Nagkadto si Nehemias sa Jerusalem
1Sang nahauna nga bulan, nga amo ang bulan sang Nisan, sadtong ika-20 nga tuig sang paghari ni Artaserkses, nagserbi ako sang bino sa hari. Sadto lang niya ako nakita nga masubo. 2Gani ginpamangkot niya ako, “Ngaa masinulub-on ka nga wala ka man sing sakit? Siguro may problema ka.” Kinulbaan gid ako, 3pero nagsabat ako sa hari, “Kabay pa nga magkabuhi ka sing malawig, Mahal nga Hari. Masinulub-on ako tungod kay ang siyudad nga ginlubngan sang akon mga katigulangan guba kag ang mga puwertahan sini sunog.” 4Nagpamangkot ang hari, “Ti, ano ang imo gusto?” Nagpangamuyo ako sa Dios sang langit,2:4 Dios sang langit: ukon, Dios nga ara sa langit; ukon, Dios nga naghimo sang langit; ukon, Dios nga labaw sa tanan. 5kag pagkatapos nagsabat ako sa hari, “Kon puwede, Mahal nga Hari, kag kon nalipay ka sa akon, gusto ko kuntani nga magpauli sa Juda, agod patindugon liwat ang siyudad nga sa diin ginlubong ang akon mga katigulangan.”
6Nagpamangkot sa akon ang hari samtang ang rayna nagapungko sa iya tupad, “Ano ka kadugay didto, kag san-o ka mabalik?” Nagsiling ako kon san-o ako mabalik, kag ginsugtan niya ako. 7Nagpangabay man ako sa hari, “Kon puwede, Mahal nga Hari, hatagi ako sang mga sulat para sa mga gobernador sang probinsya sa nakatundan sang Eufrates, agod tugutan nila ako nga mag-agi sa ila teritoryo sa akon nga pagpauli sa Juda. 8Kag kon mahimo hatagi man ako sang sulat para kay Asaf, ang nagabantay sang imo kakahuyan, agod hatagan niya ako sang mga kahoy nga gamiton sa paghimo sang puwertahan sang mabakod nga kuta sa tupad sang templo, kag sa pagpatindog sang pader sang siyudad kag sang balay nga akon pagaestaran.” Gintuman sang hari ang akon mga ginpangabay sa iya tungod sa kaayo sang Dios sa akon.
9Sang paghalin ko, ginpaupdan pa ako sang hari sang mga opisyal sang mga soldado kag sang mga manugkabayo. Kag pag-abot ko sa nakatundan sang Eufrates, ginhatag ko sa mga gobernador ang sulat sang hari. 10Pero sang mabatian ni Sanbalat nga taga-Horon kag ni Tobia nga isa ka opisyal nga Ammonhon nga nag-abot ako sa pagbulig sa mga Israelinhon, naakig gid sila.
Gintan-aw ni Nehemias ang mga Pader sang Jerusalem
11Pagkaligad sang tatlo ka adlaw halin sang pag-abot ko sa Jerusalem, 12naglakat ako sang tungang gab-i upod sang pila ko ka mga kaupdanan. Wala ko ginsugid bisan kay sin-o ang nabatyagan ko nga gusto ipahimo sang Dios sa akon parte sa Jerusalem. Wala ako sing iban nga sapat nga dala luwas lang gid sa asno nga akon ginasakyan. 13Nagguwa ako sa Puwertahan nga Nagaatubang sa Pulopatag kag nagkadto sa Bubon sang Dragon2:13 Dragon: ukon, Man-og; ukon, Jackal. hasta sa may Puwertahan sang Ginahabuyan sang Basura. Gintan-aw ko sing maayo ang naguba nga mga pader sang Jerusalem kag ang mga puwertahan sini nga nagkalasunog. 14Nagpadayon ako sa Puwertahan nga Pakadto sa Tuburan hasta sa palaligusan sang hari, pero indi didto makaagi ang akon asno. 15Gani nagtaklad na lang ako sa Kidron nga ililigan sang tubig, kag sige ang akon tan-aw sang mga pader sadto nga gab-i. Pagkatapos nagbalik ako kag didto liwat nag-agi sa Puwertahan nga Nagaatubang sa Pulopatag.
16Wala nakahibalo ang mga opisyal sang siyudad kon diin ako naghalin kag kon ano ang akon ginhimo. Kay wala pa gid ako sing may ginsugiran nga Judio parte sa akon plano, bisan ang mga pari, mga pangulo, mga opisyal, kag ang iban pa nga ara sa administrasyon.
17Pero karon nagsiling ako sa ila, “Nakita ninyo ang makaluluoy nga kahimtangan sang aton siyudad. Guba ang Jerusalem kag sunog ang iya mga puwertahan. Patindugon naton liwat ang mga pader sang Jerusalem agod indi na kita mahuy-an.” 18Ginsilingan ko man sila kon daw ano kaayo sang Dios sa akon kag kon ano ang ginsiling sang hari sa akon. Nagsabat sila, “Sige, patindugon naton liwat ang mga pader.” Gani nagpreparar sila agod umpisahan ining maayo nga buluhaton.
19Pero sang mabalitaan ini ni Sanbalat nga taga-Horon, ni Tobia nga isa ka opisyal nga Ammonhon, kag ni Geshem nga Arabo, ginyaguta nila kami kag ginkadlawan. Nagsiling sila, “Ano inang inyo ginahimo? Nagaplano bala kamo sa pagrebelde sa hari?” 20Ginsabat ko sila, “Magmadinalag-on kami paagi sa bulig sang Dios sang langit. Kami nga iya mga alagad magaumpisa sa pagpatindog sang mga pader sang Jerusalem. Pero kamo wala gid sing labot ukon kinamatarong sa Jerusalem, kag wala man kamo sing bahin sa iya kasaysayan.”
Artaxerxes envia Neemias a Jerusalém
1-2No mês de Nisan2.1-2 O primeiro mês, também conhecido como Abibe. Entre a lua nova do mês de março e o mês de abril., no vigésimo ano do reinado de Artaxerxes, enquanto servia o vinho ao rei, este perguntou-me: “Porque é que estás tão triste? Estás doente? Pareces estar com grandes problemas.” Isto porque até então nunca estivera triste diante dele.
Fiquei bastante receoso, 3mas repliquei: “Viva o rei para sempre! Senhor, não hei de eu estar triste, quando a cidade dos meus antepassados está em ruínas e os seus portões queimados!”
4“Bem, e o que é preciso fazer?”, perguntou o rei.
Orei ao Deus dos céus 5e respondi: “Se a vossa majestade achar bem e me quiser beneficiar com a sua boa vontade, poderia enviar-me a Judá para reconstruir a cidade dos meus pais.”
6O rei, com a rainha sentada ao seu lado, tornou a perguntar: “E quanto tempo precisas para isso? Quando regressarias?”
Respondi-lhe e o rei aceitou enviar-me; indiquei-lhe também a data da partida.
7Ainda fiz mais este pedido: “Que a vossa majestade se digne dar-me cartas para os governadores a ocidente do rio Eufrates, para que me deixem atravessar os seus territórios na viagem para Judá; 8e ainda uma carta para Asafe, o responsável pelas florestas reais, dando-lhe instruções para que me seja dada madeira para refazer as portas da cidade, para colocar também a porta na fortaleza, junto do templo, e para a minha própria casa.” O rei concordou com este pedido, porque era Deus quem o inclinava a meu favor. 9Quando cheguei às províncias a ocidente do Eufrates, entreguei as credenciais do rei aos governadores. Devo acrescentar que o rei me fez acompanhar de tropas, comandadas por oficiais, para me protegerem.
10No entanto, quando Sanbalate, o horonita, e Tobias, o oficial amonita, souberam da minha chegada, ficaram furiosos, por haver alguém preocupado em ajudar Israel.
Neemias inspeciona as muralhas de Jerusalém
11Três dias após ter chegado a Jerusalém, 12levantei-me de noite e chamei junto de mim alguns homens; eu ainda não tinha contado absolutamente a ninguém os planos que Deus pusera no meu coração quanto a Jerusalém. Subi para a montada e os outros seguiram-me a pé.
13Fomos pelo caminho da porta do vale em direção à fonte do Dragão, continuando pela porta do Monturo, para vermos o estado das muralhas em ruínas e as portas queimadas. 14Depois seguimos pela porta da Fonte, até ao tanque Real; mas o animal não podia passar por ali. 15Então contornámos a cidade e seguimos pelo ribeiro, sempre inspecionando as muralhas, tornando a entrar pela porta do vale. 16Os administradores da cidade não souberam o que eu fiz, porque eu não tinha contado aos judeus os meus planos, nem sequer aos chefes políticos e religiosos, nem aos que trabalhavam nas obras.
17Mas depois disse-lhes: “Sabem muito bem a miséria em que se encontra a nossa cidade, toda em ruínas, com as suas portas queimadas. Vamos reconstruir as muralhas de Jerusalém e sair deste opróbrio em que nos encontramos!” 18E prossegui, falando-lhes do desejo que Deus me tinha dado, da conversa que tivera com o soberano persa e dos planos, com os quais ele tinha concordado.
A sua resposta foi unânime: “Ótimo! Vamos reconstruir a muralha!” E metemos mãos à obra.
19Quando Sanbalate, Tobias e Gesem, o árabe, souberam desta decisão, troçaram de nós e advertiram-nos: “Que é isso que querem fazer? Querem revoltar-se contra o rei?”
20Respondi-lhes: “O Deus do céu ajudar-nos-á! Nós, os seus servos, haveremos de reconstruir os muros. Vocês não têm nada a ver com esta obra, nem por razões de passado nem por razões de justiça.”
