Ang Pag-asikaso sa mga Suga sang Tolda nga Ginapakigkitaan
(Exo. 27:20, 21)
1-4Ginsugo sang Ginoo si Moises nga ipatuman niya ini sa mga Israelinhon:
Dal-an ninyo sang puro nga lana sang ginbayo nga olibo ang mga suga sa guwa sang kuwarto nga ginabutangan sang Kahon sang Kasuguan didto sa Tolda nga Ginapakigkitaan, agod wala sing untat ang pagsiga sini sa presensya sang Ginoo. Kada magsirom na, sindihan ini ni Aaron kag padayon nga pasigahon hasta mag-aga. Siguruhon gid niya nga nagasiga permi ang mga suga sa bulutangan sini nga puro bulawan. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon.
Ang mga Tinapay nga Ginahalad sa Presensya sang Dios
5Maghimo kamo sang dose ka bilog nga tinapay, nga ang kada isa hinimo halin sa apat ka kilo nga harina nga maayo nga klase. 6Ibutang ninyo ini sa lamisa nga puro bulawan nga didto sa presensya sang Ginoo. Sampawon ninyo ini sa duha ka sampaw nga ang kada isa may anom ka tinapay. 7Butangan ninyo dayon sang puro nga insenso sa tupad sang kada sinampaw. Ang insenso amo ang magaserbi nga halad sa pagdumdom sa Ginoo. Sunugon ini bilang halad nga paagi sa kalayo sa baylo sang mga tinapay. 8Dapat magbutang gid permi sang sini nga mga tinapay sa presensya sang Ginoo kada Adlaw nga Inugpahuway. Obligasyon ninyo ini nga mga Israelinhon hasta san-o. 9Ini nga mga tinapay para kay Aaron kag sa iya mga kaliwat. Kaunon nila ini sa balaan nga lugar didto sa Tolda, tungod kay balaan gid ini nga bahin sang mga halad nga paagi sa kalayo. Kag para gid ina sa ila hasta san-o.24:9 Kag para gid ina sa ila hasta san-o: ukon, Kag dapat tumanon gid ini nga pagsulundan hasta san-o.
Ang Silot nga para sa Nagapasipala sa Dios kag sa Nagapanghalit sa iya Isigkatawo
10-11Karon, may isa ka tawo nga ang iya amay Egiptohanon kag ang iya iloy Israelinhon. (Ang ngalan sang iya iloy amo si Shelomit, nga anak ni Dibri nga halin sa tribo ni Dan.) Nagpakig-away ini nga tawo sa isa ka Israelinhon didto sa kampo, kag ginpasipalahan niya ang ngalan sang Ginoo. Gani gindala nila siya kay Moises, 12kag ginpriso nila siya hasta nga mahibaluan nila kon ano ang kabubut-on sang Ginoo sa amo nga tawo.
13Karon, nagsiling ang Ginoo kay Moises, 14“Dal-a sa guwa sang kampo ang ato nga tawo nga nagpasipala sa akon. Ang tanan nga nakabati sang iya pagpasipala magtungtong sang ila kamot sa iya ulo sa pagpamatuod nga may salabton siya, kag dayon batuhon siya sang bug-os nga katilingban sang Israel. 15-16Kag hambalan mo ang mga Israelinhon nga ang bisan sin-o sa ila kag sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila nga magyaguta sa akon ukon magpasipala sa akon ngalan may salabton. Kinahanglan nga batuhon siya sang bug-os nga katilingban hasta nga mapatay gid.
17“Ang bisan sin-o nga makapatay sang tawo, kinahanglan nga patyon man. 18Kag ang tawo nga makapatay sang sapat sang iban kinahanglan nga ilisan niya ini sang buhi tungod kay buhi man ato nga sapat, kag dapat buhi man ang ibayad. 19-20Kon ginhalitan sang isa ka tawo ang iya isigkatawo, kinahanglan nga halitan man siya suno man sa iya nga ginhimo: Kon ginbali niya ang tul-an sang iban balion man ang iya tul-an, kon ginlukat niya ang mata sang iban lukaton man ang iya mata, kag kon ginbingaw niya ang ngipon sang iban bingawon man ang iya ngipon. 21Ang bisan sin-o nga makapatay sang sapat kinahanglan nga ilisan niya ini, pero ang makapatay sang tawo kinahanglan nga patyon man. 22Ang ini nga kasuguan para sa inyo tanan, tumandok man kamo nga mga Israelinhon ukon mga indi Israelinhon. Ako amo ang Ginoo nga inyo Dios.”
23Pagkatapos nga nahambal ini ni Moises sa mga Israelinhon, gindala nila ang tawo nga nagpasipala sa Dios sa guwa sang kampo kag ginbato, suno sa ginsugo sang Ginoo kay Moises.
Om at passe lamperne og bordet med de hellige brød
1Herren sagde nu til Moses: 2-4„Giv Israels folk besked om at bringe dig ren olivenolie, så lamperne på guldlysestagen, der står uden for forhænget til det allerhelligste rum, kan blive ved at brænde. Hver morgen og aften skal Aron gøre lamperne i stand og fylde olie på, for at de kan blive ved at brænde for Herrens ansigt fra slægt til slægt.
5-6Sørg for, at der hver sabbat bliver placeret 12 runde fladbrød i to stabler, seks i hver, på det guldbelagte bord, som står for Herrens ansigt. Brødene skal bages af det fineste hvedemel, og der skal bruges fire liter til hvert. 7Oven på hver stabel skal der anbringes en skål med ren røgelse, der skal brænde som et mindeoffer24,7 Sandsynligvis et symbol på folkets bønner til Gud om ikke at glemme dem, men gribe ind, når de har brug for det. til Herren. 8Israelitterne skal bringe deres gaver som en permanent pagtsforpligtelse, så nye brød kan blive lagt frem for Herrens ansigt hver sabbat. 9De gamle brød skal tilfalde præsterne, som skal spise dem på et indviet sted, for de er et helligt offer og præsternes retmæssige andel fra ildofferet til alle tider.”
Straffen for at forbande Gud
10En dag skete det, at en ung mand, hvis mor var israelit, og hvis far var egypter, kom i slagsmål med en israelit. 11I kampens hede kom den unge mand til at misbruge Herrens navn ved at komme med en forbandelse, og han blev ført til Moses for at få sin dom. Mandens mor hed Shelomit, en datter af Dibri af Dans stamme. 12Manden blev varetægtsfængslet, indtil Herren ville vise, hvad der videre skulle ske med ham.
13Da sagde Herren til Moses: 14„I skal føre manden uden for lejren, og de, der hørte ham udsige forbandelsen, skal lægge deres hænder på hans hoved. Derefter skal alle de forsamlede stene ham. 15-16Sig til Israels folk, at enhver, der forbander Gud, skal idømmes dødsstraf og stenes af folket. Denne lov gælder for de indfødte israelitter såvel som for de fremmede iblandt jer: Enhver, der udtaler Herrens navn i en forbandelse, er skyldig i blasfemi og skal idømmes dødsstraf.
17Der skal også være dødsstraf for mord. 18Hvis nogen slår et dyr ihjel, som tilhører en anden, skal vedkommende give ejeren et tilsvarende levende dyr. 19Hvis man lemlæster en anden, skal man selv lemlæstes tilsvarende: 20Brud for brud, øje for øje, tand for tand. Straffen skal svare til den skade, man har forvoldt.
21Altså: Den, der slår en andens husdyr ihjel, skal erstatte dyret, men den, der slår et andet menneske ihjel, må betale med sit eget liv. 22Den samme lov skal gælde for alle indbyggere i landet, hvad enten de er fremmede eller indfødte, for jeg er Herren, jeres Gud.”
23Moses gav nu disse instruktioner videre til israelitterne, hvorefter de førte den unge mand udenfor lejren og stenede ham. Israelitterne gjorde, som Herren havde befalet.
