Lucas 21 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Lucas 21:1-38

Ang Halad sang Balo nga Babayi

(Mar. 12:41-44)

1Sang ulihi nagpanan-aw tan-aw si Jesus kag nakita niya ang mga manggaranon nga nagahulog sang ila kuwarta sa ginahulugan sang mga halad. 2Kag nakita man niya ang isa ka imol nga balo nga babayi nga nagahulog sang duha lang ka sinsilyo. 3Dayon nagsiling si Jesus, “Sa pagkamatuod, mas madamo ang ginhulog sang imol nga balo sang sa ila tanan. 4Kay sila madamo ang ila kuwarta kag ang ila ginhatag baliwala lang sa ila; pero ang balo, bisan imol siya, ginhatag niya ang tanan nga iya ginasaligan agod mabuhi.”

Ang Parte sa Pagkaguba sang Templo

(Mat. 24:1-2; Mar. 13:1-2)

5May mga tawo didto nga nagasugilanon parte sa matahom nga mga bato sang templo kag sa mga dekorasyon sini nga ginregalo sang mga tawo. Pero nagsiling si Jesus sa ila, 6“Magaabot ang adlaw nga ang mga butang nga ini nga inyo nakita gub-on, kag wala gid sing may mabilin nga mga bato nga nagasalampaw.”

Ang Parte sa Palaabuton nga mga Inadlaw

(Mat. 24:3-14; Mar. 13:3-13)

7Nagpamangkot sila kay Jesus, “Manunudlo, san-o bala matabo ang mga butang nga imo ginsiling? Ano bala ang tanda nga madali na lang ini matabo?”

8Nagsiling si Jesus sa ila, “Mag-andam kamo nga indi kamo pagpatalangon. Kay madamo ang magaabot kag magasiling nga sila amo ako, kag magasiling man sila nga nag-abot na ang tion. Pero indi kamo magpati ukon magsunod sa ila. 9Kon makabati kamo nga may mga gira kag mga ginamo, indi kamo magkahadlok, kay ina kinahanglan nga matabo anay, pero wala nagakahulugan nga magaabot na ang katapusan.”

10Kag nagsiling pa gid si Jesus sa ila, “Magailinaway ang mga nasyon kag magailinaway ang mga ginharian. 11May magaabot nga mabaskog nga mga linog, kag may mga gutom kag mga kalalat-an nga magaabot sa nagkalain-lain nga mga lugar. Kag makita man ninyo ang mga makahaladlok kag makatilingala nga mga tanda halin sa langit.

12“Pero sa wala pa ini matabo, pagadakpon kamo kag hingabuton sang mga tawo. Pagadal-on nila kamo sa mga simbahan sang mga Judio agod sentensyahan kag prisohon. Pagadal-on man nila kamo sa mga hari kag mga gobernador agod imbistigaron. Ini tanan himuon nila sa inyo tungod sang inyo pagsunod sa akon. 13Pero ini mangin kahigayunan ninyo sa pagsugid sa ila sang Maayong Balita. 14Gani itanom ninyo sa inyo hunahuna nga kon matabo ini, indi kamo magpalibog kon ano ang inyo isabat, 15kay hatagan ko kamo sang kaalam sa pagsabat agod indi makasabat kontra sa inyo ang inyo mga kaaway. 16Itugyan kamo sa inyo mga kaaway sang inyo mismo mga ginikanan, mga utod, mga paryente, kag sang inyo mga amigo. Kag ang iban sa inyo patyon gid nila. 17Dumtan kamo sang tanan tungod sang inyo pagsunod sa akon. 18Pero indi gid kamo maano; wala sing bisan isa ka buhok ninyo nga madula. 19Kay kon magpadayon kamo makaangkon kamo sang kabuhi nga wala sing katapusan.”

Ang Parte sa Pagkaguba sang Jerusalem

(Mat. 24:15-21; Mar. 13:14-19)

20“Kon makita ninyo nga ang Jerusalem ginalibutan na sang mga soldado, mahibaluan ninyo nga madali na lang ang iya kalaglagan. 21Gani ang nagaestar sa Judea dapat magpalagyo sa kabukiran. Kag ang ara sa siyudad sang Jerusalem magpalagyo man. Ang mga tawo sa uma dapat indi magsulod sa Jerusalem. 22Kay amo na ina ang mga inadlaw nga silutan sang Dios ang Jerusalem sa pagtuman sang ginasiling sang Kasulatan. 23Makaluluoy ang mga nagabulusong kag ang mga nagapatiti sa sina nga mga inadlaw tungod nga mabudlayan sila sa pagpalagyo. Magaabot ang puwerte nga pag-antos sa sini nga lugar, kay dako ang kaakig sang Dios sa sini nga mga tawo. 24Ang iban sa ila magakalamatay sa gira, kag ang iban pagabihagon sa iban nga mga nasyon. Kag ini nga siyudad sang Jerusalem pagagub-on kag pagadumalahan sang mga indi Judio samtang ginatugutan sang Dios.”

Ang Pagbalik ni Jesus Diri sa Kalibutan

(Mat. 24:29-31; Mar. 13:24-27)

25“Matabo man nga may mga tanda nga makita sa adlaw, sa bulan, kag sa mga bituon. Diri sa kalibutan makulbaan ang mga nasyon tungod sang dalagko nga mga balod nga nagalinagumba. 26Magakalalipong ang mga tawo sa kahadlok kon ano ang matabo sa sini nga kalibutan. Kay ang mga butang sa langit21:26 mga butang sa langit: sa literal, mga gahom sa langit. pagapatalangon sa ila kinaandan nga alagyan.21:26 pagapatalangon… alagyan: ukon, pagatay-ugon. 27Dayon ako nga Anak sang Tawo makita sa panganod nga nagabalik diri sa kalibutan nga may gahom kag puwerte nga kadungganan.21:27 gahom kag puwerte nga kadungganan: ukon, gahom nga nagasilak gid. 28Kon ini nga mga butang magasugod na nga magkalatabo, maglaom kamo kag maghulat21:28 maglaom kamo kag maghulat: sa literal, magtindog kamo kag magtangla. kay madali na lang ang pagluwas sa inyo.”

Ang Leksyon sa Kahoy nga Higera

(Mat. 24:32-35; Mar. 13:28-31)

29Dayon ginsugiran sila ni Jesus sini nga paanggid: “Tan-awa ninyo ang kahoy nga higera kag ang iban pa nga mga kahoy. 30Indi bala nga kon makita ta nga nagapang-ugbos na nagasiling kita nga madali na lang ang tig-ilinit? 31Sa amo man nga bagay, kon makita ninyo nga nagakalatabo na ini nga mga butang nga akon ginasugid sa inyo, mahibaluan ninyo nga malapit na21:31 malapit na: ukon, nag-abot na. ang paghari sang Dios. 32Sa pagkamatuod, magakalatuman ini tanan nga butang sa wala pa mapatay ang mga tawo sa sini nga henerasyon. 33Madula ang langit kag ang duta, pero ang akon mga pulong indi gid madula kundi matuman gid ini.”

Mag-andam Kamo

34“Gani bantayan ninyo ang inyo kaugalingon nga indi kamo mawili sa patuyang nga pangabuhi, sa pagpahubog, kag sa pagpalibog sa inyo pagpangabuhi, kay basi kon hinali lang nga mag-abot ato nga adlaw nga wala kamo makabantay, 35nga daw sa nasiod kamo. Kay gulpi lang ini nga magaabot sa tanan nga nagaestar diri sa kalibutan. 36Gani magpreparar kamo permi kag magpangamuyo nga kon matabo na ini tanan, may kabakod kamo agod indi kamo maano, kag makaatubang kamo sa akon nga Anak sang Tawo nga indi mahuya.”

37Adlaw-adlaw nagakadto si Jesus sa templo kag nagapanudlo. Kon gab-i, nagatulog siya sa Bukid sang mga Olibo. 38Aga pa gid nagakadto ang mga tawo sa templo sa pagpamati sa iya.

New International Version – UK

Luke 21:1-38

The widow’s offering

1As Jesus looked up, he saw the rich putting their gifts into the temple treasury. 2He also saw a poor widow put in two very small copper coins. 3‘Truly I tell you,’ he said, ‘this poor widow has put in more than all the others. 4All these people gave their gifts out of their wealth; but she out of her poverty put in all she had to live on.’

The destruction of the temple and signs of the end times

5Some of his disciples were remarking about how the temple was adorned with beautiful stones and with gifts dedicated to God. But Jesus said, 6‘As for what you see here, the time will come when not one stone will be left on another; every one of them will be thrown down.’

7‘Teacher,’ they asked, ‘when will these things happen? And what will be the sign that they are about to take place?’

8He replied: ‘Watch out that you are not deceived. For many will come in my name, claiming, “I am he,” and, “The time is near.” Do not follow them. 9When you hear of wars and uprisings, do not be frightened. These things must happen first, but the end will not come right away.’

10Then he said to them: ‘Nation will rise against nation, and kingdom against kingdom. 11There will be great earthquakes, famines and pestilences in various places, and fearful events and great signs from heaven.

12‘But before all this, they will seize you and persecute you. They will hand you over to synagogues and put you in prison, and you will be brought before kings and governors, and all on account of my name. 13And so you will bear testimony to me. 14But make up your mind not to worry beforehand how you will defend yourselves. 15For I will give you words and wisdom that none of your adversaries will be able to resist or contradict. 16You will be betrayed even by parents, brothers and sisters, relatives and friends, and they will put some of you to death. 17Everyone will hate you because of me. 18But not a hair of your head will perish. 19Stand firm, and you will win life.

20‘When you see Jerusalem being surrounded by armies, you will know that its desolation is near. 21Then let those who are in Judea flee to the mountains, let those in the city get out, and let those in the country not enter the city. 22For this is the time of punishment in fulfilment of all that has been written. 23How dreadful it will be in those days for pregnant women and nursing mothers! There will be great distress in the land and wrath against this people. 24They will fall by the sword and will be taken as prisoners to all the nations. Jerusalem will be trampled on by the Gentiles until the times of the Gentiles are fulfilled.

25‘There will be signs in the sun, moon and stars. On the earth, nations will be in anguish and perplexity at the roaring and tossing of the sea. 26People will faint from terror, apprehensive of what is coming on the world, for the heavenly bodies will be shaken. 27At that time they will see the Son of Man coming in a cloud with power and great glory. 28When these things begin to take place, stand up and lift up your heads, because your redemption is drawing near.’

29He told them this parable: ‘Look at the fig-tree and all the trees. 30When they sprout leaves, you can see for yourselves and know that summer is near. 31Even so, when you see these things happening, you know that the kingdom of God is near.

32‘Truly I tell you, this generation will certainly not pass away until all these things have happened. 33Heaven and earth will pass away, but my words will never pass away.

34‘Be careful, or your hearts will be weighed down with carousing, drunkenness and the anxieties of life, and that day will close on you suddenly like a trap. 35For it will come on all those who live on the face of the whole earth. 36Be always on the watch, and pray that you may be able to escape all that is about to happen, and that you may be able to stand before the Son of Man.’

37Each day Jesus was teaching at the temple, and each evening he went out to spend the night on the hill called the Mount of Olives, 38and all the people came early in the morning to hear him at the temple.