1Nagsiling pa gid si Jesus sa ila, “Sa pagkamatuod, may mga tawo diri nga indi pa mapatay hasta makita nila ang paghari sang Dios nga magaabot nga may gahom.”
Ang Pagbalhin sang Dagway ni Jesus
(Mat. 17:1-13; Luc. 9:28-36)
2Pagkaligad sang anom ka adlaw, gindala ni Jesus sila ni Pedro, Santiago, kag Juan sa mataas nga bukid nga silahanon lang. Samtang nagatulok sila kay Jesus, nagbalhin ang iya dagway. 3Ang iya bayo nagputi gid kag masilaw. Wala sing bisan sin-o diri sa kalibutan nga makapaputi pareho sadto. 4Dayon nakita nila si Elias kag si Moises nga nagapakigsugilanon kay Jesus. 5Nagsiling si Pedro kay Jesus, “Manunudlo, maayo nga ari kami9:5 kami: ukon, kita. diri. Mahimo kami sing tatlo ka payag, ang isa para sa imo, ang isa para kay Moises, kag ang isa pa gid para kay Elias.” 6Amo ini ang iya ginsiling kay indi siya kahibalo kon ano ang iya dapat ihambal tungod kay ginkulbaan gid sila. 7Dayon may nag-abot nga panganod kag ginlikupan sila. Kag may nabatian sila nga tingog halin sa panganod nga nagasiling, “Amo ini ang akon hinigugma nga Anak. Pamatii ninyo siya!” 8Sa gilayon nagtulok sila sa palibot, pero wala sila sing may nakita kundi si Jesus lang.
9Sang nagapadulhog na sila sa bukid, ginmanduan sila ni Jesus, “Indi gid kamo magpanugid bisan kay sin-o parte sa inyo nakita samtang ako nga Anak sang Tawo wala pa mabanhaw.” 10Gani wala gid nila ginpanugid ang mga natabo nga ato. Pero sang silahanon na lang, nagpinamangkutanay sila kon ano ang kahulugan sang iya ginsiling nga mabanhaw. 11Nagpamangkot sila kay Jesus, “Ngaa bala nagasiling ang mga manunudlo sang Kasuguan nga kinahanglan mag-abot anay si Elias sa wala pa mag-abot ang Cristo?” 12-13Nagsabat si Jesus sa ila, “Husto ina, kinahanglan nga mag-abot anay si Elias agod ipreparar niya ang tanan nga butang. Pero sugiran ko kamo, si Elias nag-abot na. Ginhimo sang mga tawo sa iya ang ila gusto suno sa nasulat parte sa iya. Pero ngaa bala nasulat man nga ako nga Anak sang Tawo kinahanglan nga mag-agi sing madamo nga mga pag-antos kag sikwayon sang mga tawo?”
Gin-ayo ni Jesus ang Bata nga may Malaot nga Espiritu
(Mat. 17:14-21; Luc. 9:37-43)
14Pagbalik nila ni Jesus sa mga sumulunod nga nabilin, nakita nila nga madamo nga mga tawo ang nagatipon didto sa ila. Didto man ang pila ka mga manunudlo sang Kasuguan nga nagapakigbais sa mga sumulunod ni Jesus. 15Pagkakita sang mga tawo kay Jesus natingala gid sila, gani nagdinalagan sila pakadto sa iya agod abiabihon siya. 16Dayon nagpamangkot si Jesus sa ila, “Ano ang inyo ginabaisan?” 17May isa ka tawo didto nga nagsabat, “Manunudlo, gindala ko diri sa imo ang akon bata nga lalaki kay ginagamhan siya sang malaot nga espiritu kag indi na siya makahambal. 18Kon atakihon siya sang malaot nga espiritu nagakatumba siya sa duta, nagabura ang iya baba, kag nagabagrot ang iya mga ngipon, pagkatapos nagatiskog siya dayon. Ginpangabay ko ang imo mga sumulunod nga tabugon nila ang malaot nga espiritu pero indi sila makasarang.” 19Dayon nagsiling si Jesus, “Kamo nga mga tawo sa sini nga henerasyon wala gid sing pagtuo! Hasta san-o pa bala ang akon pag-antos sa inyo? Dal-a ninyo diri ang bata.” 20Gani gindala nila ang bata didto sa iya. Pagkakita sang malaot nga espiritu kay Jesus, ginpakurog niya ang bata, gintumba kag ginpaligid sa duta nga nagabura ang iya baba. 21Ginpamangkot ni Jesus ang amay sang bata, “San-o pa nga nagaamo sini ang bata?” Nagsabat ang amay, “Halin sang gamay pa siya. 22Permi lang siya ginahaboy sa kalayo kag ginatagbong sa tubig sang malaot nga espiritu agod patyon. Pero kon may mahimo ka, kaluoyi kag buligi man kami!” 23Nagsiling si Jesus sa iya, “Ngaa nagasiling ka nga kon may mahimo ako? Ang tanan nga butang mahimo ko sa tawo nga nagatuo sa akon.” 24Dayon nagsabat ang amay sang bata, “Nagatuo ako, pero kulang pa. Dugangi ang akon pagtuo.”
25Pagkakita ni Jesus nga nagdinaguso na ang mga tawo pakadto sa iya, nagsiling siya sa malaot nga espiritu, “Ikaw nga espiritu nga nagapaapa kag nagapabungol sa bata, ginamanduan ko ikaw nga magguwa sa iya kag indi na gid magbalik sa iya!” 26Nagsinggit ang malaot nga espiritu kag ginpakurog niya sing mabaskog ang bata kag nagguwa. Ang bata daw patay na, gani nagsiling ang kadam-an, “Patay na siya!” 27Pero gin-uyatan ni Jesus ang kamot sang bata kag ginpabangon, kag nagtindog ang bata.
28Sang pagsulod ni Jesus sa balay nga ila ginadayunan, nagpamangkot sa iya ang iya mga sumulunod sang silahanon na lang, “Ngaa bala indi namon matabog ang malaot nga espiritu sa bata?” 29Nagsabat siya sa ila, “Ato nga klase sang malaot nga espiritu mapaguwa lang paagi sa pangamuyo.”
Naghambal Liwat si Jesus Parte sa Iya Kamatayon
(Mat. 17:22-23; Luc. 9:43b-45)
30Naghalin sila sa sadto nga lugar kag nag-agi sa Galilea. Indi niya luyag nga mahibaluan sang mga tawo nga didto siya, 31kay nagatudlo siya sa iya mga sumulunod. Nagsiling siya sa ila, “Ako nga Anak sang Tawo itugyan sa mga tawo nga magapatay sa akon. Pero pagkatapos sang tatlo ka adlaw mabanhaw ako.” 32Ang iya mga sumulunod wala makaintiendi kon ano ang iya buot silingon. Pero natahap sila nga magpamangkot sa iya.
Sin-o gid ang Labaw sa Tanan?
(Mat. 18:1-5; Luc. 9:46-48)
33Nag-abot sila sa Capernaum. Sang didto na sila sa balay, nagpamangkot si Jesus sa ila, “Ano bala ang inyo ginabaisan sa dalan samtang nagalakat kamo?” 34Pero naghipos lang sila tungod kay nagbinaisay sila kon sin-o gid sa ila ang labaw sa tanan. 35Gani nagpungko si Jesus kag gintawag niya ang dose ka apostoles. Dayon nagsiling siya sa ila, “Kon sin-o sa inyo ang gusto nga mangin pangulo, kinahanglan magpaubos siya kag mangin suluguon sang tanan.” 36Dayon nagkuha siya sang bata nga gamay kag ginbutang niya sa ila tunga. Ginsabak niya dayon ang bata kag nagsiling sa ila, 37“Ang bisan sin-o nga nagabaton sa bata nga pareho sini tungod sa akon,9:37 tungod sa akon: sa literal, sa akon ngalan. nagabaton man sa akon. Kag ang nagabaton sa akon nagabaton man sa akon Amay nga nagpadala sa akon.”
Ang Indi Kontra sa Aton Nagadampig sa Aton
(Luc. 9:49-50)
38Nagsiling si Juan sa iya, “Manunudlo, nakakita kami sang isa ka tawo nga nagatabog sang malaot nga mga espiritu sa imo ngalan.9:38 ngalan: buot silingon, gahom ukon awtoridad. Ginpauntat namon siya kay indi naton siya kaupod.” 39Pero nagsiling si Jesus, “Pabay-i lang ninyo siya kay wala sing may nagahimo sang milagro sa akon ngalan nga maghambal man dayon sang malain kontra sa akon. 40Ang bisan sin-o nga wala nagakontra sa aton nagadampig sa aton. 41Sa pagkamatuod, ang bisan sin-o nga maghatag sa inyo sang bisan isa lang ka baso nga tubig tungod kay kamo iya ni Cristo, ina nga tawo magabaton gid sang iya balos.”
Mga Kabangdanan sang Pagpakasala
(Mat. 18:6-9; Luc. 17:1-2)
42“Pero ang bisan sin-o nga mangin kabangdanan sang pagpakasala sining magagmay nga mga kabataan nga nagatuo sa akon, maayo pa sa iya nga higtan ang iya liog sang galingan nga bato kag itagbong siya sa dagat. 43-44Kon ang imo kamot amo ang kabangdanan sang imo pagpakasala, utda ina! Mas maayo pa nga isa lang ang imo kamot pero may kabuhi ka nga wala sing katapusan sang sa duha ang imo kamot pero makadto ka man lang sa impyerno. Ang kalayo didto indi gid mapatay. 45-46Kon ang imo tiil amo ang kabangdanan sang imo pagpakasala, utda ina! Mas maayo pa nga isa lang ang imo tiil pero may kabuhi ka nga wala sing katapusan sang sa duha ang imo tiil pero ipilak ka sa impyerno. 47Kag kon ang imo mata amo ang kabangdanan sang imo pagpakasala, lukata ina! Mas maayo pa nga isa lang ang imo mata pero masakop ka sa paghari sang Dios sang sa duha ang imo mata pero ipilak ka sa impyerno. 48Ang mga ulod didto wala sing kamatayon kag ang kalayo wala nagakapatay.
49“Kay pagaasinan ang tanan paagi sa kalayo.9:49 Posible ini nga bersikulo nagakahulugan sang paglimpyo sa kabuhi sang mga tumuluo paagi sa mga pag-antos. Posible man nga nagakahulugan ini sang pagsilot sa mga indi tumuluo. 50Ang asin maayo, pero kon maglain ang iya sabor, wala na sing may mahimo agod mapabalik pa ang iya sabor. Kag kon paano nga ang asin nagabulig sa aton, dapat pareho man kamo sa asin nga nagabulig sa isa kag isa nga mangin maayo ang inyo relasyon.”
1Jesus said to them, “What I’m about to tell you is true. Some who are standing here will not die before they see that God’s kingdom has come with power.”
Jesus’ Appearance Is Changed
2After six days Jesus took Peter, James and John with him. He led them up a high mountain. They were all alone. There in front of them his appearance was changed. 3His clothes became so white they shone. They were whiter than anyone in the world could bleach them. 4Elijah and Moses appeared in front of Jesus and his disciples. The two of them were talking with Jesus.
5Peter said to Jesus, “Rabbi, it is good for us to be here. Let us put up three shelters. One will be for you, one for Moses, and one for Elijah.” 6Peter didn’t really know what to say, because they were so afraid.
7Then a cloud appeared and covered them. A voice came from the cloud. It said, “This is my Son, and I love him. Listen to him!”
8They looked around. Suddenly they no longer saw anyone with them except Jesus.
9They came down the mountain. On the way down, Jesus ordered them not to tell anyone what they had seen. He told them to wait until the Son of Man had risen from the dead. 10So they kept the matter to themselves. But they asked each other what “rising from the dead” meant.
11Then they asked Jesus, “Why do the teachers of the law say that Elijah has to come first?”
12Jesus replied, “That’s right. Elijah does come first. He makes all things new again. So why is it written that the Son of Man must suffer much and not be accepted? 13I tell you, Elijah has come. They have done to him everything they wanted to do. They did it just as it is written about him.”
Jesus Heals a Boy Who Is Controlled by an Evil Spirit
14When Jesus and those who were with him came to the other disciples, they saw a large crowd around them. The teachers of the law were arguing with them. 15When all the people saw Jesus, they were filled with wonder. And they ran to greet him.
16“What are you arguing with them about?” Jesus asked.
17A man in the crowd answered. “Teacher,” he said, “I brought you my son. He is controlled by an evil spirit. Because of this, my son can’t speak anymore. 18When the spirit takes hold of him, it throws him to the ground. He foams at the mouth. He grinds his teeth. And his body becomes stiff. I asked your disciples to drive out the spirit. But they couldn’t do it.”
19“You unbelieving people!” Jesus replied. “How long do I have to stay with you? How long do I have to put up with you? Bring the boy to me.”
20So they brought him. As soon as the spirit saw Jesus, it threw the boy into a fit. He fell to the ground. He rolled around and foamed at the mouth.
21Jesus asked the boy’s father, “How long has he been like this?”
“Since he was a child,” he answered. 22“The spirit has often thrown him into fire or water to kill him. But if you can do anything, take pity on us. Please help us.”
23“ ‘If you can’?” said Jesus. “Everything is possible for the one who believes.”
24Right away the boy’s father cried out, “I do believe! Help me overcome my unbelief!”
25Jesus saw that a crowd was running over to see what was happening. Then he ordered the evil spirit to leave the boy. “You spirit that makes him unable to hear and speak!” he said. “I command you, come out of him. Never enter him again.”
26The spirit screamed. It shook the boy wildly. Then it came out of him. The boy looked so lifeless that many people said, “He’s dead.” 27But Jesus took him by the hand. He lifted the boy to his feet, and the boy stood up.
28Jesus went indoors. Then his disciples asked him in private, “Why couldn’t we drive out the evil spirit?”
29He replied, “This kind can come out only by prayer.”
Jesus Speaks a Second Time About His Coming Death
30They left that place and passed through Galilee. Jesus did not want anyone to know where they were. 31That was because he was teaching his disciples. He said to them, “The Son of Man is going to be handed over to men. They will kill him. After three days he will rise from the dead.” 32But they didn’t understand what he meant. And they were afraid to ask him about it.
Who Is the Most Important Person?
33Jesus and his disciples came to a house in Capernaum. There he asked them, “What were you arguing about on the road?” 34But they kept quiet. On the way, they had argued about which one of them was the most important person.
35Jesus sat down and called for the 12 disciples to come to him. Then he said, “Anyone who wants to be first must be the very last. They must be the servant of everyone.”
36Jesus took a little child and had the child stand among them. Then he took the child in his arms. He said to them, 37“Anyone who welcomes one of these little children in my name welcomes me. And anyone who welcomes me also welcomes the one who sent me.”
Anyone Who Is Not Against Us Is for Us
38“Teacher,” said John, “we saw someone driving out demons in your name. We told him to stop, because he was not one of us.”
39“Do not stop him,” Jesus said. “For no one who does a miracle in my name can in the next moment say anything bad about me. 40Anyone who is not against us is for us. 41What I’m about to tell you is true. Suppose someone gives you a cup of water in my name because you belong to the Messiah. That person will certainly not go without a reward.
Leading People to Sin
42“What if someone leads one of these little ones who believe in me to sin? If they do, it would be better if a large millstone were hung around their neck and they were thrown into the sea. 43-44If your hand causes you to sin, cut it off. It would be better for you to enter God’s kingdom with only one hand than to go into hell with two hands. In hell the fire never goes out. 45-46If your foot causes you to sin, cut it off. It would be better to enter God’s kingdom with only one foot than to have two feet and be thrown into hell. 47If your eye causes you to sin, poke it out. It would be better for you to enter God’s kingdom with only one eye than to have two eyes and be thrown into hell. 48In hell,
“ ‘The worms that eat them do not die.
The fire is not put out.’ (Isaiah 66:24)
49Everyone will be salted with fire.
50“Salt is good. But suppose it loses its saltiness. How can you make it salty again? Have salt among yourselves. And be at peace with each other.”
