Ang Pagkapatay ni Nadab kag ni Abihu
1Karon, si Nadab kag si Abihu nga mga anak ni Aaron nagkuha sang ila tagsa ka bulutangan sang insenso. Ginbutangan nila ini sang baga kag sang insenso kag ginhalad sa Ginoo. Pero ining ila ginhimo indi suno sa ginsugo sang Ginoo, kay ang kalayo nga ila gin-gamit indi amo ang dapat nila gamiton.10:1 ang kalayo… indi amo ang dapat nila gamiton: Siguro ang buot silingon, indi amo ang ginkuhaan sang sini nga kalayo. Amo man sa Num. 3:4; 26:61. 2Gani nagpadala ang Ginoo sang kalayo kag ginsunog sila hasta nga napatay sila sa presensya sang Ginoo didto sa Tolda nga Ginapakigkitaan. 3Nagsiling dayon si Moises kay Aaron, “Amo ini ang buot silingon sang Ginoo sang magsiling siya,
‘Dapat kilalahon sang mga pari ang akon pagkabalaan,
kag dapat padunggan ako sang bug-os nga katawhan.’ ”
Wala nakasabat si Aaron. 4Dayon ginpatawag ni Moises si Mishael kag si Elzafan, nga mga anak nga lalaki ni Uziel nga tiyo ni Aaron, kag ginsilingan sila, “Dali, kuhaa ninyo ang mga bangkay sang aton mga paryente sa balaan nga Tolda kag dal-a ninyo sa guwa sang kampo.” 5Gani ginkuha nila ang mga bangkay, pero sa bayo lang sila nagauyat, kag gindala nila sa guwa sang kampo suno sa ginsugo ni Moises.
6Dayon nagsiling si Moises kay Aaron kag sa iya mga anak nga si Eleazar kag si Itamar, “Indi ninyo paggumuna ang inyo buhok ukon paggisia ang inyo mga bayo sa pagpakita nga nagapangasubo kamo sa napatay. Kon himuon ninyo ini, mapatay kamo kag maakig ang Ginoo sa bug-os nga katilingban sang Israel. Ang inyo kapareho nga mga Israelinhon, nga inyo mga paryente, amo ang magpangasubo para sa ila nga duha nga ginsunog sang Ginoo. 7Indi kamo anay maghalin sa puwertahan sang Tolda.10:7 Siguro ang buot silingon, indi sila magpangasubo sa patay ukon maghalin sa puwertahan sang Tolda agod makapadayon sila sa ila responsibilidad nga maghalad sa Ginoo bilang mga pari. Kon himuon ninyo ini, mapatay kamo, kay ginpili kamo sang Ginoo nga mangin mga pari paagi sa paghaplas sa inyo sang lana.” Kag gintuman nila ang ginsiling ni Moises.
8Nagsiling ang Ginoo kay Aaron, 9“Ikaw kag ang imo mga anak indi dapat magsulod sa Tolda nga nakainom sang bino ukon sang bisan ano nga ilimnon nga makahulubog. Kon himuon ninyo ini, mapatay kamo. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon. 10Dapat mahibaluan ninyo kon ano ang para sa Ginoo kag ang para sa tanan, ang matinlo kag ang mahigko.10:10 Ang buot silingon, ang mga butang nga puwede ihalad sa Ginoo kag ang mga butang nga indi puwede ihalad. 11Kag kinahanglan nga tudluan ninyo ang inyo kapareho nga mga Israelinhon sang tanan nga pagsulundan nga ginhatag ko sa inyo paagi kay Moises.”
12Nagsiling si Moises kay Aaron kag sa iya duha ka anak nga nabilin nga si Eleazar kag si Itamar, “Kuhaa ninyo ang nabilin nga halad nga regalo halin sa mga halad nga paagi sa kalayo10:12 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa 1:9. nga ginhalad sa Ginoo. Lutua ninyo ini nga wala sing inugpahabok kag kauna ninyo sa tupad sang halaran kay balaan gid ini nga halad. 13Kauna ninyo ini sa balaan lang nga lugar, kay amo ini ang inyo parte halin sa mga halad nga paagi sa kalayo. Amo ina ang ginsugo sang Ginoo sa akon.
14“Ang dughan kag ang paa sang sapat nga ginbayaw kag ginhalad sa Ginoo nga para mangin iya sang mga pari kaunon ninyo sang imo pamilya. Kaunon ninyo ini sa bisan diin nga lugar nga ginakabig naton nga matinlo. Ginhatag ini sa inyo bilang inyo parte halin sa mga halad sang mga Israelinhon nga para sa maayo nga relasyon. 15Kon maghalad ang mga Israelinhon, ihalad nila ang dughan kag ang paa sang sapat upod ang mga tambok nga ihalad nila bilang halad nga paagi sa kalayo. Ang dughan kag ang paa bayawon nila sa presensya sang Ginoo bilang halad nga ginabayaw. Amo ini ang parte ninyo sang imo mga kaliwat hasta san-o, suno sa ginsugo sang Ginoo.”
16Sang nagpangusisa gid si Moises parte sa kanding nga halad sa pagpakatinlo,10:16 parte sa kanding nga halad sa pagpakatinlo: Tan-awa ang 9:15. nasapwan niya nga ginsunog na ini tanan.10:16 Suno sa pamaagi sang paghalad nga makita sa 6:25-30, ang karne sang sapat sang sini nga halad dapat kaunon sang mga pari. Gani naakig gid siya kay Eleazar kag kay Itamar, kag ginsuknaan10:16 ginsuknaan: sa iban nga Bisaya, ginsukmaan. niya sila. 17Siling niya, “Ngaa bala wala ninyo pagkauna ang halad sa pagpakatinlo sa balaan nga lugar? Ang ini nga halad balaan gid kag ginhatag ini sang Ginoo sa inyo agod matubos ang katilingban sang Israel sa ila mga sala sa presensya sang Ginoo. 18Tungod nga ang dugo sini wala madala sa sulod sang Balaan nga Lugar, ginkaon kuntani ninyo ini didto sa Tolda, suno sa akon ginsugo sa inyo.”
19Nagsabat si Aaron kay Moises, “Naghalad kaina ang akon mga anak sang ila halad sa pagpakatinlo kag sang ila halad nga ginasunog,10:19 Naghalad si Aaron kag ang iya mga anak sang sini nga mga halad sang wala pa mapatay ang duha sang iya mga anak. (Tan-awa ang 9:8-16.) pero napatay ang duha sa ila. Sa natabo nga ini sa akon panimalay malipay ayhan ang Ginoo kon ginkaon ko ang halad sa pagpakatinlo subong nga adlaw?” 20Komporme si Moises sa sabat ni Aaron.
La faute de Nadab et d’Abihou
1Nadab et Abihou, deux des fils d’Aaron, prirent chacun son encensoir, y mirent des braises incandescentes sur lesquelles ils répandirent de l’encens. Ils présentèrent ainsi à l’Eternel un feu profane, qui ne correspondait pas à ce qui leur avait été ordonné. 2Alors, une flamme jaillit de devant l’Eternel et les consuma ; ils périrent là devant l’Eternel.
3Moïse dit à Aaron : C’est bien ce que disait l’Eternel : « Ma sainteté doit être respectée par ceux qui s’approchent de moi, et je manifesterai ma gloire aux yeux de tout le peuple. »
Aaron garda le silence10.3 Autre traduction : entonna une lamentation..
4Moïse appela Mishaël et Eltsaphân, fils d’Ouzziel, l’oncle d’Aaron. Il leur dit : Venez, emportez de devant le sanctuaire, à l’extérieur du camp, ces hommes de votre parenté.
5Ils s’approchèrent et les emportèrent dans leurs tuniques à l’extérieur du camp, comme Moïse le leur avait ordonné.
6Moïse dit ensuite à Aaron et à ses fils Eléazar et Itamar : Ne vous défaites pas les cheveux, ne vous déchirez pas les vêtements10.6 Le grand-prêtre n’avait pas le droit de manifester son deuil par ces signes habituels (Lv 21.10). Ici la règle est étendue à ses fils., pour ne pas mourir à votre tour et attirer la colère de Dieu sur toute l’assemblée. Ce sont tous vos frères israélites qui pleureront ceux que l’Eternel a brûlés par le feu. 7Mais vous, vous ne devez pas quitter l’entrée de la tente de la Rencontre, sinon vous mourrez, car vous avez été oints de l’huile d’onction de l’Eternel.
Aaron et ses fils obéirent à Moïse.
Les prescriptions diverses pour les prêtres
8L’Eternel s’adressa à Aaron et lui dit : 9Ne bois ni vin, ni autre boisson fermentée quand tu entres dans la tente de la Rencontre, ni toi, ni tes fils, afin de ne pas mourir. C’est une prescription en vigueur à perpétuité pour vos descendants. 10Vous devez être en état de distinguer ce qui est saint de ce qui est profane, et ce qui est rituellement pur de ce qui est impur. 11Vous devez aussi être capables d’enseigner aux Israélites toutes les ordonnances que l’Eternel leur a données par Moïse.
12Moïse dit à Aaron, ainsi qu’à Eléazar et Itamar, les fils qui restaient à Aaron : Prenez la part de l’offrande qui reste, celle qui n’a pas été consumée par le feu pour l’Eternel, et mangez-la sans levain à côté de l’autel, car c’est une chose très sainte10.12 Pour les v. 12-13, voir Lv 6.7-11.. 13Vous la mangerez dans un lieu saint, car c’est la part qui vous revient, à toi et à tes fils, sur les offrandes de l’Eternel consumées par le feu, comme il me l’a ordonné. 14Quant à la poitrine pour laquelle on accomplira le geste de présentation, et au gigot offert à l’Eternel10.14 Morceaux provenant du sacrifice de communion (voir 9.18-21)., tu pourras les manger avec tes fils et tes filles dans un endroit pur, car c’est la part qui vous est donnée, à toi et à tes enfants, sur les sacrifices de communion des Israélites10.14 Pour les v. 14-15, voir Lv 7.30-34.. 15Outre les graisses destinées à être consumées, les offrants apporteront le gigot offert à l’Eternel et la poitrine qui doit lui être présentée, pour qu’on accomplisse avec ce gigot et cette poitrine le geste de présentation devant l’Eternel. Ensuite ils te reviendront, à toi et à tes fils, en vertu d’une loi en vigueur à perpétuité, comme l’Eternel l’a ordonné.
16Moïse s’informa de ce qu’était devenu le bouc offert en sacrifice pour le péché ; il découvrit qu’on l’avait brûlé. Alors il se fâcha contre Eléazar et Itamar, les fils qui restaient à Aaron, et leur demanda10.16 Voir Lv 9.3, 15. : 17Pourquoi n’avez-vous pas mangé la viande du sacrifice pour le péché dans le lieu saint, puisque c’est une chose très sainte ? L’Eternel vous l’a donnée pour que vous vous chargiez des fautes de la communauté et que vous accomplissiez le rite d’expiation pour eux devant l’Eternel10.17 Voir Lv 6.17-19.. 18Le sang de la victime n’a pas été porté à l’intérieur du sanctuaire, vous devez donc en manger la viande dans le lieu saint, comme je l’ai ordonné.
19Aaron dit à Moïse : Voici, aujourd’hui même ils ont offert leur sacrifice pour le péché et leur holocauste devant l’Eternel et il m’est arrivé ce que tu sais ! Si j’avais en un jour comme aujourd’hui mangé la viande du sacrifice pour le péché, l’Eternel l’aurait-il approuvé ?
20Moïse écouta ces raisons et les trouva bonnes.