Ang mga Banwa sang mga Levita
1Nagsiling ang Ginoo kay Moises didto sa kapatagan sang Moab sa higad sang Jordan malapit sa Jerico, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga hatagan nila ang mga Levita sang mga banwa nga ila estaran halin sa duta nga mabaton nila. Kag hatagan man nila sila sang mga palahalban35:2 palahalban: sa iban nga Bisaya, pahalalban. sa palibot sining mga banwa. 3Sa sini nga paagi may maestaran sila nga mga banwa kag may mapahalban para sa ila mga kasapatan. 4Ang mga palahalban nga inyo ihatag sa palibot sang tagsa nila ka banwa may distansya nga 1,500 ka tapak halin sa pader sang ila banwa. 5Sa palibot sang tagsa nila ka banwa, magtakos kamo sang 3,000 ka tapak sa kada direksyon—sa sidlangan, sa bagatnan, sa nakatundan, kag sa aminhan—nga ang banwa ara sa tunga sini. Amo ini ang palahalban para sa ila mga banwa.
6“Hatagan man ninyo ang mga Levita sang anom ka banwa nga mangin banwa nga dalangpan, nga sa diin makapalagyo didto ang tawo nga makapatay nga indi niya hungod. Ini wala labot sa 42 ka banwa nga inyo ihatag sa ila. 7Gani 48 tanan ka banwa ang inyo ihatag sa mga Levita lakip na ang ila mga palahalban. 8Ini nga mga banwa magahalin sa mga duta sang mga tribo sang Israel. Ang tribo nga madamo maghatag sing madamo nga mga banwa, kag ang tribo nga diutay maghatag sing diutay.”
Ang mga Banwa nga Dalangpan
(Deu. 19:1-13; Jos. 20:1-9)
9Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, 10“Silinga ang mga Israelinhon nga kon magtabok na sila sa Jordan pakadto sa Canaan, 11magpili sila sang mga banwa nga mangin mga banwa nga dalangpan nga sa diin makapalagyo ang tawo nga makapatay nga indi niya hungod. 12Maproteksyunan siya sa sini nga mga banwa sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya. Indi siya dapat pagpatyon sa wala pa siya mahukman sa atubangan sang katilingban. 13-14Ining anom ka banwa mangin inyo mga banwa nga dalangpan. Ang tatlo ka banwa ibutang ninyo sa sidlangan sang Jordan kag ang tatlo sa Canaan. 15Ining anom ka banwa mangin dalangpan indi lamang sang mga Israelinhon, kundi pati man sang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila, agod nga ang bisan sin-o sa ila nga makapatay nga indi hungod makapalagyo sa sina nga mga banwa.
16“Pero kon ginlampusan sang tawo ang isa ka tawo sang salsalon kag napatay ini, kabigon nga kriminal ang amo nga tawo, kag kinahanglan nga patyon man siya. 17Kon ginbato sang isa ka tawo ang isa ka tawo kag napatay ini, kabigon nga kriminal ang amo nga tawo kag kinahanglan nga patyon man siya. 18Ukon halimbawa ginlampusan sang isa ka tawo sang kahoy ang isa ka tawo kag napatay ini, kabigon man nga kriminal ang amo nga tawo, kag kinahanglan nga patyon man siya. 19Ang malapit nga paryente sang ginpatay amo ang may katungdanan sa pagpatay sa kriminal. Patyon niya ang kriminal kon makita niya.
20“Kon tungod sa iya dumot nakapatay ang isa ka tawo paagi sa pagtikwang, ukon paghaboy sang bisan ano nga butang, 21ukon pagsumbag, kabigon nga kriminal ang amo nga tawo kag kinahanglan nga patyon man siya. Ang malapit nga paryente sang ginpatay amo ang may katungdanan sa pagpatay sa kriminal. Patyon niya ang kriminal kon makita niya.
22“Pero halimbawa ang isa ka tawo nga wala man lang sing dumot nakapatay sang isa ka tawo nga indi niya hungod paagi sa pagtikwang ukon paghaboy sa iya sang bisan ano nga butang, 23ukon nahulugan niya siya sang bato nga wala niya makita. Tungod nga napatay ang tawo bisan indi niya siya kaaway, kag indi niya hungod ang pagpatay sa iya, 24dapat dal-on siya sa katilingban kaupod sang tawo nga gusto magbalos sa iya kag ipatuman ini nga mga pagsulundan: 25Kon mapamatud-an nga indi niya hungod ang pagpatay, kinahanglan nga protektaran siya sang katilingban sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya, kag ibalik siya sa banwa nga dalangpan, nga sa diin siya nagpalagyo. Kinahanglan nga magpabilin siya didto hasta nga mapatay ang pangulo nga pari nga gindedikar sa pag-alagad.35:25 gindedikar sa pag-alagad: sa literal, ginhaplasan sang balaan nga lana.
26“Pero kon ang nakapatay magguwa sa banwa nga dalangpan 27kag makita siya sang tawo nga gusto magbalos sa iya, puwede siya patyon sang amo nga tawo. Ini nga tawo nga nagbalos wala sing salabton. 28Gani ang nakapatay dapat magpabilin gid sa banwa nga dalangpan hasta nga mapatay ang pangulo nga pari, kag pagkatapos makapauli na siya sa ila.
29“Amo ini ang mga pagsulundan nga dapat tumanon ninyo hasta san-o, bisan diin kamo mag-estar.”
30“Ang bisan sin-o nga nagpatay sang iya isigkatawo kinahanglan nga patyon, pero kinahanglan may mga saksi nga magpamatuod nga nakapatay siya. Kon isa lang ka saksi ang magpamatuod, indi pagpatyon ang amo nga tawo.
31“Indi kamo magbaton sang bayad para sa kabuhi sang kriminal nga palatyon. Kinahanglan nga patyon gid siya. 32Indi man kamo magbaton sang bayad para sa kabuhi sang tawo nga nagpalagyo sa banwa nga dalangpan agod makabalik siya sa iya lugar antes mapatay ang pangulo nga pari. 33Sa sini nga paagi malikawan ang pagdagta sa duta nga inyo ginaestaran, kay ang pagpatay nagapadagta sa duta. Kag wala sing makatinlo sini luwas sa kamatayon sang nagpatay. 34Gani indi ninyo pagdagtai ang duta nga inyo ginaestaran, kay ako mismo ang Ginoo, nagapuyo upod sa inyo nga mga Israelinhon.”
As cidades para os levitas
1Enquanto Israel estava acampado nas planícies de Moabe, em frente de Jericó, o Senhor disse a Moisés: 2“Dá instruções ao povo de Israel para que dê aos levitas como possessão certas cidades com as respetivas terras dos arredores para pastagens. 3Essas cidades servirão para habitação e as terras vizinhas serão para o gado, rebanhos e outros animais. 4-5Os campos de pastagem estender-se-ão num círculo à volta da cidade até à distância de 500 metros para além dos muros. Assim haverá 1000 metros entre os limites extremos e a cidade no centro.
As cidades de refúgio
(Dt 4.41-43; 19.1-14; Js 20.1-9)
6Darão aos levitas seis cidades de refúgio, para onde uma pessoa que tenha por acidente matado alguém possa correr para se refugiar e ficar em segurança; além dessas, dar-lhes-ão mais quarenta e duas outras cidades. 7Ao todo serão quarenta e oito as cidades, mais os seus campos de pastagem, concedidos aos levitas. 8Serão distribuídas pelas diversas partes da nação. As tribos maiores, que ficarão com maior número de povoações, darão mais cidades aos levitas, enquanto as outras dar-lhes-ão menos.”
9O Senhor disse a Moisés: 10“Diz ao povo que quando entrarem na terra, 11terão de escolher cidades de refúgio para que nelas se recolham os que por acidente tiverem matado alguém. 12Serão lugares para proteger essa pessoa da vingança que sobre ela queiram exercer os parentes do morto. Pois que o causador dessa morte não deverá ser executado antes de ser considerado culpado num julgamento legal. 13-14Três dessas seis cidades de refúgio deverão ser localizadas na terra de Canaã e outras três na banda oriental do Jordão. 15Servirão para proteção não só dos israelitas, mas também dos estrangeiros e viajantes que se encontrarem no vosso meio.
16Contudo, se alguém tiver sido abatido por meio de uma peça de ferro, presumir-se-á que foi assassinado e o assassino terá de ser executado. 17Se for com uma grande pedra que o tiver matado, será também considerado assassino e deverá morrer. 18A mesma coisa se passará no caso do instrumento de morte ter sido um objeto de madeira. 19O vingador do sangue do morto será ele pessoalmente a matar o assassino, quando o encontrar. 20Portanto, se alguém matar outra pessoa num gesto de ódio, atirando contra ela alguma coisa ou empurrando-a, 21ou batendo-lhe com o punho, ou armando-lhe uma cilada, será tomada por assassino e deverá ser morto pelo vingador do sangue.
22Mas se tiver sido por acidente, um caso em que um indivíduo lançou um objeto que foi ferir mortalmente outra pessoa, 23sem que tivesse havido intenção ou zanga, ou por ter pensado que podia tirar a vida a alguém, sem a mínima intenção de ferir um inimigo, 24no caso do ferido vir a falecer, a comunidade julgará se foi ou não por acidente e se deverá ou não levar-se o causador da morte ao vingador do sangue do morto. 25Se se concluir que foi acidental, então o povo livrará o indivíduo do vingador do sangue. Quem matou terá autorização para ficar na cidade de refúgio; e lá ficará a viver até à morte do sumo sacerdote, que foi consagrado com o óleo sagrado.
26No caso do homicida abandonar a cidade, 27se o vingador do sangue o encontrar no exterior e o matar, não será considerado ele próprio culpado do sangue, 28porque o outro deveria ter ficado no interior da cidade, até que o sumo sacerdote morresse. Só depois do falecimento deste, o homem pode voltar para a sua própria terra, para a sua casa.
29Isto são leis permanentes para todo Israel, por todas as gerações.
30Todos os assassinos devem ser executados, mas só se houver desse ato mais do que uma testemunha; ninguém poderá ser condenado e morto só pelo testemunho de uma única pessoa.
31Quando alguém for considerado culpado de assassínio, deverá morrer sem que qualquer resgate seja dado por ele.
32Tão-pouco será aceite pagamento algum da parte de um refugiado numa cidade de refúgio, para poder voltar para casa antes do sumo sacerdote falecer.
33Dessa maneira, se evitará que a terra seja poluída, porque o sangue polui a terra, e nenhuma outra expiação existe para o sangue senão o sangue daquele que o derramou. 34Não hão de pois sujar a terra para onde vão viver, porque eu, o Senhor, ali vivo no meio dos israelitas.”
