Ang mga Anghel nga Nagadala sang Katapusan nga mga Kalalat-an
1Kag may nakita ako liwat nga makatilingala nga talan-awon sa langit. May pito didto ka anghel nga may dala nga pito ka kalalat-an. Amo na ini ang katapusan nga mga kalalat-an nga ipadala sang Dios sa iya kaakig.
2Kag nakita ko dayon ang daw dagat nga matin-aw nga pareho sa kristal kag daw may kalayo. Kag didto nakita ko ang mga tawo nga nagdalaog kontra sa sapat kag sa iya rebulto. Wala gid sila nagpamarka sang numero sang sapat. Ini sila nagauyat sang mga arpa nga ginhatag sa ila sang Dios. 3Nagakanta sila sang kanta ni Moises nga alagad sang Dios, nga kanta man sang Karnero. Amo ini ang ila kanta,
“Ginoong Dios nga makagagahom sa tanan,
makatilingala ang imo mga binuhatan!
Hari sang tanan nga nasyon,
matarong kag husto ang imo mga pamaagi!
4Sin-o bala Ginoo ang indi mahadlok kag magdayaw sa imo?
Ikaw lang gid ang balaan.
Ang tanan nga mga katawhan magapalapit kag magasimba sa imo,
tungod kay nakita nila ang imo matarong nga mga binuhatan.”
5Pagkatapos sini, nakita ko nga nag-abri ang templo sa langit, ang Tolda nga Simbahan nga sa diin nabutang ang Kasuguan. 6Kag halin didto sa templo nagguwa ang pito ka anghel nga nagadala sang pito ka kalalat-an. Nagabayo sila sing matinlo nga linen nga nagabadlak, kag sa ila dughan may wagkos nga bulawan. 7Karon, ang isa sa apat ka buhi nga mga tinuga naghatag sa pito ka anghel sang pito ka yahong nga bulawan, nga puno sang kaakig sang wala sing kamatayon nga Dios. 8Napuno ang templo sang aso tungod kay didto ang Dios kag ang iya gahom. Kag wala sing may makasulod didto sa templo samtang wala pa matapos ang pito ka kalalat-an nga halin sa pito ka anghel.
Pieśń Mojżesza i Baranka
1Potem zobaczyłem na niebie ogromny, zadziwiający obraz: Siedmiu aniołów trzymających siedem ostatnich klęsk, wyrażających Boży gniew. 2Ujrzałem też morze, które wyglądało tak, jakby było z kryształu i ognia. Nad jego brzegiem stali ci, którzy odnieśli zwycięstwo nad bestią, jej posągiem i liczbą oznaczającą jej imię. W rękach trzymali harfy 3i śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Boga, oraz pieśń Baranka:
„Panie, wszechmocny Boże,
dokonujesz wielkich i wspaniałych rzeczy!
Jesteś Władcą wszystkich narodów
i zawsze czynisz to, co jest słuszne i prawe.
4Czy ktoś może nie okazać Ci respektu
i nie oddać Ci chwały?
Panie, tylko Ty jesteś święty!
Wszystkie narody przybędą i oddadzą Ci cześć,
bo zobaczą, że jesteś sprawiedliwym Władcą”.
5Po tym wszystkim, zobaczyłem, że otworzyła się świątynia w niebie 6i wyszło z niej siedmiu aniołów, trzymających siedem klęsk. Byli oni ubrani w czyste, lśniące szaty, i przepasani na piersiach złotymi wstęgami. 7Jedna z czterech istot wręczyła im siedem złotych pucharów, wypełnionych gniewem wiecznego Boga, 8a chwała i potęga Boga wypełniła świątynię jak dym. Nikt nie mógł do niej wejść, dopóki siedmiu aniołów nie zrzuciło na ziemię siedmiu klęsk.
