Ang Pagkabanhaw ni Jesus
1Aga pa gid sang adlaw nga Domingo, nagkadto si Maria nga taga-Magdala didto sa lulubngan. Pag-abot niya didto, nakita niya nga ang takop nga bato wala na didto sa puwertahan sang lulubngan. 2Gani nagdalagan siya pakadto kay Simon Pedro kag sa sumulunod nga palangga ni Jesus. Pag-abot niya sa ila, nagsiling siya, “Ginkuha nila ang Ginoo sa lulubngan, kag wala kami kahibalo kon diin nila siya ginbutang!” 3Gani nagkadto si Pedro kag ato nga sumulunod didto sa lulubngan. 4Nagdalagan sila nga duha, pero mas madasig ang isa sang sa kay Pedro. Gani una siya nga nakaabot sa lulubngan. 5Pag-abot niya didto nagduko siya kag naglingling kag nakita niya ang mga tela nga linen nga ginputos kay Jesus, pero wala siya nagsulod. 6Dugay-dugay nag-abot man si Simon Pedro, pero nagderetso siya sulod sa lulubngan. Nakita niya ang mga tela 7kag ang panyo nga ginputos sa ulo ni Jesus. Nakabaruron20:7 Nakabaruron: ukon, Napiud. ang panyo sa isa ka lugar nga separar sa mga tela. 8-9Nagsulod man dayon ang sumulunod nga una nag-abot, kag nakita man niya ang mga butang sa sulod. Bisan wala pa sila makaintiendi sang ginasiling sang Kasulatan nga kinahanglan mabanhaw si Jesus, nagpati siya sa sadto nga oras nga nabanhaw si Jesus. 10Kag nagpauli dayon ang duha ka sumulunod.
Nagpakita si Jesus kay Maria nga taga-Magdala
(Mat. 28:9-10; Mar. 16:9-11)
11Karon, si Maria nagatindog pa didto sa guwa sang lulubngan nga nagahibi. Samtang nagahibi siya, nagduko siya kag naglingling sa sulod sang lulubngan. 12Nakita niya nga may duha ka anghel didto sa sulod nga nagabayo sing puti. Didto sila nagapungko sa ginbutangan sang bangkay ni Jesus. Ang isa sa may ulohan dampi kag ang isa sa may tiilan dampi. 13Ginpamangkot sang mga anghel si Maria, “Ngaa nagahibi ka?” Nagsabat si Maria, “Tungod kay may nagkuha sang bangkay sang akon Ginoo kag wala ako kahibalo kon diin nila ginbutang!” 14Pagkahambal niya sadto nagbalikid siya dayon kag nakita niya si Jesus nga nagatindog, pero wala niya nakilala nga si Jesus gali ato. 15Nagpamangkot si Jesus sa iya, “Ngaa nagahibi ka? Sin-o bala ang imo ginapangita?” Ang hunahuna ni Maria nga si Jesus amo ang manug-atipan sang mga tanom didto. Gani nagsiling siya sa iya, “Kon ikaw ang nagkuha sa iya, abi sugiri ako kon diin mo siya ginbutang, kay kuhaon ko siya.” 16Nagsiling si Jesus sa iya, “Maria!” Nag-atubang si Maria kay Jesus, kag naghambal sa Hebreo nga lingguahe, “Raboni!” (Kon sa aton pa, “Manunudlo.”) 17Nagsiling si Jesus sa iya, “Indi ka mag-uyat sa akon, kay wala pa ako makakayab sa Amay. Ang imo himuon, kadtuan mo ang akon mga utod kag sugiran mo sila nga makayab na ako sa akon Amay kag inyo man Amay, sa akon Dios kag inyo man Dios.” 18Gani ginkadtuan ni Maria nga taga-Magdala ang mga sumulunod ni Jesus kag ginsugiran niya dayon sila nga nakita niya ang Ginoo. Kag ginsugid man niya sa ila ang ginbilin ni Jesus.
Nagpakita si Jesus sa Iya mga Sumulunod
19Sang sirom na sadto nga adlaw nga Domingo, nagtilipon sa isa ka balay ang mga sumulunod. Kag tungod sa kahadlok sa mga lider sang mga Judio ginpangtrangkahan nila ang mga puwertahan sang balay nga ila ginatipunan. Nag-abot dayon si Jesus kag nagtindog didto sa tunga nila kag nagsiling, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 20Pagkatapos niya hambal sini, ginpakita niya sa ila ang mga pilas sa iya mga kamot kag sa iya kilid. Kag nalipay gid ang mga sumulunod sang makita nila ang Ginoo. 21Kag nagsiling liwat si Jesus sa ila, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo. Kon paano nga ang Amay nagpadala sa akon, ako magapadala man sa inyo.” 22Kag ginhuypan niya dayon sila kag nagsiling, “Batuna ninyo ang Espiritu Santo. 23Kon patawaron ninyo ang mga sala ni bisan sin-o, ina ginpatawad na sang Dios. Pero kon indi ninyo pagpatawaron, ina wala ginpatawad sang Dios.”
Nagduda si Tomas
24Si Tomas nga ginatawag nga si Kapid, nga isa man sa dose ka apostoles, wala didto sang pag-abot ni Jesus. 25Gani ginsugiran siya sang iya kaupod nga mga sumulunod nga nakita nila ang Ginoo. Pero nagsiling si Tomas sa ila, “Kon indi ko makita ang agi sang mga lansang sa iya mga kamot, kag kon indi ko matandog ang iya mga pilas, pati na ang pilas sa iya kilid, indi gid ako magpati.”
26Pagkaligad sang isa ka semana, nagtilipon liwat ang mga sumulunod ni Jesus sa balay nga ila ginatipunan, kag kaupod na nila si Tomas. Gintrangkahan nila ang mga puwertahan sang balay, pero nagsulod liwat si Jesus kag nagtindog didto sa ila tunga. Nagsiling siya sa ila, “Kabay pa nga ang kalinong ara sa inyo.” 27Dayon nagsiling siya kay Tomas, “Tomas, dali, tan-awa ang akon mga kamot. Tanduga ang mga pilas, pati na ang pilas sa akon kilid. Indi ka na magpangduhaduha, kundi magtuo ka na.” 28Nagsiling si Tomas kay Jesus, “Ginoo ko kag Dios ko!” 29Nagsiling dayon si Jesus sa iya, “Ti nagatuo ka na subong kay nakita mo na ako? Pero bulahan ang mga tawo nga nagatuo sa akon bisan wala nila ako makita.”
Ang Katuyuan sang sini nga Libro
30Madamo pa gid nga mga milagro ang ginpanghimo ni Jesus nga nakita mismo sang iya mga sumulunod nga wala masulat sa sini nga libro. 31Pero ang mga nasulat diri ginsulat agod magtuo kamo nga si Jesus amo ang Cristo, ang Anak sang Dios. Kag kon magtuo kamo sa iya20:31 sa iya: sa literal, sa iya ngalan. may kabuhi kamo nga wala sing katapusan.
Воскресение Исы аль-Масиха
(Мат. 28:1-8; Мк. 16:1-8; Лк. 24:1-12)
1Рано утром в первый день недели20:1 У иудеев неделя начиналась с воскресенья., когда было ещё темно, Марьям из Магдалы пошла к могиле и увидела, что камень, закрывавший вход в могилу, убран. 2Она побежала к Шимону Петиру и к ученику, которого Иса любил, и сказала:
– Они забрали Повелителя из могильной пещеры, и мы не знаем, куда они Его положили!
3Петир и другой ученик сразу же побежали к могиле. 4Они оба бежали, но второй ученик обогнал Петира и прибежал к могиле первым. 5Он заглянул внутрь и увидел льняные полотна, но внутрь не зашёл. 6Затем и Шимон Петир, который был позади него, подбежал и вошёл в пещеру. Он увидел лежащие льняные полотна 7и погребальный платок, которым была обвязана голова Исы. Платок лежал сложенным отдельно от льняных полотен. 8Тогда и другой ученик, прибежавший к могильной пещере первым, тоже вошёл внутрь. Он увидел и поверил. 9(Тогда они ещё не понимали, что согласно Писанию Иса должен был воскреснуть из мёртвых20:9 См. Заб. 15:10 (ср. Деян. 2:24-32); Ис. 53:10-12..)
Явление Исы аль-Масиха Марьям из Магдалы
(Мат. 28:9-10; Мк. 16:9-11)
10Ученики возвратились домой.
11Марьям же стояла у могилы и плакала. Плача, она заглянула в могильную пещеру 12и увидела двух ангелов в белом. Они сидели там, где раньше лежало тело Исы, один в изголовье и один в ногах.
13Ангелы спросили Марьям:
– Женщина, почему ты плачешь?
– Унесли моего Повелителя, – ответила Марьям, – и я не знаю, куда Его положили.
14Сказав это, она обернулась и увидела, что там стоит Иса, хотя она не узнала Его.
15– Женщина, – сказал Иса, – почему ты плачешь? Кого ты ищешь?
Она подумала, что это садовник, и сказала:
– Господин, если это Ты унёс Его, то скажи, куда Ты Его положил, и я пойду и возьму Его.
16– Марьям, – сказал ей Иса.
Она повернулась к Нему и воскликнула на арамейском языке:
– Раббуни (что значит: «Учитель»)!
17Иса сказал:
– Не удерживай Меня, потому что Я ещё не поднимался к Отцу. Пойди лучше к Моим братьям (ученикам) и скажи им: Я поднимаюсь к Моему Отцу и к вашему Отцу, к Моему Богу и к вашему Богу.
18Марьям из Магдалы пошла к ученикам и сказала:
– Я видела Повелителя!
И она пересказала им всё, что Он ей говорил.
Явление Исы аль-Масиха ученикам
(Мат. 28:16-20; Мк. 16:14-18; Лк. 24:36-49)
19Вечером в первый день недели, когда ученики собрались вместе и двери дома, где они находились, были заперты из боязни перед предводителями иудеев, пришёл Иса. Он стал посреди них и сказал:
– Мир вам!20:19 Мир вам – на еврейском языке это выражение звучит как «шалом алейхем» и является родственным арабскому приветствию «ассаламу алейкум» (см. также 20:21, 26).
20Сказав это, Он показал им Свои руки и бок. Увидев Повелителя, ученики обрадовались. 21Иса опять сказал им:
– Мир вам! Как Отец послал Меня, так и Я посылаю вас.
22С этими словами Он дунул на них и сказал:
– Примите Святого Духа. 23Кому вы простите грехи, тем они будут прощены, а на ком оставите грехи, на тех они останутся20:23 Основываясь на многих стихах Священного Писания (напр., Заб. 50:4; Лк. 5:21), нужно понять, что всякий грех направлен против Аллаха, и только Он может его простить. И этот стих, по-видимому, следует понимать так, что верующие, водимые Святым Духом, могут объявлять покаявшемуся о прощении его грехов Аллахом (или непрощении, в случае его упорства)..
Явление Исы аль-Масиха Фоме
24Фомы, которого ещё называли Близнец, одного из двенадцати учеников, не было с другими учениками, когда приходил Иса. 25И когда другие ученики сказали:
– Мы видели Повелителя! – Фома ответил:
– Пока я не увижу следов от гвоздей на Его руках, не коснусь их пальцем и не потрогаю рану в Его боку, я не поверю.
26Неделю спустя ученики опять собрались в доме, и на этот раз Фома был с ними. Двери были заперты, но Иса пришёл, стал посреди них и сказал:
– Мир вам!
27Затем Он сказал Фоме:
– Вложи сюда свой палец и взгляни на Мои руки. Протяни руку и потрогай Мой бок; не сомневайся, но верь.
28– Повелитель мой и Бог мой! – сказал в ответ Фома.
29Иса ответил:
– Ты поверил, потому что увидел Меня. Благословенны те, кто поверил, не видя Меня.
30Иса совершил в присутствии Своих учеников и много других знамений, о которых в этой книге не написано. 31А то, что здесь написано, написано для того, чтобы вы поверили, что Иса – обещанный Масих, Сын Всевышнего, и, веруя, имели бы жизнь во имя Его.