Micas 4 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Micas 4:1-13

Ang Kasuguan sang Dios Magahatag sang Kalinong

(Isa. 2:2-4)

1Sa palaabuton nga mga inadlaw, ang bukid nga ginatindugan sang templo sang Ginoo mangin pinakaimportante4:1 pinakaimportante: sa literal, pinakamataas. sa tanan nga bukid. Kag magadagsa sa sini nga bukid ang mga tawo nga halin sa madamo nga mga nasyon. 2Magasiling sila, “Dali, mataklad kita sa bukid sang Ginoo, didto sa templo sang Dios ni Jacob. Kay tudluan niya kita sang iya mga pamaagi agod tumanon ta ini.”

Gani magapauli ang mga tawo halin sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem, nga dala ang mga kasuguan sang Ginoo. 3Kag paagi sa iya nga kasuguan, husayon niya ang mga pagbinais-bais sang madamo nga mga nasyon, bisan pa atong gamhanan nga mga nasyon sa malayo. Gani indi na mag-ilinaway ang mga nasyon, kag indi na man sila maghanas sang mga tawo sa pagpakig-away. Himuon na lang nila nga punta sang mga arado ang ila mga espada kag himuon na lang nila nga mga inughagbas ang ila mga bangkaw. 4Ang kada tawo magapungko sa idalom sang iya tanom nga ubas kag kahoy nga higera nga wala sing may ginakahadlukan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo nga Makagagahom ang nagsiling sini. 5Pero bisan magsunod pa ang iban nga mga katawhan sa ila mga dios-dios, kami iya magasunod sa Ginoo nga amon Dios hasta san-o.

Magabalik ang mga Israelinhon sa Ila nga Lugar Halin sa Pagkabihag

6-7Nagsiling ang Ginoo, “Sa palaabuton nga mga inadlaw, pagatipunon ko ang akon katawhan nga akon ginsilutan, nga daw pareho sa mga karnero nga nagkalapiang kag naglalapta. Himuon ko ang mga nagkalabilin sa ila nga isa ka gamhanan nga nasyon. Kag magahari ako sa ila sa Bukid sang Zion halin sa sina nga tion hasta san-o. 8Ang Zion4:8 Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. nga pareho sang isa ka mataas nga balantayan sang mga kasapatan,4:8 pareho… kasapatan: Siguro ang buot silingon nga ang Zion amo ang lugar nga sa diin ang Dios nagabantay sa iya katawhan pareho sang isa ka manugbantay sang mga kasapatan. mangin gamhanan liwat. Ini nga siyudad, nga ginatawag man nga Jerusalem, magapanguna liwat sa tanan nga siyudad sang Israel pareho sang una.

9-10“Karon, ngaa kamo nga mga pumuluyo sang Zion4:9-10 mga pumuluyo sang Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. nagaugayong pareho sang babayi nga manugbata nga ginasakitan? Ara pa man ang inyo hari kag wala man nagkalamatay ang iya sini mga manuglaygay. Sige, maglubid kamo sa kasakit pareho sang babayi nga ginasakitan. Kay sa indi madugay magahalin kamo sa inyo siyudad kag magatiner sa latagon, kag dayon dal-on kamo sa Babilonia. Pero luwason ko kamo didto sa inyo mga kaaway. 11Karon madamo nga mga nasyon ang nagtipon sa pagpakig-away sa inyo. Nagasiling sila, ‘Pakahuy-an4:11 Pakahuy-an: ukon, Dagtaan. ta ang Zion! Kag dayon tan-awon ta ang makahuluya nga situasyon sini.’ 12Pero ini nga mga nasyon wala makahibalo sang akon hunahuna. Wala sila makaintiendi sang akon plano, nga gintipon ko sila agod silutan pareho sang mga uhay nga gintipon agod linason.

13“Mga pumuluyo sang Zion,4:13 mga pumuluyo sang Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. lakat kamo kag laglaga ninyo ang inyo mga kaaway pareho sang paglinas sang mga uhay. Kay himuon ko kamo nga pareho sang turo nga baka nga may salsalon nga mga sungay kag may saway nga mga kuko. Pagadugmukon ninyo ang madamo nga mga nasyon nga nagtipon sa pagpakig-away sa inyo. Kag ang ila mga manggad nga nakuha nila paagi sa pagpamintas ihalad ninyo sa akon, ang Ginoo nga nagagahom sa bug-os nga kalibutan.”

Nova Versão Internacional

Miqueias 4:1-13

A Montanha do Senhor

1Nos últimos dias,

acontecerá que o monte do templo do Senhor

será estabelecido como o principal entre os montes

e se elevará acima das colinas.

E os povos a ele acorrerão.

2Muitas nações virão, dizendo:

“Venham, subamos ao monte do Senhor,

ao templo do Deus de Jacó.

Ele nos ensinará os seus caminhos,

para que andemos nas suas veredas”.

Pois a lei virá de Sião,

a palavra do Senhor, de Jerusalém.

3Ele julgará entre muitos povos

e resolverá contendas entre nações poderosas e distantes.

Das suas espadas farão arados,

e das suas lanças, foices.

Nenhuma nação erguerá a espada contra outra,

e não aprenderão mais a guerra.

4Todo homem poderá sentar-se debaixo da sua videira

e debaixo da sua figueira,

e ninguém o incomodará,

pois assim falou o Senhor dos Exércitos.

5Pois todas as nações andam,

cada uma em nome dos seus deuses,

mas nós andaremos em nome do Senhor, o nosso Deus,

para todo o sempre.

O Plano do Senhor

6“Naquele dia”, declara o Senhor,

“ajuntarei os que tropeçam

e reunirei os dispersos,

aqueles a quem afligi.

7Farei dos que tropeçam um remanescente

e dos dispersos, uma nação forte.

O Senhor reinará sobre eles no monte Sião

daquele dia em diante e para sempre.

8Quanto a você, ó torre do rebanho,

ó fortaleza4.8 Ou colina da cidade4.8 Hebraico: filha; também nos versículos 10 e 13. de Sião,

o antigo domínio será restaurado a você;

a realeza voltará para a cidade de Jerusalém.”

9Agora, por que gritar tão alto?

Você não tem rei?

Seu conselheiro morreu,

para que a dor seja tão forte para você

como a de uma mulher em trabalho de parto?

10Contorça-se em agonia, ó povo da cidade de Sião,

como a mulher em trabalho de parto,

porque agora terá que deixar os seus muros

para habitar em campo aberto.

Você irá para a Babilônia,

e lá será libertada.

Lá o Senhor a resgatará

da mão dos seus inimigos.

11Mas agora muitas nações estão reunidas contra você.

Elas dizem: “Que Sião seja profanada,

e que isso aconteça

diante dos nossos olhos!”

12Mas elas não conhecem os pensamentos do Senhor;

não compreendem o plano daquele que as ajunta

como feixes para a eira.

13“Levante-se e debulhe, ó cidade de Sião,

pois eu darei a você chifres de ferro e cascos de bronze

para despedaçar muitas nações.”

Você consagrará ao Senhor,

ao Soberano de toda a terra,

os ganhos ilícitos e a riqueza delas.