Ang Kalautan sang mga Israelinhon
1Nagsiling si Micas, “Kaluluoy ako! Pareho ako sa tawo nga gutom nga nagapangita sang mga nabilin nga mga bunga7:1 nabilin nga mga bunga: Kinabatasan sang mga Israelinhon ang pagbilin sang mga nagkalabilin nga mga bunga para siputon sang mga imol, balo, ukon mga indi Israelinhon. sang ubas ukon higera pero wala siya sing may nakita. 2Ang buot ko silingon, wala na ako sing may nakita nga tawo sa Israel nga matutom sa Dios. Wala na sing may nabilin nga matarong nga tawo. Ang kada isa nagahulat sang kahigayunan sa pagpatay sang iya kasimanwa, pareho sang tawo nga nagahulat sa pagsiod sang sapat nga iya dalakpon. 3Sagad sila sa paghimo sang malaot. Ang mga pangulo kag mga huwis nagabaton sang lagay. Kag nagasunod lang sila sa luyag sang mga kilala kag gamhanan nga mga tawo. Nagaisa sila sa pagtiko sang hustisya. 4Ang pinakamatarong sa ila daw pareho lang sa tunukon nga mga hilamon nga wala sing pulos. Nag-abot na ang tion nga silutan sang Dios ini nga mga tawo subong sang iya ginpaandam sa ila paagi sa mga propeta nga pareho sa mga manugbantay sa tore. Gani karon magasalasala sila.
5“Tungod nga lapnag na ang kalautan, indi na kamo magsalig sa inyo mga abyan, bisan pa ang malapit ninyo nga mga abyan. Kag maghalong man kamo sa inyo ginasugid bisan sa inyo pinalangga nga asawa. 6Kay sa sini nga tiyempo, ang anak nga lalaki wala nagatahod sa iya amay, ang anak nga babayi nagabato sa iya iloy, kag ang umagad nga babayi nagabato sa iya ugangan nga babayi. Ang kontra sang isa ka tawo amo mismo ang miyembro sang iya kaugalingon nga panimalay.
7“Pero ako iya magasalig gid sa Ginoo nga akon Dios. Magahulat ako sa iya nga luwason niya ako. Kag pamatian gid niya ang akon pangamuyo.”
Pagaluwason sang Dios ang mga Israelinhon
8Nagsiling ang mga Israelinhon, “Indi dapat magyaguta ang aton mga kaaway sa aton. Kay bisan nalaglag kita mabangon kita liwat. Kag bisan ara kita sa kadulom ang Ginoo amo ang aton kasanag. 9Tungod nga nakasala kita sa Ginoo, dapat lang nga antuson naton ang iya silot sa aton hasta nga apinan niya kita kag hatagan sang hustisya. Makita naton ang iya pagluwas sa aton7:9 pagluwas sa aton: ukon, pagkamatarong. paagi sa pagdala niya sa aton sa kasanag. 10Makita ini sang aton mga kaaway kag mahuy-an sila. Kay nagayaguta sila sang una sa aton nga nagasiling, ‘Diin na bala ang Ginoo nga inyo Dios?’ Sa indi madugay makita naton ang ila pagkalaglag. Mangin pareho sila sa lutak nga ginatasak-tasak sa karsada.”
11Nagsiling si Micas sa mga taga-Jerusalem, “Magaabot ang tion nga patindugon ninyo liwat ang inyo mga pader kag sa sina nga tion magalapad pa gid ang inyo teritoryo. 12Sa sina man nga tion magakadto sa inyo ang mga tawo halin sa Asiria kag sa mga banwa sang Egipto, kag sa mga lugar nga halin sa Egipto pakadto sa Suba sang Eufrates, kag halin sa malayo nga mga lugar.7:12 halin sa malayo nga mga lugar: sa literal, halin sa isa ka dagat pakadto sa isa ka dagat kag halin sa isa ka bukid pakadto sa isa ka bukid. 13Mangin mamingaw ang mga nasyon sa kalibutan tungod sang kalautan sang mga pumuluyo sini.”
Nagpangamuyo ang mga Israelinhon nga Kaluoyan Sila sang Dios
14Nagpangamuyo ang mga Israelinhon, “Ginoo, bantayi kami nga imo katawhan nga imo ginapanag-iyahan, pareho sang pagbantay sang manugbantay sang mga karnero. Ang mga duta sa palibot namon bugana sang palahalban, pero kami nagakabuhi nga kamihanon lang sa kamingawan. Palapara liwat ang amon teritoryo hasta sa Bashan kag sa Gilead pareho sang una. 15Magpakita ka sa amon sang mga milagro pareho sang imo ginhimo sang una sang ginpaguwa mo kami sa Egipto. 16Makita ini sang iban nga mga nasyon kag mahuy-an sila sa pihak sang ila pagkagamhanan. Kag indi na sila maghambal kag magpamati sang mga pagyaguta sa amon. 17Magakamang sila sa duta pareho sang man-og tungod sa kahuya. Magaguwa sila sa ila mga palanaguan nga nagakurog sa kahadlok sa imo, Ginoo nga amon Dios. 18Wala na sing iban nga dios nga pareho sa imo. Ginpatawad mo ang mga sala sang imo nabilin nga katawhan nga imo ginapanag-iyahan. Wala ka nagapabilin nga akig hasta san-o tungod kay ginakalipay mo ang paghigugma sa amon. 19Sa liwat kaluoyan mo kami kag kuhaon mo ang tanan namon nga mga sala. Daw pareho lang nga tasakon mo ini kag dayon ihaboy sa kadadalman sang dagat. 20Ipakita mo ang imo katutom kag paghigugma sa amon nga mga kaliwat ni Abraham kag ni Jacob, subong sang imo ginpromisa sa ila sang una nga panahon.”
Israel’s Misery
1What misery is mine!
I am like one who gathers summer fruit
at the gleaning of the vineyard;
there is no cluster of grapes to eat,
none of the early figs that I crave.
2The faithful have been swept from the land;
not one upright person remains.
Everyone lies in wait to shed blood;
they hunt each other with nets.
3Both hands are skilled in doing evil;
the ruler demands gifts,
the judge accepts bribes,
the powerful dictate what they desire—
they all conspire together.
4The best of them is like a brier,
the most upright worse than a thorn hedge.
The day God visits you has come,
the day your watchmen sound the alarm.
Now is the time of your confusion.
5Do not trust a neighbor;
put no confidence in a friend.
Even with the woman who lies in your embrace
guard the words of your lips.
6For a son dishonors his father,
a daughter rises up against her mother,
a daughter-in-law against her mother-in-law—
a man’s enemies are the members of his own household.
7But as for me, I watch in hope for the Lord,
I wait for God my Savior;
my God will hear me.
Israel Will Rise
8Do not gloat over me, my enemy!
Though I have fallen, I will rise.
Though I sit in darkness,
the Lord will be my light.
9Because I have sinned against him,
I will bear the Lord’s wrath,
until he pleads my case
and upholds my cause.
He will bring me out into the light;
I will see his righteousness.
10Then my enemy will see it
and will be covered with shame,
she who said to me,
“Where is the Lord your God?”
My eyes will see her downfall;
even now she will be trampled underfoot
like mire in the streets.
11The day for building your walls will come,
the day for extending your boundaries.
12In that day people will come to you
from Assyria and the cities of Egypt,
even from Egypt to the Euphrates
and from sea to sea
and from mountain to mountain.
13The earth will become desolate because of its inhabitants,
as the result of their deeds.
Prayer and Praise
14Shepherd your people with your staff,
the flock of your inheritance,
which lives by itself in a forest,
in fertile pasturelands.7:14 Or in the middle of Carmel
Let them feed in Bashan and Gilead
as in days long ago.
15“As in the days when you came out of Egypt,
I will show them my wonders.”
16Nations will see and be ashamed,
deprived of all their power.
They will put their hands over their mouths
and their ears will become deaf.
17They will lick dust like a snake,
like creatures that crawl on the ground.
They will come trembling out of their dens;
they will turn in fear to the Lord our God
and will be afraid of you.
18Who is a God like you,
who pardons sin and forgives the transgression
of the remnant of his inheritance?
You do not stay angry forever
but delight to show mercy.
19You will again have compassion on us;
you will tread our sins underfoot
and hurl all our iniquities into the depths of the sea.
20You will be faithful to Jacob,
and show love to Abraham,
as you pledged on oath to our ancestors
in days long ago.
