Napierdi ang mga Canaanhon
1Karon, ang Canaanhon nga hari sang Arad nga nagaestar sa Negev nakabati nga nagapadulong ang mga Israelinhon, nga nagaagi sa dalan sang Atarim. Gani ginsalakay niya sila kag ginbihag ang iban sa ila. 2Dayon nagsumpa ang mga Israelinhon sa Ginoo, “Kon itugyan mo ini nga mga tawo sa amon mga kamot, laglagon namon sing bug-os21:2 laglagon namon sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. ang ila mga banwa.” 3Ginpamatian sang Ginoo ang pangabay sang mga Israelinhon kag gintugyan niya sa ila ang mga Canaanhon. Ginlaglag sila sing bug-os sang mga Israelinhon pati ang ila mga banwa, gani gintawag ato nga lugar nga Horma.21:3 Horma: buot silingon sa Hebreo, kalaglagan.
Ang Man-og nga Saway
4Halin sa Bukid sang Hor, naglakat ang mga Israelinhon nga nagaagi sa dalan nga pakadto sa Mapula nga Dagat agod makalibot sila sa duta sang Edom. Pero natak-an ang mga tawo sa ila paglakat, 5gani nagreklamo sila sa Dios kag kay Moises. Siling nila, “Ngaa bala ginpaguwa pa ninyo kami sa Egipto agod magkalamatay man lang diri sa kamingawan? Wala diri sing pagkaon kag tubig! Kag indi na kami makaagwanta sining makasulum-od nga manna.”
6Gani, ginpadal-an sila sang Ginoo sang dalitan nga mga man-og kag ginpangkagat sila, kag madamo ang nagkalamatay sa ila. 7Nagkadto ang mga tawo kay Moises kag nagsiling, “Nakasala kami sang paghambal namon kontra sa Ginoo kag sa imo. Pangamuyua sa Ginoo nga kuhaon niya sa amon ining mga man-og.” Gani nagpangamuyo si Moises para sa mga tawo.
8Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Maghimo ka sang man-og nga saway kag ibutang ini sa punta sang isa ka tukon. Ang bisan sin-o nga ginkagat sang man-og magtulok lang sa sining man-og nga saway kag indi siya mapatay.” 9Gani naghimo si Moises sang man-og nga saway kag ginbutang sa punta sang isa ka tukon. Kag ang bisan sin-o nga ginkagat sang man-og nagtulok lang sa sining man-og nga saway kag wala siya napatay.
Ang Pagpanglakaton Pakadto sa Moab
10Nagpadayon sa paglakat ang mga Israelinhon, kag nagkampo sila sa Obot. 11Halin sa Obot, naglakat sila kag nagkampo sa Iye Abarim, sa kamingawan nga ara sa sidlangan dampi sang Moab. 12Halin didto naglakat sila kag nagkampo sa Zered nga ililigan sang tubig. 13Kag halin sa Zered naglakat naman sila kag nagkampo sa tabok sang Arnon nga ililigan sang tubig, nga ara sa kamingawan nga malapit sa teritoryo sang mga Amornon. Ang Arnon amo ang dulunan sang duta sang mga Moabnon kag sang duta sang mga Amornon. 14Amo gani nga nasulat sa Libro sang Pagpakig-away sang Ginoo ang banwa sang Waheb nga sakop sang Sufa, ang mga ililigan sang tubig lakip na ang Arnon, 15kag ang kilid sang mga ililigan sang tubig nga nagalambot sa banwa sang Ar nga ara sa dulunan sang Moab.
16Halin didto sa Arnon, nagkadto ang mga Israelinhon sa Beer, ang bubon nga sa diin nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Tipuna ang mga tawo kay hatagan ko sila sang tubig.” 17Kag didto nagkanta ang mga Israelinhon sang sini nga ambahanon:
“Padayon nga maghatag sang tubig ang ini nga bubon!
Magkanta kita parte sa sini nga bubon 18nga ginpakutkot sang mga pangulo kag mga dungganon nga mga tawo paagi sa ila awtoridad.”21:18 awtoridad: sa literal, bulobaston kag mga sulosungkod.
Halin sa kamingawan nagkadto sila sa Matana; 19halin sa Matana nagkadto sila sa Nahaliel; halin sa Nahaliel nagkadto sila sa Bamot; 20kag halin sa Bamot nagkadto sila sa pulopatag sang Moab, nga sa diin makita ang kamingawan sa ubos sang putokputokan sang Pisga.
Napierdi si Haring Sihon kag si Haring Og
(Deu. 2:26–3:11)
21Karon, nagpadala sang mga mensahero ang Israel kay Sihon nga hari sang mga Amornon. Amo ini ang ila mensahi: 22“Kon mahimo tuguti kami sa pag-agi sa inyo duta. Indi kami mag-agi sa mga uma ukon talamnan sang ubas ukon mag-inom sa mga bubon. Maagi lang kami sa inyo mayor nga dalan hasta nga makaguwa kami sa inyo teritoryo.”
23Pero wala nagsugot si Sihon nga mag-agi ang mga Israelinhon sa iya teritoryo. Sa baylo, gintipon niya ang iya bug-os nga mga soldado kag nagkadto sila sa kamingawan sa pagsalakay sa mga Israelinhon. Pag-abot nila sa Jahaz, nagpakig-away sila kontra sa mga Israelinhon. 24Pero ginpamatay sila sang mga Israelinhon kag gin-agaw ang ila duta halin sa Arnon pakadto sa Suba sang Jabok. Pero hasta lang ang mga Israelinhon sa dulunan sang duta sang mga Ammonhon, tungod kay ang ila dulunan napaderan sing mapag-on.21:24 ang ila dulunan napaderan sing mapag-on: sa Septuagint, ang Jazer amo ang ila dulunan. 25Gani naagaw sang mga Israelinhon ang tanan nga banwa sang mga Amornon kag gin-estaran nila ini, pati ang Heshbon kag ang tanan nga baryo nga sakop sini. 26Ining Heshbon amo sadto ang kapital nga siyudad ni Sihon nga hari sang mga Amornon. Napierdi niya sadto ang isa ka hari sang Moab kag gin-agaw niya ang tanan nga duta sini hasta sa Arnon. 27-28Amo ina kon ngaa ang mga manugbinalaybay nagasiling nga,
“Dali kamo sa Heshbon, ang siyudad ni Sihon, kag patinduga ninyo ini liwat. Sadto anay ang mga soldado sang Heshbon nagsalakay nga daw sa nagadabadaba nga kalayo kag naglamon sa banwa sang Ar nga sakop sang Moab kag naglaglag sa mataas nga mga lugar sang Arnon. 29Kaluluoy kamo nga mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga mga nagasimba sa dios nga si Kemosh. Kamo nga iya mga anak ginpabay-an niya nga mabihag ni Sihon nga hari sang mga Amornon. 30Pero karon nalaglag na namon ang mga Amornon. Nagkalaguba na ang siyudad sang Heshbon, pati ang Dibon, Nofa, kag Medeba.”
31Gani nag-estar ang mga Israelinhon sa duta sang mga Amornon.
32Pagkatapos, nagpadala si Moises sang mga espiya sa Jazer, kag gin-agaw man nila ini kag ang mga baryo nga sakop sini. Ginpahalin nila ang mga Amornon nga nagaestar didto. 33Dayon nagkadto sila sa Bashan, pero ginsalakay sila ni Haring Og sang Bashan kag sang iya bug-os nga mga soldado didto sa Edrei.
34Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Indi ka magkahadlok sa iya, kay sigurado nga itugyan ko siya sa imo, pati ang iya bug-os nga katawhan kag ang iya duta. Himua sa iya ang ginhimo mo kay Sihon nga hari sang mga Amornon nga naghari sa Heshbon.”
35Gani ginpatay sang mga Israelinhon si Og, pati ang iya kabataan kag ang tanan niya nga katawhan, kag wala gid sing may nabilin sa ila. Dayon ginpanag-iyahan sang mga Israelinhon ang duta nga sakop ni Og.
1And when king Arad the Canaanite, which dwelt in the south, heard tell that Israel came by the way of the spies; then he fought against Israel, and took some of them prisoners. 2And Israel vowed a vow unto the LORD, and said, If thou wilt indeed deliver this people into my hand, then I will utterly destroy their cities. 3And the LORD hearkened to the voice of Israel, and delivered up the Canaanites; and they utterly destroyed them and their cities: and he called the name of the place Hormah.21.3 Hormah: that is, Utter destruction
4¶ And they journeyed from mount Hor by the way of the Red sea, to compass the land of Edom: and the soul of the people was much discouraged because of the way.21.4 discouraged: or, grieved: Heb. shortened 5And the people spake against God, and against Moses, Wherefore have ye brought us up out of Egypt to die in the wilderness? for there is no bread, neither is there any water; and our soul loatheth this light bread. 6And the LORD sent fiery serpents among the people, and they bit the people; and much people of Israel died.
7¶ Therefore the people came to Moses, and said, We have sinned, for we have spoken against the LORD, and against thee; pray unto the LORD, that he take away the serpents from us. And Moses prayed for the people. 8And the LORD said unto Moses, Make thee a fiery serpent, and set it upon a pole: and it shall come to pass, that every one that is bitten, when he looketh upon it, shall live. 9And Moses made a serpent of brass, and put it upon a pole, and it came to pass, that if a serpent had bitten any man, when he beheld the serpent of brass, he lived.
10¶ And the children of Israel set forward, and pitched in Oboth. 11And they journeyed from Oboth, and pitched at Ije-abarim, in the wilderness which is before Moab, toward the sunrising.21.11 Ije-abarim: or, heaps of Abarim
12¶ From thence they removed, and pitched in the valley of Zared. 13From thence they removed, and pitched on the other side of Arnon, which is in the wilderness that cometh out of the coasts of the Amorites: for Arnon is the border of Moab, between Moab and the Amorites. 14Wherefore it is said in the book of the wars of the LORD, What he did in the Red sea, and in the brooks of Arnon,21.14 What…: or, Vaheb in Suphah 15And at the stream of the brooks that goeth down to the dwelling of Ar, and lieth upon the border of Moab.21.15 lieth: Heb. leaneth 16And from thence they went to Beer: that is the well whereof the LORD spake unto Moses, Gather the people together, and I will give them water.
17¶ Then Israel sang this song, Spring up, O well; sing ye unto it:21.17 Spring…: Heb. Ascend21.17 sing: or, answer 18The princes digged the well, the nobles of the people digged it, by the direction of the lawgiver, with their staves. And from the wilderness they went to Mattanah: 19And from Mattanah to Nahaliel: and from Nahaliel to Bamoth: 20And from Bamoth in the valley, that is in the country of Moab, to the top of Pisgah, which looketh toward Jeshimon.21.20 country: Heb. field21.20 Pisgah: or, the hill21.20 Jeshimon: or, the wilderness
21¶ And Israel sent messengers unto Sihon king of the Amorites, saying, 22Let me pass through thy land: we will not turn into the fields, or into the vineyards; we will not drink of the waters of the well: but we will go along by the king’s high way, until we be past thy borders. 23And Sihon would not suffer Israel to pass through his border: but Sihon gathered all his people together, and went out against Israel into the wilderness: and he came to Jahaz, and fought against Israel. 24And Israel smote him with the edge of the sword, and possessed his land from Arnon unto Jabbok, even unto the children of Ammon: for the border of the children of Ammon was strong. 25And Israel took all these cities: and Israel dwelt in all the cities of the Amorites, in Heshbon, and in all the villages thereof.21.25 villages: Heb. daughters 26For Heshbon was the city of Sihon the king of the Amorites, who had fought against the former king of Moab, and taken all his land out of his hand, even unto Arnon. 27Wherefore they that speak in proverbs say, Come into Heshbon, let the city of Sihon be built and prepared: 28For there is a fire gone out of Heshbon, a flame from the city of Sihon: it hath consumed Ar of Moab, and the lords of the high places of Arnon. 29Woe to thee, Moab! thou art undone, O people of Chemosh: he hath given his sons that escaped, and his daughters, into captivity unto Sihon king of the Amorites. 30We have shot at them; Heshbon is perished even unto Dibon, and we have laid them waste even unto Nophah, which reacheth unto Medeba.
31¶ Thus Israel dwelt in the land of the Amorites. 32And Moses sent to spy out Jaazer, and they took the villages thereof, and drove out the Amorites that were there.
33¶ And they turned and went up by the way of Bashan: and Og the king of Bashan went out against them, he, and all his people, to the battle at Edrei. 34And the LORD said unto Moses, Fear him not: for I have delivered him into thy hand, and all his people, and his land; and thou shalt do to him as thou didst unto Sihon king of the Amorites, which dwelt at Heshbon. 35So they smote him, and his sons, and all his people, until there was none left him alive: and they possessed his land.
