Ang Halad sang Balo nga Babayi
(Mar. 12:41-44)
1Sang ulihi nagpanan-aw tan-aw si Jesus kag nakita niya ang mga manggaranon nga nagahulog sang ila kuwarta sa ginahulugan sang mga halad. 2Kag nakita man niya ang isa ka imol nga balo nga babayi nga nagahulog sang duha lang ka sinsilyo. 3Dayon nagsiling si Jesus, “Sa pagkamatuod, mas madamo ang ginhulog sang imol nga balo sang sa ila tanan. 4Kay sila madamo ang ila kuwarta kag ang ila ginhatag baliwala lang sa ila; pero ang balo, bisan imol siya, ginhatag niya ang tanan nga iya ginasaligan agod mabuhi.”
Ang Parte sa Pagkaguba sang Templo
(Mat. 24:1-2; Mar. 13:1-2)
5May mga tawo didto nga nagasugilanon parte sa matahom nga mga bato sang templo kag sa mga dekorasyon sini nga ginregalo sang mga tawo. Pero nagsiling si Jesus sa ila, 6“Magaabot ang adlaw nga ang mga butang nga ini nga inyo nakita gub-on, kag wala gid sing may mabilin nga mga bato nga nagasalampaw.”
Ang Parte sa Palaabuton nga mga Inadlaw
(Mat. 24:3-14; Mar. 13:3-13)
7Nagpamangkot sila kay Jesus, “Manunudlo, san-o bala matabo ang mga butang nga imo ginsiling? Ano bala ang tanda nga madali na lang ini matabo?”
8Nagsiling si Jesus sa ila, “Mag-andam kamo nga indi kamo pagpatalangon. Kay madamo ang magaabot kag magasiling nga sila amo ako, kag magasiling man sila nga nag-abot na ang tion. Pero indi kamo magpati ukon magsunod sa ila. 9Kon makabati kamo nga may mga gira kag mga ginamo, indi kamo magkahadlok, kay ina kinahanglan nga matabo anay, pero wala nagakahulugan nga magaabot na ang katapusan.”
10Kag nagsiling pa gid si Jesus sa ila, “Magailinaway ang mga nasyon kag magailinaway ang mga ginharian. 11May magaabot nga mabaskog nga mga linog, kag may mga gutom kag mga kalalat-an nga magaabot sa nagkalain-lain nga mga lugar. Kag makita man ninyo ang mga makahaladlok kag makatilingala nga mga tanda halin sa langit.
12“Pero sa wala pa ini matabo, pagadakpon kamo kag hingabuton sang mga tawo. Pagadal-on nila kamo sa mga simbahan sang mga Judio agod sentensyahan kag prisohon. Pagadal-on man nila kamo sa mga hari kag mga gobernador agod imbistigaron. Ini tanan himuon nila sa inyo tungod sang inyo pagsunod sa akon. 13Pero ini mangin kahigayunan ninyo sa pagsugid sa ila sang Maayong Balita. 14Gani itanom ninyo sa inyo hunahuna nga kon matabo ini, indi kamo magpalibog kon ano ang inyo isabat, 15kay hatagan ko kamo sang kaalam sa pagsabat agod indi makasabat kontra sa inyo ang inyo mga kaaway. 16Itugyan kamo sa inyo mga kaaway sang inyo mismo mga ginikanan, mga utod, mga paryente, kag sang inyo mga amigo. Kag ang iban sa inyo patyon gid nila. 17Dumtan kamo sang tanan tungod sang inyo pagsunod sa akon. 18Pero indi gid kamo maano; wala sing bisan isa ka buhok ninyo nga madula. 19Kay kon magpadayon kamo makaangkon kamo sang kabuhi nga wala sing katapusan.”
Ang Parte sa Pagkaguba sang Jerusalem
(Mat. 24:15-21; Mar. 13:14-19)
20“Kon makita ninyo nga ang Jerusalem ginalibutan na sang mga soldado, mahibaluan ninyo nga madali na lang ang iya kalaglagan. 21Gani ang nagaestar sa Judea dapat magpalagyo sa kabukiran. Kag ang ara sa siyudad sang Jerusalem magpalagyo man. Ang mga tawo sa uma dapat indi magsulod sa Jerusalem. 22Kay amo na ina ang mga inadlaw nga silutan sang Dios ang Jerusalem sa pagtuman sang ginasiling sang Kasulatan. 23Makaluluoy ang mga nagabulusong kag ang mga nagapatiti sa sina nga mga inadlaw tungod nga mabudlayan sila sa pagpalagyo. Magaabot ang puwerte nga pag-antos sa sini nga lugar, kay dako ang kaakig sang Dios sa sini nga mga tawo. 24Ang iban sa ila magakalamatay sa gira, kag ang iban pagabihagon sa iban nga mga nasyon. Kag ini nga siyudad sang Jerusalem pagagub-on kag pagadumalahan sang mga indi Judio samtang ginatugutan sang Dios.”
Ang Pagbalik ni Jesus Diri sa Kalibutan
(Mat. 24:29-31; Mar. 13:24-27)
25“Matabo man nga may mga tanda nga makita sa adlaw, sa bulan, kag sa mga bituon. Diri sa kalibutan makulbaan ang mga nasyon tungod sang dalagko nga mga balod nga nagalinagumba. 26Magakalalipong ang mga tawo sa kahadlok kon ano ang matabo sa sini nga kalibutan. Kay ang mga butang sa langit21:26 mga butang sa langit: sa literal, mga gahom sa langit. pagapatalangon sa ila kinaandan nga alagyan.21:26 pagapatalangon… alagyan: ukon, pagatay-ugon. 27Dayon ako nga Anak sang Tawo makita sa panganod nga nagabalik diri sa kalibutan nga may gahom kag puwerte nga kadungganan.21:27 gahom kag puwerte nga kadungganan: ukon, gahom nga nagasilak gid. 28Kon ini nga mga butang magasugod na nga magkalatabo, maglaom kamo kag maghulat21:28 maglaom kamo kag maghulat: sa literal, magtindog kamo kag magtangla. kay madali na lang ang pagluwas sa inyo.”
Ang Leksyon sa Kahoy nga Higera
(Mat. 24:32-35; Mar. 13:28-31)
29Dayon ginsugiran sila ni Jesus sini nga paanggid: “Tan-awa ninyo ang kahoy nga higera kag ang iban pa nga mga kahoy. 30Indi bala nga kon makita ta nga nagapang-ugbos na nagasiling kita nga madali na lang ang tig-ilinit? 31Sa amo man nga bagay, kon makita ninyo nga nagakalatabo na ini nga mga butang nga akon ginasugid sa inyo, mahibaluan ninyo nga malapit na21:31 malapit na: ukon, nag-abot na. ang paghari sang Dios. 32Sa pagkamatuod, magakalatuman ini tanan nga butang sa wala pa mapatay ang mga tawo sa sini nga henerasyon. 33Madula ang langit kag ang duta, pero ang akon mga pulong indi gid madula kundi matuman gid ini.”
Mag-andam Kamo
34“Gani bantayan ninyo ang inyo kaugalingon nga indi kamo mawili sa patuyang nga pangabuhi, sa pagpahubog, kag sa pagpalibog sa inyo pagpangabuhi, kay basi kon hinali lang nga mag-abot ato nga adlaw nga wala kamo makabantay, 35nga daw sa nasiod kamo. Kay gulpi lang ini nga magaabot sa tanan nga nagaestar diri sa kalibutan. 36Gani magpreparar kamo permi kag magpangamuyo nga kon matabo na ini tanan, may kabakod kamo agod indi kamo maano, kag makaatubang kamo sa akon nga Anak sang Tawo nga indi mahuya.”
37Adlaw-adlaw nagakadto si Jesus sa templo kag nagapanudlo. Kon gab-i, nagatulog siya sa Bukid sang mga Olibo. 38Aga pa gid nagakadto ang mga tawo sa templo sa pagpamati sa iya.
La ofrenda de la viuda
21:1-4 – Mr 12:41-44
1Jesús se detuvo a observar y vio a los ricos que echaban sus ofrendas en el arca del templo. 2También vio a una viuda pobre que echaba dos moneditas de poco valor.21:2 dos moneditas de poco valor. Lit. dos lepta.
3―Os aseguro —dijo— que esta viuda pobre ha echado más que todos los demás. 4Todos ellos dieron sus ofrendas de lo que les sobraba; pero ella, de su pobreza, echó todo lo que tenía para su sustento.
Señales del fin del mundo
21:5-36 – Mt 24:1-51; Mr 13:1-37
21:12-17 – Mt 10:17-22
5Algunos de sus discípulos comentaban acerca del templo, de cómo estaba adornado con hermosas piedras y con ofrendas dedicadas a Dios. Pero Jesús dijo:
6―En cuanto a todo esto que veis, llegará el día en que no quedará piedra sobre piedra; todo será derribado.
7―Maestro —le preguntaron—, ¿cuándo sucederá eso, y cuál será la señal de que está a punto de suceder?
8―Tened cuidado; no os dejéis engañar —les advirtió Jesús—. Vendrán muchos que usando mi nombre dirán: “Yo soy”, y: “El tiempo está cerca”. No los sigáis. 9Cuando oigáis de guerras y de revoluciones, no os asustéis. Es necesario que eso suceda primero, pero el fin no vendrá en seguida.
10»Se levantará nación contra nación y reino contra reino —continuó—. 11Habrá grandes terremotos, hambre y epidemias por todas partes, cosas espantosas y grandes señales del cielo.
12»Pero antes de todo esto os echarán mano y os perseguirán. Os entregarán a las sinagogas y a las cárceles, y por causa de mi nombre os llevarán ante reyes y gobernadores. 13De esta manera tendréis oportunidad de dar testimonio ante ellos. 14Pero tened en cuenta que no hay por qué preparar una defensa de antemano, 15pues yo mismo os daré tal elocuencia y sabiduría para responder que ningún adversario podrá resistiros ni contradeciros. 16Seréis traicionados aun por vuestros padres, hermanos, parientes y amigos, y a algunos de vosotros se le dará muerte. 17Todo el mundo os odiará por causa de mi nombre. 18Pero no se perderá ni un solo cabello de vuestra cabeza. 19Si os mantenéis firmes, os salvaréis.21:19 Si … salvaréis. Lit. Por vuestra perseverancia obtendréis vuestras almas.
20»Ahora bien, cuando veáis Jerusalén rodeada de ejércitos, sabed que su desolación ya está cerca. 21Entonces los que estén en Judea huyan a las montañas, los que estén en la ciudad salgan de ella, y los que estén en el campo no entren en la ciudad. 22Ese será el tiempo del juicio cuando se cumplirá todo lo que está escrito. 23¡Ay de las que estén embarazadas o amamantando en aquellos días! Porque habrá gran aflicción en la tierra, y castigo contra este pueblo. 24Caerán a filo de espada y los llevarán cautivos a todas las naciones. Los gentiles pisotearán Jerusalén, hasta que se cumplan los tiempos señalados para ellos.
25»Habrá señales en el sol, la luna y las estrellas. En la tierra, las naciones estarán angustiadas y perplejas por el bramido y la agitación del mar. 26Se desmayarán de terror los hombres, temerosos por lo que va a sucederle al mundo, porque los cuerpos celestes serán sacudidos. 27Entonces verán al Hijo del hombre venir en una nube con poder y gran gloria. 28Cuando comiencen a suceder estas cosas, cobrad ánimo y levantad la cabeza, porque se acerca vuestra redención».
29Jesús también les propuso esta comparación:
―Fijaos en la higuera y en los demás árboles. 30Cuando brotan las hojas, sabéis por vosotros mismos que el verano está cerca. 31Igualmente, cuando veáis que suceden estas cosas, sabed que el reino de Dios está cerca.
32»Os aseguro que no pasará esta generación hasta que todas estas cosas sucedan. 33El cielo y la tierra pasarán, pero mis palabras jamás pasarán.
34»Tened cuidado, no sea que se os endurezca el corazón por el vicio, la embriaguez y las preocupaciones de esta vida. De otra manera, aquel día caerá de improviso sobre vosotros, 35pues vendrá como una trampa sobre todos los habitantes de la tierra. 36Estad siempre vigilantes, y orad para que podáis escapar de todo lo que está por suceder, y presentaros delante del Hijo del hombre».
37De día Jesús enseñaba en el templo, pero salía a pasar la noche en el monte llamado de los Olivos, 38y toda la gente madrugaba para ir al templo a oírlo.
