Micas 4 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Micas 4:1-13

Ang Kasuguan sang Dios Magahatag sang Kalinong

(Isa. 2:2-4)

1Sa palaabuton nga mga inadlaw, ang bukid nga ginatindugan sang templo sang Ginoo mangin pinakaimportante4:1 pinakaimportante: sa literal, pinakamataas. sa tanan nga bukid. Kag magadagsa sa sini nga bukid ang mga tawo nga halin sa madamo nga mga nasyon. 2Magasiling sila, “Dali, mataklad kita sa bukid sang Ginoo, didto sa templo sang Dios ni Jacob. Kay tudluan niya kita sang iya mga pamaagi agod tumanon ta ini.”

Gani magapauli ang mga tawo halin sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem, nga dala ang mga kasuguan sang Ginoo. 3Kag paagi sa iya nga kasuguan, husayon niya ang mga pagbinais-bais sang madamo nga mga nasyon, bisan pa atong gamhanan nga mga nasyon sa malayo. Gani indi na mag-ilinaway ang mga nasyon, kag indi na man sila maghanas sang mga tawo sa pagpakig-away. Himuon na lang nila nga punta sang mga arado ang ila mga espada kag himuon na lang nila nga mga inughagbas ang ila mga bangkaw. 4Ang kada tawo magapungko sa idalom sang iya tanom nga ubas kag kahoy nga higera nga wala sing may ginakahadlukan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo nga Makagagahom ang nagsiling sini. 5Pero bisan magsunod pa ang iban nga mga katawhan sa ila mga dios-dios, kami iya magasunod sa Ginoo nga amon Dios hasta san-o.

Magabalik ang mga Israelinhon sa Ila nga Lugar Halin sa Pagkabihag

6-7Nagsiling ang Ginoo, “Sa palaabuton nga mga inadlaw, pagatipunon ko ang akon katawhan nga akon ginsilutan, nga daw pareho sa mga karnero nga nagkalapiang kag naglalapta. Himuon ko ang mga nagkalabilin sa ila nga isa ka gamhanan nga nasyon. Kag magahari ako sa ila sa Bukid sang Zion halin sa sina nga tion hasta san-o. 8Ang Zion4:8 Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. nga pareho sang isa ka mataas nga balantayan sang mga kasapatan,4:8 pareho… kasapatan: Siguro ang buot silingon nga ang Zion amo ang lugar nga sa diin ang Dios nagabantay sa iya katawhan pareho sang isa ka manugbantay sang mga kasapatan. mangin gamhanan liwat. Ini nga siyudad, nga ginatawag man nga Jerusalem, magapanguna liwat sa tanan nga siyudad sang Israel pareho sang una.

9-10“Karon, ngaa kamo nga mga pumuluyo sang Zion4:9-10 mga pumuluyo sang Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. nagaugayong pareho sang babayi nga manugbata nga ginasakitan? Ara pa man ang inyo hari kag wala man nagkalamatay ang iya sini mga manuglaygay. Sige, maglubid kamo sa kasakit pareho sang babayi nga ginasakitan. Kay sa indi madugay magahalin kamo sa inyo siyudad kag magatiner sa latagon, kag dayon dal-on kamo sa Babilonia. Pero luwason ko kamo didto sa inyo mga kaaway. 11Karon madamo nga mga nasyon ang nagtipon sa pagpakig-away sa inyo. Nagasiling sila, ‘Pakahuy-an4:11 Pakahuy-an: ukon, Dagtaan. ta ang Zion! Kag dayon tan-awon ta ang makahuluya nga situasyon sini.’ 12Pero ini nga mga nasyon wala makahibalo sang akon hunahuna. Wala sila makaintiendi sang akon plano, nga gintipon ko sila agod silutan pareho sang mga uhay nga gintipon agod linason.

13“Mga pumuluyo sang Zion,4:13 mga pumuluyo sang Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. lakat kamo kag laglaga ninyo ang inyo mga kaaway pareho sang paglinas sang mga uhay. Kay himuon ko kamo nga pareho sang turo nga baka nga may salsalon nga mga sungay kag may saway nga mga kuko. Pagadugmukon ninyo ang madamo nga mga nasyon nga nagtipon sa pagpakig-away sa inyo. Kag ang ila mga manggad nga nakuha nila paagi sa pagpamintas ihalad ninyo sa akon, ang Ginoo nga nagagahom sa bug-os nga kalibutan.”

Persian Contemporary Bible

ميكاه 4:1-13

صلح جهانی

1و اما در روزهای آخر، كوه خانهٔ خداوند مشهورترين كوه جهان خواهد شد و مردم از سراسر دنيا به آنجا آمده، 2خواهند گفت: «بياييد به ديدن كوه خداوند برويم و خانهٔ خدای اسرائيل را زيارت كنيم. او راههای خود را به ما خواهد آموخت و ما مطابق آن عمل خواهيم كرد؛ چون شريعت و كلام خداوند از اورشليم صادر می‌شود.»

3خداوند در ميان قومها داوری خواهد كرد و به اختلافات بين قدرتهای بزرگ در سرزمينهای دور دست پايان خواهد بخشيد. ايشان شمشيرها و نيزه‌های خود را در هم شكسته، از آنها گاوآهن و اره خواهند ساخت. دولتها ديگر به جان هم نخواهند افتاد و خود را برای جنگ آماده نخواهند كرد. 4هر کس در خانهٔ خود در صلح و امنيت زندگی خواهد كرد، زيرا چيزی كه باعث ترس شود وجود نخواهد داشت. اين وعده را خداوند قادر متعال داده است.

5قومهای جهان خدايان خود را عبادت می‌كنند و از آنها پيروی می‌نمايند، ولی ما تا ابد خداوند، خدای خود را عبادت خواهيم كرد و از او پيروی خواهيم نمود.

بازگشت قوم اسرائيل به وطن

6‏-7خداوند می‌فرمايد: «در آن روز قوم بيمار و لنگ خود را كه از سرزمين خود رانده شده و تنبيه گشته‌اند، دوباره در وطن خودشان به قدرت خواهم رسانيد و از آنها قوم نيرومندی بوجود خواهم آورد، و من تا ابد در اورشليم بر آنها سلطنت خواهم كرد. 8ای اورشليم، ای برج دیدبانی خدا، قوت و قدرت سلطنت خود را مثل سابق باز خواهی يافت!»

9ای اورشليم چرا فرياد برمی‌آوری؟ چرا مثل زنی كه می‌زايد، درد می‌كشی؟ آيا به اين علت است كه پادشاهی نداری و مشاورانت از بين رفته‌اند؟ 10ای مردم اورشليم از درد به خود بپيچيد و بناليد، چون بايد اين شهر را ترک نموده، در صحرا زندگی كنيد! شما به سرزمين دور دست بابل تبعيد می‌شويد؛ ولی در آنجا من به داد شما می‌رسم و شما را از چنگ دشمن رهايی بخشم.

11درست است كه قومهای زيادی بر ضد شما برخاسته‌اند و تشنهٔ خون شما هستند و می‌خواهند شما را نابود كنند، 12ولی آنها از قصد خداوند بی‌اطلاعند و نمی‌دانند كه روزی فرا می‌رسد كه خداوند آنها را مثل بافه‌ها در خرمنگاه جمع می‌كند.

13خداوند می‌فرمايد: «ای مردم اورشليم به پا خيزيد و اين خرمن را بكوبيد. من به شما شاخهای آهنين و سمهای برنجين خواهم داد تا قومهای بسياری را پايمال نماييد و اموالشان را كه به زور به چنگ آورده‌اند، به خداوند كه مالک تمامی زمين است تقديم كنيد.»