Pahayag 13 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Pahayag 13:1-18

Ang Duha ka Sapat

1Dayon may nakita ako nga sapat nga nagbutwa sa dagat nga napulo ang iya sungay kag pito ang iya ulo. Kada sungay may korona, kag sa kada ulo may nakasulat nga ngalan nga nagapasipala sa Dios.13:1 ngalan nga nagapasipala sa Dios: siguro tungod nga gin-gamit niya ang ngalan sang Dios para sa iya kaugalingon. 2Ang sapat nga akon nakita daw sa leopardo. Ang iya tiil daw sa tiil sang oso,13:2 oso: sa English, bear. kag ang iya baba daw sa baba sang leon. Ginhatag sang dragon ang iya gahom kag ang iya trono sa sapat agod mangin dako ang iya awtoridad sa paghari. 3Ang isa sa mga ulo sang sapat daw ginpatay, pero ang iya pilas nga ikamatay nag-ayo. Natingala gid sa sapat ang mga tawo sa bug-os nga kalibutan, kag nagsunod sila sa iya. 4Ginsimba nila ang dragon tungod kay siya amo ang naghatag sing gahom sa sapat. Ginsimba man nila ang sapat; siling nila, “Wala sing may makapareho sa sini nga sapat kag wala sing may makakontra sa iya.”

5Gintugutan sang Dios ang sapat nga maghambal sing puwerte nga pagpasipala sa iya kag maggahom sa sulod sang 42 ka bulan. 6Ginpasipalahan niya ang Dios, ang ngalan sang Dios, ang ginaestaran sang Dios, kag ang tanan nga nagaestar sa langit. 7Gintugutan man siya nga awayon niya kag pierdihon ang mga katawhan sang Dios. Kag ginhatagan man siya sing awtoridad nga maghari sa tanan nga tawo sa kalibutan bisan ano pa ang ila tribo, lahi, lingguahe, kag nasyon. 8Ang ini nga sapat simbahon sang tanan nga tawo sa kalibutan nga ang ila ngalan wala sa libro nga listahan sang mga nakaangkon sang kabuhi nga wala sing katapusan. Sang wala pa matuga ang kalibutan, ang ngalan sang sini nga mga tawo wala nga daan masulat sa sina nga libro nga ginauyatan sang Karnero nga ginpatay.

9Gani kamo nga nagapamati, dapat intiendihon gid ninyo ining inyo nabatian. 10Ang bisan sin-o nga gintalana nga dakpon, pagadakpon gid. Kag ang bisan sin-o nga gintalana nga patyon sa espada, pagapatyon gid sa espada. Gani ang mga katawhan sang Dios kinahanglan nga magmainantuson kag may hugot nga pagtuo sa Dios.

11Pagkatapos sadto, nakita ko pa gid ang isa ka sapat nga nagguwa halin sa duta. Ang ini nga sapat may duha ka sungay nga pareho sa sungay sang karnero, pero kon maghambal ini daw sa dragon. 12Gin-gamit niya ang awtoridad sang premiro nga sapat agod mag-alagad sa iya. Ginpilit niya ang tanan nga tawo sa kalibutan nga magsimba sa premiro nga sapat nga may pilas nga ikamatay nga nag-ayo. 13Madamo nga mga milagro ang ginhimo sining ikaduha nga sapat, pareho sa pagpaulan sang kalayo halin sa langit. Ginhimo niya ini nga mga milagro agod makita sang mga tawo nga gamhanan siya. 14Gani paagi sa mga milagro nga ginpahimo sa iya sang premiro nga sapat, gindayaan niya ang mga tawo sa kalibutan. Ginsilingan niya ang mga tawo nga himuan sang rebulto ang premiro nga sapat agod simbahon. Ining premiro nga sapat ginlabo sang espada pero nabuhi pa. 15Ang ikaduha nga sapat gintugutan man nga maghatag sing kabuhi sa rebulto sang premiro nga sapat, agod makahambal ang rebulto kag makapamatay sang mga tawo nga indi magsimba sa iya. 16Kag indi lang ina, kundi ginpilit niya ang tanan nga tawo, bantog kag indi, manggaranon kag imol, ulipon kag indi ulipon, nga markahan sila sa ila tuo nga kamot ukon sa ila mga agtang. 17Kag ang bisan sin-o nga indi magpamarka sang ngalan sang premiro nga sapat ukon sang numero sang iya ngalan indi makabakal ukon makabaligya.

18Kinahanglan gid ang kaalam agod mahibaluan kon ano ang kahulugan sang numero sang sapat, kay ini nagarepresentar sang ngalan sang tawo. Kag amo ini ang numero: 666.

La Bible du Semeur

Apocalypse 13:1-18

La bête qui monte de la mer13.0 Les visions de ce chapitre rappellent celles de Dn 7.

1Alors je vis monter de la mer une bête qui avait sept têtes et dix cornes. Elle portait sur ses cornes dix diadèmes et sur ses têtes étaient inscrits des titres insultants pour Dieu. 2La bête que je vis avait l’allure d’un léopard, ses pattes ressemblaient à celles d’un ours et sa gueule à celle d’un lion. Le dragon lui donna sa puissance, son trône et une grande autorité. 3L’une de ses têtes semblait avoir reçu un coup mortel, comme si elle avait été égorgée. Mais la blessure dont elle aurait dû mourir fut guérie. Là-dessus, le monde entier, rempli d’admiration, se rangea derrière la bête.

4Les peuples adorèrent le dragon, parce qu’il avait donné son pouvoir à la bête. Ils adorèrent aussi la bête, en disant : « Qui est semblable à la bête ? Qui peut combattre contre elle ? » 5Il lui fut donné une gueule pour proférer des discours arrogants et insultants contre Dieu. Elle reçut le droit d’exercer son autorité pendant quarante-deux mois.

6Elle ouvrit sa gueule pour proférer des blasphèmes et insulter Dieu, la Tente où il demeure et ceux dont la demeure est au ciel. 7Il lui fut même permis de faire la guerre aux membres du peuple saint et de les vaincre13.7 Dn 7.21.. Elle reçut autorité sur tout peuple, toute tribu, toute langue et toute nation. 8Tous les habitants de la terre l’adoreront, tous ceux dont le nom n’est pas inscrit, depuis l’origine du monde, dans le livre de vie de l’Agneau égorgé.

9Que celui qui a des oreilles écoute !

10Si quelqu’un doit aller en captivité, il ira certainement en captivité. Si quelqu’un doit périr par l’épée, il périra certainement par l’épée13.10 Les manuscrits contiennent plusieurs variantes pour ce verset.. C’est là que les membres du peuple saint doivent faire preuve d’endurance et de foi.

La bête qui monte de la terre

11Ensuite je vis une autre bête monter de la terre. Elle portait deux cornes semblables à celles d’un agneau, mais elle parlait comme un dragon. 12Cette nouvelle bête exerçait tout le pouvoir de la première bête en sa présence. Elle amenait la terre et ses habitants à adorer la première bête, celle qui avait été guérie de sa blessure mortelle. 13Elle accomplissait des signes impressionnants, faisant tomber le feu du ciel sur la terre à la vue de tout le monde. 14Par ces signes qu’il lui fut donné d’accomplir au service de la première bête, elle égarait tous les habitants de la terre. Elle leur demandait de faire une image de la bête qui avait été frappée de l’épée et qui était de nouveau vivante. 15Il lui fut même donné d’animer l’image de la bête, et l’image se mit à parler et elle faisait mourir ceux qui refusaient de l’adorer.

16Elle amena tous les hommes, gens du peuple et grands personnages, riches et pauvres, hommes libres et esclaves, à se faire marquer d’un signe sur la main droite ou sur le front. 17Et personne ne pouvait acheter ou vendre sans porter ce signe : soit le nom de la bête, soit le nombre correspondant à son nom. 18C’est ici qu’il faut de la sagesse. Que celui qui a de l’intelligence attribue un nombre à la bête, car c’est un nombre d’homme13.18 Autres traductions : car c’est un chiffre humain ou un chiffre à votre portée.. Et son nombre est : six cent soixante-six13.18 Quelques manuscrits ont : six cent seize.