Ang Babayi kag ang Dragon
1May makatilingala dayon nga butang nga nagpakita sa langit. Nakita ko ang isa ka babayi nga nagabayo sing adlaw, kag ang bulan didto sa idalom sang iya mga tiil. Kag sa iya ulo may korona nga may dose ka bituon. 2Manugbata na ang babayi, kag nagauraroy tungod kay nagapasakit na siya.
3May isa pa gid ka makatilingala nga butang nga akon nakita sa langit. Malapit sa babayi may dako nga dragon nga pula nga may pito ka ulo kag may napulo ka sungay, kag sa kada ulo may korona. 4Ginpangahig sang iya ikog ang ikatlo nga parte sang mga bituon kag ginpanghaboy sa duta. Didto siya nagatindog malapit sa babayi nga manugbata agod pagbata sang babayi kaunon niya dayon ang bata. 5Karon, nagbata ang babayi kag ang iya bata lalaki. Ang ini nga bata amo ang magadumala sa mga nasyon, kag wala gid sing may makakontra sa iya pagdumala. Gani pagkatawo sang bata wala siya makaon sang dragon tungod kay ginsabnit siya dayon kag gindala sa Dios didto sa iya trono. 6Ang babayi nga nagbata nagpalagyo sa kamingawan nga ginpreparar na nga daan sang Dios para sa iya, agod didto siya atipanon sa sulod sang 1,260 ka adlaw.
7Karon, nagsugod ang inaway sa langit. Nagpakig-away si Micael kag ang iya mga kaupod nga mga anghel kontra sa dragon. Nagpakig-away man ang dragon kag ang iya sakop nga mga anghel. 8Pero napierdi ang dragon, kag siya kag ang iya mga anghel ginpalayas sa langit. 9Gintabog paguwa ang dako nga dragon. Siya amo atong man-og sang una nga ginatawag nga Yawa ukon Satanas, nga nagapatalang sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan. Ginhulog siya diri sa kalibutan pati ang iya sakop nga mga anghel.
10Pagkatapos sadto, nabatian ko dayon ang mabaskog nga tingog didto sa langit nga nagasiling, “Karon nag-abot na ang oras nga ang mga tawo luwason na sang Dios! Ginapakita na niya subong ang iya gahom bilang Hari kag ang awtoridad ni Cristo nga iya pinili! Kay ginpalayas na sa langit ang manug-akusar sang aton mga utod sa pagtuo. Wala sing pahuway ang iya pag-akusar sa ila sa aton Dios. 11Pero ginpierdi siya sang aton kapareho nga mga tumuluo paagi sa dugo sang Karnero, kag paagi sa kamatuoran nga ila ginbantala. Kag wala sila nahadlok nga magtaya sang ila kabuhi tungod sa ila pagtuo. 12Gani magkalipay kamo, kamo nga nagaestar sa langit. Pero kaluluoy kamo nga nagaestar sa duta kag sa dagat, tungod kay nagpanaog na si Satanas dira sa inyo. Naakig gid siya katama tungod kay nahibaluan niya nga malip-ot na gid lang ang iya tion nga nabilin.”
13Sang matalupangdan sang dragon nga ginhulog na siya sa duta, ginlagas niya dayon ang babayi nga nagbata sing lalaki. 14Pero ginhatagan ang babayi sing duha ka pakpak nga pareho sa dako nga agila, agod makalupad siya pakadto sa iya lugar sa kamingawan nga sa diin pagaasikasuhon siya sa sulod sang tatlo ka tuig kag tunga, kag indi siya maano sang man-og. 15Gani nagbuga dayon ang man-og sing madamo nga tubig nga daw sa baha pakadto didto sa babayi agod anuron siya. 16Pero ginbuligan sang duta ang babayi. Nag-abri ang duta kag ginsuyop ang tubig nga halin sa baba sang dragon. 17Kag nagdugang pa gid ang kaakig sang dragon sa babayi, gani ang iya ginhimo, nagpakig-away siya sa iban nga mga bata sang babayi. Ini nga mga bata wala sing iban kundi ang tanan nga nagatuman sa mga sugo sang Dios kag nagasunod sa kamatuoran nga ginpanudlo ni Jesus. 18Kag nagtindog ang dragon sa baybayon.
La donna e suo figlio
1Allora una scena grandiosa apparve nel cielo: una donna vestita di sole con la testa coronata da dodici stelle e la luna sotto i piedi. 2Era incinta, e gridava per le doglie del parto.
3Improvvisamente nel cielo apparve un grande drago rosso, con sette teste, dieci corna e sette diademi sulle teste. 4Con la coda trascinava la terza parte delle stelle dal cielo, e le scagliò sulla terra. Il drago si fermò davanti alla donna che stava per partorire, pronto a divorare il bambino, non appena fosse nato. 5La donna diede alla luce un maschio: quello che dovrà governare tutte le nazioni con pugno di ferro. Questo bambino fu rapito e portato su da Dio, presso il suo trono, 6mentre la donna fuggì nel deserto, in un luogo che Dio le aveva preparato. Là doveva trovare asilo per milleduecentosessanta giorni.
7Allora vi fu battaglia nel cielo: Michele e i suoi angeli combatterono contro il drago e i suoi eserciti di angeli decaduti. 8Ma il drago non riuscì ad avere la meglio e nel cielo non ci fu più posto per loro. 9Questo grande drago, lʼantico serpente, chiamato «diavolo» e «Satana», quello che imbroglia il mondo intero, fu gettato giù sulla terra ed anche i suoi angeli malvagi furono gettati giù.
10Allora udii nel cielo una voce potente che diceva: «Finalmente! Ora la salvezza, la potenza e il regno appartengono al nostro Dio, e lʼautorità appartiene al suo Cristo, perché è stato gettato sulla terra lʼaccusatore dei nostri fratelli, quello che giorno e notte li accusava davanti a Dio. 11Essi lʼhanno vinto col sangue dellʼAgnello e con la parola di Dio che hanno predicato.
Non si sono curati della propria vita, neppure quando si sono trovati faccia a faccia con la morte. 12Perciò, festeggiate, o cieli! E voi, abitanti dei cieli, gioite! Ma guai a voi, gente della terra, perché il diavolo è sceso fra voi pieno di furore, sapendo che gli resta ben poco tempo!»
13E quando il drago si trovò precipitato sulla terra, si mise ad inseguire la donna che aveva partorito il figlio maschio. 14Ma alla donna furono date le ali della grande aquila, perché potesse volare nel deserto, nel suo rifugio, dove, per tre anni e mezzo, trovò cibo e protezione, lontano dal serpente.
15Il drago, allora, vomitò dalla sua bocca, dietro alla donna, un fiume di acqua vero e proprio, perché la corrente la travolgesse. 16Ma la terra aiutò la donna: spalancò le sue fauci e inghiottì il fiume che il drago aveva vomitato. 17Allora il drago, furibondo contro la donna, se ne andò a far guerra al resto dei suoi figli: tutti quelli che osservano i comandamenti di Dio e confessano di appartenere a Gesù. Poi il drago si fermò sulla riva del mare.