Kaluluoy ang Nineve
1Kaluluoy ang siyudad sang Nineve. Ang iya pumuluyo madamo sang ginpamatay nga mga tawo, kag mga butigon sila. Madamo sila sang mga pagkabutang nga gin-agaw sa iban, kag wala sila nagakawad-an sang mabiktima. 2Salakayon gid sila sang ila kaaway. Mabatian nila ang paglagapak sang latigo sa mga kabayo, ang pagrinungkadol sang mga rueda sang mga karwahe, ang paglinagapak sang mga tiil sang mga kabayo, kag ang pagdinaguldol3:2 pagdinaguldol: sa iban nga Bisaya, pagdinagaldal. sang mga karwahe. 3Makita nila ang mga nagasaruso nga mga manugkabayo, ang nagainggat nga mga espada kag mga bangkaw, kag ang puwerte kadamo nga mga patay nga ginpangtumpok. Nagakasandad gani ang mga soldado sa mga patay. 4Matabo ini sa Nineve tungod nga pareho siya sa babayi nga makapila na nga nagbaligya sang iya lawas, nga makatilintar kag nagapanglumay. Gani naganyat niya ang mga nasyon nga magpasakop sa iya.
5Karon, nagasiling ang Ginoo nga Makagagahom, “Pamati kamo nga mga taga-Nineve! Kontra ko kamo! Gani pakahuy-an ko kamo sa iban nga mga nasyon kag mga ginharian pareho sang babayi nga gin-alsa ang iya bayo hasta sa ulo kag nakita ang iya pagkahublas. 6Pakamalauton ko kamo pareho sang isa ka tawo nga ginahabuyan sang basura. Gani magatulok sa inyo ang mga tawo nga naham-ot. 7Kag ang tanan nga makakita sa inyo magalikaw kag magasiling, ‘Guba na ang Nineve. Wala sing may magahibi para sa iya. Wala gid sing may magalipay sa iya.’ ”
8Mas labaw pa bala ang Nineve sang sa siyudad sang Tebes nga malapit sa Suba sang Nilo? Ini nga suba nagaprotektar sa Tebes pareho sang mga pader sa palibot sini. 9Ang Etiopia3:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. kag ang bug-os nga Egipto amo ang puwersa sang Tebes, kag abi niya magapabilin ini hasta san-o. Ang Put kag ang Libya kadampig niya nga mga nasyon. 10Pero sa pihak sina ginbihag ang iya mga katawhan kag gindala sa iban nga lugar. Ginpangdugmok ang ila magagmay nga mga bata sa mga karsada. Ginpangkadenahan ang ila dungganon nga mga tawo kag ginpartida nga mangin mga ulipon paagi sa paggabot-gabot. 11Amo man sa inyo nga mga taga-Nineve, mangin pareho kamo sa hubog nga wala sing kalibutan kon ano ang nagakatabo sa iya. Salakayon man kamo sang inyo kaaway kag magapangita kamo sang palanaguan nga indi kamo madakpan. 12Ang tanan ninyo nga napaderan nga mga banwa mangin pareho sa kahoy nga higera nga ang iya premiro nga mga bunga luto na; kag kon uyugon gani nagakahulog lang ang mga bunga kag puwede na dayon kaunon. 13Tan-awa bala ninyo ang inyo mga soldado—daw mga babayi sila! Ang mga trangka sang puwertahan sang inyo siyudad magakalasunog, gani mahapos na ini sudlon sang inyo mga kaaway.
14Sige, magpreparar kamo sa pag-abot sang inyo mga kaaway. Magtipon kamo sang tubig agod may imnon kamo. Pabakura pa gid ninyo ang mga pader sa palibot sang inyo siyudad; maghimo kamo sang mga tisa3:14 tisa: sa English, brick. kag kay-uha ninyo ini nga mga pader. 15Pero dira mismo sa inyo lugar magakalamatay kamo sa kalayo kag sa espada, pareho sang mga talamnan nga ginsalakay sang mga apan.
Nagdamo kamo pareho sang mga apan! 16Ginpadamo ninyo ang inyo mga negosyante nga daw sobra pa sa kadamuon sang mga bituon sa langit. Pero mangin pareho sila sa mga apan nga sang pagkaubos nila sang mga tanom naglulupad sila palayo. 17Ang inyo mga guwardya kag mga opisyal daw pareho sang mga apan nga puwerte kadamo, nga nagatiner sa mga pader kon matugnaw ang panahon. Pero kon magbutlak na gani ang adlaw, nagalupad sila palayo kag wala sing may nakahibalo kon sa diin sila nagkadto.3:17 Ang buot silingon sang sini nga mga bersikulo amo nga ang mga negosyante, mga guwardya, kag mga opisyal sang Nineve indi masaligan. Sa tion nga salakayon ang Nineve magapalagyo lang sila.
18Hari sang Asiria, magakalamatay ang imo mga manugdumala. Magalinapta ang imo katawhan sa mga bukid, kag wala na sing may magtipon sa ila. 19Mangin pareho ka sa pilason nga tawo nga ang iya pilas indi na mag-ayo. Ang tanan nga makabati sang balita sang imo pagkalaglag magapalakpak sa kalipay, kay tanan sila permi mo nga ginapintasan.
Ai de Nínive
1Ai de ti, Nínive, a cidade de sangue, onde impera a mentira, onde se pratica incessantemente a rapina! 2Ouve! Escuta o estrépito dos açoites, o estrondo dos carros de guerra correndo na tua direção, o barulho ensurdecedor das rodas no empedrado das ruas e os cascos dos cavalos a galope, atropelando a multidão! 3Os cavaleiros desembainham as espadas que flamejam à luz do Sol; erguem agressivamente as lanças reluzentes! Amontoam-se os mortos no meio das ruas; cadáveres desmembrados, pedaços de corpo humano é só o que se vê. Os vivos tropeçam neles, tentam levantar-se, tornam a cair mais adiante.
4Tudo isso porque Nínive escravizou nações com a sua prostituição. Como uma vistosa meretriz, mestra em feitiçarias, enfeitiçou os outros povos com a sua beleza e ensinou-lhes o culto da idolatria; vendeu nações a eito.
5“Não é pois de admirar que esteja contra ti, diz o Senhor dos exércitos. Agora todo o mundo verá a tua nudez e a tua vergonha. 6Cobrir-te-ei de imundície e mostrarei a toda a gente como és realmente vil. 7Todos os que te virem se afastarão com horror e dirão: ‘Que ruína, a desta grande cidade!’ Mas ninguém terá compaixão de ti!”
8Serias tu melhor do que Tebes, à beira do Nilo, protegida pelas águas por todos os lados? 9Cuche assim como o Egito eram seus poderosos aliados e podia reclamar incondicionalmente a ajuda deles; o mesmo acontecia com Pute e com a Líbia. 10Mas Tebes acabou por cair e a sua população foi escravizada; os meninos foram esmagados contra as pedras das ruas. Os soldados tiravam à sorte para saberem quem ficava com os oficiais derrotados como servos. Todos os seus líderes ficaram cativos. 11Nínive também cambaleará como um bêbedo e irá esconder-se de terror.
12Todas as tuas fortificações serão devoradas como se se tratassem de figos temporãos caindo diretamente na boca de alguém que abana a figueira. 13As tuas tropas ficarão tão fracas e desguarnecidas como mulheres. As portas da cidade abrir-se-ão de par em par ao inimigo; serão incendiadas e queimadas.
14Apronta-te para o cerco! Reforça as defesas! Prepara pedras para reforçar as partes da muralha destruídas. Armazena água, faz barro, deita-o nos moldes, acende os fornos! 15Contudo, no meio dessa preparação toda, o fogo apanhar-te-á e te devorará. A espada deitar-te-á abaixo. O inimigo consumir-te-á: serão como gafanhotos, devorando tudo o que veem na frente. Não há meio de fuga, ainda que se multipliquem os seus esforços. 16Os teus mercadores eram tão numerosos como as estrelas do céu e enchiam a cidade de abundantes riquezas; mas outros caem-lhes em cima e tudo levam. 17Os teus administradores amontoam-se como gafanhotos nas sebes ao vir o frio; mas todos eles acabarão por fugir e desaparecer como quando o Sol aquece a terra e faz os gafanhotos partirem.
18Ó rei assírio, os teus governantes jazem mortos no pó da terra; o povo espalhou-se através dos montes. Não há pastor que torne a juntá-los. 19Não há cura para a tua ferida; é demasiado profunda para ser tratada. Todos os que sabem do destino que levaste, até batem as palmas de contentamento, porque é difícil encontrar gente que não tenha sofrido com a tua crueldade!
