Gin-ayo ni Jesus ang Tawo nga Natawo nga Bulag
1Samtang nagalakat sila ni Jesus, may nakita sila nga tawo nga bulag halin pa sang iya pagkatawo. 2Karon ginpamangkot si Jesus sang iya mga sumulunod, “Manunudlo, kay sin-o bala sala nga natawo siya nga bulag? Iya bala sala ukon sala sang iya mga ginikanan?” 3Nagsabat si Jesus, “Indi tungod sang iya sala ukon sang sala sang iya mga ginikanan, kundi nabulag siya agod makita sang mga tawo ang gahom sang Dios paagi sa pag-ayo sa iya. 4Dapat himuon ta ang ginapahimo sang Dios nga nagpadala sa akon samtang adlaw pa, nga mahimo pa naton. Kay magaabot ang gab-i, ang tion nga indi ta na mahimo ang iya ginapahimo. 5Samtang ari pa ako sa kalibutan ako ang suga nga nagahatag sang kasanag sa mga tawo.” 6Pagkahambal niya sadto nagdupla siya dayon sa duta. Ginmiksla niya ang dupla sa duta kag ginlamhit niya ini sa mga mata sang bulag. 7Nagsiling siya dayon sa bulag, “Kadto ka sa palaligusan sa Siloam kag magpanghilam-os didto.” (Ang buot silingon sang Siloam “Ginpadala.”) Gani nagkadto ang bulag sa Siloam kag nagpanghilam-os. Pagkatapos nagbalik siya dayon nga nakakita na.
8Nagsiling ang iya mga kaingod kag ang mga tawo nga nakakita anay sa iya nga nagapakilimos, “Indi bala nga ang ina nga tawo amo anay ang nagasagi pungko nga nagapakilimos?” 9Nagsiling ang iban, “Amo ina siya!” Pero may iban nga nagsiling, “Indi ina siya! Kundi pareho lang sila sing hitsura.” Gani ang tawo mismo nagsiling, “Ako gid ang tawo nga inyo ginasiling.” 10Gani ginpamangkot nila siya, “Paano bala nga makakita ka na subong?” 11Nagsiling siya, “Ang tawo nga ginatawag nga si Jesus naghimo sang lunang.9:11 lunang: sa iban nga Bisaya, lutak. Pagkatapos ginlamhit niya ini sa akon mga mata kag ginsilingan niya ako dayon nga magkadto sa palaligusan sa Siloam kag magpanghilam-os. Gani nagkadto ako didto kag pagkatapos ko panghilam-os, nakakita na ako.” 12Ginpamangkot nila siya kon diin na ang tawo nga nag-ayo sa iya. Nagsiling siya, “Ambot, wala ako kahibalo.”
Gin-imbistigar sang mga Pariseo ang Tawo nga Gin-ayo
13Gindala nila dayon sa mga Pariseo ang ato nga tawo, nga sadto anay bulag. 14Adlaw sadto nga Inugpahuway sang pagmiksla ni Jesus sang duta kag sang pag-ayo niya sa mata sang tawo nga bulag. 15Gani ginpamangkot man siya sang mga Pariseo kon paano nga makakita na siya. Kag ginsugiran niya sila, “Ginlamhitan ni Jesus sing lunang ang akon mga mata kag pagkatapos nagpanghilam-os ako, kag subong makakita na ako.” 16May mga Pariseo nga nagsiling, “Ang tawo nga naghimo sini indi halin sa Dios, tungod kay wala siya nagatuman sang kasuguan parte sa Adlaw nga Inugpahuway.” Pero nagsiling ang iban, “Kon siya tawo nga makasasala indi siya makahimo sang mga milagro nga pareho sini.” Gani nagbinahin-bahin sila.
17Nagpamangkot pa gid liwat ang mga Pariseo sa tawo nga sadto anay bulag, “Siling mo gin-ayo ka niya, ti karon, ano ang masiling mo parte sa iya?” Nagsiling siya, “Kon sa akon lang, isa siya ka propeta.” 18Pero indi magpati ang mga lider sang mga Judio nga bulag siya anay kag subong makakita na, gani ginpatawag nila ang iya mga ginikanan. 19Pagkatapos ginpamangkot nila sila, “Inyo bala anak ini? Matuod gid man bala nga natawo siya nga bulag? Ngaa makakita na siya subong?” 20Nagsabat ang iya mga ginikanan, “Kilala namon nga siya amon anak kag matuod nga natawo siya nga bulag. 21Pero kon paano nga makakita na siya kag kon sin-o ang nag-ayo sang iya mga mata, ina ang wala namon mahibalui. Pamangkuta ninyo siya kay may buot naman na siya kag sarang makasabat para sa iya kaugalingon.” 22Amo sadto ang sabat sang iya mga ginikanan tungod kay nahadlok sila sa mga lider sang mga Judio. Kay ang ini nga mga lider nagsugtanay na nga daan nga ang bisan sin-o nga magkilala kay Jesus nga siya amo ang Cristo indi na nila pagpasudlon sa ila simbahan. 23Amo gani nga ang iya mga ginikanan nagsiling, “Pamangkuta ninyo siya kay may buot naman na siya.”
24Gani gintawag nila liwat ang tawo nga sadto anay bulag kag ginsilingan, “Abi magsugid ka sang matuod parte sadto nga tawo, kay ang Dios nagapamati. Kon sa amon lang, nahibaluan namon nga siya makasasala.” 25Nagsabat ang tawo, “Wala ako kahibalo kon makasasala siya ukon indi. Basta nahibaluan ko nga sang una bulag ako pero subong makakita na.” 26Nagpamangkot naman sila liwat, “Ano bala ang iya ginhimo sa imo? Paano niya gin-ayo ang imo mga mata?” 27Nagsabat siya, “Indi bala nga ginsugiran ko na kamo? Pero indi kamo magpati. Ti ngaa nagapamangkot pa kamo liwat? Ano, gusto man bala ninyo nga mangin iya mga sumulunod?” 28Gani naakig sila kag ginbuyayaw nila siya kag ginsilingan, “Ikaw iya nga sumulunod, pero kami mga sumulunod ni Moises. 29Nahibaluan namon nga nagpakighambal ang Dios kay Moises sang una, pero kon parte sa tawo nga ina, wala gani kami kahibalo kon diin siya naghalin!” 30Nagsabat dayon ang tawo, “Katingalahan! Siya ang nag-ayo sa akon, pagkatapos nagasiling kamo nga wala kamo kahibalo kon sa diin siya naghalin. 31Nahibaluan ta nga wala nagasabat ang Dios sa mga makasasala. Pero ginasabat niya ang mga tawo nga nagatahod sa iya kag nagatuman sang iya kabubut-on. 32Halin sang pagsugod sang kalibutan wala pa gid kita makabati nga may tawo nga nag-ayo sang mata sang isa ka tawo nga bulag halin sang iya pagkatawo. 33Kon indi siya naghalin sa Dios, indi siya kuntani makahimo sing pareho sini.” 34Nagsabat ang mga lider sang mga Judio, “Natawo ka kag nagdako sa sala, kag karon tudluan mo pa kami?” Kag ginsilingan nila siya nga indi na siya pagtugutan nga magsulod sa ila mga simbahan.
Ang Espirituhanon nga Pagkabulag
35Karon, nabalitaan ni Jesus nga indi na nila pagpasudlon sa ila mga simbahan ang tawo nga sadto anay bulag. Gani ginpangita niya ang tawo. Pagkakita niya sa iya ginpamangkot niya siya, “Nagatuo ka bala sa Anak sang Tawo?” 36Nagsabat siya, “Sir, sugiri man ako kon sin-o siya agod makatuo ako sa iya!” 37Nagsiling si Jesus, “Nakita mo na siya, kay siya mismo ang nagapakighambal sa imo subong.” 38Nagsiling dayon ang tawo, “Ginoo, nagatuo ako sa imo!” Kag nagluhod siya dayon kag nagsimba kay Jesus.
39Nagsiling si Jesus, “Nagkadto ako diri sa kalibutan agod hukman ang mga tawo. Ang mga tawo nga nagakilala nga sila bulag sa kamatuoran ayuhon ko agod makakita sila. Kag ang mga tawo nga nagasiling nga sila kuno indi bulag, magaguwa nga sila amo ang bulag.” 40Karon, may mga Pariseo didto nga malapit sa iya nga nakabati sang iya ginhambal. Kag nagpamangkot sila, “Ang buot mo silingon pati kami mga bulag man?” 41Ginsabat sila ni Jesus, “Kon ginabaton ninyo nga bulag kamo sa kamatuoran, wala kamo kuntani sing sala. Pero tungod kay nagasiling kamo nga indi kamo bulag, ini nagakahulugan lang nga may sala pa gihapon kamo.”
Gesù guarisce un cieco
1Passando, Gesù vide un uomo che era cieco fin dalla nascita.
2«Maestro», gli chiesero i discepoli, «perché questʼuomo è nato cieco? È stato per colpa dei suoi peccati o per quelli dei suoi genitori?» 3Gesù rispose: «Né per un motivo, né per lʼaltro, ma è così perché in lui si possa dimostrare la potenza di Dio. 4Finché è giorno, devo portare a termine il compito assegnatomi da Dio, che mi ha mandato. Poi viene la notte, e allora nessuno può più lavorare. 5Ma finché sono ancora qui sulla terra, sono io la luce del mondo».
6Poi sputò per terra, fece del fango con la saliva, lo spalmò sugli occhi del cieco, 7e gli disse: «Vaʼ a lavarti nella vasca di Siloe». (Siloe significa «mandato»). Lʼuomo andò, si lavò e tornò che ci vedeva perfettamente.
8I vicini e gli altri che prima lo vedevano chiedere lʼelemosina, meravigliati, domandavano: «Ma è proprio lui, quello che chiedeva la carità?»
9Alcuni rispondevano di sì, altri dicevano: «Non può essere lo stesso, ma certo gli assomiglia come una goccia dʼacqua!»
E il mendicante diceva: «Sono proprio io!»
10Allora gli chiesero come avesse recuperato la vista. Che cosa era accaduto?
11Lʼuomo spiegò: «Un tale, che chiamano Gesù, ha fatto del fango e me lo ha spalmato sugli occhi; poi mi ha detto di andare alla vasca di Siloe a lavarmeli per bene. Lʼho fatto ed ora ci vedo!»
12«Adesso lui dovʼè?» gli chiesero. «Non lo so» rispose lʼuomo.
13Lo portarono quindi dai Farisei. 14Il fatto era avvenuto di sabato. 15Allora i Farisei gli fecero un sacco di domande sullʼargomento. Lʼuomo raccontò: «Mi ha spalmato del fango sugli occhi, mi sono risciacquato e adesso ci vedo!»
16Alcuni dei Farisei dissero: «Dunque, se questo Gesù lavora di sabato, significa che non è mandato da Dio!»
Altri obiettarono: «Ma come potrebbe un peccatore qualsiasi fare dei miracoli di questo genere?» Cʼera così fra di loro un forte contrasto di opinioni.
17Allora i Farisei si rivolsero al cieco guarito e gli chiesero: «E tu, chi dici che sia quel tale che ti ha guarito?»
«Penso che sia un profeta mandato da Dio», rispose lʼuomo.
18I capi giudei, però, non volevano credere che prima fosse stato cieco, finché non chiamarono i suoi genitori 19e li interrogarono: «È vostro figlio questo? È nato proprio cieco? Se è così, come mai ora ci vede?»
20I genitori risposero: «Questo è senzʼaltro nostro figlio nato cieco, 21ma non chiedeteci come abbia fatto a riacquistare la vista, o chi lʼabbia guarito. È grande abbastanza per spiegarsi da solo. Chiedetelo a lui!»
22-23Parlavano così, perché avevano paura dei capi giudei. Costoro, infatti, avevano proibito alla gente di dire che Gesù era il Messia, pena la scomunica.
24Così, per la seconda volta, i capi giudei mandarono a chiamare lʼex cieco e gli dissero: «Sii riconoscente a Dio, non a Gesù, perché sappiamo che Gesù è una persona poco raccomandabile!»
25«Io non so se sia buono o cattivo», rispose lʼuomo, «ma di una cosa sono sicuro: prima ero cieco, e ora ci vedo!»
26«Ma che cosa ti ha fatto?» insistettero gli altri. «Comʼè che ti ha guarito?»
27«Insomma!» si spazientì lʼuomo. «Ve lʼho già detto una volta e non mi avete ascoltato. Perché volete che ve lo ripeta? Per caso volete diventare anche voi suoi discepoli?!»
28Allora lo insultarono e gli gridarono: «Sarai tu un discepolo di quello là, noi siamo discepoli di Mosè! 29Sappiamo che Dio ha parlato a Mosè, invece di quel tale non sappiamo un bel niente!»
30«Strano!» osservò lʼaltro. «Molto strano! Quellʼuomo riesce a guarire i ciechi e ancora non sapete nulla di lui! 31Ma noi sappiamo che Dio non ascolta i malvagi; esaudisce invece, quelli che lʼadorano e fanno la sua volontà. 32Da che mondo è mondo nessuno ha mai ridato la vista ad un uomo cieco fin dalla nascita! 33Se quel tale non venisse da Dio, non potrebbe farlo!»
34«Sporco bastardo!», gridarono quelli. «Vuoi farci da maestro?» E lo cacciarono fuori.
35Quando Gesù seppe ciò che era accaduto, trovò lʼuomo e gli disse: «Credi tu nel Messia?»
36Lʼuomo rispose: «Dimmi chi è, Signore, perché voglio credere in lui!»
37«Tu lʼhai visto», disse Gesù. «È proprio quello che ti sta parlando adesso!»
38«Signore», esclamò lʼuomo, «io credo!» E adorò Gesù.
39Allora Gesù gli disse: «Sono venuto in questo mondo, perché le persone siano giudicate in due gruppi. Sono venuto per dare la vista ai ciechi, e per toglierla completamente a quelli che credono di vedere!»
40I Farisei lì presenti, chiesero: «Stai forse dicendo che anche noi siamo ciechi?»
41«Se voi foste ciechi, non avreste colpa», rispose Gesù. «Ma la vostra colpa resta, perché dite di vedere e siete responsabili di ciò che state facendo».
