Mateo 8 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Mateo 8:1-34

Gin-ayo ni Jesus ang Tawo nga May Delikado nga Balatian sa Panit

(Mar. 1:40-45; Luc. 5:12-16)

1Pagkatapos panudlo ni Jesus didto sa bukid, nagdulhog siya kag madamo nga mga tawo ang nagsunod sa iya. 2Dayon, may nagpalapit sa iya nga isa ka tawo nga may delikado nga balatian sa panit.8:2 delikado nga balatian sa panit: sa iban nga mga translations, aro. Ang Griego nga pulong sini ginagamit sa pila ka klase sang balatian sa panit nga ginakabig nga mahigko, suno sa Lev. 13. Nagluhod ang tawo sa iya kag nagsiling, “Ginoo,8:2 Ginoo: ukon, Sir. kon gusto mo, mapaayo mo ako sa akon balatian agod makabig ako nga matinlo.” 3Dayon gintandog siya ni Jesus nga nagasiling, “Gusto ko. Magmatinlo ka!” Sa gilayon nagtinlo siya 8:3 nagtinlo siya: buot silingon, matinlo na ang iya panit kag makabig na siya nga matinlo sa ila relihiyon. sa iya balatian. 4Kag nagsiling si Jesus sa iya, “Indi ka gid magpanugid bisan kay sin-o parte sini, kundi magderetso ka sa pari kag magpatan-aw sa iya.8:4 magpatan-aw sa iya agod makita sang pari nga nadula na ang iya balatian kag makabig na siya nga matinlo sa ila relihiyon. Dayon maghalad ka sang halad nga ginsugo ni Moises sa pagpamatuod sa mga tawo nga matinlo ka na.”

Gin-ayo ni Jesus ang Suluguon sang Kapitan

(Luc. 7:1-10)

5Karon, sang nagapasulod si Jesus sa banwa sang Capernaum, ginsugata siya sang isa ka kapitan sang mga soldado nga Romanhon. Nagpakitluoy siya nga nagasiling, 6“Ginoo,8:6 Ginoo: ukon, Sir. ang akon suluguon nagamasakit didto sa balay. Indi na siya makahulag kag puwerte gid ang iya pag-antos.” 7Nagsiling si Jesus sa iya, “Sige, kadtuan ko siya kag ayuhon.” 8Pero nagsabat ang kapitan, “Ginoo, indi ako takos nga magpasulod sa imo sa akon balay. Maghambal ka lang kag magaayo ang akon suluguon. 9Nahibaluan ko ini tungod kay ako sa idalom man sang mga opisyal, kag may mga soldado man sa idalom ko. Gani kon magmando ako sa isa ‘lakat,’ nagalakat siya, kag kon magmando ako sa isa, ‘kadto diri,’ nagakadto siya. Kag kon ano ang akon ginasugo sa akon ulipon, ginahimo niya.”8:9 Ang iya buot silingon, nagatuo siya nga kon ano ang ihambal ni Jesus matuman. 10Pagkabati sadto ni Jesus natingala gid siya. Kag nagsiling siya sa mga tawo nga nagasunod sa iya, “Sa pagkamatuod, wala pa gid ako nakakita sang tawo sa Israel nga may pagtuo nga pareho sini. 11Gani tandai ninyo ini! Madamo nga mga indi Judio halin sa bisan diin nga bahin sang kalibutan8:11 sa bisan diin nga bahin sang kalibutan: sa literal, sa sidlangan kag nakatundan. ang magapungko sa punsyon upod kay Abraham, Isaac, kag Jacob sa paghari sang Dios. 12Pero madamo nga mga Israelinhon nga amo kuntani ang masakop sa paghari sang Dios ang ipilak sa kadudulman nga sa diin magahinibi sila kag magabagrot ang ila mga ngipon.”8:12 magabagrot ang ila mga ngipon: siguro tungod sa kaakig ukon kasakit. 13Nagsiling si Jesus sa kapitan, “Pauli ka, matabo ang imo ginatuohan.” Kag sa sadto gid nga tion nag-ayo ang suluguon sang kapitan.

Madamo ang Ginpang-ayo ni Jesus

(Mar. 1:29-34; Luc. 4:38-41)

14Nagkadto si Jesus sa balay ni Pedro. Pag-abot niya didto, nakita niya ang ugangan ni Pedro nga babayi nga nagahigda nga may hilanat. 15Gintandog ni Jesus ang iya kamot, kag sa gilayon nag-ayo siya. Nagbangon siya kag ginhimusan niya sang pagkaon sila ni Jesus.

16Sang sirom na, madamo nga mga tawo nga may malaot nga espiritu ang gindala kay Jesus. Sa isa lang niya ka paghambal naghalalin ang malaot nga mga espiritu, kag ang tanan nga masakiton ginpang-ayo niya. 17Ginhimo niya ini agod matuman ang ginsiling ni Propeta Isaias,

“Siya ang nagkuha sang aton mga masakit,

kag nag-ayo sang aton mga balatian.”8:17 Isa. 53:4.

Ang Pagsunod kay Jesus

(Luc. 9:57-62)

18Sang makita ni Jesus nga madamo nga mga tawo ang nagtilipon didto sa iya, ginsugo niya ang iya mga sumulunod nga magtabok sa pihak sang dagat.8:18 dagat: Tan-awa ang footnote sa 4:13. 19Karon, may manunudlo sang Kasuguan nga nagpalapit sa iya kag nagsiling, “Manunudlo, maupod ako sa imo bisan diin ka makadto.” 20Nagsiling si Jesus sa iya, “Ang maila nga mga ido8:20 maila nga mga ido: Sa English, foxes. may mga buho nga ginapaulian kag ang mga pispis may mga pugad, pero ako nga Anak sang Tawo8:20 Anak sang Tawo: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. wala sing kaugalingon nga balay nga akon mapahuwayan.” 21May isa pa ka sumulunod ni Jesus nga nagsiling, “Ginoo, mapauli anay ako sa paglubong sang akon amay.”8:21 mapauli anay ako sa paglubong sang akon amay: Siguro ang buot silingon sang tawo, mapauli anay siya sa wala pa mapatay ang iya amay, kag kon patay na kag nalubong na, masunod siya kay Jesus. 22Nagsabat si Jesus sa iya, “Upod ka sa akon kag pabay-i ang mga patay8:22 mga patay: siguro ang buot silingon, mga patay sa panulok sang Dios. sa paglubong sang ila mga patay.”

Ginpauntat ni Jesus ang Mabaskog nga Hangin

(Mar. 4:35-41; Luc. 8:22-25)

23Dayon nagsakay si Jesus sa sakayan, kag nag-upod sa iya ang iya mga sumulunod. 24Samtang nagapanakayon sila, hinali lang nga nagbaskog ang hangin, kag daw indi na kitaon ang ila sakayan tungod sa kadalagko sang mga balod. Pero nagakatulog sadto si Jesus. 25Gani ginpalapitan siya sang iya mga sumulunod kag ginpukaw, “Ginoo,8:25 Ginoo: ukon, Sir. luwasa kami! Malumos kita!” 26Nagsiling si Jesus sa ila, “Ngaa bala nahadlok gid kamo? Kadiutay sang inyo pagtuo!” Dayon nagbangon siya kag ginmanduan niya ang hangin kag ang mga balod nga mag-untat. Kag sa gilayon naglinaw. 27Natingala gid ang iya mga sumulunod kag nagsiling sila, “Ano bala ini nga tawo nga bisan ang hangin kag ang mga balod nagatuman sa iya?”

Gin-ayo ni Jesus ang Duha ka Tawo nga May Malaot nga mga Espiritu

(Mar. 5:1-20; Luc. 8:26-39)

28Pag-abot nila sa tabok sang dagat, sa lugar sang mga Gadarenhon,8:28 Gadarenhon: sa iban nga mga kopya sang Griego, Gerasenhon; sa iban pa gid nga mga kopya, Gergesenhon. ginsugata si Jesus sang duha ka tawo nga naghalin sa mga kuweba nga lulubngan. Ining duha ka tawo ginagamhan sang malaot nga mga espiritu. Mabangis sila kaayo, gani nahadlok ang mga tawo nga mag-agi didto. 29Pagkakita nila kay Jesus nagsinggit sila, “Ikaw nga Anak sang Dios, ano ang imo labot sa amon? Nagkadto ka bala diri agod silutan kami sa wala pa ang tion?” 30Didto sa unhan may madamo nga mga baboy nga nagakaon. 31Nagpakitluoy ang malaot nga mga espiritu nga nagasiling, “Kon tabugon mo gid man kami, tuguti na lang kami nga magsulod sa sina nga mga baboy.” 32Nagsiling si Jesus sa ila, “Sige, lakat kamo!” Gani nagguwa sila sa duha ka tawo kag nagsulod sa mga baboy. Dayon nagdinaguso ang mga baboy padulhog sa banglid deretso sa tubig kag nagkalalumos.

33Nagdinalagan ang mga manugsagod sang mga baboy pakadto sa banwa kag nagpanugid kon ano ang natabo sa mga baboy kag sa duha ka tawo nga gin-gamhan sang malaot nga mga espiritu. 34Gani ang tanan nga tawo sa banwa nagkadto kay Jesus kag nagpakitluoy nga maghalin siya sa ila lugar.

Hoffnung für Alle

Matthäus 8:1-34

Jesus besiegt Krankheit und Tod

(Kapitel 8–9)

Jesus heilt einen Aussätzigen

(Markus 1,40‒45; Lukas 5,12‒16)

1Eine große Menschenmenge folgte Jesus, als er vom Berg herabstieg. 2Da kam ein Aussätziger und warf sich vor ihm nieder: »Herr, wenn du willst, kannst du mich heilen8,2 Wörtlich: rein machen. – »Rein« bedeutet hier und in den folgenden Versen so viel wie »gesund, geheilt«. Vgl. »rein/unrein« in den Sacherklärungen.

3Jesus streckte die Hand aus, berührte ihn und sagte: »Das will ich! Sei gesund!« Im selben Augenblick war der Mann von seiner Krankheit geheilt. 4Da befahl ihm Jesus nachdrücklich: »Sag niemandem etwas, sondern geh sofort zum Priester und lass dich von ihm untersuchen. Danach bring das Opfer dar, wie es Mose vorgeschrieben hat.8,4 Vgl. 3. Mose 14,2‒32. So werden die Menschen sehen, dass ich im Auftrag Gottes handle

Ein Hauptmann vertraut Jesus

(Lukas 7,1‒10; 13,28‒30)

5Als Jesus in Kapernaum eintraf, kam ein Hauptmann des römischen Heeres zu ihm 6und bat ihn um Hilfe: »Herr, mein Diener liegt gelähmt bei mir zu Hause und leidet entsetzlich.« 7Jesus antwortete: »Ich will mitkommen und ihn heilen.« 8Der Hauptmann erwiderte: »Herr, ich bin es nicht wert, dich in meinem Haus zu empfangen. Sag nur ein einziges Wort, dann wird mein Diener gesund. 9Auch ich stehe unter höherem Befehl und habe andererseits Soldaten, die mir gehorchen. Wenn ich zu einem sage: ›Geh!‹, dann geht er. Befehle ich einem anderen: ›Komm!‹, dann kommt er. Und wenn ich zu meinem Diener sage: ›Tu dies!‹, dann führt er meinen Auftrag aus.«

10Als Jesus das hörte, wunderte er sich sehr. Er sagte zu den Menschen, die ihm gefolgt waren: »Eins ist sicher: Unter allen Juden in Israel bin ich keinem Menschen mit einem so festen Glauben begegnet. 11Und ich sage euch: Viele Menschen aus aller Welt werden kommen und mit Abraham, Isaak und Jakob im Himmel das Freudenfest feiern. 12Aber die ursprünglich für Gottes Reich bestimmt waren,8,12 Wörtlich: Aber die Kinder des Reiches. werden in die tiefste Finsternis hinausgestoßen, wo es nur noch Heulen und ohnmächtiges Jammern8,12 Wörtlich: nur Heulen und Zähneknirschen. gibt.«

13Dann sagte Jesus zu dem Hauptmann: »Geh wieder nach Hause! Was du geglaubt hast, soll nun geschehen.« Zur selben Zeit wurde der Diener gesund.

Viele werden geheilt

(Markus 1,29‒34; Lukas 4,38‒41)

14Als Jesus in das Haus von Petrus kam, lag dessen Schwiegermutter mit hohem Fieber im Bett. 15Jesus ergriff ihre Hand, und sofort verschwand das Fieber. Sie konnte sogar aufstehen und für ihre Gäste sorgen.

16Am Abend brachte man viele von Dämonen beherrschte Menschen zu Jesus. Er brauchte nur ein Wort zu sagen, und die Besessenen wurden frei und alle Kranken geheilt. 17So sollte sich erfüllen, was Gott durch den Propheten Jesaja vorhergesagt hatte:

»Er nahm unsere Leiden auf sich und trug unsere Krankheiten.«8,17 Jesaja 53,4

Nachfolge duldet keinen Aufschub

(Lukas 9,57‒62)

18Als Jesus merkte, dass die Menschenmenge um ihn immer größer wurde, wollte er sich von seinen Jüngern mit einem Boot an das andere Ufer des Sees fahren lassen. 19Da kam ein Schriftgelehrter zu ihm und sagte: »Lehrer, ich will mit dir gehen, ganz gleich wohin.« 20Jesus antwortete ihm: »Die Füchse haben ihren Bau und die Vögel ihre Nester; aber der Menschensohn hat keinen Platz, an dem er sich ausruhen kann.«

21Einer, der zu seinen Jüngern gehörte, bat Jesus: »Herr, lass mich erst noch nach Hause gehen und meinen Vater bestatten.«8,21 Womöglich denkt der Mann an das zweite Begräbnis, bei dem nach jüdischem Brauch die Knochen des Verstorbenen ein Jahr später erneut beigesetzt wurden. 22Doch Jesus erwiderte: »Komm jetzt mit mir und überlass es den Toten, ihre Toten zu begraben!«

Herr über Wind und Wellen

(Markus 4,35‒41; Lukas 8,22‒25)

23Danach stieg Jesus in das Boot und fuhr mit seinen Jüngern weg. 24Mitten auf dem See brach plötzlich ein gewaltiger Sturm los, so dass die Wellen über dem Boot zusammenschlugen. Aber Jesus schlief. 25Da liefen die Jünger zu ihm, weckten ihn auf und riefen: »Herr, hilf uns, wir gehen unter!« 26Jesus antwortete ihnen: »Warum habt ihr Angst? Vertraut ihr mir so wenig?« Dann stand er auf und befahl dem Wind und den Wellen, sich zu legen. Sofort hörte der Sturm auf, und es wurde ganz still.

27Alle fragten sich voller Staunen: »Was ist das für ein Mensch? Selbst Wind und Wellen gehorchen ihm!«

Von Dämonen beherrschte Menschen werden frei

(Markus 5,1‒20; Lukas 8,26‒39)

28Als Jesus am anderen Seeufer das Gebiet der Gadarener erreichte, kamen ihm zwei Männer entgegen, die von Dämonen beherrscht wurden. Sie hausten in Grabhöhlen und waren so gefährlich, dass niemand den Weg zu benutzen wagte, der dort entlangführte. 29»Was willst du von uns, du Sohn Gottes?«, fingen sie an zu schreien. »Bist du gekommen, um uns schon jetzt zu quälen?«

30In einiger Entfernung wurde eine große Schweineherde gehütet. 31Die Dämonen baten ihn: »Wenn du uns schon austreibst, dann lass uns wenigstens in diese Schweineherde fahren!« 32Jesus befahl ihnen: »Ja, fort mit euch!« Da verließen die Dämonen die beiden Männer und bemächtigten sich der Tiere. Sofort stürzte die ganze Herde den Abhang hinunter und ertrank im See.

33Die Schweinehirten ergriffen die Flucht, rannten in die Stadt und erzählten, was sie alles erlebt hatten und was mit den beiden Besessenen passiert war. 34Nun liefen alle Leute aus der Stadt Jesus entgegen. Sie baten ihn, ihre Gegend wieder zu verlassen.