Kanta 4 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Kanta 4:1-16

Lalaki

1Daw ano katahom sa imo, palangga ko. Ang imo mga mata nga natabunan sang imo belo daw pareho sa mata sang pating. Ang imo buhok daw pareho sa panong sang mga kanding nga nagapadulhog halin sa Bukid sang Gilead. 2Ang imo mga ngipon daw pareho kaputi sa karnero nga bag-o lang naguntingan kag napaliguan. Kompleto ini kag maayo ang pagkaplastar. 3Ang imo bibig daw pareho sa mapula nga laso. Daw ano ini katahom. Ang imo guya nga natabunan sang belo daw pareho sa prutas nga pomegranata nga mapula-pula. 4Ang imo liog daw pareho sa tore ni David nga ginpatindog sing matahom. May kulintas ini nga daw sa linibo ka mga taming sang mga soldado. 5Ang imo duha ka titi daw pareho sa kapid nga tinday sang usa nga nagahalab sa may mga liryo.4:5 liryo: sa English, lily. 6Sa wala pa magpamanagbanag kag wala pa madula ang kadulom, magapabilin ako sa imo dughan nga daw sa mga bukid nga mahamot sang mira kag insenso. 7Daw ano katahom sa imo, palangga ko. Wala ka gid sang deperensya.

8Upod ka sa akon halin sa Lebanon, nobya ko. Madulhog kita halin sa putokputokan sang mga bukid sang Amana, Senir, kag Hermon, nga ginaestaran sang mga leon kag mga leopardo. 9O palangga ko nga nobya, ginbihag mo ang akon tagipusuon sa isa mo lang ka pagtulok kag sa isa lang ka bato sang imo kulintas. 10Daw ano katam-is sang imo paghigugma, palangga ko nga nobya. Mas matam-is pa ini sang sa manamit nga ilimnon. Ang imo pahamot mas mahamot pa sang sa bisan ano nga klase sang pahamot. 11Daw dugos katam-is sang imo mga halok, nobya ko. Huo, ang imo dila daw may dugos kag gatas. Ang kahamot sang imo bayo daw pareho kahamot sang kahoy nga sedro sang Lebanon. 12O palangga ko nga nobya, daw pareho ka sa ginsiradhan nga katamnan nga may tuburan. 13Nagapamunga ini sang mga pomegranata kag iban pa nga maayo nga mga bunga. Bugana ini sang mga pahamot nga henna, nardo, 14asapran, kalamo, sinamon, nagkalain-lain nga klase sang insenso, mira, aloe, kag iban pa nga malahalon nga mga pahamot. 15Huo, daw pareho ka sa katamnan nga may tuburan nga nagailig halin sa mga kabukiran sang Lebanon.

Babayi

16Kamo nga aminhan kag habagat nga hangin, maghuyop kamo sa akon katamnan agod maglapta ang kahamot sini. Pakadtua ang akon hinigugma sa iya katamnan kag magkaon sang pinakamaayo nga mga bunga sini.

Nueva Versión Internacional

Cantares 4:1-16

El amado

1¡Cuán bella eres, amada mía!

¡Cuán bella eres!

Tus dos ojos, tras el velo, son como palomas.

Tus cabellos son como los rebaños de cabras

que descienden de los montes de Galaad.

2Tus dientes son como rebaños de ovejas recién trasquiladas,

que ascienden después de haber sido bañadas.

Cada una de ellas tiene gemelas,

ninguna de ellas está sola.

3Tus labios son cual cinta carmesí;

tu boca es hermosa.

Tus mejillas, tras el velo,

parecen dos mitades de granadas.

4Tu cuello se asemeja a la torre de David

construida con piedras labradas;

de ella penden mil escudos,

escudos de guerreros todos ellos.

5Tus pechos parecen dos cervatillos,

dos crías mellizas de gacela

que pastan entre azucenas.

6Antes de que el día despunte

y se desvanezcan las sombras,

subiré a la montaña de la mirra,

a la colina del incienso.

7Toda tú eres bella, amada mía;

no hay en ti defecto alguno.

8Desciende del Líbano conmigo, novia mía;

desciende del Líbano conmigo.

Baja de la cumbre del Amaná,

de la cima del Senir y del Hermón.

Baja de las guaridas de los leones,

de los montes donde habitan los leopardos.

9Cautivaste mi corazón, hermana y novia mía,

con una mirada de tus ojos;

con una vuelta de tu collar

cautivaste mi corazón.

10¡Cuán delicioso es tu amor,

hermana y novia mía!

¡Más agradable que el vino es tu amor,

y más que toda especia

la fragancia de tu perfume!

11Tus labios, novia mía, destilan miel;

leche y miel escondes bajo la lengua.

Cual perfume del Líbano

es el perfume de tus vestidos.

12Jardín cerrado eres tú,

hermana y novia mía.

Fuente cerrada y sellado manantial.

13Tus plantas son un huerto de granadas

con frutos exquisitos

flores de nardo y azahar;

14con toda clase de árbol de incienso,

nardo y azafrán;

con cálamo y canela,

mirra y áloe

y con las más finas especias.

15Eres fuente de los jardines,

manantial de aguas vivas,

arroyo que del Líbano desciende.

La amada

16¡Viento del norte, despierta!

¡Viento del sur, ven acá!

Soplen en mi jardín;

¡esparzan su fragancia!

Que venga mi amado a su jardín

y pruebe sus frutos exquisitos.