Ang Halad nga Ginasunog
1-2Gintawag sang Ginoo si Moises kag ginhambalan didto sa Tolda nga Ginapakigkitaan.1:1-2 Tolda nga Ginapakigkitaan: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. Ginsugo niya si Moises nga ihambal ini sa mga Israelinhon:
Kon may ara sa inyo nga maghalad sang sapat sa Ginoo, maghalad siya sang baka, karnero, ukon kanding. 3Kon baka ang iya ihalad bilang halad nga ginasunog, kinahanglan nga lalaki ini nga wala sing deperensya, kag ihalad niya ini didto dampi sa puwertahan sang Tolda nga Ginapakigkitaan, agod paagi sa sini nga halad batunon siya sang Ginoo. 4Itungtong niya ang iya kamot sa ulo sang baka nga iya ginahalad, kag batunon ini sang Ginoo agod matubos siya sa iya mga sala.1:4 matubos siya sa iya mga sala: ukon, makuha ang iya mga sala. 5Dayon ihawon niya ang ini nga sapat sa presensya sang Ginoo. Kag ang dugo sini iwisik-wisik sang mga pari nga kaliwat ni Aaron didto sa palibot sang halaran, nga ara dampi sa puwertahan sang Tolda nga Ginapakigkitaan. 6Dayon panitan sang manughalad ang sapat kag hiwa-hiwaon. 7Pagkatapos, ang mga pari nga kaliwat ni Aaron magpadukot sang kalayo sa halaran kag gatungan nila ini sang mga kahoy nga naplastar sing maayo. 8Kag dayon iplastar nila sa kalayo ang hiniwa nga mga parte sang sapat, pati ang ulo kag ang mga tambok. 9Dapat hugasan anay sang manughalad ang kasudlan kag ang mga tiil sini. Kag ang pari amo na ang magsunog sini tanan sa halaran bilang halad nga ginasunog. Ang kahamot sini nga halad nga paagi sa kalayo1:9 halad nga paagi sa kalayo: Indi mapat-od ang kahulugan sang Hebreo sini. Pero makita sa Biblia nga ginagamit ini nga pulong para sa nagkalain-lain nga klase sang mga halad. Ginatawag man ini nga “pagkaon sang Dios” sa Lev. 21:6, 21; Num. 28:2. Amo ina nga gin-translate ini sang iban nga “halad nga pagkaon.” makapalipay sa Ginoo.
10Kon karnero ukon kanding ang ihalad sang tawo bilang halad nga ginasunog, kinahanglan nga lalaki ini nga wala sing deperensya. 11Ihawon niya ini sa presensya sang Ginoo didto sa aminhan dampi sang halaran. Kag ang dugo sini iwisik-wisik sang mga pari nga kaliwat ni Aaron didto sa palibot sang halaran. 12Pagkatapos nga mahiwa-hiwa ini sang manughalad, iplastar sang pari ini nga mga hiniwa sa kalayo, pati ang ulo kag ang mga tambok. 13Dapat hugasan anay sang manughalad ang kasudlan kag ang mga tiil sini. Kag ang pari amo na ang magasunog sini tanan sa halaran bilang halad nga ginasunog. Ang kahamot sini nga halad nga paagi sa kalayo makapalipay sa Ginoo.
14Kon pispis ang ihalad sang tawo bilang halad nga ginasunog, kinahanglan nga pating ini ukon tukmo. 15Dal-on ini sang pari sa halaran, lubagon niya ang liog hasta nga mautod, kag patuluon niya ang dugo sini sa kilid sang halaran. Dayon sunugon niya ang ulo sa halaran. 16Kuhaon niya ang balonbalunan pati ang mga kinaon1:16 kinaon: ukon, balahibo. sini kag ihaboy niya dayon sa sidlangan dampi sang halaran nga sa diin ginabutang ang abo. 17Pihakon niya ang pispis paagi sa pagbitad sang pakpak sini pero indi lang niya pagbitason ang pakpak. Dayon sunugon niya ang pispis sa halaran bilang halad nga ginasunog. Ang kahamot sini nga halad nga paagi sa kalayo makapalipay sa Ginoo.
Lois sur les sacrifices et les offrandes
1L’Eternel appela Moïse et lui dit depuis la tente de la Rencontre : 2Parle aux Israélites en ces termes :
Les holocaustes
Lorsque l’un d’entre vous offrira un animal en sacrifice à l’Eternel, il apportera un animal pris parmi le gros ou le petit bétail.
3Si c’est du gros bétail1.3 Trois sortes de victimes pouvaient être offertes en holocauste suivant la fortune de l’offrant : les taureaux pour les riches (v. 3), les moutons ou les chevreaux (v. 10) et les oiseaux (v. 14) pour les pauvres (Lv 5.7 ; 12.8 ; Lc 2.24). qu’on offre en holocauste1.3 Le mot holocauste rend un mot hébreu de sens inconnu et dérive d’un terme grec signifiant : « entièrement consumé ». En effet, la victime de ce sacrifice était presque entièrement brûlée. Voir Ex 29.39-42 ; Nb 28.9-10, 26-31., on apportera un mâle sans défaut et on l’offrira à l’entrée de la tente de la Rencontre afin qu’il soit agréé par l’Eternel. 4Celui qui l’offre posera sa main sur la tête de l’animal1.4 L’imposition des mains représente l’identification avec l’animal qui, par ce geste, devient le substitut de l’offrant (voir 24.14 ; 16.21). et celui-ci sera accepté comme victime expiatoire pour lui. 5Il égorgera le jeune taureau devant l’Eternel, et les descendants d’Aaron, les prêtres, en présenteront le sang1.5 Voir Gn 9.4 ; Lv 17.10-15 ; Dt 12.16.. Ils en aspergeront tous les côtés de l’autel qui se trouve à l’entrée de la tente de la Rencontre. 6Après lui avoir enlevé la peau, on découpera la victime en quartiers. 7Puis les descendants du prêtre Aaron allumeront le feu sur l’autel et empileront des bûches sur le feu. 8Ensuite, les prêtres disposeront les quartiers de viande, la tête et les parties grasses sur le bois du foyer qui est sur l’autel. 9On lavera à l’eau les entrailles et les pattes, puis le prêtre brûlera le tout sur l’autel. C’est un holocauste, un sacrifice consumé par le feu, à l’odeur apaisante pour l’Eternel1.9 Autre traduction (ici comme dans tout l’Ancien Testament) : au parfum de bonne odeur pour l’Eternel..
10Si c’est du petit bétail qu’on offre en holocauste, on présentera un agneau ou un chevreau mâle sans défaut. 11On l’égorgera devant l’Eternel, du côté nord de l’autel, et les prêtres, descendants d’Aaron, aspergeront de son sang tous les côtés de l’autel. 12On découpera la victime en quartiers, et le prêtre les disposera avec la tête et les parties grasses sur le bois du foyer qui est sur l’autel. 13On lavera à l’eau les entrailles et les pattes, et le prêtre offrira le tout et le brûlera sur l’autel. C’est un holocauste, un sacrifice consumé par le feu, à l’odeur apaisante pour l’Eternel.
14Si ce sont des oiseaux qu’on offre comme holocauste à l’Eternel, on apportera des tourterelles ou des pigeonneaux. 15Le prêtre présentera la victime devant l’autel, lui détachera la tête qu’il brûlera sur l’autel ; il fera couler le sang contre la paroi de l’autel. 16Il enlèvera le jabot avec son contenu et le jettera près de l’autel, du côté est, dans le dépôt des cendres. 17Il ouvrira l’oiseau entre les ailes sans les détacher. Ensuite il le brûlera sur le bois qui est sur le foyer. C’est un holocauste, un sacrifice consumé par le feu, à l’odeur apaisante pour l’Eternel.