Ginhugasan ni Jesus ang mga Tiil sang iya mga Sumulunod
1Sa wala pa mag-abot ang adlaw sang Piesta sang Paglabay sang Anghel, nahibaluan na nga daan ni Jesus nga nag-abot na ang tion nga mahalin na siya sa sini nga kalibutan kag mabalik sa Amay. Palangga gid niya ang iya mga sumulunod diri sa kalibutan, kag hasta sa katapusan ginpakita niya ang iya pagpalangga.
2Sang gab-i na, nagpanihapon si Jesus kag ang iya mga sumulunod. Karon, napasulod na nga daan ni Satanas sa hunahuna ni Judas nga anak ni Simon Iscariote13:2 Simon Iscariote: Indi apelyido ni Simon ang “Iscariote.” Siguro ang buot silingon, Simon nga taga-Keriot. ang handom nga traiduran niya si Jesus. 3Nahibaluan ni Jesus nga ang tanan nga gahom ginhatag na sang Amay sa iya. Nahibaluan man niya nga sa Dios siya naghalin kag sa Dios man siya mabalik. 4Samtang sa lamisa pa ang iya mga sumulunod, nagtindog siya kag nag-uba sang iya pangguwa nga bayo. Pagkatapos nagkuha siya sang tuwalya kag ginwagkos niya ini sa iya hawak. 5Ginbubuan dayon niya sang tubig ang labador kag ginpanghugasan niya ang mga tiil sang iya mga sumulunod. Ang kada mahugasan niya nga tiil, ginapahiran dayon niya sang tuwalya nga iya ginwagkos sa iya hawak. 6Pag-abot niya kay Simon Pedro, nagsiling si Simon sa iya, “Ginoo, hugasan mo bala ang akon mga tiil?” 7Ginsabat siya ni Jesus, “Karon indi mo pa maintiendihan kon ano ang kahulugan sining akon ginahimo, pero maintiendihan mo man ini sa ulihi.” 8Nagsiling si Pedro, “Indi gid puwede nga ikaw ang maghugas sang akon mga tiil.” Pero nagsiling si Jesus sa iya, “Ti kon indi ka magpahugas sang imo mga tiil sa akon, indi ka na akon kaupod.” 9Gani nagsiling si Simon Pedro, “Ti kon amo sina Ginoo, indi lang ang akon mga tiil ang imo hugasan, kundi pati man ang akon mga kamot kag ang akon ulo.” 10Pero nagsiling si Jesus, “Ang nakapaligo, limpyo na ang iya bug-os nga lawas, kag indi na kinahanglan nga hugasan pa luwas lamang sa iya mga tiil. Limpyo na kamo, pero indi tanan kamo.” 11(Nagsiling siya nga indi limpyo ang tanan tungod kay nahibaluan niya kon sin-o ang magatraidor sa iya.)
12Sang nahugasan na ni Jesus ang ila mga tiil, ginsuksok niya liwat ang iya pangguwa nga bayo kag nagbalik sa lamisa. Nagpamangkot dayon siya sa ila, “Ti, naintiendihan bala ninyo kon ano ang kahulugan sang akon ginhimo sa inyo? 13Ginatawag ninyo ako nga Manunudlo kag Ginoo, kag husto ina, kay ako gid man ang inyo Manunudlo kag Ginoo. 14Ti kon ako gani nga inyo Ginoo kag Manunudlo naghugas sang inyo mga tiil, dapat man nga maghinugasay kamo sang inyo mga tiil. 15Ginhimo ko ini bilang halimbawa agod sundon ninyo. Gani himuon man ninyo sa isa kag isa ining akon ginhimo sa inyo. 16Sa pagkamatuod, ginasugid ko sa inyo nga wala sing suluguon nga labaw pa sa iya agalon, kag wala sing sinugo nga labaw pa sa nagsugo sa iya. 17Karon nga nahibaluan na ninyo ini nga mga butang, bulahan kamo kon inyo ini himuon.
18“Wala ako nagasiling nga bulahan kamo tanan, kay kilala ko ang akon mga ginpili. Pero kinahanglan nga matuman ang ginasiling sang Kasulatan nga ‘ang tawo nga nagasalo sa akon sa pagkaon amo pa ang nagtraidor sa akon.’13:18 Salmo 41:9. 19Ginasugid ko na ini nga daan sa inyo samtang wala pa matabo, agod nga kon matabo na magapati kamo nga ako amo gid man ang Cristo. 20Sa pagkamatuod, ginasugid ko sa inyo nga ang nagabaton sa mga tawo nga akon ginapadala nagabaton man sa akon, kag ang nagabaton sa akon nagabaton man sa nagpadala sa akon.”
Nagsugid si Jesus nga may Magatraidor sa Iya
(Mat. 26:20-25; Mar. 14:17-21; Luc. 22:21-23)
21Pagkahambal sadto ni Jesus, nagkasubo gid siya. Siling niya, “Sa pagkamatuod, ang isa sa inyo magatraidor sa akon.” 22Gani nagtinulukay ang iya mga sumulunod nga nagalibog ang ila ulo kon sin-o sa ila ang iya ginatumod. 23Karon, ang isa sa mga sumulunod nga palangga gid ni Jesus nagapungko didto sa iya tupad. 24Gani ginsinyasan siya ni Simon Pedro nga pamangkuton si Jesus kon sin-o ang iya ginatumod. 25Gani nagpalapit pa gid siya kay Jesus kag nagpamangkot kon sin-o ang magatraidor sa iya. 26Nagsabat si Jesus, “Itusmog ko ang tinapay nga ini, kag kon sin-o ang akon hatagan, siya amo ang magatraidor sa akon.” Dayon gintusmog niya ang tinapay kag ginhatag kay Judas nga anak ni Simon Iscariote. 27Pagkabaton ni Judas sadto nga tinapay, nagsulod si Satanas sa iya. Nagsiling dayon si Jesus sa iya, “Sige, himua na sa gilayon ang imo himuon.” 28(Didto sa mga nagapanihapon, wala gid sing may nakaintiendi kon ngaa naghambal si Jesus sadto kay Judas. 29Ang hunahuna sang iban nga mga sumulunod nga ginsugo lang siya ni Jesus nga magbakal sang ila mga kinahanglanon para sa piesta, ukon maghatag sing limos sa mga imol, kay si Judas amo ang nagauyat sang ila kuwarta.) 30Sang nakaon na ni Judas ang tinapay nagguwa siya dayon. Gab-i na sadto.
Ang Bag-o nga Sugo
31Sang nakahalin na si Judas, nagsiling si Jesus, “Karon, ako nga Anak sang Tawo padunggan na, kag paagi sa akon ang Dios padunggan man. 32Kag kon paagi sa akon dayawon ang Dios, ipakita man niya nga ako dalayawon man. Kag ini himuon niya dayon.” 33Nagsiling pa gid si Jesus, “Kamo nga ginakabig ko nga akon mga anak, indi na ako makapakig-upod sa inyo sing madugay. Magapangita kamo sa akon, pero pareho sang akon ginsiling sa mga lider sang mga Judio, ginasiling ko man sa inyo subong nga indi kamo makakadto sa akon kaladtuan. 34Gani karon ginahatag ko sa inyo ang isa ka bag-o nga sugo: maghigugmaanay kamo. Kon paano ang akon paghigugma sa inyo dapat pareho man sina ang inyo paghigugma sa isa kag isa. 35Kon nagahigugmaanay kamo, ina mahibaluan sang tanan nga kamo akon mga sumulunod.”
Gintagna ni Jesus ang Pagpanginwala ni Pedro
(Mat. 26:31-35; Mar. 14:27-31; Luc. 22:31-34)
36Karon, ginpamangkot siya ni Simon Pedro, “Ginoo, sa diin ka bala makadto?” Nagsabat si Jesus, “Indi ka subong makaupod sa akon kon diin ako makadto, pero sa ulihi magasunod ka man didto.” 37Pero nagpamangkot si Pedro, “Ginoo, ngaa indi ako makaupod sa imo subong? Kay desidido man ako nga mapatay para sa imo.” 38Ginsabat siya ni Jesus, “Ano, desidido ka gid bala nga mapatay para sa akon? Tandaan mo ini: sa wala pa makapamalo ang manok, ipanginwala mo ako sing tatlo ka beses.”
Gesù lava i piedi ai discepoli
1Quella sera, vigilia di Pasqua, Gesù sapeva che ormai per lui era giunto il momento di lasciare questo mondo e di tornare al Padre. Dopo aver tanto amato i suoi discepoli, ancora una volta volle dare una prova del suo grande amore. 2Il diavolo aveva già suggerito a Giuda Iscariota, figlio di Simone, di tradire Gesù. Quella era la notte giusta! 3Gesù ben sapeva che il Padre gli aveva dato tutto, che era venuto da Dio e che a lui sarebbe ritornato. 4Ad un certo punto, durante la cena, si alzò da tavola, si tolse il mantello, si aggiustò un asciugamano attorno ai fianchi, 5versò dellʼacqua in una bacinella e cominciò a lavare i piedi ai discepoli e ad asciugarli con lʼasciugamano che aveva davanti.
6Quando arrivò a Simon Pietro, questi gli disse: «Maestro, non credo ai miei occhi, tu vuoi lavare i piedi a me?!»
7Gesù rispose: «Tu non sai ancora perché lo faccio, ma un giorno lo capirai!»
8«No», protestò Pietro, «tu non devi lavarmi i piedi mai!»
«Se non lo faccio, non sarai dei miei», replicò Gesù.
9«Se le cose stanno così, allora lavami anche le mani e la testa, non soltanto i piedi!» esclamò Simon Pietro.
10Gesù rispose: «Chi è già lavato, deve lavarsi soltanto i piedi per essere completamente pulito. Ora anche voi siete puliti, ma non tutti!» 11Gesù, infatti, sapeva già chi lo avrebbe tradito. Per questo aveva detto: «Non siete tutti puliti».
12Dopo aver lavato i piedi ai discepoli, Gesù si rimise il mantello, si sedette di nuovo a tavola, poi chiese: «Capite ciò che ho fatto? 13Voi mi chiamate Maestro e Signore, e fate bene, perché è vero. 14Dunque se io, Signore e Maestro, ho lavato i piedi a voi, anche voi dovete lavarveli a vicenda. 15Vi ho dato un esempio da seguire: fate altrettanto. 16Un servo non è più importante del suo padrone, né un fattorino di chi lo ha mandato. 17Voi sapete dunque queste cose, ora mettetele in pratica! È questa la strada per ricevere benedizioni!
18Io non parlo per tutti voi, infatti, conosco bene quelli che ho scelto. Ma deve avvenire ciò che dicono le Scritture: “Perfino il mio migliore amico, quello con cui condividevo il mio cibo, mi si è rivoltato contro”. 19Ve lo dico in anticipo così, quando questo accadrà, crederete che io sono (il Cristo).
20Vi assicuro che chi accoglie il mio messaggio, accoglie me. E accogliere me significa accogliere il Padre, che mi ha mandato».
«Uno di voi mi tradirà»
21A questo punto Gesù, profondamente angosciato, ripeté: «Proprio così: uno di voi mi tradirà». 22I discepoli si guardarono lʼun lʼaltro: di chi stava parlando? 23Uno di loro, il discepolo che Gesù amava, era vicino a Lui a tavola. 24Simon Pietro gli fece cenno di chiedere di chi stesse parlando.
25Ed egli girandosi verso Gesù gli chiese: «Signore, chi è?»
26«È quello a cui darò un pezzetto di pane inzuppato», rispose Gesù. Poi prese un pezzetto di pane, lo intinse nel piatto e lo diede a Giuda, figlio di Simone Iscariota.
27Non appena Giuda lʼebbe mangiato, Satana entrò in lui. Allora Gesù gli disse: «Svelto, fai quello che devi fare!»
28Nessuno dei commensali capì il significato di quelle parole. 29Alcuni pensarono che, siccome Giuda teneva la cassa, Gesù gli dicesse di andare a pagare qualche conto o di dare del denaro ai poveri. 30Giuda sʼallontanò immediatamente e scomparve nella notte.
31Uscito il traditore, Gesù disse: «È così che è stato glorificato il Cristo, e per mezzo suo Dio stesso è stato glorificato. 32Ben presto il Signore mi darà la sua stessa gloria. 33Figli miei, mi rimane ben poco tempo per stare con voi, prima di andarmene e lasciarvi! Allora, anche se mi cercherete, non potrete venire con me, proprio come dissi ai capi giudei.
34Ora vi do un nuovo comandamento: amatevi a vicenda, amatevi come io vi amo. 35Il profondo amore che vi legherà, proverà al mondo che siete miei discepoli».
36Simon Pietro gli chiese: «Signore, dove vai?»
E Gesù rispose: «Non puoi venire con me per ora; ma più tardi mi seguirai».
37«Ma perché non posso seguirti adesso?» insistette Pietro. «Sono pronto a morire per te!»
38«Davvero?!» osservò Gesù. «No, Pietro, prima che il gallo canti, mi avrai già rinnegato tre volte!»
