Mateo 26 – HLGN & PEV

Ang Pulong Sang Dios

Mateo 26:1-75

Ang Plano nga Patyon si Jesus

(Mar. 14:1-2; Luc. 22:1-2; Juan 11:45-53)

1Pagkatapos sang pagpanudlo ni Jesus sang sini nga mga butang, nagsiling siya sa iya mga sumulunod, 2“Nahibaluan ninyo nga duha na lang ka adlaw antes mag-abot ang Piesta sang Paglabay sang Anghel,26:2 Piesta sang Paglabay sang Anghel: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. kag ako nga Anak sang Tawo itugyan sa mga tawo agod ilansang sa krus.”

3Kag sa amo man nga oras didto sa palasyo ni Caifas nga pangulo nga pari, nagtilipon ang manugdumala nga mga pari kag ang mga manugdumala sang mga Judio. 4Ginmitingan nila kon paano nila madakop si Jesus nga indi mahibaluan sang mga tawo, kag pagkatapos patyon dayon. 5Nagsiling sila, “Indi ta lang pagtabuon sa piesta kay basi kon magkinagamo ang mga tawo.”

Ginbubuan si Jesus sang Pahamot sa Betania

(Mar. 14:3-9; Juan 12:1-8)

6Sang didto si Jesus sa Betania, sa balay ni Simon nga sadto anay may delikado nga balatian sa panit,26:6 delikado nga balatian sa panit: Tan-awa ang footnote sa 8:2. 7may nagpalapit sa iya nga isa ka babayi. May dala siya nga tibod-tibod nga may sulod nga malahalon gid nga pahamot. Samtang nagakaon si Jesus ginbubuan niya sang pahamot ang ulo ni Jesus.26:7 Siguro ginhimo niya ini bilang pagpadungog kay Jesus. 8Pagkakita sadto sang iya mga sumulunod naakig sila kag nagsiling, “Ngaa ginausikan lang niya ina? 9Sarang kuntani mabaligya ina sa dako nga kantidad kag ang iya bili ihatag sa mga imol!” 10Nahibaluan ni Jesus kon ano ang ila ginhambal, gani nagsiling siya sa ila, “Ngaa ginatublag ninyo siya? Maayo ining iya ginhimo sa akon. 11Ang mga imol permi ninyo makaupod, pero ako indi ninyo permi makaupod. 12Ginbubuan niya sang pahamot ang akon lawas bilang pagpreparar sa akon lubong. 13Sa pagkamatuod, bisan diin iwali ang Maayong Balita sa bug-os nga kalibutan, ang iya ginhimo sa akon isugid man bilang handumanan sa iya.”

Nagsugot si Judas nga Itugyan si Jesus

(Mar. 14:10-11; Luc. 22:3-6)

14Karon, ang isa sang dose ka apostoles nga ginatawag Judas Iscariote26:14 Judas Iscariote: Indi apelyido ni Judas ang “Iscariote.” Siguro ang buot silingon, Judas nga taga-Keriot. nagkadto sa manugdumala nga mga pari. 15Nagsiling siya sa ila, “Pila ang inyo ibayad sa akon kon itugyan ko sa inyo si Jesus?” Ginhatagan nila dayon si Judas sing 30 ka bilog nga pilak. 16Kag halin sadto nagpangita siya sing kahigayunan kon paano niya matugyan si Jesus sa ila.

Nagsugid si Jesus nga Itugyan Siya

(Mar. 14:12-21; Luc. 22:7-14, 21-23; Juan 13:21-30)

17Sang nahauna nga adlaw sang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok, nagpalapit kay Jesus ang iya mga sumulunod kag nagpamangkot, “Sa diin ang imo gusto nga magpreparar kami sang panihapon sa Piesta sang Paglabay sang Anghel?” 18Nagsabat si Jesus sa ila, “Kadto kamo sa siyudad sang Jerusalem, didto sa tawo nga akon ginsugid sa inyo, kag silingon ninyo siya, ‘Nagsiling ang Manunudlo nga nag-abot na ang oras nga pagapatyon siya, kag gusto niya nga magselebrar sang Piesta sang Paglabay sang Anghel diri sa imo balay kaupod sang iya mga sumulunod.’ ” 19Gintuman ini sang iya mga sumulunod, kag ginpreparar nila didto ang panihapon para sa piesta.

20Sang sirom na, nagpanihapon si Jesus kag ang dose ka apostoles. 21Samtang nagakaon sila, nagsiling si Jesus, “Sa pagkamatuod, ang isa sa inyo magatraidor sa akon.”26:21 magatraidor sa akon: buot silingon, magatugyan sa akon sa akon mga kaaway. 22Pagkabati sadto sang mga apostoles, nagkasubo gid sila kag nagbulos-bulos sila pamangkot sa iya, “Ginoo, indi ako, di bala?” 23Nagsabat si Jesus sa ila, “Ang isa nga nagsawsaw sang tinapay sa yahong upod sa akon amo ang magatraidor sa akon. 24Ako nga Anak sang Tawo pagapatyon suno sa tagna sang Kasulatan, pero kaluluoy ang tawo nga magatraidor sa akon. Maayo pa para sa iya nga wala siya natawo.” 25Dayon nagsiling si Judas nga traidor, “Manunudlo, indi ako, di bala?” Nagsabat si Jesus sa iya, “Ikaw ang nagsiling sina.”

Ang Balaan nga Panihapon

(Mar. 14:22-26; Luc. 22:14-20; 1 Cor. 11:23-25)

26Samtang nagakaon sila, nagkuha si Jesus sang tinapay. Ginpasalamatan niya ini sa Dios kag ginpamihak-pihak. Dayon ginhatag niya sa iya mga sumulunod kag nagsiling, “Kuha kamo kag magkaon, amo ini ang akon lawas.” 27Pagkatapos nagkuha siya sang ilimnon, nagpasalamat sa Dios, kag ginhatag sa ila nga nagasiling, “Tanan kamo mag-inom sini, 28tungod nga amo ini ang akon dugo nga iula agod mapatawad ang mga sala sang madamo nga mga tawo. Ini nagapamatuod nga may bag-o na nga kasugtanan ang Dios sa mga tawo. 29Sugiran ko kamo, indi na ako mag-inom liwat sang ilimnon nga halin sa ubas hasta sa adlaw nga magainom ako sang bag-o nga klase sang ilimnon kaupod ninyo sa paghari sang akon Amay.” 30Dayon nagkanta sila sang mga pagdayaw sa Dios, kag pagkatapos nagkadto sila sa Bukid sang mga Olibo.

Gintagna ni Jesus nga Ipanginwala Siya ni Pedro

(Mar. 14:27-31; Luc. 22:31-34; Juan 13:36-38)

31Nagsiling si Jesus sa ila, “Karon sa gab-i tanan kamo magabiya sa akon, kay nagsiling ang Dios sa Kasulatan, ‘Patyon ko ang manugbantay sang mga karnero, kag magaalaplaag ang mga karnero.’26:31 Zac. 13:7. 32Pero sa tapos nga mabanhaw ako, mauna ako sa inyo didto sa Galilea.” 33Nagsiling si Pedro kay Jesus, “Bisan sila tanan magbiya sa imo, ako indi gid!” 34Nagsiling si Jesus sa iya, “Sa pagkamatuod, sa sini nga gab-i, sa wala pa makapamalo ang manok, ipanginwala mo ako sing tatlo ka beses.” 35Nagsabat si Pedro, “Indi ko gid ikaw ipanginwala bisan patyon pa nila ako upod sa imo!” Amo man ang ginsiling sang tanan nga sumulunod.

Nagpangamuyo si Jesus sa Getsemane

(Mar. 14:32-42; Luc. 22:39-46)

36Dayon nagkadto sila sa lugar nga ginatawag Getsemane. Pag-abot nila didto, nagsiling si Jesus sa iya mga sumulunod, “Magpungko kamo diri samtang nagapangamuyo ako didto sa ulo-unhan.” 37Gindala niya si Pedro kag ang duha ka anak ni Zebedee. Nagpangalisod gid si Jesus. 38Kag nagsiling siya sa ila, “Daw sa mapatay ako sa kalisod. Pabilin kamo diri kag magpulaw upod sa akon.” 39Dayon nagkadto pa gid siya sa ulo-unhan; nagluhod siya kag nagpangamuyo. Siling niya, “Amay, kon mahimo ilikaw ang pag-antos nga nagaabot sa akon. Pero indi ang akon luyag ang dapat matuman kundi ang imo.”

40Pagbalik niya sa iya tatlo ka sumulunod naabtan niya sila nga nagakatulog. Nagsiling siya kay Pedro, “Indi gid bala kamo makapulaw upod sa akon bisan isa lang ka oras? 41Magpulaw kamo kag magpangamuyo nga indi kamo madaog sang pagsulay. Luyag sang inyo espiritu nga maghimo sang husto ugaling maluya ang inyo lawas.”

42Naglakat liwat si Jesus sa ulo-unhan kag nagpangamuyo, “Amay, kon kinahanglan nga atubangon ko ang pag-antos nga ini, ang imo kabubut-on amo ang matuman.” 43Nagbalik siya liwat sa iya mga sumulunod kag naabtan naman niya sila nga nagakatulog, kay natuyo gid sila.

44Sa liwat ginbayaan sila ni Jesus, naglakat siya sa ulo-unhan kag nagpangamuyo. Ikatlo na niya ini nga pagpangamuyo kag amo man gihapon nga pangamuyo. 45Dayon nagbalik siya sa iya mga sumulunod kag nagsiling, “Nagakatulog pa bala kamo gihapon kag nagapahuway-huway? Pamati! Amo na ini ang tion nga ako nga Anak sang Tawo itugyan sa mga makasasala! 46Dali na! Ari na ang tawo nga magatraidor sa akon!”

Ang Pagdakop kay Jesus

(Mar. 14:43-50; Luc. 22:47-53; Juan 18:3-12)

47Samtang nagahambal pa si Jesus, nag-abot si Judas nga isa sang dose ka apostoles. Kaupod niya ang madamo nga mga tawo nga may dala nga mga espada kag mga inuglampos. Ginsugo sila sang manugdumala nga mga pari kag mga manugdumala sang mga Judio. 48Nakasiling na nga daan ang traidor nga si Judas sa mga manugdakop kon ano ang iya senyales: “Ang tawo nga akon halukan amo ang inyo ginapangita. Dakpa ninyo siya.” 49Gani pag-abot ni Judas, nagderetso siya kay Jesus kag nagsiling, “Manunudlo, maayong gab-i.” Kag ginhalukan niya siya. 50Nagsiling si Jesus sa iya, “Amigo, sige, himua na kon ano ang imo ginkadto diri.” Ginpalapitan nila si Jesus kag gindakop. 51Ang isa sang mga kaupod ni Jesus naggabot sang iya espada kag ginlabo niya ang suluguon sang pangulo nga pari kag nautod ang dulunggan sini. 52Nagsiling si Jesus sa iya, “Ibalik sa tagob ang imo espada! Ang nagagamit sang espada sa espada man mapatay. 53Wala ka siguro kahibalo nga sarang ako makapangayo sing bulig sa akon Amay kag sa gilayon padal-an niya ako sing dose ka batalyon nga mga anghel? 54Ugaling kon himuon ko ina, paano matuman ang Kasulatan nga amo ini ang kinahanglan matabo?”

55Dayon nagsiling si Jesus sa mga tawo, “Ano, tulisan bala ako nga kinahanglan gid nga magdala pa kamo sang mga espada kag mga inuglampos sa pagdakop sa akon? Adlaw-adlaw didto ako sa templo nga nagatudlo. Ti ngaa wala ninyo ako pagdakpa? 56Pero ini tanan nagakalatabo agod matuman ang ginsulat sang mga propeta sa Kasulatan.” Dayon ginbayaan siya sang iya mga sumulunod kag nagpalagyo sila tanan.

Gindala si Jesus sa Korte

(Mar. 14:53-63; Luc. 22:54-55, 63-71; Juan 18:13-14, 19-24)

57Dayon gindala si Jesus sang mga nagdakop sa iya sa balay ni Caifas nga pangulo nga pari. Nagtilipon didto ang mga manunudlo sang Kasuguan kag ang mga manugdumala sang mga Judio. 58Si Pedro nagsunod man, pero malayo-layo ang iya antad kay Jesus. Nagsulod siya sa lagwerta sang balay sang pangulo nga pari kag nagpungko upod sa mga guwardya agod makita niya kon ano ang matabo kay Jesus. 59Ang manugdumala nga mga pari kag ang tanan nga miyembro sang Korte sang mga Judio26:59 Korte sang mga Judio: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. nagpangita sang mga butig nga ebidensya kontra kay Jesus agod ipapatay nila siya. 60Pero bisan madamo ang nagpalapit kag nagsugid sang butig kontra kay Jesus, wala sila sing may nakita nga ebidensya agod ipapatay siya. Sang ulihi may duha ka tawo nga nagpalapit 61kag nagsiling sila, “Nabatian namon ini nga tawo nga nagsiling, ‘Sarang ko maguba ang ini nga templo sang Dios kag sa sulod sang tatlo ka adlaw patindugon ko liwat!’ ”

62Gani nagtindog ang pangulo nga pari kag nagpamangkot kay Jesus, “Wala ka bala sing isabat sa sini nga mga akusasyon kontra sa imo?” 63Wala gid nagsabat si Jesus. Nagsiling liwat ang pangulo nga pari, “Sugiri kami sa atubangan sang Dios nga nagapamati. Ikaw bala ang Cristo nga Anak sang Dios?” 64Nagsiling si Jesus sa iya, “Ginasiling mo. Kag sugiran ko kamo, halin subong makita ninyo ako nga Anak sang Tawo nga nagapungko sa tuo sang Makagagahom nga Dios, kag makita man ninyo ako sa mga panganod sa kalangitan nga nagabalik diri sa kalibutan.”

65Pagkabati sadto sang pangulo nga pari gin-gisi niya ang iya bayo sa kaakig kag nagsiling, “Ginpasipalahan niya ang Dios! Indi na kinahanglan sang mga testigo! Nabatian ninyo ang pagpasipala niya sa Dios. 66Ano bala sa inyo?” Nagsabat sila, “Dapat siya patyon.”

67Dayon ginduplaan nila siya sa guya kag ginsumbag, kag ang mga nagtampa sa iya 68nagsiling, “Kon ikaw ang Cristo, pakta abi kon sin-o ang nagtampa sa imo.”

Ginpanginwala ni Pedro si Jesus

(Mar. 14:66-72; Luc. 22:56-62; Juan 18:15-18, 25-27)

69Si Pedro didto pa sa lagwerta nga nagapungko. May nagpalapit sa iya nga babayi nga suluguon sang pangulo nga pari kag nagsiling, “Indi bala kaupod ka man ni Jesus nga taga-Galilea?” 70Pero ginpanginwala ni Pedro ini sa tanan nga tawo didto sa guwa. Siling niya, “Wala ako kahibalo kon ano ang imo ginahambal.” 71Dayon nagkadto siya sa may puwertahan. Nakita siya sang isa naman ka suluguon nga babayi, kag nagsiling sa mga tawo didto, “Ini nga tawo kaupod man ni Jesus nga taga-Nazaret.” 72Sa liwat ginpanginwala ini ni Pedro kag nagsiling, “Ginasumpa ko, wala ako kakilala sa tawo nga inyo ginasiling!” 73Sa wala madugay nagpalapit kay Pedro ang mga tawo didto kag nagsiling, “Kaupod ka gid ni Jesus, kay ang imo panghambal pareho sa iya.” 74Pero nagpanumpa gid si Pedro nga nagasiling, “Bisan mapatay pa ako, wala gid ako kakilala sa tawo nga inyo ginasiling.” Dayon nagpamalo ang manok, 75kag nadumduman ni Pedro ang ginsiling ni Jesus sa iya, “Sa wala pa makapamalo ang manok, ipanginwala mo ako sing tatlo ka beses.” Dayon nagguwa siya kag naghilibion.

La Parola è Vita

Matteo 26:1-75

Gesù è tradito

1Quando Gesù ebbe finito di parlare di queste cose, disse ai discepoli:

2«Come sapete, fra due giorni inizia la festa di Pasqua, ed io sarò arrestato e crocifisso».

3Proprio in quel momento i capi sacerdoti e gli alti esponenti del popolo sʼincontravano in casa di Caifa, il sommo sacerdote, 4per studiare il modo di catturare Gesù senza dare nellʼocchio, per poi ucciderlo. 5«Ma non durante la celebrazione della Pasqua», sʼaccordarono, «altrimenti cʼè pericolo di una rivolta popolare».

6Nel frattempo, Gesù era andato a Betania, in casa di Simone, il lebbroso. 7Mentre stavano mangiando, gli si avvicinò una donna con un vasetto dʼalabastro pieno di prezioso profumo, che versò sul capo di Gesù.

8-9I discepoli erano indignati: «Perché tutto questo spreco?» dicevano fra loro. «Quella donna avrebbe potuto vendere quel profumo per un sacco di soldi e darli poi ai poveri!»

10Gesù, sapendo ciò che stavano pensando, disse: «Perché la criticate? Ella ha compiuto una buona azione verso di me. 11Voi avete sempre dei poveri fra di voi, ma non sempre avrete me. 12Questa donna, versando il suo profumo sulla mia testa, ha preparato il mio corpo per la sepoltura. 13Per questa azione ella sarà sempre ricordata. La storia di ciò che ha fatto sarà raccontata per tutto il mondo, ovunque sarà predicato il Vangelo».

14Allora Giuda Iscariota, uno dei dodici apostoli, si recò dai capi sacerdoti 15e chiese: «Quanto mi date per avere Gesù in vostro potere?» Essi gli diedero trenta monete dʼargento. 16Da quel momento Giuda cercò lʼoccasione propizia per fare arrestare Gesù.

17Il primo giorno delle feste di Pasqua, quando in ogni casa ebraica si prepara il pane senza lievito, i discepoli vennero a chiedere a Gesù: «Dove vuoi che ti prepariamo il pranzo di Pasqua?»

18Gesù rispose: «Andate in città dal tal dei tali e ditegli: “Il nostro maestro dice che sta per arrivare il suo momento e farà il pranzo di Pasqua con i suoi discepoli a casa tua”». 19I discepoli fecero come Gesù aveva loro ordinato e prepararono là per la cena.

20-21Quella sera, mentre sedeva a tavola con i dodici, Gesù disse: «Uno di voi mi tradirà». 22I discepoli diventarono molto tristi e cominciarono a chiedergli uno alla volta: «Sono io quello che ti tradirà, Signore?»

23E Gesù rispose: «È quello che ho servito per primo. 24Devo morire, proprio come dice la profezia, ma guai allʼuomo da cui sono tradito! Sarebbe stato molto meglio per lui se non fosse mai nato!»

25Anche Giuda, il traditore, gli chiese: «Maestro, sono io quello?» E Gesù gli rispose: «Sì».

26Mentre stavano mangiando, Gesù prese del pane, lo benedì, lo spezzò, poi lo diede ai discepoli, dicendo: «Prendete e mangiate, questo è il mio corpo».

27Poi prese una coppa di vino, ringraziò Dio e la diede ai discepoli, dicendo: «Bevetene tutti, 28perché questo è il mio sangue, che suggella il Nuovo Patto. È versato per perdonare i peccati di molti. 29Ricordate le mie parole: non berrò più vino fino al giorno in cui non ne berrò del nuovo con voi nel Regno di mio Padre».

30E, dopo aver cantato un inno, si avviarono verso il Monte degli Ulivi.

31Allora Gesù disse loro: «Stanotte tutti voi mi abbandonerete. Perché nelle Scritture è scritto che Dio colpirà il Pastore, e le pecore del gregge saranno disperse. 32Ma dopo che sarò risorto, vi precederò in Galilea, e là vʼincontrerò».

33Pietro disse: «Anche se tutti ti abbandonano, io non lo farò mai!»

34Allora Gesù rispose: «Io invece ti dico che proprio stanotte, prima che il gallo canti allʼalba, tu mi rinnegherai tre volte!»

35«Morirei piuttosto!» insistette Pietro. Ed anche tutti gli altri discepoli asserivano lo stesso.

Gesù prega

36Allora Gesù li portò in un orto, detto Getsemani, e disse loro di sedere ed aspettare mentre andava avanti a pregare. 37Prese con sé Pietro e i due figli di Zebedeo, Giacomo e Giovanni, e cominciò a sentirsi angosciato e disperato.

38Poi disse loro: «La mia anima è oppressa dallʼorrore e dalla tristezza della morte… Restate qui… restate svegli con me!…»

39Li precedette di poco, poi cadde a faccia in terra e pregò: «Padre mio! Se è possibile, allontana da me questo calice di dolore! Ma sia fatta la tua volontà, non la mia».

40Poi tornò dai tre discepoli e li trovò addormentati. «Pietro», disse Gesù, «non siete neppure capaci di rimanere svegli con me per unʼora? 41State svegli e pregate! Altrimenti sarete sopraffatti dalla tentazione. Perché senza dubbio lo spirito è pronto, ma il corpo è tanto debole!»

42Li lasciò di nuovo e tornò a pregare: «Padre mio! Se questo calice non può essere allontanato da me finché non lo abbia bevuto completamente, sia fatta la tua volontà!»

43Poi tornò dai discepoli e di nuovo li trovò addormentati, perché non erano riusciti a tenere gli occhi aperti.

44Così se ne ritornò a pregare da solo per la terza volta, ripetendo le stesse parole.

45Poi si avvicinò ai discepoli e disse: «Dormite pure e riposatevi. Ormai è giunta lʼora! Sono tradito e consegnato a degli uomini malvagi. 46Su, andiamo. Ecco che arriva lʼuomo che mi tradisce!»

47Non aveva ancora finito di parlare, che arrivò Giuda, uno dei dodici, e con lui cʼerano molti uomini armati di spade e bastoni, mandati dai capi giudei. 48Giuda aveva detto loro di arrestare lʼuomo che egli avrebbe baciato, perché era lui quello che cercavano. 49Perciò, Giuda si avvicinò a Gesù e disse: «Salve Maestro!» Poi lo baciò.

50Gesù disse: «Amico, fai pure ciò per cui sei venuto fin qui». Allora gli altri gli furono addosso.

51Uno degli uomini che erano con Gesù sfoderò una spada e staccò di netto lʼorecchio di un servo del sommo sacerdote.

52«Metti via quella spada!» lo rimproverò Gesù. «Perché quelli che usano le spade, finiranno uccisi. 53Non ti rendi conto che potrei chiedere a mio Padre dodici legioni di angeli per proteggerci, e me li manderebbe immediatamente? 54Ma se lo facessi, come si avvererebbero le Scritture che descrivono ciò che sta accadendo ora?»

55Poi Gesù disse a quegli uomini: «Sono forse un criminale così pericoloso, da armarvi di spade e bastoni per venire ad arrestarmi? Tutti i giorni ero seduto nel tempio ad insegnare, e non mi avete arrestato allora. 56Ma tutto questo sta avvenendo, perché si adempiano le parole dei profeti nelle Scritture». A questo punto, tutti i discepoli lo abbandonarono e scapparono via.

57Allora la folla lo portò alla residenza di Caifa, il sommo sacerdote, dove si erano riuniti tutti i capi giudei.

58Intanto, Pietro li aveva seguiti da lontano ed era entrato nel cortile della casa del sommo sacerdote. Là si mise a sedere con i soldati per vedere come andava a finire.

59I capi sacerdoti e tutta la Corte Suprema Ebraica, si erano riuniti in assemblea e cercavano testimoni che mentissero sul conto di Gesù, per fargli un processo che si concludesse con una condanna a morte.

60-61Ma, nonostante avessero trovato molti falsi testimoni, costoro si erano sempre contraddetti a vicenda.

Finalmente si presentarono due uomini che dichiararono: «Questʼuomo ha detto: “Io posso distruggere il tempio di Dio e ricostruirlo in tre giorni”».

62Allora il sommo sacerdote si alzò e si rivolse a Gesù: «Ebbene cosa rispondi? Hai detto così, sì o no?»

63Ma Gesù taceva.

Poi il sommo sacerdote gli disse: «Esigo nel nome del Dio Vivente di dirci se sei tu il Messia, il Figlio di Dio!»

64«Sì», rispose Gesù, «sono io. Anzi, vi dico che in futuro vedrete me, il Figlio dellʼUomo, sedere alla destra di Dio onnipotente e ritornare sulle nuvole del cielo».

65-66Allora il sommo sacerdote si stracciò le vesti, gridando: «Questa è una bestemmia! Che bisogno abbiamo di altri testimoni? Lo avete udito tutti con le vostre orecchie! Qual è la vostra sentenza?»

E gli altri risposero: «Deve essere condannato a morte!»

67Poi gli sputarono in faccia, lo presero a pugni ed alcuni lo schiaffeggiarono, 68dicendo: «Indovina un poʼ, Cristo profeta, chi ti ha colpito questa volta?»

Pietro nega di conoscere Gesù

69Nel frattempo, mentre Pietro sedeva nel cortile, una serva gli si avvicinò e gli disse: «Tu eri con Gesù, perché venite tutti e due dalla Galilea!»

70Ma Pietro lo negò a gran voce, dicendo: «Non so nemmeno di che cosa stai parlando!»

71Più tardi, fuori dal cancello, una altra serva lo notò e disse a quelli che stavano lì intorno: «Questʼuomo era con Gesù di Nazaret!»

72Di nuovo Pietro lo negò, stavolta con un giuramento: «Non lo conosco nemmeno quellʼuomo!» disse.

73Ma, poco dopo, alcune persone gli si avvicinarono e gli dissero: «Sappiamo che sei uno dei suoi discepoli, si capisce dal tuo accento che sei della Galilea!»

74Pietro cominciò a maledire e a spergiurare. «Non lo conosco nemmeno quellʼuomo là!» diceva. Improvvisamente il gallo cantò. 75Allora Pietro si ricordò di ciò che Gesù gli aveva detto: «Prima che il gallo canti, tu mi rinnegherai tre volte». E si allontanò, piangendo amaramente.