerusalem. Nagsininggit ini nga mga kaaway sa templo sang Ginoo nga daw nagasaulog sila sang piesta.
8Determinado ang Ginoo sa pagguba sang mga pader sa palibot sang Jerusalem.2:8 Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. Ginplano niya sing maayo ang pagguba sini, kag ginhimo gid niya ini. Gani nagkalaguba ang mga depensa kag mga pader. 9Natabunan sang duta ang mga puwertahan sang siyudad. Nagkalaguba ang mga trangka sini, kay ginpangbali ini sang Ginoo. Ginpangbihag ang hari kag ang dungganon nga mga tawo sang Jerusalem. Wala na ginatudlo ang kasuguan. Kag wala na sing mensahi ang mga propeta halin sa Ginoo. 10Ang mga manugdumala sang Jerusalem2:10 Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. nagapungko sa duta nga wala gid nagahambal. Ginbutangan nila sang mga yab-ok ang ila mga ulo kag nagsuksok sila sang sako sa pagpakita sang ila pagpangasubo. Ang pamatan-on nga mga babayi sang Jerusalem nagaduko sa kahuya.
11Nagapalamarok ang akon mga mata sa paghibi. Nagasakit ang akon balatyagon. Daw sa mabuka ang akon dughan tungod sa kalaglagan sang akon kasimanwa. Nagakalalipong sa mga karsada sang siyudad ang mga kabataan kag mga lapsag. 12Nagahinibi sila nga nagapangayo sang pagkaon kag ilimnon sa ila mga iloy. Nagakalipong sila sa mga karsada sang siyudad pareho sang mga soldado nga napilasan. Kag amat-amat sila nga nagakalamatay sa sabak sang ila iloy. 13Mga pumuluyo sang Jerusalem2:13 Mga pumuluyo sang Jerusalem: sa literal, anak nga babayi sang Jerusalem… birhen nga anak nga babayi sang Zion., ano bala ang masiling ko sa inyo? Sa ano ko ikomparar ang inyo pag-antos? Ang inyo pilas daw pareho kadalom sa dagat. Paano ko ikaw mapabaskog? Sin-o bala ang makaayo sa inyo? 14Ang mga mensahi sang inyo mga propeta indi matuod, wala sing pulos kag nagapatalang sa inyo. Wala nila ginpahayag ang inyo mga sala agod indi kuntani kamo mabihag.
15Ang tanan nga nagaagi sa inyo nagapamalakpak, nagapanagutsot, kag nagalungo-lungo sa pagyaguta sa Jerusalem. Siling nila, “Amo bala ini ang siyudad nga ginatawag ‘Pinakamatahom’ kag ‘Kalipay sang Bug-os nga Kalibutan?’ ” 16Ang tanan ninyo nga kaaway nagayaguta sa inyo. Nagapanagutsot sila kag nagabagrot sang ila ngipon kag nagasiling, “Nalaglag na naton ang Jerusalem! Amo na ini ang adlaw nga aton ginahulat; kag karon nakita gid naton!”
17Ginhimo sang Ginoo ang iya ginplano nga himuon. Gintuman gid niya ang iya ginsiling sang una. Ginlaglag niya kamo nga wala sing luoy-luoy. Ginpalipay niya ang inyo mga kaaway sa inyo kalaglagan kag gintugutan niya nga magpabugal sila sa ila ikasarang. 18Mga pumuluyo sang Jerusalem,2:18 Mga pumuluyo sang Jerusalem: sa Hebreo, pader sang anak nga babayi sang Zion. magpanawag kamo sa Ginoo. Pailiga ang inyo mga luha pareho sang suba nga nagailig adlaw-gab-i. Indi kamo mag-untat sa paghibi. 19Magbangon kamo sa gab-i kag magpangayo sang bulig sa Ginoo. Ipautwas ang tanan ninyo nga balatyagon sa iya, nga daw sa nagabubo kamo sang tubig. Ibayaw ang inyo mga kamot sa pagpangamuyo para sa kabuhi sang inyo mga kabataan nga nagakalipong sa gutom sa mga karsada.
20O Ginoo, tan-awa kami. Hunahunaa bala kon sin-o ang ginpaantos mo nga pareho sini. Sa puwerte nga kagutom, ginkaon sang mga iloy ang ila mga kabataan nga ila gin-atipan. Ang mga pari kag mga propeta ginpamatay sa imo templo. 21Nagahalamyang sa mga karsada ang mga bangkay sang mga bata kag tigulang. Nagkalamatay sa inaway ang mga pamatan-on nga mga lalaki kag babayi. Ginpamatay mo sila nga wala sing luoy-luoy tungod sa imo kaakig. 22Gin-imbitar mo ang mga kaaway sa pagsalakay sa akon palibot nga daw sa nagaimbitar ka lang sa punsyon. Sa adlaw nga ginpakita mo ang imo kaakig, wala gid sing may nakapalagyo ukon nabuhi. Ginpamatay sang akon mga kaaway ang akon mga kabataan nga gin-atipan kag ginpadako.
2
神の怒りの理由
1主の怒りの雲がエルサレムを覆いました。
イスラエルで最も美しい町は、ちりの中に伏し、
主の命令によって天から投げ落とされました。
御怒りの燃え上がる日になると、
神はご自分の宮にさえ、
一かけらのあわれみもかけませんでした。
2主は容赦なく、イスラエル中の家を倒し、
怒りにまかせて、すべての要塞と城壁を壊しました。
この国を、支配者もろとも地にたたきつけたのです。
3イスラエルの力は、主の憤りの前に、
あえなく消滅します。
主は敵が攻めて来た時、擁護から手を引きました。
神は猛り狂う火のように、
イスラエルを焼き尽くします。
4神はご自分の民に向けて、
まるで敵でもあるかのように弓を引きます。
主の御力は彼らに向かい、
えり抜きの若者たちを虐殺し、
憤りの火を注ぎます。
5主は、敵のようになって、
イスラエルを地上から抹殺し、
その要塞と宮殿を破壊しました。
こうして、悲しみと涙が
エルサレムの受ける分となったのです。
6主は、庭先の木の枝と葉で作ったあばら屋のように、
ご自分の神殿を手荒く壊しました。
もう例祭と安息日を守ることができません。
王も、祭司も、主の激しい怒りの前に倒れます。
7主はご自分の祭壇から顔を背けました。
形ばかりの礼拝に失望したからです。
主は宮殿を敵の手に渡しました。
彼らは、例祭の日にイスラエル人がしたように、
神殿で飲み騒ぎました。
8主はエルサレムを滅ぼそうと決め、
「破壊」という物差しでこの都を測ったのです。
それで、とりでも城壁も音を立ててくずれました。
9エルサレムの門はもう役に立ちません。
主の手にかかって、錠もかんぬきも壊されたからです。
王も首長も奴隷となり、引かれて行きました。
そこには神殿もなく、
生活の指針となる律法もなく、
預言者の幻もありません。
10エルサレムの長老たちは、荒布をまとって地に座り、
黙り込んでいます。
彼らは悲しみ、失望して、頭にちりをかぶります。
おとめたちも、恥ずかしがって頭を垂れます。
11私は涙のかれるまで泣きました。
同胞の身に起こったことを見て、
悲しみのあまり胸が張り裂け、
身を切られる思いでした。
幼い子どもや、生まれたばかりの赤ん坊が、
道ばたで衰弱し、息絶えていくのです。
12子どもたちは「何か食べたい」と訴えるように、
乳の出ない母の胸に顔を埋めます。
小さないのちは、
戦場で傷ついた兵士のように消えていきます。
13今までこんな悲惨なことがあったでしょうか。
エルサレムよ。
あなたの苦悩を何にたとえたらよいでしょう。
どのようにして慰めたらよいのでしょう。
その傷は海よりも深く、だれにもいやせません。
14預言者たちは、多くのまやかしを預言しました。
あなたの罪を指摘して、
何とかしてあなたが奴隷にならないようにしようと、
努力することもありませんでした。
うそを並べ立て、
万事うまくいくと言ったのです。
15道行く人たちはみな、あざけって頭を振り、
「これが『世界で最も美しい都』とも、
『全地の喜び』とも呼ばれていた町なのか」
とさげすみます。
16敵はあなたをあざ笑い、
ののしって言います。
「とうとう、この都を滅ぼしたぞ。
待ちに待った時がついにきた。
この目で、都が倒れるのを見た。」
17しかし、このようにしたのは主です。
主は、警告どおりのことをしたのです。
ずっと前から決めていた
エルサレムを破壊するという約束を実現させたのです。
容赦なくエルサレムを滅ぼし、
敵がこの町のことで喜び、
自分たちの力を自慢するように仕向けたのです。
18その時、人々は主の前で泣きました。
エルサレムの城壁よ、昼も夜も、
存分に泣きなさい。
涙が川となって落ちるまでに。
19夜を徹して、神に叫びなさい。
主に向かって両手を上げ、
心を水のように注ぎ出しなさい。
飢えて道にしゃがみ込んでいる子どもたちのために、
ひたすら祈りなさい。
20主よ、思い直してください。
このような仕打ちをしている相手は、
神の民ではありませんか。
母親が、ひざの上であやしたわが子を
食べていいのでしょうか。
祭司や預言者が、神殿で殺されてよいのでしょうか。
21老人も幼い者も、男も女も、
敵の剣にかかって路上に倒れています。
主よ。あなたが怒って無慈悲に殺したのです。
22あなたが、この恐ろしい破壊を招き寄せたのです。
あなたの怒りの日、逃げ延びた者や生き残った者は、
一人もいません。
幼い子どもたちはみな敵の手に落ち、
冷たくなって路上に横たわっています。
