Leviticus 22 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

Leviticus 22:1-33

Ang mga Halad sa Dios

1Ginsugo sang Ginoo si Moises 2nga ihambal ini kay Aaron kag sa iya mga anak nga lalaki:

Indi ninyo pagpakahuy-an ang akon balaan nga ngalan, gani tahura ninyo ang mga halad nga ginahalad sang mga Israelinhon sa akon. Ako amo ang Ginoo.

3Kon may ara sa inyo ukon sa inyo mga kaliwat sa palaabuton nga mga henerasyon nga magtandog sang halad nga para sa akon bisan mahigko siya,22:3 mahigko siya: buot silingon, indi siya takos nga magpartisipar sa mga seremonya sang ila relihiyon. indi na gid siya makaalagad bilang pari. Ako amo ang Ginoo.

4-7Wala sing bisan sin-o sa inyo nga makakaon sang halad kon may delikado siya nga balatian sa panit,22:4-7 may delikado siya nga balatian sa panit: Tan-awa ang footnote sa 13:2. ukon may nagaguwa sa iya kinatawo tungod sang iya balatian, ukon nahikapan niya ang butang nga mahigko tungod nga nakatandog ini sa patay, ukon naguwaan siya sang semilya, ukon nakatandog siya sang sapat ukon tawo nga ginakabig nga mahigko. Makakaon lang siya sang mga halad kon makapaligo na siya,22:4-7 makapaligo na siya: Isa ini ka ritual nga ginahimo sang mga Israelinhon agod mangin matinlo sila kag takos nga magpartisipar sa iban nga mga seremonya sang ila relihiyon. pero mahulat siya anay hasta sa hapon kon magsalop na ang adlaw kag dayon makakaon na siya sang mga halad nga amo ang iya kalan-on bilang pari.

8Indi kamo dapat magkaon sang bisan ano nga karne sang sapat nga napatay lang ukon ginpatay sang iban nga sapat, kay kon himuon ninyo ini kabigon kamo nga mahigko. Ako amo ang Ginoo.

9Indi ninyo pag-ibaliwala ang akon ginapatuman sa inyo. Kinahanglan nga tumanon gid ninyo ini agod indi kamo magkasala kag magkalamatay. Ako ang Ginoo nga nagaseparar sa inyo para sa akon.

10Kamo lang nga mga pari kag ang inyo panimalay ang makakaon sang bahin sang mga halad nga para sa inyo. Indi puwede magkaon sini ang inyo bisita ukon ang inyo sinuhulan nga trabahador. 11Pero puwede nga magkaon ang suluguon nga ginbakal ninyo ukon natawo sa inyo panimalay. 12Indi man makakaon sini ang anak nga babayi sang pari nga nakapamana sang indi pari. 13Pero kon nabalo siya ukon nagbulagay sila sang iya bana nga wala sila sang bata, kag mag-estar siya liwat sa iya amay, makakaon siya sang pagkaon nga ginabaton sang iya amay bilang pari.

Tandaan gid ninyo nga kamo lang nga mga pari kag ang inyo panimalay ang makakaon sang bahin sang mga halad nga para sa inyo. 14Pero kon ang isa ka tawo nga indi miyembro sang inyo panimalay nakakaon sini nga indi niya hungod, kinahanglan nga ulian niya ini sa inyo kag dugangan pa gid niya sang 20 porsiyento sang bili sini.

15Kamo nga mga pari, indi ninyo pag-ibaliwala ang mga halad sang mga Israelinhon para sa akon, 16agod nga sa pagkaon ninyo sini indi kamo makasala kag wala kamo sing salabton. Ako ang Ginoo nga nagaseparar sa inyo para sa akon.

Ang mga Pagsulundan Parte sa Pagpili sang Sapat nga Ihalad

17Ginsugo sang Ginoo si Moises 18nga ihambal ini kay Aaron kag sa iya mga anak nga lalaki, sa tanan nga kapareho nila nga mga Israelinhon, pati sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila:

Kon ang halad nga ginasunog ihalad ninyo bilang halad sa pagtuman sang isa ka panaad ukon halad nga kinabubut-on, 19kinahanglan nga lalaki ini nga baka, karnero, ukon kanding nga wala sing deperensya agod batunon ko. 20Indi kamo maghalad sing may deperensya kay indi ko gid ini pagbatunon. 21Kon ang halad nga para sa maayo nga relasyon ihalad ninyo sa akon bilang halad sa pagtuman sang isa ka panaad ukon halad nga kinabubut-on, kinahanglan nga baka ini ukon karnero ukon kanding nga wala sing deperensya agod batunon ko. 22Indi kamo maghalad sa akon sang sapat nga bulag, nabalian, napilasan, ukon may balatian sa panit. Indi gid ninyo ini pag-ihalad sa akon sa halaran bilang halad nga paagi sa kalayo. 23Pero puwede ninyo ihalad bilang halad nga kinabubut-on ang baka ukon karnero ukon kanding nga indi normal ang isa ka parte sang iya lawas, pero indi ini puwede nga ihalad bilang halad sa pagtuman sang isa ka panaad. 24Indi kamo maghalad sa akon sang sapat nga nasamaran ang iya itlog, ukon ginkapon. Indi gid ninyo ini paghimuon sa inyo lugar. 25Kag indi man kamo magbakal sang sina nga klase sang mga sapat halin sa mga taga-iban nga lugar kag ihalad sa akon bilang akon pagkaon, kay indi ko ina pagbatunon.

26-27Ang bag-o natawo nga baka, karnero, ukon kanding dapat magpabilin sa iya inang sa sulod sang pito ka adlaw. Pero halin sa ikawalo nga adlaw puwede na ini ihalad sa akon bilang halad nga paagi sa kalayo. 28Indi ninyo pag-ihalad sing dungan ang baka ukon karnero ukon kanding kag ang iya tinday sa isa lang ka adlaw.

29Kon maghalad kamo sang halad sa pagpasalamat sa akon, sundon ninyo ang husto nga pamaagi sa paghalad sini agod batunon ko. 30Kag kinahanglan nga kaunon ninyo ini sa sina mismo nga adlaw sang paghalad kag indi gid ninyo pagbilinan hasta sa masunod nga aga. Ako amo ang Ginoo.

31Tumana ninyo ang akon mga sugo. Ako amo ang Ginoo. 32Indi ninyo pagpakahuy-an ang akon balaan nga ngalan, kag kilalahon ninyo ako nga balaan. Ako ang Ginoo nga nagaseparar sa inyo para sa akon, 33kag ako amo ang nagpaguwa sa inyo sa Egipto agod mangin inyo Dios. Huo, ako amo ang Ginoo.

O Livro

Levítico 22:1-33

1O Senhor disse a Moisés: 2“Diz a Aarão e aos seus filhos que tenham muito cuidado em não profanar o meu santo nome, ao não consagrarem as ofertas sagradas do povo. Eu sou o Senhor.

3Daqui em diante e para sempre, se um sacerdote que está cerimonialmente impuro sacrificar animais trazidos pelo povo, ou se manusear ofertas consagradas ao Senhor, será desqualificado do seu sacerdócio. Eu sou o Senhor!

4Nenhum sacerdote que for leproso ou tiver um corrimento poderá comer das coisas sagradas enquanto não estiver curado. Qualquer sacerdote que tocar em alguma coisa tornada impura pelo contacto com um morto ou um homem que teve uma emissão seminal, 5ou tocar num réptil ou em qualquer outra coisa proibida, ou que tocar mesmo noutro indivíduo cerimonialmente impuro por uma razão qualquer, 6esse sacerdote será impuro até ao cair da noite, e não deverá comer dos sacrifícios santos antes de se ter lavado nessa noite. 7Depois do pôr-do-sol, estará novamente puro e poderá comer do alimento santo, pois trata-se daquilo que o faz viver. 8Não poderá comer nenhum animal encontrado morto ou que tenha sido despedaçado por outro, porque isto torná-lo-ia impuro. Eu sou o Senhor.

9Avisa os sacerdotes que sigam cuidadosamente estas instruções pois correm o risco de serem considerados culpados e de virem a morrer por terem violado estas regras. Eu sou o Senhor que vos santifica.

10Ninguém poderá comer dos santos sacrifícios a não ser um sacerdote; ninguém que esteja, por exemplo, de visita a um sacerdote poderá comer desse alimento; tão-pouco alguém que esteja a trabalhar por sua conta. 11Há contudo uma exceção; se o sacerdote comprar um escravo com o seu próprio dinheiro, esse escravo poderá comer disso, assim como os filhos dos escravos que nascerem na sua casa. 12Se a filha de um sacerdote se casar fora da sua tribo, não poderá comer mais desses sacrifícios. 13Mas se enviuvar ou se se tiver divorciado, e não tiver nenhum filho que a mantenha, e se tiver regressado à casa do seu pai, pode então tornar a comer do alimento do pai. Fora disto, ninguém que não pertença às famílias sacerdotais poderá comer deste alimento.

14Se alguém vier a comer dos sacrifícios sagrados, sem se dar conta do que está a fazer, deverá devolver ao sacerdote o equivalente daquilo que tomou, acrescido da quinta parte; 15porque os sacrifícios sagrados trazidos pelo povo de Israel não devem ser profanados ao serem comidos por pessoas não indicadas para tal, porque se trata de coisas oferecidas ao Senhor. 16Quem quer que seja que violar esta lei será culpado de algo que exige uma reparação, pois comeu das ofertas sagradas. Porque eu sou o Senhor que santifica essas ofertas.”

Os animais para o sacrifício

17O Senhor disse a Moisés: 18“Diz a Aarão e aos seus filhos e a todo o povo de Israel que se um israelita ou outra pessoa que viver entre vocês fizer um sacrifício de holocausto ao Senhor, seja para cumprir uma promessa ou como oferta espontânea, 19só será aceitável se for um animal macho sem defeito; deverá ser um novilho, um cordeiro ou uma cabra. 20Nada que tenha defeito deverá ser ofertado, porque não seria aceite. 21Alguém que faça uma oferta de paz ao Senhor tirada do rebanho das vacas ou das ovelhas, seja para cumprir um voto ou como uma oferta voluntária, deverá escolher um animal sem defeito, ou então não será aceite. 22Um animal cego, com um membro partido ou aleijado, que tenha verrugas, sarna ou uma doença de pele qualquer, não deverá ser oferecido ao Senhor. 23Se o boi ou o cordeiro apresentado ao Senhor tiver alguma parte do corpo ou um membro maior ou mais pequeno que os outros pode ser oferecido como oferta voluntária, mas não para cumprimento de um voto. 24Um animal que seja ferido, esmagado, partido ou cortado não deverá ser oferecido ao Senhor em nenhuma altura. 25Estas restrições aplicam-se aos sacrifícios feitos tanto pelos estrangeiros que estão no vosso meio como pelos que vocês mesmos fazem, pois nenhum animal defeituoso será aceite para este sacrifício.”

26E o Senhor disse a Moisés: 27“Quando nascer um boi, um cordeiro ou uma cabra, ficará sete dias com a sua mãe, mas a partir do oitavo dia poderá ser apresentado como oferta queimada ao Senhor. 28Não degolarás a mãe com a sua cria, no mesmo dia, quer se trate de um boi ou de gado miúdo.

29Quando oferecerem ao Senhor um sacrifício de gratidão, deverão fazer isso corretamente, 30comendo o animal do sacrifício no mesmo dia em que for morto. Não deixem nada para o dia seguinte. Eu sou o Senhor.

31Guardem todos os meus mandamentos. Eu sou o Senhor.

32Não devem tratar as coisas que me dizem respeito como se fossem comuns e vulgares. Reverenciem-me e santifiquem-me, porque eu, o Senhor, vos fiz santos, 33e vos resgatei do Egito para que sejam o meu povo. Eu sou Senhor.”