1Pagkatapos sadto, nabatian ko ang daw sa madamo gid nga mga tawo sa langit nga nagahambal sing mabaskog. Nagasiling sila, “Dayawon ta ang Ginoo! Dayawon ta ang aton Dios nga makagagahom sa tanan, kay siya ang nagluwas sa aton! 2Husto kag matarong ang iya paghukom! Ginsentensyahan niya ang bantog nga babayi nga nagabaligya sang iya lawas, kay gindagtaan niya ang mga tawo sa kalibutan sa iya imoralidad. Ginsilutan siya sang Dios tungod kay ginpamatay niya ang mga alagad sang Dios.” 3Nagsiling sila liwat, “Dayawon ta ang Ginoo! Ang aso sang ato nga siyudad magatub-ok sa wala sing katapusan!” 4Kag ang 24 ka manugdumala kag ang apat ka buhi nga mga tinuga nagluhod kag nagsimba sa Dios nga nagapungko sa trono. Siling nila, “Amen! Dayawon ta ang Ginoo!”
Ang Punsyon sa Kasal sang Karnero
5Dayon may tingog ako nga nabatian halin sa trono nga nagasiling, “Dayawa ninyo ang aton Dios, tanan kamo nga nagaalagad kag nagatahod sa iya, bantog man ukon indi!” 6Pagkatapos sadto, nabatian ko ang daw sa madamo gid nga mga tawo nga nagahambal, nga daw pareho sa daganas sang busay, kag daw pareho man sa mabaskog nga mga daguob. Nagasiling sila, “Dayawon ta ang Ginoo! Kay ang Ginoo nga aton Dios nga makagagahom sa tanan nagahari na. 7Maghinugyaw kita kag magkinalipay, kag dayawon ta siya. Kay nag-abot na ang tion sang kasal sang Karnero. Ang iya nobya preparado na. 8Ginpabayuan siya sing matinlo nga linen nga nagabadlak.” (Ang bayo nga linen nagakahulugan sang matarong nga mga binuhatan sang mga katawhan sang Dios.)
9Nagsiling dayon ang anghel sa akon, “Isulat ini: Bulahan ang mga tawo nga gin-agda sa punsyon sang kasal sang Karnero.” Nagsiling pa gid siya, “Matuod ini nga mga pulong sang Dios.” 10Nagluhod ako dayon sa atubangan sang anghel sa pagsimba sa iya. Pero nagsiling siya sa akon, “Indi ina paghimua sa akon. Ang Dios lang gid ang imo simbahon. Suluguon man lang ako sang Dios nga pareho sa imo kag sa imo mga utod nga nagasugid sang kamatuoran parte kay Jesus.” (Kay ang kamatuoran parte kay Jesus amo man ang ginhambal kag ginsulat sang mga propeta.)
Ang Nagasakay sa Puti nga Kabayo
11Nakita ko dayon nga nag-abri ang langit, kag didto may kabayo nga puti. Ang nagasakay sa kabayo ginatawag Masaligan kag Matuod. Matarong ang iya paghukom kag pagpakig-away. 12Ang iya mga mata daw sa kalayo nga nagadabadaba, kag may madamo nga mga korona sa iya ulo. May ngalan nga nakasulat sa iya, ugaling wala gid sing may nakahibalo kon ano ang kahulugan sini kundi siya gid lang. 13Nagasuksok siya sang bayo nga gintusmog sa dugo. Ginatawag siya nga “Pulong sang Dios.” 14May nagasunod sa iya nga mga soldado nga halin sa langit, nga nagasakay man sa puti nga mga kabayo, kag ang ila bayo linen nga matinlo kag maputi. 15Nagaguwa sa iya baba ang matalom nga espada nga amo ang iya gamiton sa pagpaampo sa mga nasyon. Dumalahan niya sila, kag wala gid sing may makakontra sa iya pagdumala. Ipakita gid niya ang puwerte nga kaakig sang makagagahom nga Dios sa ila. 16May nakasulat sa iya bayo kag sa iya paa nga, “Hari nga labaw sa tanan nga hari kag Ginoo nga labaw sa tanan nga ginoo!”
17Pagkatapos sadto, nakita ko ang isa ka anghel nga nagatindog sa adlaw. Nagsinggit siya sa tanan nga pispis nga nagalupad sa kahanginan, “Dali kamo kag magtipon para sa dako nga punsyon sang Dios! 18Dali kamo kag kauna ninyo ang unod sang mga hari, mga heneral, mga soldado, mga manugkabayo, pati ang unod sang ila mga kabayo. Kauna ninyo ang unod sang tanan nga tawo, ulipon ukon indi ulipon, bantog ukon indi!”
19Pagkatapos nakita ko ang sapat kag ang mga hari sa kalibutan kag ang ila mga soldado nga nagtilipon sa pagpakig-away sa nagasakay sa puti nga kabayo kag sa iya mga soldado nga halin sa langit. 20Nadakpan ang sapat. Nadakpan man ang indi matuod nga propeta, nga amo ang naghimo sang mga milagro sa iya pag-alagad sa sapat. Paagi sa mga milagro, ginpatalang niya ang mga tawo nga may marka sang sapat kag nagasimba sa rebulto sini. Sila nga duha ginhaboy nga buhi sa dagat19:20 dagat: Ang Griego nga pulong sini ginatawag sa English nga “lake” ukon sa iban nga Bisaya, “linaw”. nga kalayo nga nagadabadaba sing asupre. 21Ang ila mga soldado ginpamatay sang espada nga nagaguwa sa baba sang nagasakay sa puti nga kabayo. Kag nagpagusto kaon ang mga pispis sang ila unod.
Aleluia!
1Depois disso ouvi nos céus algo semelhante à voz de uma grande multidão, que exclamava:
“Aleluia!
A salvação, a glória e o poder pertencem ao nosso Deus,
2pois verdadeiros e justos são os seus juízos.
Ele condenou a grande prostituta
que corrompia a terra com a sua prostituição.
Ele cobrou dela o sangue dos seus servos”.
3E mais uma vez a multidão exclamou:
“Aleluia!
A fumaça que dela vem, sobe para todo o sempre”.
4Os vinte e quatro anciãos e os quatro seres viventes prostraram-se e adoraram a Deus, que estava assentado no trono, e exclamaram:
“Amém, Aleluia!”
5Então veio do trono uma voz, conclamando:
“Louvem o nosso Deus,
todos vocês, seus servos,
vocês que o temem,
tanto pequenos como grandes!”
6Então ouvi algo semelhante ao som de uma grande multidão, como o estrondo de muitas águas e fortes trovões, que bradava:
“Aleluia!,
pois reina o Senhor, o nosso Deus,
o Todo-poderoso.
7Regozijemo-nos! Vamos alegrar-nos
e dar-lhe glória!
Pois chegou a hora do casamento do Cordeiro,
e a sua noiva já se aprontou.
8Para vestir-se, foi-lhe dado
linho fino, brilhante e puro”.
O linho fino são os atos justos dos santos.
9E o anjo me disse: “Escreva: Felizes os convidados para o banquete do casamento do Cordeiro!” E acrescentou: “Estas são as palavras verdadeiras de Deus”.
10Então caí aos seus pés para adorá-lo, mas ele me disse: “Não faça isso! Sou servo como você e como os seus irmãos que se mantêm fiéis ao testemunho19.10 Ou que mantêm o testemunho de Jesus. Adore a Deus! O testemunho de Jesus é o espírito de profecia”.
O Cavaleiro no Cavalo Branco
11Vi os céus abertos e diante de mim um cavalo branco, cujo cavaleiro se chama Fiel e Verdadeiro. Ele julga e guerreia com justiça. 12Seus olhos são como chamas de fogo, e em sua cabeça há muitas coroas19.12 Grego: diademas. e um nome que só ele conhece, e ninguém mais. 13Está vestido com um manto tingido de sangue, e o seu nome é Palavra de Deus. 14Os exércitos dos céus o seguiam, vestidos de linho fino, branco e puro, e montados em cavalos brancos. 15De sua boca sai uma espada afiada, com a qual ferirá as nações. “Ele as governará com cetro de ferro.”19.15 Sl 2.9 Ele pisa o lagar do vinho do furor da ira do Deus todo-poderoso. 16Em seu manto e em sua coxa está escrito este nome:
REI DOS REIS E SENHOR DOS SENHORES.
17Vi um anjo que estava em pé no sol e que clamava em alta voz a todas as aves que voavam pelo meio do céu: “Venham, reúnam-se para o grande banquete de Deus, 18para comerem carne de reis, generais e poderosos, carne de cavalos e seus cavaleiros, carne de todos—livres e escravos, pequenos e grandes”.
19Então vi a besta, os reis da terra e os seus exércitos reunidos para guerrearem contra aquele que está montado no cavalo e contra o seu exército. 20Mas a besta foi presa, e com ela o falso profeta que havia realizado os sinais milagrosos em nome dela, com os quais ele havia enganado os que receberam a marca da besta e adoraram a imagem dela. Os dois foram lançados vivos no lago de fogo que arde com enxofre. 21Os demais foram mortos com a espada que saía da boca daquele que está montado no cavalo. E todas as aves se fartaram com a carne deles.
