Juan 2 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Juan 2:1-25

Ang Kasal sa Banwa sang Cana

1Pagkaligad sang duha ka adlaw, may kasal sa Cana nga sakop sang Galilea. Didto ang iloy ni Jesus. 2Gin-imbitar man si Jesus kag ang iya mga sumulunod. 3Kag natabuan nga naubos ang bino didto sa punsyon. Gani nagsiling ang iloy ni Jesus sa iya, “Naubusan sila sing bino.” 4Nagsabat si Jesus, “Babayi,2:4 Babayi: Indi klaro kon ngaa gintawag ni Jesus ang iya iloy nga “Babayi”, pero wala ini siguro nagakahulugan nga wala niya ginatahod ang iya iloy. indi kinahanglan nga singganan mo pa ako kon ano ang akon dapat himuon. Wala pa mag-abot ang akon tion.” 5Nagsiling dayon ang iloy ni Jesus sa mga suluguon, “Himua lang ninyo ang bisan ano nga isugo niya.”

6May mga pagsulundan ang mga Judio sa pagpanghinaw antes magkaon. Gani may anom didto ka tadyaw nga ang kada tadyaw sarang masudlan sang mga 20 ukon 30 ka galon nga tubig. 7Nagsiling si Jesus sa mga suluguon, “Pun-a ninyo sing tubig ang mga tadyaw.” Gani ginpuno nila ini. 8Pagkatapos nagsiling si Jesus sa ila, “Sige, magsandok kamo kag dal-a sa nagadumala sang punsyon.” Gani nagsandok sila kag gindala didto sa nagadumala, 9kag gindimdiman dayon sang nagadumala ang tubig nga nahimo nga bino. Wala siya nakahibalo kon diin naghalin ang bino. (Pero nakahibalo ang mga suluguon nga nagsandok sang tubig.) Gani gintawag niya ang nobyo 10kag ginsilingan, “Kalabanan sa mga tawo nagaserbi sang maayo nga klase nga bino sa umpisa kag kon damo na gani ang nainom sang mga bisita, amo na ang ila paghatag sang ordinaryo nga bino. Pero ikaw iya lain, kay subong mo lang ginpaguwa ang maayo nga klase nga bino.”

11Ang natabo nga ini sa Cana nga sakop sang Galilea amo ang una nga milagro nga ginhimo ni Jesus. Sa iya ginhimo nga ini ginpakita niya ang iya gahom, kag nagtuo sa iya ang iya mga sumulunod.

12Pagkatapos sang kasal, nagpa-Capernaum si Jesus kaupod sang iya iloy, mga utod, kag mga sumulunod, kag nagtiner sila didto sing pila ka adlaw.

Nagkadto si Jesus sa Templo

(Mat. 21:12-13; Mar. 11:15-17; Luc. 19:45-46)

13Malapit na ang piesta sang mga Judio nga ginatawag nga Piesta sang Paglabay sang Anghel. Gani nagpa-Jerusalem si Jesus. 14Kag didto may nakita siya nga mga tawo sa templo nga nagabaligya sang mga inughalad nga mga baka, mga karnero kag mga pating. May mga tawo man didto nga nagapangbaylo sang kuwarta sa ila mga lamisa. 15Gani naghimo siya sing halanot nga lubid. Pagkatapos ginpanabog niya ang mga karnero kag mga baka paguwa sa templo. Ginpangwas-ag man niya ang mga kuwarta sang mga manugbaylo sang kuwarta kag ginpamaliskad ang ila mga lamisa. 16Nagsiling siya sa mga nagabaligya sang pating, “Kuhaa ninyo ini diri! Indi ninyo paghimua nga balaligyaan ang balay sang akon Amay!” 17Sa sining iya ginhimo, nadumduman sang iya mga sumulunod ang ginasiling sang Kasulatan, “Tungod sang akon pagpakamahal sa imo balay malaglag ako.”2:17 Salmo 69:9.

18Tungod sang iya ginhimo, nagpamangkot ang mga lider sang mga Judio sa iya, “Ano nga milagro ang imo mahimo nga ipakita sa amon nga ikaw may awtoridad sa paghimo sini?” 19Nagsabat si Jesus, “Gub-a ninyo ang templo nga ini kag sa sulod sang tatlo ka adlaw patindugon ko liwat.” 20Nagsiling sila, “Ang templo nga ini ginpatindog sa sulod sang 46 ka tuig kag patindugon mo lang sa sulod sang tatlo ka adlaw?” 21Pero wala sila nakaintiendi, kay ang ginatumod ni Jesus nga templo amo ang iya lawas. 22Gani sang nabanhaw siya, nadumduman sang iya mga sumulunod nga ginhambal niya ini. Kag nagpati sila sa gintagna sang Kasulatan kag sa iya ginsiling parte sa iya pagkabanhaw.

Nahibaluan ni Jesus kon ano ang sa Tagipusuon sang Tanan nga Tawo

23Sang didto si Jesus sa Jerusalem, sang tiyempo sang Piesta sang Paglabay sang Anghel, madamo ang nakakita sang mga milagro nga iya ginpanghimo kag madamo sa ila ang nagtuo sa iya.2:23 sa iya: sa literal, sa iya ngalan. 24Pero si Jesus wala nagsalig sa ila pagtuo sa iya kay nahibaluan man niya ang tanan nga tawo. 25Indi na kinahanglan nga sugiran pa siya parte sa mga tawo, kay nahibaluan na niya nga daan kon ano gid ang sa sulod sang ila tagipusuon.

La Bible du Semeur

Jean 2:1-25

Le premier miracle

1Deux jours plus tard, on célébrait des noces à Cana, en Galilée. La mère de Jésus y assistait.

2Jésus avait aussi été invité au mariage avec ses disciples.

3Or voilà que le vin se mit à manquer. La mère de Jésus lui fit remarquer : Ils n’ont plus de vin.

4– Ecoute, lui répondit Jésus, est-ce toi ou moi que cette affaire concerne2.4 Autres traductions : que me veux-tu, mère ? ou femme, est-ce à toi de me dire ce que je dois faire ?? Mon heure n’est pas encore venue.

5Sa mère dit aux serviteurs : Faites tout ce qu’il vous dira.

6Il y avait là six jarres de pierre que les Juifs utilisaient pour leurs ablutions rituelles2.6 Les Israélites observaient des rites de purification avant, pendant et après les repas. L’eau était placée dans des vases de pierre.. Chacune d’elles pouvait contenir entre quatre-vingts et cent vingt litres. 7Jésus dit aux serviteurs : Remplissez d’eau ces jarres.

Ils les remplirent jusqu’au bord.

8– Maintenant, leur dit-il, prenez-en un peu et allez l’apporter à l’ordonnateur du repas.

Ce qu’ils firent.

9L’ordonnateur du repas goûta l’eau qui avait été changée en vin. Il ne savait pas d’où venait ce vin, alors que les serviteurs le savaient, puisqu’ils avaient puisé l’eau. Aussitôt il fit appeler le marié 10et lui dit : En général, on sert d’abord le bon vin, et quand les gens sont ivres, on leur donne de l’ordinaire. Mais toi, tu as réservé le bon jusqu’à maintenant !

11C’est là le premier des signes miraculeux que fit Jésus. Cela se passa à Cana en Galilée. Il révéla ainsi sa gloire, et ses disciples crurent en lui. 12Après cela, Jésus descendit à Capernaüm avec sa mère, ses frères et ses disciples ; mais ils n’y restèrent que quelques jours.

Le premier affrontement au Temple

(voir Mt 21.12-17 ; Mc 11.15-17 ; Lc 19.45-46)

13Le jour où les Juifs célèbrent la fête de la Pâque était proche et Jésus se rendit à Jérusalem. 14Il trouva, dans la cour du Temple, des marchands de bœufs, de brebis et de pigeons, ainsi que des changeurs d’argent, installés à leurs comptoirs. 15Alors il prit des cordes, en fit un fouet, et les chassa tous de l’enceinte sacrée avec les brebis et les bœufs2.15 Autre traduction : et les chassa tous, les brebis comme les bœufs. ; il jeta par terre l’argent des changeurs et renversa leurs comptoirs, 16puis il dit aux marchands de pigeons : Otez cela d’ici ! C’est la maison de mon Père. N’en faites pas une maison de commerce.

17Les disciples se souvinrent alors de ce passage de l’Ecriture :

L’amour que j’ai pour ta maison,

ô Dieu, est en moi un feu qui me consume2.17 Ps 69.10..

18Là-dessus, les gens lui dirent : Quel signe miraculeux peux-tu nous montrer pour prouver que tu as le droit d’agir ainsi ?

19– Démolissez ce temple, leur répondit Jésus, et en trois jours, je le relèverai.

20– Comment ? répondirent-ils. Il a fallu quarante-six ans pour reconstruire le Temple2.20 La reconstruction du temple dit « d’Hérode » avait commencé en l’an 20 av. J.-C., et toi, tu serais capable de le relever en trois jours !

21Mais en parlant du « temple », Jésus faisait allusion à son propre corps.

22Plus tard, lorsque Jésus fut ressuscité, ses disciples se souvinrent qu’il avait dit cela, et ils crurent à l’Ecriture et à la parole que Jésus avait dite.

Jésus et Nicodème

23Pendant que Jésus séjournait à Jérusalem pour la fête de la Pâque, beaucoup de gens crurent en lui en voyant les signes miraculeux qu’il accomplissait. 24Mais Jésus ne se fiait pas à eux, car il les connaissait tous très bien. 25En effet, il n’avait pas besoin qu’on le renseigne sur les hommes car il connaissait le fond de leur cœur.