Ang Tubig nga Nagaguwa sa Bato
(Exo. 17:1-7)
1Sa nahauna nga bulan, nag-abot ang bug-os nga katilingban sang Israel sa kamingawan sang Zin, kag nagkampo sila sa Kadesh. Didto napatay si Miriam kag ginlubong.
2Karon, wala sing tubig didto, kag nagtipon naman ang mga tawo kontra kay Moises kag kay Aaron. 3Nagbais sila kay Moises kag nagsiling, “Maayo pa nga napatay na lang kami upod sang amon mga kasimanwa nga nagkalamatay sadto sa presensya sang Ginoo. 4Ngaa bala nga gindala mo pa kami nga katilingban sang Ginoo diri sa kamingawan agod nga magkalamatay man lang kami kag ang amon kasapatan? 5Ngaa bala nga ginpaguwa mo pa kami sa Egipto kag gindala diri sa wala sing pulos nga lugar? Wala diri sing uyas, higos, ubas ukon pomegranata. Kag wala pa sing tubig nga mainom!”
6Gani naghalin si Moises kag si Aaron sa katilingban, kag nagkadto sila sa puwertahan sang Tolda nga Ginapakigkitaan kag nagluhod sila sa pagpangamuyo. Dayon nagpakita sa ila ang gamhanan nga presensya sang Ginoo. 7Nagsiling ang Ginoo kay Moises, 8“Kuhaa ang baston kag tipuna ninyo sang imo utod nga si Aaron ang bug-os nga katilingban. Kag samtang nagatulok sila, sugua ang bato nga magtubod, kag magatubod ini. Sa sini nga paagi mahatagan ninyo sing tubig ang katawhan agod mapainom ninyo sila kag ang ila kasapatan.”
9Gani ginkuha ni Moises ang baston sa presensya sang Ginoo, didto sa Kahon sang Kasugtanan, suno sa sugo sang Ginoo sa iya. 10Dayon gintipon nila ni Aaron ang bug-os nga katilingban sa atubangan sang bato, kag nagsiling si Moises sa ila, “Pamati kamo nga mga rebelde, kinahanglan bala nga hatagan namon kamo sang tubig halin sa sini nga bato?” 11Dayon ginbayaw ni Moises ang iya baston kag ginhampak sing makaduha ka beses ang bato, kag nagpuswak ang tubig, kag nag-inom ang katilingban kag ang ila mga kasapatan.
12Pero nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron, “Tungod kay wala kamo magpati sa akon sa inyo pagpakita sang akon pagkabalaan sa atubangan sang mga Israelinhon, indi kamo ang magapangulo sa pagdala sini nga katilingban sa duta nga ihatag ko sa ila.”
13Ini nga lugar gintawag nga tuburan sang Meriba20:13 Meriba: buot silingon sa Hebreo, pagbais. kay ginbais sang mga Israelinhon ang Ginoo sa sini nga lugar, kag diri man ginpakita sang Ginoo sa ila ang iya pagkabalaan.
Wala Pagtuguti sang mga Taga-Edom ang mga Israelinhon sa Pag-agi
14Samtang didto pa ang mga Israelinhon sa Kadesh, nagpadala si Moises sang mga mensahero sa hari sang Edom. Amo ini ang iya mensahi, “Ini nga mensahi halin sa imo mga paryente, ang katawhan sang Israel: Nahibaluan mo ang tanan nga kabudlayan nga amon naagihan. 15Ang amon mga katigulangan nagkadto sa Egipto, kag malawig ang amon pag-estar didto. Ginpigos kami kag ang amon mga katigulangan sang mga Egiptohanon, 16pero nagpangayo kami sang bulig sa Ginoo kag ginpamatian niya kami kag ginpadal-an sang anghel nga nagpaguwa sa amon sa Egipto.
“Karon, ari kami diri sa Kadesh, ang banwa sa higad sang imo teritoryo. 17Kon mahimo tuguti kami sa pag-agi sa imo duta. Indi kami mag-agi sa mga uma ukon talamnan sang ubas ukon mag-inom sa mga bubon. Maagi lang kami sa imo mayor nga dalan20:17 mayor nga dalan: sa literal, alagyan sang hari. kag indi kami mag-agi sa iban nga mga dalan hasta nga makaguwa kami sa imo teritoryo.”
18Pero amo ini ang sabat sang hari sang Edom: “Indi kamo mag-agi diri sa amon. Kon mag-agi kamo, salakayon namon kamo kag pamatyon.” 19Nagsabat ang mga Israelinhon, “Maagi lang kami sa mayor nga dalan, kag kon makainom man kami kag ang amon mga kasapatan sang inyo tubig, bayaran namon ini. Maagi lang gid kami sa inyo.”
20Nagsabat liwat ang hari sang Edom:
“Basta indi kamo mag-agi diri.” Dayon gintipon sang hari sang Edom ang iya gamhanan kag mabakod nga mga soldado agod magpakig-away sa mga Israelinhon. 21Tungod kay indi magpaagi ang mga taga-Edom sa ila teritoryo, naglikaw na lang ang mga Israelinhon.
Napatay si Aaron
22Naghalin ang bug-os nga katilingban sang Israel sa Kadesh kag nagkadto sa Bukid sang Hor. 23Didto sa Bukid sang Hor, malapit sa dulunan sang Edom, nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron, 24“Nag-abot na ang tion nga isimpon ka na Aaron sa imo mga paryente nga nagkalamatay na. Indi ka makasulod sa duta nga ihatag ko sa mga Israelinhon tungod kay nagsupak kamo nga duha ni Moises sa akon sugo didto sa tuburan sang Meriba. 25Karon, Moises, dal-a si Aaron kag ang iya anak nga si Eleazar sa Bukid sang Hor. 26Dayon ubahi si Aaron sang iya bayo nga pagkapari kag ipasuksok mo sa iya anak nga si Eleazar, kay mapatay na si Aaron didto sa bukid.”
27Gintuman ni Moises ang ginsugo sa iya sang Ginoo. Nagsaka sila sa Bukid sang Hor samtang nagatulok ang bug-os nga katilingban. 28Dayon gin-uba ni Moises ang bayo ni Aaron kag ginpasuksok niya ini kay Eleazar. Kag napatay didto si Aaron sa ibabaw sang bukid. Dayon nagpanaog si Moises kag si Eleazar sa bukid. 29Kag sang mahibaluan sang bug-os nga katilingban nga patay na si Aaron, nagpangasubo sila para sa iya sa sulod sang 30 ka adlaw.
Mozes slaat op de rots
1Het volk Israël arriveerde in de eerste maand in de woestijn Sin en sloeg het kamp op bij Kades. Daar stierf Mirjam en werd zij begraven.
2Er was op die plaats niet genoeg drinkwater en het volk stond opnieuw op tegen Mozes en Aäron. 3Een ontevreden menigte liep te hoop en schreeuwde tegen Mozes: ‘Waren wij maar gelijk gedood met onze broeders die door de Here werden gedood! 4U hebt ons met opzet hier in de woestijn gebracht om van ons af te komen, samen met onze kudden. 5Hoe haalde u het in uw hoofd ons uit Egypte te laten wegtrekken en naar dit onherbergzame oord te brengen? Noemt u dit soms vruchtbaar land, met vijgen, wijn en granaatappels? Er is niet eens drinkwater!’
6Mozes en Aäron draaiden zich om en gingen naar de ingang van de tabernakel, waar zij zich voor de Here op de grond lieten vallen, en de heerlijkheid van de Here verscheen aan hen. 7De Here zei tegen Mozes: 8‘Haal de staf en roep daarna het volk bijeen. Terwijl de mensen toekijken, moet u tegen die rots daar spreken en dan zal er genoeg water uitkomen! U zult hun water geven uit een rots en er zal genoeg zijn voor alle mensen en hun vee!’ 9Mozes deed wat de Here had gezegd. Hij haalde de staf van de plaats waar hij voor de ogen van de Here stond. 10Toen riepen Mozes en Aäron het volk bijeen bij de rots en Mozes zei tegen de menigte: ‘Luister, opstandelingen! Moeten wij voor jullie water uit deze rots laten komen?’ 11Toen hief Mozes de staf op en sloeg tweemaal op de rots. Het water gutste eruit en de mensen en het vee konden drinken. 12Maar de Here zei tegen Mozes en Aäron: ‘Omdat u Mij niet hebt geloofd en Mij niet de eer hebt gegeven voor de ogen van het volk Israël, zult u beiden hen niet het land mogen binnenbrengen dat Ik heb beloofd!’ 13Deze plaats werd Meriba (Water van Ruzie) genoemd, omdat de Israëlieten hier opstandig werden tegen de Here en Hij Zich hier als de Heilige bewees.
14Tijdens het verblijf in Kades zond Mozes boodschappers naar de koning van Edom: ‘Wij zijn de nakomelingen van uw broeder Israël en u kent ons verhaal, van alles wat ons is overkomen. 15Hoe onze voorouders naar Egypte trokken, waar zij lange tijd verbleven om ten slotte slaven van de Egyptenaren te worden. 16Maar toen wij de Here riepen, hoorde Hij ons en stuurde een engel die ons uit Egypte leidde. Nu zijn wij hier in Kades aangekomen en wij hebben ons kamp aan de grens van uw land opgeslagen. 17Laat ons alstublieft door uw land trekken. Wij zullen voorzichtig zijn en niet door uw akkers en wijngaarden trekken, wij zullen zelfs geen water uit uw bronnen gebruiken. Wij blijven op de hoofdweg en zullen die niet eerder verlaten dan wanneer wij uw landsgrens aan de andere kant zijn overgetrokken.’ 18Maar de koning van Edom zei: ‘Blijf uit ons land! Als u probeert binnen te komen, zal ik u met een leger tegemoet komen!’ 19‘Maar koning,’ pleitten de boodschappers, ‘wij zullen op de hoofdweg blijven en zelfs geen water van u drinken of wij kopen het voor de prijs die u vraagt. Wij willen alleen door uw land trekken, verder niets.’ 20Maar de koning van Edom bleef weigeren. ‘Blijf uit ons land,’ waarschuwde hij en na zijn leger te hebben gemobiliseerd, trok hij met man en macht op naar de grens. 21-22 Omdat de Edomieten weigerden Israël door hun land te laten trekken, keerde Israël om en trok van Kades naar de berg Hor.
23Toen zei de Here bij de grens van het land Edom tegen Mozes en Aäron: 24‘Het is tijd voor Aäron om te sterven, want hij zal het land dat Ik het volk Israël heb gegeven, niet binnengaan. U beiden hebt mijn instructies betreffende het water van Meriba in de wind geslagen. 25Ga met Aäron en zijn zoon Eleazar de berg Hor op. 26Daar moet u Aäron het priestergewaad uittrekken en het aan zijn zoon Eleazar geven om aan te trekken. Aäron zal daar sterven.’ 27Mozes deed wat de Here hem had opgedragen. Voor de ogen van het hele volk beklommen zij de berg Hor. 28Toen zij hoog genoeg waren, trok Mozes Aäron het priestergewaad uit en liet Eleazar het aantrekken. En daar op de berg stierf Aäron. Mozes en Eleazar keerden terug. 29Toen het volk op de hoogte werd gebracht van Aärons dood, rouwde het dertig dagen om hem.
