Ang mga Pagsulundan Parte sa Husto nga Lugar sang Paghalad kag Parte sa Dugo
1Ginsugo sang Ginoo si Moises 2nga ihambal ini kay Aaron kag sa iya mga anak nga lalaki kag sa tanan nga Israelinhon:
3Ang bisan sin-o sa inyo nga maghalad sang baka, karnero, ukon kanding sa iban nga lugar 4-5kag indi sa Tolda nga Simbahan (nga ginatawag man nga Tolda nga Ginapakigkitaan), pareho lang nga nakapatay siya sang tawo, gani indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo. Ginhatag ina nga sugo agod himuon ninyo ang paghalad didto dampi sa puwertahan sang Tolda kag indi sa iban nga lugar. Gani ang inyo halad nga para sa maayo nga relasyon ihatag ninyo sa pari nga amo ang magahalad sini sa Ginoo. 6Iwisik-wisik sang pari ang dugo sang sapat sa halaran nga para sa Ginoo, nga ara dampi sa puwertahan sang Tolda. Dayon sunugon niya ang mga tambok sang sapat; ang kahamot sini makapalipay sa Ginoo. 7Gani indi na kamo dapat maghalad sa mga demonyo nga sa dagway sang kanding, kay ina makapahilayo sa inyo sa Ginoo. Dapat tumanon ninyo ini hasta sa palaabuton nga mga henerasyon.
8Tandaan gid ninyo ini, kamo nga mga Israelinhon kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo:
Ang bisan sin-o sa inyo nga maghalad sang bisan ano nga halad sa iban nga lugar 9kag indi sa puwertahan dampi sang Tolda, indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo.
10Ang bisan sin-o sa inyo nga magkaon sang dugo kontrahon sang Ginoo kag indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo. 11Kay ang kabuhi sang tagsa ka tinuga ara sa iya dugo kag ginsugo kamo sang Ginoo nga gamiton ninyo ini agod matubos kamo sa inyo mga sala, kay ang dugo nga amo ang nagahatag sang kabuhi, amo ang makatubos sa tawo sa iya mga sala. 12Amo ini ang kabangdanan kon ngaa indi kamo dapat magkaon sang dugo.
13Ang bisan sin-o sa inyo nga magdakop sang sapat ukon pispis nga puwede kaunon, kinahanglan nga paguwaon niya ang dugo sini kag tabunan sang duta, 14tungod kay ang kabuhi sang tagsa ka tinuga ara sa iya dugo. Amo gani nga ginhambalan kamo sang Ginoo nga indi kamo magkaon sang dugo sang bisan ano nga tinuga; kag ang bisan sin-o nga magkaon indi na ninyo pagkabigon nga sakop ninyo.
15Ang bisan sin-o sa inyo nga magkaon sang sapat nga napatay lang ukon ginpatay sang iban nga sapat, kinahanglan nga labhan niya ang iya bayo kag magpaligo, pero kabigon pa siya nga mahigko hasta magsirom. 16Kon indi siya maglaba sang iya bayo kag indi siya magpaligo, may salabton siya.
Verbod om bloed te eten
1-2 De Here gaf Mozes de volgende aanvullende voorschriften voor Aäron en de priesters en het gehele volk Israël: 3-4 ‘Iedere Israëliet die een os, lam of geit slacht in of buiten het kamp in plaats van het dier bij de ingang van de tabernakel te brengen, is schuldig omdat hij bloed heeft vergoten. Hij zal uit het volk worden verstoten. 5Het is de bedoeling dat de Israëlieten hun offers niet meer in het open veld brengen, maar ze naar de priester brengen bij de ingang van de tabernakel, zodat deze het als een vredeoffer aan de Here kan offeren.
6De priester kan dan het bloed sprenkelen op het altaar van de Here bij de ingang van de tabernakel en het vet als een aangenaam offer voor de Here verbranden. 7De mensen zullen dan niet meer in het veld aan boze geesten offeren en deze daardoor overspelig nalopen. Dit zal een altijd geldende wet voor u zijn, van generatie op generatie. 8-9 Ik herhaal: ieder, zowel een Israëliet als een buitenlander die bij u woont, die een brandoffer of een ander soort offer ergens anders brengt dan bij de ingang van de tabernakel, waar het aan de Here wordt geofferd, zal worden verstoten.
10En Ik zal mijn gelaat keren tegen ieder, ongeacht Israëliet of buitenlander die bij u woont, die—in welke vorm dan ook—bloed eet. Ik zal hem verstoten uit het volk. 11Want de ziel van het vlees zit in het bloed en Ik heb u het bloed gegeven om op het altaar te sprenkelen als verzoening voor uw zielen, het is het bloed dat voor de ziel verzoening doet. 12Dat is de bedoeling van mijn wet voor het volk Israël dat noch zij noch een vreemdeling die bij hen woont, bloed mogen eten. 13Ieder die op jacht gaat (zowel Israëliet als buitenlander die bij u woont) en een dier of een vogel doodt die mag worden gegeten, moet het bloed laten weglopen en het bedekken met aarde. 14Want in het bloed is de ziel. Daarom heb Ik het volk Israël gezegd nooit bloed te eten, want de ziel van elke vogel en elk dier is in zijn bloed. Daarom moet ieder die bloed eet, worden verstoten. 15En als iemand, Israëliet of buitenlander, eet van het lichaam van een dier dat is gestorven of door een wild dier is verscheurd, moet hij zijn kleren wassen en zich baden en hij zal onrein zijn tot de avond, daarna is hij weer rein. 16Maar als hij zijn kleren niet wast en zich niet baadt, zal hij zelf de gevolgen van zijn zonde dragen.’
