Nehemias 13 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Nehemias 13:1-31

Ang mga Pagbag-o nga Ginhimo ni Nehemias

1Sang ginbasa ang Libro ni Moises sa mga tawo sa sina nga adlaw, natukiban nila nga ginadilian ang mga Ammonhon kag mga Moabnon sa pag-impon sa katilingban sang Dios. 2Kay wala nila paghatagi sang pagkaon kag ilimnon ang mga Israelinhon sang pagguwa nila sa Egipto. Sa baylo, ginsuhulan nila si Balaam nga pakamalauton ang mga Israelinhon. Pero ang pagpakamalaot kuntani nga ato ginhimo sang Dios nga pagpakamaayo. 3Sang mabatian sang mga tawo ato nga kasuguan, wala nila ginpaimpon sa ila ang indi matuod nga mga Israelinhon.

4Antes ato natabo, si Eliashib nga pari, nga manugdumala sang mga bodega sa templo sang amon Dios kag paryente ni Tobia, 5nagtugot kay Tobia nga gamiton niya ang dako nga kuwarto sa templo. Ini nga kuwarto ginagamit sadto nga bodega para sa mga halad nga regalo, insenso, mga kagamitan sa templo, mga halad sa mga pari, mga ikanapulo sang mga uyas, duga sang ubas, kag lana, nga suno sa Kasuguan para sa mga Levita, sa mga manugkanta, kag sa mga guwardya sang mga puwertahan sang templo. 6Wala ako sa Jerusalem sang natabo ato, tungod kay sang ika-32 nga tuig sang paghari ni Artaserkses sa Babilonia, nagkadto ako sa iya. Sang ulihi ginsugtan niya ako 7nga magbalik sa Jerusalem. Kag pag-abot ko, nahibaluan ko ang malaot nga ginhimo ni Eliashib nga amo ang pagpaestar kay Tobia sa kuwarto nga ara sa lagwerta sang templo sang Dios. 8Sa akon puwerte nga kaakig, ginpanghaboy ko ang tanan nga kagamitan ni Tobia paguwa sa kuwarto. 9Dayon nagmando ako nga tinluan ang kuwarto, kag pagkatapos ginpabalik ko didto ang mga kagamitan sang templo pati ang mga halad nga regalo kag ang insenso.

10Nahibaluan ko man nga ang mga Levita wala na mahatagi sang parte nga para sa ila, gani sila kag ang mga manugkanta nga gintugyanan sa mga buluhaton sa templo nagpalauli na sa pagpanguma. 11Gani ginsabdong ko ang mga opisyal kag ginsilingan, “Ngaa ginpabay-an ninyo ang templo sang Dios?” Ginpatawag ko dayon ang mga Levita kag ang mga manugkanta kag ginpabalik sa ila mga buluhaton sa templo. 12Kag sa liwat ang tanan nga katawhan sang Juda nagdala sang ikanapulo sang ila mga uyas, duga sang ubas, kag lana didto sa mga bodega. 13Ang ginpadumala ko sa mga bodega amo sila ni Shelemia nga pari, si Zadok nga manunudlo sang Kasuguan, kag si Pedaya nga Levita. Ginpabulig ko man sa ila si Hanan nga anak ni Zacur kag apo ni Matania. Sila ang akon ginpili tungod kay masaligan sila. Gintugyan ko man sa ila ang pagpanghatag sang mga parte sang ila kapareho nga mga manugpangabudlay sa templo.

14Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma ako kag indi gid pagkalimti ang mga maayo nga ginhimo ko para sa imo templo kag sa mga buluhaton sini.”

15Sadto nga tion, may nakita ako nga mga taga-Juda nga nagapuga sang ubas sa Adlaw nga Inugpahuway. Ang iban sa ila nagakarga sa mga asno sang mga uyas, bino, ubas, higos,13:15 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon, fig tree). kag iban pa nga mga butang agod dal-on sa Jerusalem kag ibaligya. Gani ginpaandaman ko sila nga indi sila magbaligya sang ila mga produkto sa Adlaw nga Inugpahuway. 16May ara man nga mga taga-Tyre nga nagaestar sa Jerusalem nga nagdala sang mga isda kag sang iban pa nga mga inugbaligya. Kag ginbaligya nila ini sa mga taga-Juda nga ara sa Jerusalem sa sina nga Adlaw nga Inugpahuway. 17Gani ginsabdong ko ang mga pangulo sang Juda kag ginsilingan, “Ano bala ini nga kalautan nga inyo ginahimo? Wala ninyo ginapakabalaan ang Adlaw nga Inugpahuway! 18Indi bala nga amo man ini ang ginhimo sang inyo mga katigulangan, gani kita kag ang ini nga siyudad ginsilutan sang aton Dios? Karon, ginapaakig pa gid ninyo tapat ang Dios sa inyo ginahimo, kay wala ninyo ginapakabalaan ang Adlaw nga Inugpahuway.”

19Gani nagmando ako nga siradhan ang puwertahan sang siyudad kada Biyernes13:19 Biyernes: sa Hebreo, antes sang Adlaw nga Inugpahuway. sang hapon,13:19 hapon sang nagasalop na ang adlaw. kag indi ini pagbuksan hasta indi matapos ang Adlaw nga Inugpahuway. Ginpabantayan ko sa akon mga tinawo ang mga puwertahan agod wala sing bisan ano nga inugbaligya nga makasulod sa siyudad sa Adlaw nga Inugpahuway. 20Kon kaisa, ang mga negosyante nagatulog sa guwa sang Jerusalem kon Biyernes sang gab-i. 21Pero ginpaandaman ko sila. Siling ko, “Ngaa diri kamo nagatulog sa pader sang siyudad? Kon liwaton pa ninyo ini makatilaw gid kamo sa akon.” Gani halin sadto wala na sila magbalik sa Adlaw nga Inugpahuway. 22Dayon ginmanduan ko ang mga Levita nga magpakatinlo sila13:22 magpakatinlo sila: buot silingon, tumanon nila ang seremonya sang pagpakatinlo. kag magbantay sa mga puwertahan agod kabigon sang mga tawo nga pinasahi nga adlaw ang Adlaw nga Inugpahuway.

Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma man ining ginhimo ko, kag kaluoyi ako suno sa imo dako nga gugma.”

23Sadto man nga mga inadlaw, nakita ko nga may mga taga-Juda nga nagpangasawa sang mga babayi nga taga-Ashdod, taga-Ammon, kag taga-Moab. 24Katunga sang ila mga anak nagahambal sa lingguahe sang Ashdod ukon sa lingguahe sang iban nga mga lugar, kag indi sila makahambal sa lingguahe sang Juda. 25Gani ginsabdong ko kag ginpakamalaot ini nga mga taga-Juda. Ginhanot ko ang iban sa ila kag gin-gan-it ang ila mga buhok. Ginpasumpa ko sila sa ngalan sang Dios nga sila kag ang ila mga anak indi na gid magpangasawa ukon magpamana sang mga indi Israelinhon. 26Dayon nagsiling ako sa ila, “Indi bala nga amo ini ang kabangdanan sang pagpakasala ni Haring Solomon sang Israel? Wala sing hari sa bisan diin nga nasyon nga pareho sa iya. Palangga siya sang iya Dios, kag ginhimo siya sang Dios nga hari sa bug-os nga Israel. Pero sa pihak sini nagpakasala siya tungod nga gin-ganyat siya sang iya mga asawa nga indi Israelinhon. 27Ti, pasugtan lang bala namon ining kalautan nga ginahimo ninyo nga amo ang pagluib sa aton Dios paagi sa pagpangasawa sang indi Israelinhon?”

28Si Joyada nga anak sang pangulo nga pari nga si Eliashib may anak nga nakapangasawa sa anak ni Sanbalat nga taga-Horon, gani ginpahalin ko siya.

29Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, indi pagkalimti nga silutan sila tungod nga ginbaliwala nila ang ila pagkapari kag ang ila panaad bilang mga pari kag mga Levita.”

30Gani ginsiguro ko nga ang katawhan sang Israel hilway na sa bisan ano nga impluwensya sang mga indi Israelinhon. Kag ginhatagan ko sang obra ang mga pari kag ang mga Levita suno sa tagsa nila ka buluhaton. 31Ginsiguro ko man nga ang mga gatong nga gamiton sa paghalad madala sa husto nga tion, pati ang mga nahauna nga patubas.

Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma ako kag pakamaayuha.”

Nueva Versión Internacional

Nehemías 13:1-31

Reforma final de Nehemías

1Aquel día se leyó ante el pueblo el libro de Moisés, y allí se encontró escrito que los amonitas y moabitas no debían jamás formar parte del pueblo de Dios; 2porque no solo no habían dado de comer ni de beber a los israelitas, sino que habían contratado a Balán para que los maldijera, aunque en realidad nuestro Dios cambió la maldición por bendición. 3Al escuchar lo que esta Ley decía, apartaron de Israel a todos los que se habían mezclado con extranjeros.

4Antes de esto, el sacerdote Eliasib, encargado de los depósitos del Templo de nuestro Dios, estaba emparentado con Tobías 5y le había acondicionado una habitación grande. Allí se almacenaban las ofrendas, el incienso, los utensilios, los diezmos del trigo, vino y aceite destinados a los levitas, cantores y porteros, y las contribuciones para los sacerdotes.

6Para ese entonces yo no estaba en Jerusalén, porque en el año treinta y dos de Artajerjes, rey de Babilonia, había ido a ver al rey. Después de algún tiempo, con permiso del rey 7regresé a Jerusalén y me enteré de la maldad cometida por Eliasib al proporcionarle a Tobías una habitación en los atrios del Templo de Dios. 8Esto me disgustó tanto que hice sacar de la habitación todas las pertenencias de Tobías. 9Luego ordené que purificaran las habitaciones y volvieran a colocar allí los utensilios sagrados del Templo de Dios, las ofrendas y el incienso.

10También me enteré de que a los levitas no les habían entregado sus porciones y de que los levitas y cantores encargados del servicio habían regresado a sus campos. 11Así que reprendí a los oficiales y dije: «¿Por qué está tan descuidado el Templo de Dios?». Luego los reuní y los restablecí en sus puestos.

12Todo Judá trajo a los almacenes la décima parte del trigo, del vino y del aceite. 13Puse a cargo de los almacenes al sacerdote Selemías, al escriba Sadoc y al levita Pedaías; como ayudante de ellos nombré a Janán, hijo de Zacur y nieto de Matanías. Todos ellos eran dignos de confianza y se encargarían de distribuir las porciones entre sus compañeros.

14«¡Recuerda esto, Dios mío, y favoréceme; no olvides todo el bien que hice por el Templo de mi Dios y de su culto!».

15Durante aquellos días vi en Judá que en sábado algunos exprimían uvas y otros acarreaban, a lomo de burro, manojos de trigo, vino, uvas, higos y toda clase de cargas que llevaban a Jerusalén. Les advertí entonces que no vendieran sus víveres en ese día. 16También los tirios, que vivían en Jerusalén, traían a la ciudad pescado y otras mercancías para venderlas a los judíos en sábado. 17Así que reprendí la actitud de los nobles de Judá y les dije: «¡Ustedes están pecando al profanar el día sábado! 18Lo mismo hicieron sus antepasados, y por eso nuestro Dios envió toda esta desgracia sobre nosotros y sobre esta ciudad. ¿Acaso quieren que aumente la ira de Dios sobre Israel por profanar el sábado?».

19Entonces ordené que cerraran las puertas de Jerusalén al caer la tarde, antes de que comenzara el sábado, y que no las abrieran hasta después de ese día. Así mismo, puse a algunos de mis sirvientes en las puertas para que no dejaran entrar ninguna carga en sábado. 20Una o dos veces, los comerciantes y los vendedores de toda clase de mercancías pasaron la noche fuera de Jerusalén. 21Así que advertí: «¡No se queden junto a la muralla! Si vuelven a hacerlo, ¡los apresaré!». Desde entonces no volvieron a aparecerse más en sábado. 22Luego ordené a los levitas que se purificaran y que fueran a hacer guardia en las puertas, para que el sábado fuera respetado como santo.

«¡Recuerda esto, Dios mío, y conforme a tu gran amor, ten compasión de mí!».

23En aquellos días también me di cuenta de que algunos judíos se habían casado con mujeres de Asdod, de Amón y de Moab. 24La mitad de sus hijos hablaban la lengua de Asdod o de otros pueblos y no sabían hablar la lengua de los judíos. 25Entonces los reprendí y los maldije; a algunos de ellos los golpeé, y hasta les arranqué los pelos, y los obligué a jurar por Dios. Les dije: «No permitan que sus hijas se casen con los hijos de ellos, ni se casen ustedes ni sus hijos con las hijas de ellos. 26¿Acaso no fue ese el pecado de Salomón, rey de Israel? Entre todas las naciones no hubo un solo rey como él: Dios lo amó y lo hizo rey sobre todo Israel. Pero aun a él lo hicieron pecar las mujeres extranjeras. 27¿Será que también de ustedes se dirá que cometieron el gran pecado de ofender a nuestro Dios casándose con mujeres extranjeras?».

28A uno de los hijos de Joyadá, hijo del sumo sacerdote Eliasib, lo eché de mi lado porque era yerno de Sambalat el horonita.

29«¡Recuerda esto, Dios mío, en perjuicio de los que profanaron el sacerdocio y el pacto de los sacerdotes y de los levitas!».

30Yo los purifiqué de todo lo extranjero y asigné a los sacerdotes y levitas sus respectivos deberes. 31También organicé la contribución de la leña en las fechas establecidas, y la entrega de las primicias.

«¡Acuérdate de mí, Dios mío, y favoréceme!».