Gindala si Jesus kay Pilato
(Mat. 27:1-2; 11:14; Mar. 15:1-5; Juan 18:28-38)
1Pagkatapos sadto, nagtindog sila tanan kag gindala nila si Jesus kay Pilato.23:1 Pilato: Ang Romanhon nga gobernador sang Judea, Samaria, kag Idumea. 2Dayon gin-akusar nila si Jesus kay Pilato. Siling nila, “Ini nga tawo nadakpan namon nga nagapatalang sang amon kasimanwa nga mga Judio, kay ginasilingan niya sila nga indi magbayad sing buhis sa Emperador, kag nagasiling pa gid siya nga siya amo ang Cristo. Ang buot niya silingon nga siya isa ka hari.” 3Gani ginpamangkot siya ni Pilato, “Ikaw bala ang hari sang mga Judio?” Nagsabat si Jesus sa iya, “Ginasiling mo.” 4Dayon nagsiling si Pilato sa manugdumala nga mga pari kag sa mga tawo, “Wala ako sang nakita nga sala sa sini nga tawo agod silutan siya.” 5Pero nagpamilit gid sila nga nagasiling, “Nagadala siya sang gamo sa mga tawo sa bug-os nga Judea paagi sa iya mga pagpanudlo, halin sa Galilea hasta diri sa Jerusalem.”
Gindala si Jesus kay Herodes
6Pagkabati sadto ni Pilato, nagpamangkot siya kon taga-Galilea bala si Jesus. 7Sang pagkahibalo niya nga si Jesus halin sa lugar nga sakop sang ginadumalahan ni Herodes, ginpadala niya si Jesus sa iya, kay sang sadto nga tion ato man si Herodes sa Jerusalem.
8Pagkakita ni Herodes kay Jesus nalipay gid siya, kay dugay na ang iya handom nga makita si Jesus tungod kay madamo na ang iya nabatian parte sa iya, kag gusto man niya nga maghimo siya sang milagro agod makita niya. 9Madamo ang mga pamangkot ni Herodes kay Jesus, pero wala gid siya magsabat. 10Ang manugdumala nga mga pari kag ang mga manunudlo sang Kasuguan nagatindog didto kag kon anu-ano pa ang ila mga akusasyon kay Jesus. 11Gintamay kag ginyaguta siya ni Herodes kag sang iya mga guwardya. Kag dugang pa gid nga pagyaguta, ginpasuksukan nila siya sang matahom gid nga bayo, nga daw isa ka dungganon nga tawo, kag ginpabalik didto kay Pilato. 12Sa sadto nga adlaw nag-amigohay si Pilato kag si Herodes, kay sadto anay nagakontrahanay sila.
Ginsentensyahan si Jesus nga Patyon
(Mat. 27:15-26; Mar. 15:6-15; Juan 18:39–19:16)
13Ginpatawag ni Pilato ang manugdumala nga mga pari, ang mga manugdumala sang banwa, kag ang mga tawo. 14Dayon nagsiling siya sa ila, “Gindala ninyo diri sa akon ining tawo nga ginasiling ninyo nga nagapatalang sa mga tawo. Pero sa akon pag-usisa sa iya sa atubangan mismo ninyo, wala gid ako sing may nakita nga sala sa iya nga pareho sang inyo ginasugid. 15Bisan si Herodes gani wala man sing may nakita nga sala sa sining tawo. Amo gani nga ginpabalik niya siya diri. Wala gid sing may nahimo ini nga tawo nga takos sang kamatayon. 16Gani ipahanot ko lang siya kag buy-an.” [17Sa tagsa ka Piesta sang Paglabay sang Anghel kinahanglan ni Pilato nga maghilway sang isa ka priso.] 18Pero nagsinggit ang mga tawo, “Patya ang tawo nga ina kag buy-i sa amon si Barabas!” 19(Napriso si Barabas tungod nga kaupod siya nga nagrebelde sa Jerusalem kag nakapatay pa siya.) 20Gusto kuntani ni Pilato nga buy-an si Jesus, gani ginhambalan pa gid niya ang mga tawo. 21Pero sige ang singgit sang mga tawo, “Ilansang siya sa krus! Ilansang siya sa krus!” 22Naghambal pa gid sa ila si Pilato sa ikatlo, “Ngaa, ano gid bala nga sala ang nahimo niya? Wala ako sing may nakita nga sala sa iya nga takos sang kamatayon. Ipahanot ko siya kag buy-an dayon.” 23Pero sige pa gid ang ila sininggit nga ilansang siya sa krus. Kag sang ulihi ginpamatian gid man sila. 24Ginpasundan ni Pilato ang gusto sang mga tawo nga ilansang si Jesus sa krus. 25Ginbuy-an niya ang tawo nga napriso tungod sang iya pagrebelde sa gobyerno kag pagpamatay, kay amo ato ang ginpangayo sang mga tawo. Pero si Jesus iya, gintugyan niya sa ila agod mahimo nila ang ila gusto sa iya.
Ginlansang si Jesus sa Krus
(Mat. 27:32-44; Mar. 15:21-32; Juan 19:17-27)
26Sang ginadala nila si Jesus sa lugar nga pagalansangan sa iya, may nasugata sila nga tawo nga si Simon nga taga-Cyrene. Nagapasulod siya sa siyudad halin sa uma. Ginhawiran nila siya, kag ginpapas-an nila sang krus, kag ginpasunod kay Jesus.
27Madamo nga mga tawo ang nagsunod kay Jesus. May mga babayi didto nga nagahilibion kag nagapanalambiton tungod nga naluoy gid sila kay Jesus. 28Pero ginbalikid sila ni Jesus kag ginsilingan, “Kamo nga mga babayi nga taga-Jerusalem, indi kamo maghibi tungod sa akon. Hibii ninyo ang inyo kaugalingon kag ang inyo mga anak. 29Tungod nga magaabot ang mga inadlaw nga magasiling ang mga tawo, ‘Bulahan ang mga babayi nga baw-as kag wala sing may ginapatiti.’ 30Sa sina nga tion magasiling ang mga tawo sa mga bukid, ‘Tiphagi kami kag tabuni!’23:30 Hos. 10:8. 31Kay kon ginahimo nila ini sa akon nga wala gani sing sala, ti ano pa gid ayhan kalain ang ila himuon sa tawo nga may sala?”23:31 Sa literal, Kay kon ginhimo nila ini sa buhi pa nga kahoy, ano pa gid ayhan sa laya na nga kahoy?
32Luwas kay Jesus may duha pa ka tawo nga mga kriminal nga ila gindala agod pagapatyon. 33Pag-abot nila sa lugar nga ginatawag “Bagol,” ginlansang nila si Jesus sa krus upod ang duha ka kriminal. Ang isa ginbutang nila sa tuo ni Jesus kag ang isa sa wala. 34[Nagsiling si Jesus, “Amay, patawara sila kay wala sila kahibalo sang ila ginahimo.”] Kag naggabot-gabot ang mga soldado agod partidahon ang mga bayo ni Jesus. 35Nagatilindog didto ang mga tawo nga nagatulok. Ginyaguta siya sang mga manugdumala sang banwa. Siling nila, “Ginluwas niya ang iban, luwason man niya ang iya kaugalingon kon siya amo ang Cristo nga pinili sang Dios.” 36Nagyaguta man sa iya ang mga soldado samtang nagapalapit sila agod paimnon siya sang maaslom nga bino. 37Siling nila, “Kon ikaw ang Hari sang mga Judio, luwasa ang imo kaugalingon!” 38Kag may ginbutang sila nga karatula didto sa iya uluhan nga nagasiling, “Amo ini ang Hari sang mga Judio.”
39Ang isa sa mga kriminal nga nalansang sa krus nagpasipala man kay Jesus. Siling niya, “Indi bala nga ikaw ang Cristo? Luwasa ang imo kaugalingon kag kami man!” 40Pero ginsaway siya sang isa ka kriminal. Siling niya, “Wala ka bala nahadlok sa Dios? Pareho man lang kita nga ginasilutan. 41Kita nga duha dapat gid nga silutan tungod sang aton mga sala. Pero ini nga tawo wala gid sing sala.” 42Dayon nagsiling siya kay Jesus, “Jesus, dumduma man ako kon maghari ka na!” 43Nagsiling si Jesus sa iya, “Matuod ining ginasiling ko sa imo nga subong nga adlaw mangin kaupod ko ikaw sa Paraiso.”
Ang Pagkapatay ni Jesus
(Mat. 27:45-56; Mar. 15:33-41; Juan 19:28-30)
44-45Sang mga alas dose na sang udto, wala na nagsilak ang adlaw kag nagdulom ang bug-os nga kalibutan sa sulod sang tatlo ka oras. Napihak ang kurtina sang templo halin sa ibabaw paidalom. 46Nagsinggit sing mabaskog si Jesus, “Amay, ginatugyan ko sa imo ang akon espiritu!”23:46 Salmo 31:5. Sang makahambal siya sadto nabugto ang iya ginhawa. 47Pagkakita sang kapitan sang natabo, nagdayaw siya sa Dios. Siling niya, “Matuod gid nga wala sing sala ini nga tawo!” 48Ang mga tawo nga nagtilipon sa pagtan-aw sang nagakalatabo nagpalauli nga nagapamukpok sang ila dughan tungod sang dako nga kasubo. 49Ang mga nakakilala kay Jesus kag ang mga babayi nga nag-upod sa iya halin pa sa Galilea nagtindog sa malayo kag nakita man nila ang nagkalatabo.
Ang Paglubong kay Jesus
(Mat. 27:57-61; Mar. 15:42-47; Juan 19:38-42)
50-51May isa ka tawo nga ang iya ngalan si Jose nga taga-Arimatea nga sakop sang Judea. Miyembro siya sang Korte sang mga Judio, pero wala siya nagsugot sa ila plano sa pagpatay kay Jesus. Maayo kag matarong siya nga tawo, kag nagapaabot siya sa paghari sang Dios. 52Nagkadto siya kay Pilato kag ginpangayo niya ang bangkay ni Jesus. 53Dayon ginkuha niya ang bangkay ni Jesus sa krus kag ginsamburan sang tela nga linen. Ginbutang niya ang bangkay sa lulubngan nga gin-guhab sa banglid nga wala pa gid malubngi. 54Biyernes sadto kag adlaw sang pagpreparar para sa Adlaw nga Inugpahuway.
55Ang mga babayi nga nag-upod kay Jesus halin sa Galilea nagsunod man kay Jose kag nakita nila ang ginlubngan kag kon paano ang pagbutang sang bangkay ni Jesus. 56Dayon nagpauli sila kag nagpreparar sing mga pahamot nga inughaplas sa bangkay ni Jesus.
Pero sa Adlaw nga Inugpahuway, nagpahuway sila suno sa Kasuguan.
1And the whole multitude of them arose, and led him unto Pilate. 2And they began to accuse him, saying, We found this fellow perverting the nation, and forbidding to give tribute to Cæsar, saying that he himself is Christ a King. 3And Pilate asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And he answered him and said, Thou sayest it. 4Then said Pilate to the chief priests and to the people, I find no fault in this man. 5And they were the more fierce, saying, He stirreth up the people, teaching throughout all Jewry, beginning from Galilee to this place. 6When Pilate heard of Galilee, he asked whether the man were a Galilæan. 7And as soon as he knew that he belonged unto Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who himself also was at Jerusalem at that time.
8¶ And when Herod saw Jesus, he was exceeding glad: for he was desirous to see him of a long season, because he had heard many things of him; and he hoped to have seen some miracle done by him. 9Then he questioned with him in many words; but he answered him nothing. 10And the chief priests and scribes stood and vehemently accused him. 11And Herod with his men of war set him at nought, and mocked him, and arrayed him in a gorgeous robe, and sent him again to Pilate.
12¶ And the same day Pilate and Herod were made friends together: for before they were at enmity between themselves.
13¶ And Pilate, when he had called together the chief priests and the rulers and the people, 14Said unto them, Ye have brought this man unto me, as one that perverteth the people: and, behold, I, having examined him before you, have found no fault in this man touching those things whereof ye accuse him: 15No, nor yet Herod: for I sent you to him; and, lo, nothing worthy of death is done unto him. 16I will therefore chastise him, and release him. 17(For of necessity he must release one unto them at the feast.) 18And they cried out all at once, saying, Away with this man, and release unto us Barabbas: 19(Who for a certain sedition made in the city, and for murder, was cast into prison.) 20Pilate therefore, willing to release Jesus, spake again to them. 21But they cried, saying, Crucify him, crucify him. 22And he said unto them the third time, Why, what evil hath he done? I have found no cause of death in him: I will therefore chastise him, and let him go. 23And they were instant with loud voices, requiring that he might be crucified. And the voices of them and of the chief priests prevailed. 24And Pilate gave sentence that it should be as they required. 25And he released unto them him that for sedition and murder was cast into prison, whom they had desired; but he delivered Jesus to their will. 26And as they led him away, they laid hold upon one Simon, a Cyrenian, coming out of the country, and on him they laid the cross, that he might bear it after Jesus.
27¶ And there followed him a great company of people, and of women, which also bewailed and lamented him. 28But Jesus turning unto them said, Daughters of Jerusalem, weep not for me, but weep for yourselves, and for your children. 29For, behold, the days are coming, in the which they shall say, Blessed are the barren, and the wombs that never bare, and the paps which never gave suck. 30Then shall they begin to say to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us. 31For if they do these things in a green tree, what shall be done in the dry? 32And there were also two other, malefactors, led with him to be put to death. 33And when they were come to the place, which is called Calvary, there they crucified him, and the malefactors, one on the right hand, and the other on the left.
34¶ Then said Jesus, Father, forgive them; for they know not what they do. And they parted his raiment, and cast lots. 35And the people stood beholding. And the rulers also with them derided him, saying, He saved others; let him save himself, if he be Christ, the chosen of God. 36And the soldiers also mocked him, coming to him, and offering him vinegar, 37And saying, If thou be the king of the Jews, save thyself. 38And a superscription also was written over him in letters of Greek, and Latin, and Hebrew, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
39¶ And one of the malefactors which were hanged railed on him, saying, If thou be Christ, save thyself and us. 40But the other answering rebuked him, saying, Dost not thou fear God, seeing thou art in the same condemnation? 41And we indeed justly; for we receive the due reward of our deeds: but this man hath done nothing amiss. 42And he said unto Jesus, Lord, remember me when thou comest into thy kingdom. 43And Jesus said unto him, Verily I say unto thee, To day shalt thou be with me in paradise. 44And it was about the sixth hour, and there was a darkness over all the earth until the ninth hour. 45And the sun was darkened, and the veil of the temple was rent in the midst.
46¶ And when Jesus had cried with a loud voice, he said, Father, into thy hands I commend my spirit: and having said thus, he gave up the ghost. 47Now when the centurion saw what was done, he glorified God, saying, Certainly this was a righteous man. 48And all the people that came together to that sight, beholding the things which were done, smote their breasts, and returned. 49And all his acquaintance, and the women that followed him from Galilee, stood afar off, beholding these things.
50¶ And, behold, there was a man named Joseph, a counsellor; and he was a good man, and a just: 51(The same had not consented to the counsel and deed of them;) he was of Arimathæa, a city of the Jews: who also himself waited for the kingdom of God. 52This man went unto Pilate, and begged the body of Jesus. 53And he took it down, and wrapped it in linen, and laid it in a sepulchre that was hewn in stone, wherein never man before was laid. 54And that day was the preparation, and the sabbath drew on. 55And the women also, which came with him from Galilee, followed after, and beheld the sepulchre, and how his body was laid. 56And they returned, and prepared spices and ointments; and rested the sabbath day according to the commandment.
