Ang Bag-o nga Langit kag ang Bag-o nga Duta
1Pagkatapos sadto, nakita ko ang bag-o nga langit kag ang bag-o nga duta, tungod kay ang daan nga langit kag ang daan nga duta nadula, pati ang dagat nadula man. 2Kag nakita ko ang Balaan nga Siyudad, ang bag-o nga Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. Ang ini nga siyudad preparado na gid, pareho sa kalaslon nga babayi nga nakatrahe na sa pagsugata sa iya pamanahon. 3Pagkatapos may nabatian ako nga mabaskog nga tingog halin sa trono nga nagasiling, “Karon, ang puluy-an sang Dios ara na sa mga tawo! Magapuyo siya upod sa ila, kag sila mangin iya na nga katawhan. Ang Dios mismo mangin ila kaupod [kag ila Dios]. 4Pahiran niya ang ila mga luha. Wala na sing kamatayon, kasubo, paghibi ukon kasakit tungod kay ang daan nga mga butang nakaligad na.”
5Dayon nagsiling ang nagapungko sa trono, “Karon, ginabag-o ko na ang tanan nga butang!” Kag nagsiling siya sa akon, “Isulat ini nga mga pulong tungod kay matuod ini kag masaligan.” 6Kag nagsiling pa gid siya, “Natuman na ang tanan! Ako ang Alpha kag ang Omega, nga ang buot silingon, ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. Kon may ginauhaw, paimnon ko siya nga wala sing bayad sa tuburan nga nagahatag sang kabuhi. 7Ang mga mandadaog himuon ko nga akon mga anak kag ako mangin ila Dios. 8Pero makahaladlok ang dangatan sang mga tawo nga nahadlok magsunod sa akon, mga wala nagatuo sa akon, mga nagahimo sang malaw-ay nga mga butang, mga manugpatay, mga nagahimo sang imoral nga pagpakigrelasyon, mga manugbabaylan, mga nagasimba sa mga dios-dios, kag ang tanan nga butigon. Ang lugar nga para sa ila amo ang dagat nga nagadabadaba sang kalayo nga may asupre. Amo ina ang ginatawag nga ikaduha nga kamatayon.”
Ang Bag-o nga Jerusalem
9Karon, nagpalapit sa akon ang isa sa pito ka anghel nga nag-ula sang sulod sang ila yahong, nga amo ang pito ka katapusan nga mga kalalat-an. Kag nagsiling siya, “Dali, ipakita ko sa imo ang babayi nga kalaslon sa Karnero.” 10Dayon gin-gamhan ako sang Espiritu Santo kag gindala sang anghel sa putokputokan sang mataas gid nga bukid. Kag ginpakita niya dayon sa akon ang Balaan nga Siyudad nga kon tawgon Jerusalem, nga ginapaidalom sang Dios halin sa langit. 11Masilaw ini tan-awon tungod sang gahom sang Dios, kag nagaidlak pareho sa malahalon nga bato, nga pareho sa bato nga haspe, nga daw kristal katin-aw. 12Napalibutan ang siyudad sang mataas kag mapag-on nga pader, nga may dose ka puwertahan, kag sa kada puwertahan may isa ka anghel nga nagabantay. Nakasulat man didto sa mga puwertahan ang mga ngalan sang dose ka tribo sang Israel. 13May tatlo ka puwertahan sa kada kilid sang pader: tatlo sa sidlangan, tatlo sa aminhan, tatlo sa bagatnan, kag tatlo sa nakatundan. 14Ang pader sang siyudad ginpatindog sa dose ka pundasyon nga ginsulatan sang mga ngalan sang dose ka apostoles sang Karnero.
15Ang anghel nga naghambal sa akon may dala nga inugtakos nga bulawan agod takson ang siyudad pati ang iya mga puwertahan kag ang iya pader. 16Kuwadrado gid ang siyudad; pareho ang iya kalabaon kag ang iya kasangkaron. Gintakos sang anghel ang siyudad, kag ang kalabaon sini bali 2,400 ka kilometro21:16 2,400 ka kilometro: sa literal, 12,000 ka stadia. kag ang iya kasangkaron kag ang iya kataason pareho man sang iya kalabaon. 17Gintakos man sang anghel ang pader, kag bali 64 ka metros ang iya kataason.21:17 kataason: ukon, kadamulon; 64 ka metros: sa literal, 144 ka cubits. (Ang gin-gamit sang anghel nga inugtakos amo man ang ordinaryo nga inugtakos nga ginagamit naton nga mga tawo.) 18Ang pader bato nga haspe, kag ang siyudad mismo puro bulawan kag matin-aw nga daw sa kristal. 19Ang mga bato nga pundasyon sang pader nadekorahan sang tanan nga klase sang malahalon nga mga bato. Ang premiro nga pundasyon bato nga haspe, ang ikaduha sapiro, ang ikatatlo kalsedonia, ang ikaapat esmeralda, 20ang ikalima sardonika, ang ikaanom kornalina, ang ikapito krisolito, ang ikawalo berilo, ang ikasiyam topasio, ang ikanapulo krisopraso, ang ikaonse hasinto, kag ang ikadose amatista. 21Ang dose ka puwertahan perlas, kay ang kada puwertahan ginhimo halin sa isa ka dako nga perlas. Ang karsada sang siyudad puro bulawan kag matin-aw nga daw sa kristal.
22Wala ako sing may nakita nga templo sa siyudad tungod kay ang iya templo amo ang Ginoong Dios mismo nga makagagahom kag ang Karnero. 23Indi man kinahanglan ang adlaw kag ang bulan sa sini nga siyudad, tungod kay ang gahom sang Dios nagasilak didto, kag ang Karnero amo ang iya suga. 24Masanagan ang mga tawo sa kalibutan sang iya suga, kag magadala ang mga hari sa bug-os nga kalibutan sang ila manggad didto. 25Permi abri ang mga puwertahan sang siyudad; indi na gid pagsiradhan kay wala sing gab-i didto. 26Pagadal-on sa siyudad ang mga matahom kag malahalon nga mga butang sang mga nasyon. 27Pero indi makasulod didto ang bisan ano nga indi matinlo sa panulok sang Dios, ang bisan sin-o nga nagahimo sing makahuluya nga mga buhat, kag ang mga butigon. Ang makasulod lang didto amo ang mga tawo nga ang ila ngalan nakasulat sa libro sang Karnero, nga listahan sang mga nakaangkon sang kabuhi nga wala sing katapusan.
Nowe niebo i nowa ziemia
1Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię, bowiem obecna ziemia i niebo zniknęły. Nie było również morza. 2I ujrzałem święte miasto—nową Jerozolimę, zstępującą z nieba, od Boga. Wyglądała wspaniale—jak panna młoda, która pięknie ubrała się dla swojego męża.
3Wtedy usłyszałem donośny głos dobiegający od tronu: „Odtąd Bóg będzie mieszkał wśród ludzi. Będą Jego ludem, a On będzie ich Bogiem 4i otrze z ich oczu wszelkie łzy. Nie będzie już więcej śmierci, smutku, płaczu ani bólu. Wszystko to przeminęło wraz ze starym światem”.
5Wówczas Ten, który zasiada na tronie, powiedział: „Oto czynię wszystko nowe!”. Potem zwrócił się do mnie:
—Zapisz to, słowa te są bowiem wiarygodne i prawdziwe.
6I mówił dalej: „Wykonało się! Ja jestem Alfa i Omega, Początek i Koniec. Spragnionym za darmo dam pić ze źródła wody życia. 7Zwycięzcy otrzymają wszystko: Ja będę ich Bogiem, a oni—moimi dziećmi. 8Natomiast tchórze, niewierzący, zwyrodnialcy, mordercy oraz ci, którzy prowadzą rozwiązłe życie, uprawiają czary, oddają cześć podobiznom bożków lub kłamią, trafią do ognistego jeziora płonącej siarki, które jest drugą śmiercią”.
9Wtedy podszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów, trzymających puchary napełnione siedmioma ostatecznymi klęskami, i powiedział:
—Chodź, pokażę ci pannę młodą, którą zostanie małżonką Baranka.
Miasto Bożej chwały
10Dzięki mocy Ducha, anioł przeniósł mnie na szczyt wysokiej góry, skąd pokazał mi Jerozolimę—święte miasto, zstępujące z nieba, od Boga. 11Jaśniało ono Bożą chwałą jak kosztowny klejnot—wyglądało jak przejrzysty, kryształowy jaspis. 12Miało potężny, wysoki mur oraz dwanaście bram strzeżonych przez dwunastu aniołów. Na każdej z nich wypisane było imię jednego z dwunastu rodów Izraela. 13Z każdej strony—północnej, południowej, wschodniej i zachodniej—znajdowały się trzy bramy. 14Mur miasta zbudowany był na fundamencie składającym się z dwunastu warstw, na których wypisane były imiona dwunastu apostołów Baranka.
15Anioł, który do mnie mówił, miał z sobą złotą miarę, którą miał zmierzyć miasto, jego bramy oraz mur. 16Miasto zbudowane było na planie kwadratu—jego długość równała się szerokości. Anioł zmierzył długość, szerokość i wysokość miasta—każdy z tych wymiarów wynosił dwa tysiące czterysta kilometrów. 17Potem zmierzył mur—jego grubość wynosiła sześćdziesiąt pięć metrów.
18Całe miasto było zbudowane ze szczerego złota, czystego jak kryształ, a jego mur—z jaspisu. 19Poszczególne warstwy fundamentu, na którym stał mur, były ozdobione szlachetnymi kamieniami: pierwsza warstwa—jaspisem, druga—szafirem, trzecia—chalcedonem, czwarta—szmaragdem, 20piąta—sardoniksem, szósta—karneolem, siódma—chryzolitem, ósma—berylem, dziewiąta—topazem, dziesiąta—chryzoprazem, jedenasta—hiacyntem, dwunasta—ametystem. 21Każda z dwunastu bram wykonana była natomiast z jednej perły, a plac miasta wyłożony był szczerym złotem, czystym jak kryształ.
22Nie zauważyłem tam natomiast żadnej świątyni, ponieważ był nią sam Pan, wszechmocny Bóg, oraz Baranek. 23Miasto to nie potrzebowało słońca ani księżyca, bo rozjaśniała je chwała Boga, a jego światłem był Baranek. 24Jasność ta będzie świecić narodom świata, a ich władcy wniosą do tego miasta wszystko, co cenne. 25Jego bramy będą otwarte przez cały dzień, bo nie będzie tam nocy. 26Do miasta tego zostaną wniesione wszystkie wspaniałości narodów. 27Nie wejdzie do niego natomiast nic nieczystego ani żaden człowiek, którzy czyni zło i kłamie. Znajdą się tam tylko ci, którzy zostali zapisani w księdze życia Baranka.
