Ang Pagtinlo sang Kampo
1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, 2“Sugua ang mga Israelinhon nga paguwaon nila sa kampo ang bisan sin-o nga may delikado nga balatian sa panit,5:2 delikado nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Hebreo nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko, suno sa Lev. 13. ukon may nagaguwa sa iya kinatawo tungod sa balatian, ukon nangin mahigko siya tungod nakatandog siya sang patay. 3Huo, paguwaa ninyo sila, lalaki man ukon babayi agod indi nila mahigkuan ang ila kampo, nga sa diin nagapuyo ako upod sa inyo.” 4Gani ginpaguwa sang mga Israelinhon ato nga mga tawo sa kampo suno sa ginsugo sang Ginoo kay Moises.
Ang Bayad sa Tawo nga Ginhimuan sang Malain
5Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, 6“Silinga ang mga Israelinhon nga kon ang isa ka lalaki ukon babayi naglapas sa luyag sang Ginoo paagi sa paghimo sang malain sa iya isigkatawo, ina nga tawo nakasala. 7Kinahanglan nga ituad niya ang iya sala nga nahimo, kag bayaran niya sing bug-os ang pagkabutang nga iya ginkuha ukon ginpierdi, kag dugangan pa niya sing 20 porsiyento sang bili sini. Ihatag niya ini tanan sa tawo nga nahimuan niya sang malain. 8Pero kon ang nahimuan sang malain patay na kag wala siya sing malapit nga paryente nga magbaton sini nga bayad, ang bayad iya na sang Ginoo kag kinahanglan nga ihatag ini sa pari, upod sang karnero nga ihalad sang pari sa pagtubos sang sala sang amo nga tawo. 9Ang tanan nga balaan nga regalo nga ginadala sang mga Israelinhon sa mga pari mangin iya sang mga pari. 10Huo, mangin iya na sang mga pari ining balaan nga mga halad.”
Ang Parte sa Babayi nga Ginasuspetsuhan nga Nagapanginlalaki
11Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Moises, 12“Ihambal ini sa mga Israelinhon: Halimbawa ang isa ka lalaki nagasuspetso nga ang iya asawa nagluib kag nangin indi matutom sa iya, 13kay sa banta niya naghulid ini sa isa ka lalaki. Pero wala niya ini makita kag wala siya sang prueba. Kag wala sing may magtestigo kontra sa mahigko nga buhat sang iya asawa, kay wala sing may nakakita sa iya sa akto. 14-15Kon magpangimon kag magsuspetso gani siya sa iya asawa, kinahanglan nga dal-on niya siya sa pari, bisan indi matuod nga naghimo siya sining mahigko nga buhat. Kag kinahanglan nga magdala ang bana sang halad para sa iya asawa nga duha ka kilo nga harina nga barley. Kinahanglan nga indi niya ini pagbutangan sang lana ukon insenso, kay halad ini nga bilang regalo nga ihalad niya tungod sang iya pagsuspetso sa iya asawa. Isa ini ka halad sa paghibalo kon bala nakasala ang iya asawa ukon wala.
16“Dal-on sang pari ang babayi sa akon presensya, 17kag dayon magbutang ang pari sang balaan nga tubig sa kolon, kag butangan niya ini nga tubig sang yab-ok nga halin sa salog sang Tolda nga Simbahan. 18Kon napatindog na sang pari ang babayi sa akon presensya, bunghayon sang pari ang buhok sang babayi kag ibutang sa iya kamot ang halad nga regalo para sa paghibalo kon bala nakasala siya ukon wala. Ginhalad ini sang iya bana tungod sang iya pagsuspetso sa iya. Pagkatapos uyatan sang pari ang kolon nga may mapait nga tubig nga nagadala sang mga pagpakamalaot, 19kag dayon pasumpaon niya ang babayi kon nagpanginlalaki siya ukon wala, kag silingan, ‘Kon wala mo ginhigkuan ang imo kaugalingon paagi sa pagpakighilawas sa iban nga lalaki, indi ka mahalitan sang pagpakamalaot nga ginadala sang sining mapait nga tubig. 20Pero kon ginhigkuan mo ang imo kaugalingon paagi sa pagpakighilawas sa lalaki nga indi mo bana, 21nagasumpa ako nga mangin halimbawa ikaw sa mga tawo sang pagpakamalaot sang Ginoo sa tion nga indi ka na makabata.5:21 indi ka na makabata: sa literal, maggamay ang imo balikawang (ukon kinatawo) kag maghabok ang imo tiyan. Amo man sa bersikulo 22 kag 27. 22Kabay pa nga ini nga tubig nga nagadala sang pagpakamalaot magsulod sa imo lawas agod indi ka na makabata.’ Dayon masiling ang babayi, ‘Komporme ako.’
23“Dayon isulat sang pari ini nga mga sumpa sa isa ka sululatan kag hugasan niya ini didto sa mapait nga tubig. 24(Kon ipainom na sa babayi ang mapait nga tubig nga nagadala sang mga pagpakamalaot, mangin kabangdanan ini sang iya puwerte nga pag-antos kon may sala siya.) 25Kuhaon sang pari sa kamot sang babayi ang halad nga regalo nga ginhalad sang iya bana tungod sang iya pagsuspetso, kag bayawon ini sang pari sa akon presensya kag dal-on dayon sa halaran. 26Magkuha ang pari sang isa ka hakop sang sini nga halad nga para sa paghibalo kon bala nakasala ang babayi ukon wala, kag dayon sunugon ini sa halaran. Pagkatapos ipainom niya sa babayi ang tubig. 27Kon matuod nga ginhigkuan niya ang iya kaugalingon paagi sa pagluib sa iya bana, ang tubig nga iya gin-inom nga nagadala sang mga pagpakamalaot magapaantos sa iya sing puwerte gid. Indi na siya makabata kag mangin halimbawa siya sa mga tawo sang pagpakamalaot sang Dios. 28Pero kon wala niya ginhigkuan ang iya kaugalingon, indi siya mahalitan, kag makabata siya.
29“Amo ini ang kasuguan parte sa bana nga nagasuspetso sa iya asawa. Kon ginhigkuan sang asawa ang iya kaugalingon paagi sa pagluib sa iya bana, 30ukon nagsuspetso ang bana sa iya asawa nga nagapanginlalaki siya, kinahanglan patindugon sang pari ang amo nga asawa sa akon presensya kag ipatuman ini nga mga kasuguan sa iya. 31Ang bana wala sing salabton, pero ang asawa may salabton kon nakasala siya, kag magaantos siya sa iya sala.”
Making the Camp Pure
1The Lord spoke to Moses. He said, 2“Tell the Israelites that certain people must be sent away from the camp. Command them to send away anyone who has a skin disease. They must send away all those who have liquid waste coming from their bodies. And they must send away those who are ‘unclean’ because they have touched a dead body. 3That applies to men and women alike. Send them out of the camp. They must not make their camp ‘unclean.’ That is where I live among them.” 4So the Israelites did what the Lord commanded. They sent out of the camp those who were “unclean.” They did just as the Lord had directed Moses.
Sins Against Others Must Be Paid For
5The Lord said to Moses, 6“Speak to the Israelites. Say to them, ‘Suppose a man or woman does something wrong to someone else. Then that person is not being faithful to the Lord. People like that are guilty. 7They must admit they have committed a sin. They must pay in full for what they did wrong. And they must add a fifth of the value to it. Then they must give all of it to the person they have sinned against. 8But suppose that person has died. And suppose that person does not have a close relative who can be paid for the sin that was committed. Then what is paid belongs to the Lord. It must be given to the priest. A ram must be given along with it. The ram must be sacrificed to the Lord to pay for the sin. 9All the sacred gifts the Israelites bring to a priest will belong to him. 10Sacred gifts belong to their owners. But what they give to the priest will belong to the priest.’ ”
The Test for an Unfaithful Wife
11Then the Lord spoke to Moses again. He said, 12“Speak to the Israelites. Say to them, ‘Suppose a man’s wife goes astray. And suppose she is not faithful to her husband. 13Suppose another man has sex with her. And suppose this is hidden from her husband. No one knows she is not “clean.” So there is no witness against her. And she has not been caught in the act. 14Suppose her husband becomes jealous. He does not trust his wife, and she is really “unclean.” Or suppose he does not trust her even though she is “clean.” 15Then he must take his wife to the priest. He must also bring an offering. It must be eight cups of barley flour. The offering is for his wife. He must not pour olive oil on it. And he must not put incense on it. It is a grain offering for being jealous. It calls attention to the wrong thing a person has done.
16“ ‘The priest must have her stand in front of the Lord. 17He must pour some holy water into a clay jar. He must get some dust from the floor of the holy tent. And he must put it into the water. 18The priest must have the woman stand in front of the Lord. Then he must untie her hair. He must place in her hands the offering that calls attention to the wrong thing a person has done. It is the grain offering for being jealous. The priest must keep the bitter water with him. It is the water that brings a curse. 19Then the priest must have the woman give her word. He must say to her, “Suppose no other man has had sex with you. And suppose you haven’t gone astray. You have kept yourself pure while you are married to your husband. Then may the bitter water that brings a curse not harm you. 20But suppose you have gone astray while you are married to your husband. You have made yourself ‘unclean.’ You have had sex with a man who isn’t your husband.” 21At that point the priest must put the woman under the curse that will come if she breaks her word. He must say, “May the Lord cause you to become a curse among your people. You will become a curse when the Lord makes your body unable to have children. 22May this water that brings a curse enter your body. May it make your body unable to have children.”
“ ‘Then the woman must say, “Amen. Let it happen.”
23“ ‘The priest must write the curses on a scroll. He must wash them off in the bitter water. 24It is the water he will make the woman drink. It is bitter water that brings a curse. It will enter her body. And it will cause her to suffer bitterly. 25The priest must take from her hands the grain offering for being jealous. He must lift it up and wave it in front of the Lord. He must bring it to the altar. 26Then the priest must take a handful of the grain offering. It is the offering that calls attention to the wrong thing a person has done. The priest must burn it on the altar. After that, he must have the woman drink the water. 27Suppose she has made herself “unclean.” She has not been faithful to her husband. And she has drunk the water that brings a curse. Then it will go into her body. It will cause her to suffer bitterly. It will make her body unable to have children. She will become a curse. 28Suppose the woman has not made herself “unclean.” But suppose she is “clean.” Then she will be free of guilt. And she will be able to have children.
29“ ‘This is the law about being jealous. It applies to a woman who has gone astray. She has made herself “unclean” while she is married to her husband. 30And it applies to a man who becomes jealous. He has doubts about his wife. The priest must have her stand in front of the Lord. He must apply the entire law to her. 31The husband will not be guilty of doing anything wrong. But the woman will be punished for her sin.’ ”
