1Daw ano kamingaw sang Jerusalem, nga sang una madamo sang mga tawo. Bantog ini anay sa bug-os nga kalibutan, pero subong pareho na sa isa ka balo nga babayi. Sang una amo ini ang nagapanguna nga siyudad, pero subong pareho na ini sa ulipon. 2Pareho siya sa babayi nga nagahibubun-ot sa bilog nga gab-i; ang iya mga luha nagaililig sa iya guya. Wala gid sang bisan isa sa iya mga nobyo nga naglipay sa iya. Gintraiduran siya sang tanan niya nga abyan kag nangin kaaway niya sila.
3Ginpaantos ang Juda kag ginbihag ang iya katawhan. Didto na sila nagaestar sa iban nga mga nasyon nga sa diin mabudlay ang ila kahimtangan. Ginlagas sila sang ila mga kaaway kag wala sila sang palagyuhan.
4Ang mga dalan pakadto sa Jerusalem1:4 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. masubo, tungod kay wala na sing may nagakadto didto sa pagsimba sa natalana nga mga piesta. Mamingaw ang tanan nga puwertahan sini. Ang mga pari nagaugayong kag ang mga dalaga nagapangasubo gid. Daw ano kasubo sang Jerusalem.
5Ang iya mga kaaway amo na ang nagapangulo sa iya, kag ini sila nagmainuswagon. Ginpaantos sang Ginoo ang Jerusalem tungod sa iya madamo nga mga sala. Ang iya mga pumuluyo ginbihag sang iya mga kaaway. 6Nadula na ang katahom sang Jerusalem.1:6 Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. Ang iya mga pangulo daw pareho sa gutom nga usa nga nagapangita sang halalbon pero wala sila sing may makita. Wala na sila sang kusog samtang nagapalagyo sila sa mga nagalagas sa ila. 7Karon nga ara sa kalisod ang Jerusalem kag nagatalang-talang, nadumduman niya ang tanan niya nga manggad sang una. Sang nahulog siya sa kamot sang iya mga kaaway, wala sing may nagbulig sa iya. Ginyaguta siya kag ginkadlawan sang iya mga kaaway sa iya pagkalaglag.
8Dako gid ang sala sang Jerusalem, gani nangin mahigko ini. Ang tanan nga nagpadungog sa iya sadto nagatamay na sa iya, tungod nakita nila ang iya kahuy-anan.1:8 kahuy-anan: sa literal, pagkahublas. Nagaugayong siya kag nagtalikod sa kahuya. 9Ang iya pagkahigko nakita sang tanan. Wala niya ginhunahuna ang iya dangatan. Puwerte gid ang iya pagkalaglag, kag wala gid sing may nagbulig sa iya. Gani nagsiling siya, “O Ginoo, talupangda ang akon pag-antos, kay nadaog ako sang kaaway.”
10Ginpanguha sang kaaway ang tanan niya nga manggad. Nakita niya nga nagsulod ang mga indi Israelinhon sa iya templo—mga tawo nga gindilian sang Ginoo nga magsulod sa templo. 11Ang iya katawhan nagaugayong samtang nagapangita sila sang pagkaon. Ginbaylo nila sang pagkaon ang ila manggad agod mabuhi lang sila. Nagsiling ang Jerusalem, “O Ginoo, talupangda ako, kay ginapakahuy-an ako.” 12Nagsiling man siya sa mga tawo nga nagalabay, “Baliwala lang bala ini sa inyo? Tan-awa ninyo kon may makita kamo nga nagaantos pareho sa akon. Ini nga pag-antos ginhatag sang Ginoo sa akon sa tion sang iya puwerte nga kaakig. 13Halin sa langit nagpadala siya sang kalayo nga daw sa nagsunog sa akon mga tul-an. Ginbutangan niya sang siod ang akon alagyan kag nasiod ako. Ginhimo niya ako nga mamingaw, nga nagaantos sa bilog nga adlaw. 14Gintipon niya ang akon mga sala kag daw sa ginhimo nga higot. Kag ini ang nagguyod sa akon sa pagkabihag. Daw pareho lang nga ginbutangan ako sang gota sa liog. Ginpaluya ako sang Ginoo kag gintugyan sa akon mga kaaway nga indi ko masarangan. 15Ginsikway sang Ginoo ang tanan ko nga soldado. Nagtipon siya sang mga soldado sa paglaglag sang akon pamatan-on nga mga lalaki. Ang mga pumuluyo1:15 Ang mga pumuluyo: sa literal, Ang birhen nga anak nga babayi. sang Juda daw sa mga ubas lang nga gintasak-tasak sang Ginoo. 16Amo ina nga nagatululo ang akon mga luha sa paghibi. Wala gid sing may nagalipay kag nagapabaskog sa akon. Kaluluoy ang mga pumuluyo kay ginpierdi sila sang kaaway.”
17Nagpangayo sang bulig ang Jerusalem, pero wala gid sing may nagbulig sa iya. Ginbuot sang Ginoo nga ang mga nasyon sa palibot sang mga kaliwat ni Jacob mangin ila kaaway. Kabigon nila ang Jerusalem nga isa ka mahigko nga butang.
18Nagsiling ang Jerusalem,1:18 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sang Zion. “Matarong ang Ginoo; pero wala ko gintuman ang iya sugo. Tanan kamo nga katawhan, pamati kamo kag tan-awa ninyo ang akon pag-antos. Ginbihag ang akon pamatan-on nga mga babayi kag lalaki. 19Nagpangayo ako sang bulig sa akon mga kadampig pero gintraiduran nila ako. Nagkalamatay ang akon mga pari kag mga manugdumala sa siyudad samtang nagapangita sila sang pagkaon agod mabuhi lang sila.
20“Tan-awa, Ginoo, kon daw ano ang akon kasubo! Puwerte gid ang akon kasakit nga daw sa ginakumos ang akon tagipusuon, tungod kay nangin masinupakon gid ako sa imo. May pagpamatay sa akon mga karsada, kag bisan sa sulod sang balay may nagakapatay. 21Nabatian sang mga tawo ang akon pag-ugayong, pero wala gid sing isa nga nagalipay sa akon. Nabatian sang tanan ko nga kaaway ang akon pag-antos, kag nagkinalipay sila sa sining imo ginhimo sa akon. Kabay pa nga mag-abot na ang adlaw nga imo ginpromisa nga silutan mo sila, agod mangin pareho man sila sa akon. 22Tan-awa ang ila malaot nga ginahimo, kag siluti sila subong sang pagsilot mo sa akon tungod sang tanan ko nga sala. Wala untat ang akon pag-ugayong kag nagasakit ang akon balatyagon.”
예루살렘의 슬픔
1아, 슬프다! 예루살렘성이여, 한때는 사람들로 붐비더니 이제는 적막하게 되었 구나. 한때는 모든 나라 가운데서 1:1 또는 ‘크던 자가’위세를 떨치던 자가 이제는 과부처럼 되었으며 본래 모든 나라 가운데서 여왕으로 군림하던 자가 이제는 조공을 바치는 노예가 되었구나.
2밤새도록 슬픔에 흐느껴 눈물이 뺨을 적셔도 사랑하던 자 중에 그를 위로하는 자가 없고 친구도 다 그를 배반하여 원수가 되었네.
3유다 사람들이 많은 고통과 시련을 겪고 포로로 잡혀갔으니 그들이 남의 땅에 살게 되어 평안이 없구나. 그들을 추격하는 자들이 그들을 궁지에 몰아 넣고 말았네.
4시온의 거리가 처량하게 되었으니 명절이 되어도 그 곳을 찾는 자 없음이라. 모든 성문이 적적하게 되었고 제사장들은 탄식하며 처녀들은 근심하니 시온이 괴로운 처지에 빠졌구나.
5대적이 그의 주인이 되고 원수가 번영을 누리게 되었으니 그의 죄가 많으므로 여호와께서 그를 슬픔 가운데 빠지게 하셨음이라. 그 어린 자녀들이 대적에게 멀리 사로잡혀갔구나.
6시온의 영광이 다 떠나 버렸다. 그 지도자들은 꼴을 얻지 못해 기진 맥진하여 몰이꾼 앞에서 더 이상 달아날 수 없는 사슴처럼 되었네.
7환난과 시련을 당한 예루살렘이 옛날의 즐거웠던 일들을 회상하는구나. 그 백성이 원수의 손아귀에 들어가도 그를 돕는 자가 없으니 그의 대적들이 그를 보고 그가 멸망당한 것을 비웃고 있네.
8예루살렘이 크게 범죄하여 더럽혀지고 말았다. 전에 그를 높이던 자가 그의 벌거벗은 수치를 보고 그를 멸시하니 그가 탄식하며 자기 얼굴을 가리는구나.
9더러운 것이 치마에 묻었으나 그가 자기 운명을 생각지 않았다. 그 멸망의 상태가 비참하여도 그를 위로할 자 없으니 그가 부르짖는구나. “여호와여, 원수가 의기 양양합니다. 나의 환난을 돌아보소서.”
10여호와께서는 이방인이 성전에 들어가는 것을 금하셨으나 예루살렘은 원수들이 성전에 들어가서 보물을 모두 가져가는 것을 목격하였다.
11예루살렘 주민이 먹을 것을 구하다가 탄식하며 목숨을 이으려고 보물로 양식을 바꾸었네. 1:11 암시됨.그가 부르짖는 소리를 들어 보아라. “여호와여, 내가 가련하게 되었습니다. 나를 돌아보소서.”
12“지나가는 모든 사람들아, 이것이 너희에게는 아무렇지도 않느냐? 내가 당하는 이런 고통이 어디 있는가? 이것은 여호와께서 분노하시던 날에 그가 나에게 주신 고통이란다.
13“그가 하늘에서 불을 보내 내 뼈에까지 사무치게 하시고 내 길에 그물을 쳐서 나를 물러가게 하였으며 하루 종일 나를 내버려 두어 고통을 당하게 하였다.
14“그가 내 죄악으로 멍에를 만들어 그것을 내 목에 메우고 내 힘을 빼셨으며 내가 당해 낼 수 없는 자의 손에 나를 넘기셨네.
15“여호와께서 나의 모든 용사들을 짓밟으시고 큰 군대를 모아 나의 젊은이들을 부수시며 내 백성을 포도즙틀의 포도처럼 밟으셨다.
16“그래서 내가 울지 않을 수 없으니 내 눈에서 눈물이 쏟아져 내리는구나. 나를 위로할 자가 내 곁에 없고 내 영혼을 소생시킬 자가 멀리 떠나고 말았네. 원수들이 나를 이겼으므로 내 자녀들이 처량하게 되었구나.
17“내가 손을 내밀어도 나를 도와주는 자가 없다. 여호와께서 내 주변에 있는 자들을 내 대적이 되게 하셨으므로 그들이 나를 더러운 물건으로 취급하는구나.
18“여호와는 의로우신 분이신데도 나는 그의 명령을 거역하였다. 너희 모든 백성들아, 내 말을 듣고 나의 고통을 보아라. 나의 처녀들과 청년들이 다 사로잡혀갔단다.
19“내가 내 사랑하는 자들을 불렀으나 그들이 나를 배신했으며 나의 제사장들과 장로들은 목숨을 이으려고 먹을 것을 구하다가 성 안에서 쓰러지고 말았다.
20“여호와여, 나의 고통을 보소서. 내가 주를 거역한 죄 때문에 이처럼 번민하며 괴로워하고 있습니다. 거리에는 칼이 사람을 기다리고 집 안에는 질병과 죽음이 있습니다.
21“사람들이 나의 탄식 소리를 들었지만 나를 위로하는 자는 아무도 없습니다. 나의 모든 원수들이 내 고통에 대해서 들었으나 오히려 기뻐하고 있습니다. 주께서 선포하신 날이 이르게 하셔서 내 원수들도 나처럼 고난받게 하소서.
22“여호와여, 저들의 죄악을 드러내시고 나의 모든 죄 때문에 나를 벌하신 것처럼 저들에게도 벌을 내리소서. 나에게 탄식할 일이 많고 내 마음이 나약해졌습니다.”
