Leviticus 21 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Leviticus 21:1-24

Ang mga Pagsulundan para sa mga Pari

1Ginsugo sang Ginoo si Moises nga ihambal ini sa mga pari nga kaliwat ni Aaron:

Indi ninyo paghigkuan ang inyo kaugalingon paagi sa pagpartisipar sa lubong sang inyo kapareho nga Israelinhon, 2luwas lang kon ang napatay malapit ninyo nga paryente pareho sang inyo iloy, amay, anak, utod nga lalaki, 3ukon utod nga babayi nga wala pa sing bana kag nagadepende pa sa inyo. 4Indi man ninyo paghigkuan ang inyo kaugalingon paagi sa pagpartisipar sa lubong sang paryente sang inyo asawa. 5Kon magpangasubo kamo sa patay, indi ninyo pagkiskisan ang bisan diin nga parte sang inyo ulo ukon utdan ang inyo burangos, ukon pilasan ang inyo lawas. 6Kinahanglan nga iseparar ninyo ang inyo kaugalingon para sa akon nga inyo Dios, kag indi ninyo pagpakahuy-an ang akon ngalan. Himuon ninyo ini tungod nga kamo ang nagahalad sang mga halad nga paagi sa kalayo,21:6 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa 1:9. nga amo ang akon pagkaon.

7Kinahanglan nga indi kamo magpangasawa sang babayi nga mahigko tungod kay nagabaligya siya sang iya lawas, ukon sang babayi nga ginbulagan sang iya bana, tungod nga ginseparar kamo para sa akon. 8Kinahanglan nga kabigon kamo sang inyo kapareho nga mga Israelinhon nga balaan kay kamo ang nagahalad sang mga halad, nga amo ang akon pagkaon. Huo, dapat gid nga kabigon nila kamo nga balaan kay ako, ang Ginoo, balaan, kag ginahimo ko ang akon katawhan nga balaan.21:8 ginahimo ko… nga balaan: ukon, ginaseparar ko sila para sa akon.

9Kon may anak kamo nga babayi nga nagapakahuya sa inyo tungod kay nagabaligya siya sang iya lawas, kag tungod sini ginakabig siya nga mahigko, kinahanglan nga sunugon siya.

10Kon ang pangulo nga pari21:10 pangulo nga pari: sa Hebreo makita ang iya bug-os nga titulo: ang pangulo nga pari nga labaw sa kapareho niya nga mga Israelinhon, nga ginhaplasan sang lana ang iya ulo, nga gin-ordinahan nga magsuksok sang bayo nga para sa pangulo nga pari. magpangasubo sa patay, dapat indi niya paggumunon ang iya buhok kag indi niya paggision ang iya bayo. 11Dapat indi niya paghigkuan ang iya kaugalingon paagi sa pagpalapit sa patay, bisan pa iya ini amay ukon iloy. 12Kag tungod kay ginhalad siya sa akon bilang pangulo nga pari paagi sa paghaplas sa iya sang lana, indi siya dapat maghalin sa Balaan nga Tolda para magpartisipar sa lubong, kay kon himuon niya ini mahigkuan ang Tolda. Ako amo ang Ginoo.

13-14Ang pangasaw-on sang pangulo nga pari kinahanglan birhen kag kapareho niya nga Israelinhon. Indi siya magpangasawa sang balo, ukon sang babayi nga ginbulagan sang iya bana, ukon sang babayi nga mahigko tungod kay nagabaligya siya sang iya lawas. 15Sa sini nga paagi indi makabig nga mahigko ang iya mga anak. Ako ang Ginoo nga nagaseparar sa iya para sa akon.

16Ginsugo sang Ginoo si Moises 17nga ihambal ini kay Aaron:

Wala sing bisan sin-o sa imo mga kaliwat hasta sa palaabuton nga mga henerasyon nga makahalad sang mga halad, nga amo ang akon pagkaon, kon may deperensya ang iya lawas. 18Indi puwede ang bulag, lupog, may deperensya ang iya nawong, indi normal ang isa ka parte sang iya lawas, 19may bali ang iya tiil ukon kamot, 20buktot, inano, may balatian sa mata ukon sa panit, ukon indi makapabata. 21-23Gani kon ang isa mo ka kaliwat may deperensya, indi siya puwede nga maghalad sa akon sang mga halad nga paagi sa kalayo, nga amo ang akon pagkaon. Indi man siya puwede nga magsulod sa Balaan nga Lugar kag magpalapit sa halaran kay mahigkuan ang akon Tolda. Pero puwede siya makakaon sang pagkaon nga bahin nila nga mga pari sa balaan nga halad kag sa labing balaan nga halad. Ako ang Ginoo nga nagaseparar sa inyo para sa akon.

24Ginhambal ini tanan ni Moises kay Aaron kag sa iya mga anak nga lalaki, kag sa tanan nga Israelinhon.

Hoffnung für Alle

3. Mose 21:1-24

Vorschriften für die Priester, die jährlichen Feste und das Erlassjahr

(Kapitel 21–25)

Anweisungen für die Priester

1Der Herr befahl Mose, folgende Anweisungen den Priestern, den Nachkommen Aarons, weiterzugeben:

»Ein Priester darf sich nicht verunreinigen, indem er mit einer Leiche in Berührung kommt. 2-3Er darf sich nur unrein machen, wenn jemand von seinen engsten Familienangehörigen stirbt – der Vater, die Mutter, ein Sohn, eine Tochter, ein Bruder oder eine unverheiratete Schwester, die in seinem Haus gewohnt hat. 4War seine Schwester aber verheiratet, darf er ihre Leiche nicht berühren, denn er würde sich sonst verunreinigen.21,4 Der hebräische Text ist nicht sicher zu deuten.

5Kein Priester darf sich bei einem Trauerfall den Kopf kahl scheren, den Bart stutzen oder sich die Haut einritzen.

6Ein Priester soll heilig sein und mir allein dienen. Meinen Namen darf er nicht entweihen, denn er bringt mir, dem Herrn, seinem Gott, die Opfer dar. Sie sind meine Speise, darum muss er darauf achten, dass er sich nicht verunreinigt. 7Er darf weder eine Prostituierte heiraten noch ein Mädchen, das keine Jungfrau mehr ist, noch eine geschiedene Frau. Denn er ist mir, seinem Gott, geweiht. 8Ein Priester soll als ein heiliger Mann geachtet werden, denn er bringt die Opfer für mich dar. Betrachtet ihn als heilig, denn ich, der Herr, bin heilig und mache euch zu meinem heiligen Volk.

9Wenn die Tochter eines Priesters zu einer Prostituierten wird, entehrt sie sich und ihren Vater. Darum soll sie verbrannt werden.

10Der Hohepriester wurde mit Öl gesalbt und in sein Amt eingesetzt. Er trägt die heiligen Gewänder. Deshalb darf er nicht als Zeichen der Trauer seine Haare ungekämmt lassen oder seine Kleidung zerreißen. 11Er darf mit keiner Leiche in Berührung kommen, nicht einmal mit der seines Vaters oder seiner Mutter, damit er sich nicht verunreinigt. 12Bei einem Todesfall in seiner Familie soll er den Bereich des Heiligtums nicht verlassen, um an den Trauerritualen teilzunehmen. Er würde sonst das Heiligtum entweihen, denn er ist mit dem heiligen Öl zum Priester geweiht worden. Ich bin der Herr! 13Der Hohepriester darf nur eine Jungfrau heiraten, 14keine Witwe, keine Geschiedene und keine Prostituierte, sondern nur ein Mädchen aus seinem eigenen Volk. 15Denn sonst würden seine Kinder unrein. Ich bin der Herr, der ihn zu seinem heiligen Diener gemacht hat!«

16Weiter sagte der Herr zu Mose: 17»Dies sollst du Aaron ausrichten: Wenn einer seiner Nachkommen eine Krankheit oder eine Behinderung hat, darf er mir keine Opfergaben auf dem Altar darbringen. Dies gilt für alle Generationen. 18Kein Blinder oder Gelähmter darf den Dienst im Heiligtum verrichten, auch kein Verstümmelter oder Entstellter, 19niemand mit einem gebrochenen Fuß oder einer gebrochenen Hand, 20mit Buckel oder Muskelschwund21,20 Oder: Kleinwuchs. oder einem krankhaften Fleck im Auge, niemand, der an Krätze oder an einer Hautkrankheit leidet oder verletzte Hoden hat. 21Kein Nachkomme Aarons mit einer Krankheit oder Behinderung darf zum Altar treten, um mir, dem Herrn, die Opfer darzubringen, die meine Speise sind. 22Er darf zwar von den heiligen, ja sogar von den besonders heiligen Opfergaben essen, die den Priestern zustehen, 23aber er soll nicht an den Vorhang zum Allerheiligsten und an den Brandopferaltar treten! Er würde sonst mein Heiligtum und alle seine heiligen Gegenstände entweihen. Ich bin der Herr, und mein Heiligtum soll heilig bleiben!«

24Mose gab diese Weisungen Aaron, seinen Söhnen und allen Israeliten weiter.