Mateo 14 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Mateo 14:1-36

Ang Pagpatay kay Juan nga Manugbautiso

(Mar. 6:14-29; Luc. 9:7-9)

1Sa sadtong mga inadlaw, nakabalita si Herodes nga manugdumala sang Galilea parte kay Jesus. 2Gani nagsiling siya sa iya mga opisyal, “Siya amo si Juan nga manugbautiso. Nabanhaw siya! Amo ina nga may gahom siya sa paghimo sang mga milagro.”

3-4Sadto anay, ginpadakop ni Herodes si Juan tungod nga ginsilingan siya ni Juan, “Kontra sa Kasuguan ang imo pagpuyo upod kay Herodias.” Kay si Herodias asawa ni Felipe nga utod ni Herodes. Tungod sa dumot ni Herodias kay Juan, ginpadakop siya ni Herodes kag ginpapriso. 5Ipapatay kuntani ni Herodes si Juan, ugaling nahadlok siya sa mga Judio tungod nga ginakabig nila si Juan nga propeta.

6Pag-abot sang kaadlawan ni Herodes, nagsaot ang dalaga nga anak ni Herodias para sa mga bisita nga nagtambong didto, kag nalipay gid si Herodes. 7Gani nagsiling siya sa dalaga, “Sige, magpangayo ka sa akon bisan ano, kag ginasumpa ko nga ihatag ko gid ina sa imo.”

8Sa pagsugyot sang iya iloy nagsabat ang dalaga, “Ihatag mo sa akon subong ang ulo ni Juan nga manugbautiso nga nabutang sa bandehado.” 9Pagkabati sadto ni Haring Herodes nagkasubo gid siya. Pero tungod nga nakapanumpa siya kag nabatian mismo sang iya mga bisita, nagsugo siya nga himuon ang ginapangayo sang dalaga. 10Ginpautod niya ang ulo ni Juan didto sa prisohan. 11Ginbutang nila dayon sa bandehado kag gindala sa dalaga. Kag ginhatag niya ini sa iya iloy. 12Ang lawas ni Juan ginkuha sang iya mga sumulunod kag ginlubong nila dayon. Pagkatapos nagkadto sila kay Jesus kag ginsugid sa iya ang natabo kay Juan.

Ginpakaon ni Jesus ang 5,000 ka Tawo

(Mar. 6:30-44; Luc. 9:10-17; Juan 6:1-14)

13Sang pagkabati sadto ni Jesus, nagsakay siya sa sakayan kag nagtabok pakadto sa kamingawan. Pagkabati sang mga tawo halin sa nagkalain-lain nga mga banwa nga si Jesus nakahalin na, naglakat sila pakadto sa iya kaladtuan. 14Sang pagpanaog ni Jesus sa sakayan, nakita niya ang madamo gid nga mga tawo. Naluoy gid siya sa ila, kag ginpang-ayo niya ang mga masakiton nga ila gindala didto.

15Sang lapit na magsirom, nagpalapit sa iya ang iya mga sumulunod. Nagsiling sila, “Hapon na gid, kag ari kita diri sa kamingawan. Palakta na ang mga tawo sa mga baryo agod makabakal sila sang ila pagkaon.” 16Nagsiling si Jesus sa ila, “Indi kinahanglan nga palakton sila. Kamo mismo ang maghatag sang pagkaon sa ila.” 17Nagsabat sila, “Lima gid lang ka bilog ang aton tinapay kag duha ka isda.” 18Nagsiling si Jesus sa ila, “Abi dal-a ninyo diri sa akon.” 19Ginsilingan niya ang mga tawo nga magpungko sa hilamon. Dayon ginkuha niya ang lima ka tinapay kag duha ka isda, kag nagtangla siya sa langit kag nagpasalamat sa Dios. Pagkatapos ginpamihak-pihak niya ang tinapay kag ginhatag sa iya mga sumulunod kag ginpanagtag nila ini sa mga tawo. 20Nakakaon sila tanan kag nagkalabusog. Pagkatapos kaon, gintipon nila ang mga nabilin, kag dose pa ka alat ang napuno. 21Mga 5,000 ka lalaki ang nakakaon, wala labot ang mga babayi kag mga bata.

Naglakat si Jesus sa Ibabaw sang Tubig

(Mar. 6:45-52; Juan 6:15-21)

22Pagkatapos sadto, ginsugo ni Jesus ang iya mga sumulunod nga magsakay sa sakayan kag mag-una didto sa tabok samtang ginapapauli niya ang mga tawo. 23Sang nakahalin na ang mga tawo nagtaklad siya nga isahanon lang sa bukid agod magpangamuyo. Nagab-ihan siya didto. 24Sa amo man nga tion ang sakayan nga ginasakyan sang iya mga sumulunod didto na sa tunga sang lawod kag ginabulubalinsay sang balod, tungod kay sugata sa hangin. 25Sang kaagahon na, nagkadto si Jesus didto sa ila nga nagalakat sa ibabaw sang tubig. 26Pagkakita sang iya mga sumulunod nga may nagalakat sa ibabaw sang tubig hinadlukan sila, kag nagsinggit, “Bagat!” 27Sa gilayon nagsiling si Jesus sa ila, “Indi kamo magkahadlok, ako ini! Magpakaisog kamo!” 28Nagsiling dayon si Pedro, “Ginoo, kon ikaw ina, pakadtua ako sa imo nga nagalakat man sa ibabaw sang tubig.” 29Nagsiling si Jesus sa iya, “Sige, dali!” Gani nagpanaog si Pedro sa sakayan kag naglakat sa ibabaw sang tubig pakadto kay Jesus. 30Pero sang matalupangdan ni Pedro nga mabaskog ang hangin, hinadlukan siya kag amat-amat siya nga naglugdang. Gani nagsinggit siya, “Ginoo, buligi ako!” 31Sa gilayon gindawat siya ni Jesus kag gin-uyatan nga nagasiling, “Kadiutay sang imo pagtuo! Ngaa bala nagaduhaduha ka?” 32Pagsakay nila nga duha sa sakayan nag-untat dayon ang mabaskog nga hangin. 33Ginsimba siya sang mga tawo sa sakayan nga nagasiling, “Matuod gid nga ikaw ang Anak sang Dios.”

Gin-ayo ni Jesus ang mga Masakiton sa Genesaret

(Mar. 6:53-56)

34Pag-abot nila sa pihak, nagdungka sila sa Genesaret. 35Nakilala dayon si Jesus sang mga tawo didto kag ginpahibalo nila sa palibot nga mga lugar nga ara si Jesus. Gani ginpangdala sang mga tawo ang tanan nga masakiton sa iya. 36Ginpangabay nila si Jesus nga tugutan niya ang mga masakiton nga tandugon siya bisan sa gaway-gaway14:36 gaway-gaway: sa English, tassel. Tan-awa sa Num. 15:37-39, Deu. 22:12, kag sa Mat. 23:5. na lang sang iya bayo. Kag ang tanan nga nakatandog nag-ayo.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Матай 14:1-36

Царь Ирод убивает пророка Яхию

(Мк. 6:14-29; Лк. 9:7-9)

1В то время об Исе услышал и правитель Ирод14:1 Это Ирод Антипа, сын Ирода Великого от самарянки Малфаки. Он правил Галилеей и Переей с 4 г. до н. э. по 39 г. н. э.. 2Он говорил своим приближённым:

– Это пророк Яхия. Он воскрес из мёртвых, и поэтому в Нём такая чудодейственная сила.

3В своё время Ирод арестовал Яхию, связал его и бросил в темницу из-за Иродиады, жены своего брата Филиппа14:3 Это Ирод Филипп I, сын Ирода Великого от Мариамны., 4потому что Яхия говорил ему: «Нельзя тебе жить с ней»14:4 Женитьба Ирода на жене брата была нарушением Закона Аллаха (см. Лев. 18:16; 20:21).. 5Ирод хотел убить Яхию, но боялся народа, так как все считали его пророком. 6И вот когда Ирод праздновал свой день рождения, дочь Иродиады танцевала перед гостями и так понравилась Ироду, 7что он поклялся дать ей всё, чего бы она ни попросила. 8Наученная своей матерью девушка сказала:

– Подай мне сюда на блюде голову пророка Яхии.

9Царь опечалился, но так как он поклялся перед возлежавшими за столом гостями, то велел исполнить её желание. 10По его приказу Яхии отрубили в темнице голову, 11принесли её на блюде и отдали девушке, а та отнесла её матери. 12Ученики Яхии, забрав тело, похоронили его, а затем пошли и рассказали обо всём Исе.

Насыщение более пяти тысяч человек

(Мк. 6:32-44; Лк. 9:10-17; Ин. 6:1-13)

13Услышав о судьбе Яхии, Иса переправился на лодке в пустынное место, чтобы побыть одному. Но люди из окрестных городов узнали, куда Он отправился, и пошли туда пешком. 14Когда Иса сошёл на берег и увидел большую толпу, Он сжалился над людьми и исцелил больных, которые были среди них. 15Наступил вечер. Ученики Исы подошли к Нему и сказали:

– Место здесь пустынное, и уже поздно, отпусти людей, чтобы они успели дойти до ближайших посёлков и купить себе еды.

16Иса ответил:

– Им не нужно уходить отсюда. Вы дайте им есть.

17– Но у нас только пять лепёшек и две рыбы, – ответили ученики.

18– Принесите всё это ко Мне, – сказал Иса.

19Он велел народу расположиться на траве, взял эти пять лепёшек и две рыбы и, подняв глаза к небу, благословил пищу. Затем Он стал разламывать лепёшки и давать их Своим ученикам, а те – народу. 20Все ели и насытились, а когда собрали оставшиеся куски, то их набралось двенадцать полных корзин. 21Всего же ело пять тысяч мужчин, не считая женщин и детей.

Хождение Исы аль-Масиха по воде

(Мк. 6:45-51; Ин. 6:16-21)

22Сразу после этого Иса велел ученикам сесть в лодку и переправиться на другую сторону озера, а Сам Он оставался, пока не отпустил народ. 23А когда народ разошёлся, Иса поднялся на гору помолиться. Наступил вечер, и Иса оставался на горе один. 24Тем временем лодка была уже далеко от берега. Её били волны, так как дул встречный ветер. 25Уже перед рассветом Иса пошёл к ученикам, ступая по озеру. 26Но ученики, увидев Его идущим по воде, очень испугались.

– Это призрак! – закричали они от страха.

27Но Иса сразу же заговорил с ними:

– Успокойтесь, это Я, не бойтесь.

28– Повелитель, если это Ты, – сказал тогда Петир, – то разреши мне прийти к Тебе по воде.

29– Иди, – сказал Иса.

Петир вышел из лодки и пошёл по воде к Исе. 30Но увидев, как сильно дует ветер, он испугался и, начав тонуть, закричал:

– Повелитель, спаси меня!

31Иса тотчас протянул руку и поддержал его.

– Маловерный, – сказал Он, – зачем же ты стал сомневаться?

32Когда они вошли в лодку, ветер утих. 33Все, кто был в лодке, поклонились Исе.

– Ты действительно (вечный) Сын Всевышнего, – сказали они.

Исцеление больных в Генисарете

(Мк. 6:53-56)

34Переправившись на другую сторону озера, они сошли на берег в Генисарете. 35Местные жители узнали Ису и разнесли весть о Его приходе по всей округе. К Исе принесли всех больных 36и просили Его, чтобы Он позволил им прикоснуться лишь к кисточке на краю Его одежды14:36 См. сноску на 9:20.. И все, кто прикасался, выздоравливали.