1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo kay Moises 2parte sa tawo nga naglapas sa luyag sang Ginoo paagi sa pagpangdaya sa iya kapareho parte sa butang nga ginpatago ukon ginbilin sa iya, ukon pagkawat sa sini nga mga butang, ukon pagpanguwarta, 3ukon pagbutig parte sa butang nga nadula nga wala niya kuno nakita, ukon pagpanumpa sang indi matuod nga wala niya nahimo ang bisan diin sa sini nga mga sala. 4Kon mapamatud-an nga nakasala siya, kinahanglan nga iuli niya ang iya kinawat, ukon ang iya nakuha paagi sa pagpangdaya, ukon ang mga butang nga ginbilin ukon ginpatago sa iya, ukon ang mga butang nga nadula nga iya nakita, 5ukon ang bisan ano nga mga butang nga suno sa iya pagpanumpa wala sa iya, pero ang matuod ara. Kinahanglan nga iuli niya ini sa tag-iya nga wala gid sing kulang, kag dugangan pa gid niya sang 20 porsiyento sang bili sini. Ihatag niya ini sa tag-iya sa adlaw nga maghalad siya sang halad nga bayad sa iya nga sala. 6Magdala siya sa pari sang isa ka lalaki nga karnero nga wala sing deperensya, kag ihalad niya ini sa Ginoo bilang bayad sa iya nga sala. Ukon bayaran niya sang pilak ang bili sang karnero suno sa kabug-aton sang pilak sa kilohan sang mga pari. 7Paagi sa sining himuon sang pari sa presensya sang Ginoo, matubos ang tawo sa iya nga sala, kag patawaron siya sang Ginoo bisan diin man sa sadto nga mga sala nga iya nahimo.
Dugang nga mga Pagsulundan Parte sa Halad nga Ginasunog
8-9Ginsugo sang Ginoo si Moises nga sugiran si Aaron kag ang iya mga anak nga lalaki sang sini nga mga pagsulundan parte sa halad nga ginasunog:
Ang ini nga halad kinahanglan nga ibilin sa halaran hasta mag-aga, kag kinahanglan nga padayon ang pagdabdab sang kalayo sa halaran. 10Isuksok sang pari ang iya pangguwa nga bayo nga linen, pati ang iya pang-idalom nga panapton nga linen nga nagatabon sang iya kinatawo, kag kuhaon niya ang abo sang sini nga halad kag ibutang sa kilid sang halaran. 11Pagkatapos ilisan niya ang iya bayo kag dal-on niya ang abo sa guwa sang kampo, sa lugar nga ginakabig nga matinlo. 12Kinahanglan nga padayon ang pagdabdab sang kalayo sa halaran; indi gid ini pagpatyon. Kada aga gatungan ini sang pari, kag iplastar niya sing maayo sa kalayo ang halad nga ginasunog. Ilakip man niya sa pagsunog ang mga tambok sang sapat nga ginahalad para sa maayo nga relasyon. 13Kinahanglan nga padayon gid ang pagdabdab sang kalayo sa halaran; indi gid ini pagpatyon.
Dugang nga mga Pagsulundan Parte sa Halad nga Regalo
14Amo ini ang mga pagsulundan parte sa halad nga regalo:
Ang mga pari nga kaliwat ni Aaron amo ang magadala sini sa presensya sang Ginoo didto sa atubangan sang halaran. 15Buhinan sang pari sing isa ka hakop ining halad nga harina nga may mantika, kag ang iya ginbuhin sunugon niya sa halaran lakip ang tanan nga insenso nga ginbutang didto sa harina. Sunugon niya ini bilang pagdumdom sa Ginoo. Ang kahamot sang sini nga halad makapalipay sa Ginoo. 16-17Ang nabilin nga harina lutuon kag kaunon ni Aaron kag sang iya mga kaliwat. Pero lutuon nila ini nga wala sing inugpahabok, kag kaunon nila didto sa lagwerta sang Tolda nga Ginapakigkitaan, nga isa ka balaan nga lugar. Ginhatag ini sang Ginoo sa ila bilang ila bahin sa mga halad nga paagi sa kalayo.6:16-17 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa 1:9. Ang halad nga regalo balaan gid pareho sang halad sa pagpakatinlo kag sang halad nga bayad sa sala. 18Ang tanan nga lalaki nga kaliwat ni Aaron makakaon sang ila bahin sa mga halad nga paagi sa kalayo. Para gid ina sa ila hasta sa palaabuton nga mga henerasyon, kag magapabilin ini nga pagsulundan hasta san-o. Ang nagauyat sini nga mga halad dapat balaan.
19Amo ini ang ginsiling sang Ginoo kay Moises 20parte sa halad nga para sa Ginoo nga ihalad ni Aaron sa adlaw nga ordinahan siya bilang pangulo nga pari, kag amo man ang himuon sang iya kaliwat nga magabulos sa iya:
Maghalad siya sang duha ka kilo nga harina nga maayo nga klase. Halad ini nga regalo nga dapat himuon hasta san-o. Ang katunga sini ihalad niya sa aga kag ang katunga sa sirom. 21Ang ini nga harina mikslahon sa mantika kag lutuon sa sartin. Kag kon luto na, pihak-pihakon ini kag ihalad sa Ginoo bilang halad nga regalo. Ang kahamot sini nga halad makapalipay sa iya. 22Kag kinahanglan nga sunugon ini tanan, kay ini nga halad para sa Ginoo, kag dapat nga tumanon hasta san-o. Dapat himuon ini sang kaliwat ni Aaron nga magabulos sa iya bilang pangulo nga pari. 23Ang tanan nga halad nga regalo sang pari kinahanglan nga sunugon tanan; indi gid ini pagkaunon.
Dugang nga mga Pagsulundan Parte sa Halad sa Pagpakatinlo
24Ginsugo naman sang Ginoo si Moises 25nga sugiran si Aaron kag ang iya mga anak nga lalaki sang sini nga mga pagsulundan:
Ang halad sa pagpakatinlo kinahanglan nga ihawon sa presensya sang Ginoo didto sa lugar nga ginaihawan sang halad nga ginasunog. Ang halad sa pagpakatinlo balaan gid nga halad. 26Ang pari nga maghalad sini kinahanglan nga magkaon sini sa lagwerta sang Tolda nga Ginapakigkitaan, nga isa ka balaan nga lugar. 27Ang nagauyat sini nga halad dapat balaan. Ang bayo nga maagsikan sang dugo sang sini nga halad kinahanglan nga labhan sa balaan nga lugar didto sa Tolda. 28Kinahanglan nga buk-on ang kolon nga ginpabukalan sang amo nga halad, pero kon ginpabukalan ini sa kaldero kiskisan ini nga kaldero kag hugasan sang tubig. 29Makakaon sini nga halad ang tanan nga lalaki sa pamilya sang mga pari. Balaan gid ang ini nga halad. 30Pero kon ang dugo sang sini nga halad gindala sa Balaan nga Lugar, didto sa sulod sang Tolda, agod matubos ang sala sang isa ka tawo, indi gid pagkaunon ang ina nga halad kundi sunugon.
1E falou mais o Senhor a Moisés o seguinte: 2“Se alguém pecar contra o Senhor, recusando devolver o depósito referente a qualquer coisa que emprestou ou que alugou, ou recusando devolver aquilo que lhe foi emprestado ou alugado, ou roubado ao seu próximo, 3ou que tenha encontrado e depois minta, jurando que nunca viu coisa nenhuma, 4na altura em que for declarado culpado destes pecados deverá restituir o que subtraiu, acrescido de vinte por cento do valor em questão, 5entregando-o a quem defraudou; e na mesma ocasião trará a sua oferta de culpa ao tabernáculo. 6Esta oferta deverá ser um carneiro, sem defeito físico, e há de ter o valor daquilo que tu estimares. Tem de trazê-lo ao sacerdote; 7este fará expiação por ele perante o Senhor e será perdoado.”
Os holocaustos
8O Senhor disse também a Moisés: 9“Dá a Aarão e aos seus filhos o seguinte regulamento respeitante aos holocaustos: O holocausto será deixado sobre o altar toda a noite, mantendo o fogo do altar aceso. 10Na manhã seguinte, o sacerdote deverá vestir a roupa interior própria, de linho, assim como o vestuário litúrgico, tirar as cinzas depois do fogo ter consumido o holocausto, pondo-as junto do altar. 11Depois mudará de roupa e levará as cinzas para fora do acampamento para um lugar considerado ritualmente limpo. 12Entretanto, o fogo no altar deve ser mantido aceso; não o deverão deixar apagar. O sacerdote porá nova lenha em cada manhã e deixará ali o holocausto, queimando a gordura da oferta de paz. 13O fogo deve ser mantido aceso no altar continuamente. Nunca o deixarão apagar.
A oferta de cereais
14Este é o regulamento respeitante à oferta de cereais. Os filhos de Aarão ficarão de pé diante do altar, para a oferecer perante o Senhor. 15O sacerdote tomará então uma mão-cheia dessa farinha moída muito fina, amassada com o seu azeite e todo o incenso, e queimará sobre o altar uma porção simbólica, para o Senhor, o qual terá nisso grande prazer. 16Depois de ter retirado essa mão-cheia, o resto da farinha pertence a Aarão e aos filhos como alimento, e deverá ser comida, sem fermento, no pátio da tenda do encontro. 17Insiste nesta indicação: de que se for cozida, deverá sê-lo sem fermento. Portanto, destinei aos sacerdotes esta parte das ofertas queimadas que me são feitas. Contudo, toda ela é coisa santíssima, tal como acontece com a totalidade da oferta pelo pecado e a oferta de culpa. 18Poderá ser comida por qualquer sacerdote, descendente masculino de Aarão. Unicamente os sacerdotes poderão comer destas ofertas feitas pelo fogo ao Senhor. Tudo o que nelas tocar tornar-se-á santo.”
19E Senhor disse a Moisés: 20“No dia em que Aarão e os seus filhos forem investidos como sacerdotes, hão de trazer ao Senhor uma oferta de cereais; 2,2 litros de fina farinha, metade a ser ofertada pela manhã e a outra metade à tarde. 21Deverá ser frita numa frigideira, usando azeite; deverá ficar muito bem frita e depois ser trazida ao Senhor como oferta que muito lhe agradará. 22Sempre que os filhos dos sacerdotes vierem a substituir seus pais, ao serem investidos nas suas funções sacerdotais, deverão oferecer este mesmo sacrifício no dia da sua unção. Isto é uma lei válida para sempre. 23Estas ofertas deverão ser queimadas inteiramente; não se comerá nada delas.”
A oferta pelo pecado
24Disse mais o Senhor a Moisés: 25“Dá a Aarão e aos seus filhos as seguintes instruções respeitantes à oferta de pecado: Este sacrifício é coisa santíssima e o animal deverá ser morto perante o Senhor, no sítio onde os animais são mortos em holocausto. 26O sacerdote que realiza a cerimónia deve comê-lo no lugar santo, no pátio da tenda do encontro. 27Tudo o que tocar na carne se tornará santo; se alguma parte desse sangue cair sobre a roupa de alguém, essa deverá ser lavada no lugar santo. 28O recipiente de barro em que a carne for cozida tem de ser quebrado; se for um recipiente de bronze, deve ser esfregado e lavado com água.
29Todo o homem entre os sacerdotes, e somente estes, podem comer esta oferta, porque é coisa santíssima. 30Nenhuma oferta de expiação de pecado, contudo, poderá ser comida pelos sacerdotes, se algum do seu sangue for trazido para a tenda do encontro para se fazer resgate no lugar santo. Essa carcaça do animal deve ser inteiramente queimada com fogo diante.
