Kanta 7 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Kanta 7:1-13

1O babayi nga dungganon, daw ano katahom sang imo mga tiil nga may sandalyas. Maayo gid ang korte sang imo mga paa. Daw pareho ini sa mga alahas nga ginhimo sang hanas nga manug-obra. 2Ang imo pusod daw pareho sa kupa nga wala nagakawad-an sang manamit nga bino. Ang imo hawak daw pareho sa binugkos nga trigo nga napalibutan sang mga liryo. 3Ang imo mga titi daw pareho sa kapid nga tinday sang usa. 4Ang imo liog daw pareho sa tore nga hinimo halin sa mga bangkil sang elepante. Ang imo mga mata daw pareho katin-aw sa palaligusan sang Heshbon, sa may puwertahan sang Bat Rabim. Ang imo ilong daw pareho katahom sa tore sang Lebanon nga nagaatubang sa Damascus. 5Ang imo ulo daw pareho katahom sa Bukid sang Carmel. Ang imo buhok daw pareho kahining sa harianon nga panapton. Nabihag ang hari sa katahom sini.

6Daw ano katahom sa imo, palangga ko, daw ano ka kamakawiwili. 7Ang imo tindog daw pareho sa kahoy nga palma, kag ang imo mga titi daw pareho sa pinungpong nga bunga sini. 8Nagsiling ako, “Masaka ako sa palma kag magauyat sa iya mga bunga.” O, ang imo mga titi daw pareho sa pinungpong nga ubas kag ang kahamot sang imo ginhawa daw pareho sa mansanas. 9Ang imo halok pareho katam-is sa pinakamaayo nga bino. Ini nga bino nagailig sing hinay-hinay sa mga bibig kag ngipon sang akon hinigugma.

Babayi

10Iya ako sang akon hinigugma kag ako lang ang iya ginahandom. 11Dali, palangga ko, makadto kita sa uma, kag didto kita matulog sa may mga bulak nga henna.7:11 may mga bulak nga henna: ukon, mga baryo. 12Aga pa kita mabangon kag tan-awon ta kon nagapamukol kag nagapamukadkad na ang ubas. Tan-awon ta man kon nagapamulak na ang pomegranata. Kag didto ipabatyag ko sa imo ang akon gugma. 13Mapanimahuan ang kahamot sang tanom nga mandragora, kag malapit sa aton puwertahan ara ang tanan nga maayo nga mga prutas, ang daan kag ang bag-o. Kay gintigana ko ini sa imo, palangga ko.

Persian Contemporary Bible

غزل غزلها 7:1-13

محبوب

1ای شاهزادهٔ من، خراميدن تو چه زيباست. پاهای تو همچون جواهراتی است كه به دست هنرمندان ماهر تراش داده شده باشند. 2ناف تو مانند جامی است كه پر از شراب گوارا باشد. كمر تو همچون خرمن گندمی است كه سوسنها احاطه‌اش كرده باشند. 3سینه‌هايت مثل بچه غزالهای دوقلو هستند. 4گردنت مثل برجی از عاج است و چشمانت مانند آب زلال بركه‌های «حشبون» نزد دروازهٔ «بيت ربيم». بينی تو به زيبايی برج لبنان است كه بر سر راه دمشق می‌باشد. 5سرت مانند كوه كَرمَل افراشته است و گيسوانت به لطافت اطلس‌اند. حلقه‌های موهايت پادشاهان را اسير خود می‌سازد.

6تو چه زيبايی، ای محبوبهٔ من؛ تو چه شيرين و چه دلپسندی! 7مانند درخت نخل، بلند قامتی و سينه‌هايت همچون خوشه‌های خرماست. 8به خود گفتم: «از اين درخت نخل بالا خواهم رفت و شاخه‌هايش را خواهم گرفت.» سينه‌هايت مانند خوشه‌های انگور است و نفس تو بوی دل‌انگيز سيب می‌دهد؛ 9بوسه‌هايت چون گواراترين شرابها است.

محبوبه

باشد كه اين شراب به محبوبم برسد و بر لبان و دهانش به ملايمت جاری شود. 10من از آن محبوبم هستم و محبوبم مشتاق من است. 11ای محبوب من، بيا تا به دشتها برويم؛ شب را در دهكده‌ای به سر بريم، 12و صبح زود برخاسته، به ميان تاكستانها برويم تا ببينيم كه آيا درختان انگور گل كرده و گلهايش شكفته‌اند؟ ببينيم درختان انار شكوفه كرده‌اند؟ در آنجا من محبت خود را به تو تقديم خواهم كرد. 13مهر گياهها رايحهٔ خود را پخش می‌كنند و نزديک درهای ما همه نوع ميوهٔ خوشمزه وجود دارد. من همه نوع لذتهای نو و كهنه برای تو، ای محبوب من، ذخيره كرده‌ام.