Josue 8 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Josue 8:1-35

Ang Pag-agaw kag Paglaglag sang Ai

1Karon, nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Indi ka magkahadlok ukon magkaluya. Tipuna ang tanan mo nga soldado kag salakaya liwat ang Ai, kay itugyan ko sa imo mga kamot ang hari sang Ai, ang iya katawhan, ang iya banwa kag ang iya mga duta. 2Himuon ninyo sa Ai kag sa iya hari ang ginhimo ninyo sa Jerico kag sa iya hari; pero sa sini nga tion, kuhaon ninyo ang ila mga pagkabutang kag mga kasapatan para sa inyo kaugalingon. Magpreparar kamo kag ambusa ninyo sila sa likod sang banwa.”

3Gani nagpreparar si Josue kag ang tanan niya nga mga soldado sa pagsalakay sa Ai. Nagpili si Josue sang 30,000 ka soldado nga maayo gid magpakig-away kag ginpalakat sang gab-i. 4Amo ini ang bilin ni Josue sa ila: “Panago kamo sa likod sang banwa, pero indi lang gid kamo magpalayo. Magpreparar kamo sa pagsalakay sa bisan ano nga oras. 5Ako kag ang akon mga kaupod magasalakay sa atubangan. Kon magguwa na gani sila sa pagpakig-away sa amon, mapalagyo kami, pareho sa natabo sang una. 6Magahunahuna sila nga nahadlok kami pareho sadto, gani lagson nila kami hasta nga makapalayo sila sa banwa. 7Dayon magguwa kamo sa inyo ginapanaguan kag agawon ang banwa. Ihatag ini sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios. 8Kon maagaw na ninyo ang banwa, sunuga ninyo ini suno sa sugo sang Ginoo. Siguruhon ninyo nga matuman gid ninyo ini.” 9Dayon ginpalakat sila ni Josue, kag nagpanago sila sa nakatundan dampi sang Ai, sa tunga-tunga sang Ai kag Betel. Kag sila ni Josue iya nagpabilin sa kampo sadto nga gab-i.

10Pagkasunod nga adlaw, aga pa gid nga gintipon ni Josue ang iya mga tinawo. Ginpangunahan niya kag sang mga pangulo sang Israel ang mga tawo sa ila nga pagkadto sa Ai. 11Nakaabot sila sa lugar nga nagaatubang sa banwa, sa aminhan sini, kag didto nagpatindog sila sang mga tolda. May pulopatag nga nagaulot sa ila kag sa Ai. 12Nakapadala na nga daan si Josue sang 5,000 ka soldado sa pag-ambus sang banwa sa nakatundan dampi sini, sa tunga-tunga sang Ai kag Betel. 13Gani amo ini ang pagkaplastar sang mga soldado: ang iban nga mga soldado ara sa aminhan sang banwa, kag ang iban pa gid ara sa nakatundan sini.

Sadto nga gab-i nagkadto sila ni Josue sa kapatagan. 14Sang makita sang hari sang Ai sila ni Josue, nagdali-dali siya guwa kag ang iya mga tinawo sa banwa aga pa, kag nagkadto sa lugar nga nagaatubang sa Kapatagan sang Jordan8:14 Kapatagan sang Jordan: sa Hebreo, Araba. sa pagpakig-away sa Israel. Wala sila nakahibalo nga may magsalakay sa ila halin sa likod sang banwa. 15Si Josue kag ang iya mga tinawo nagpakuno-kuno nga napierdi sila kag nagpulopalagyo pakadto sa kamingawan. 16Gani ginlagas sila sang tanan nga kalalakihan sang Ai hasta nga nag-amat-amat sila palayo sa banwa. 17Tanan nga mga lalaki sa Ai, pati sa Betel, naglagas sa mga Israelinhon, gani wala sing may nabilin nga manugdepensa sa banwa.

18Nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Itudlo ang imo bangkaw sa Ai kag ihatag ko ini sa inyo.” Gani gintudlo ni Josue ang iya bangkaw sa Ai. 19Pagkahimo niya sini, nagguluwa dayon ang mga tinawo niya nga nagakibon sa banwa. Ginsulod nila kag gin-agaw ang banwa kag gindali-dali sunog. 20Sang magbalikid ang mga taga-Ai, nakita nila nga nagatub-ok ang aso halin sa banwa. Wala na sila sing may madalaganan, kay gulpi lang sila nga gin-atubang sang mga Israelinhon nga ginalagas nila sa kamingawan. 21Kay sang pagkakita ni Josue kag sang iya mga tinawo nga nakasulod na sa banwa ang ila mga kaupod kag ginasunog na nila ini, nagliso sila kag ginsalakay ang mga taga-Ai. 22Nagsalakay man ang mga Israelinhon nga nagsulod sa banwa, gani natung-an ang mga taga-Ai. Ginpatay sila tanan; wala sing may nakapalagyo ukon may nabilin nga buhi sa ila, 23luwas lang sa ila hari. Ginbihag siya kag gindala kay Josue.

24Sang maubos nila pamatay ang tanan nga taga-Ai nga naglagas sa ila sa mga uma kag kamingawan, nagbalik sila sa banwa kag ginpamatay man ang tanan nga nabilin didto. 25Sadto nga adlaw, napatay ang tanan nga pumuluyo sang Ai—12,000 tanan, lalaki kag babayi. 26Wala mag-untat si Josue sa pag-untay sang bangkaw hasta nga nalaglag niya sing bug-os8:26 nalaglag niya sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. ang tanan nga taga-Ai. 27Ginpanguha sang mga Israelinhon ang mga kasapatan kag mga pagkabutang sa banwa, suno sa ginsiling sang Ginoo kay Josue. 28Pagkatapos ginpasunog ni Josue ang bug-os nga Ai, kag wala na ini mapatindog liwat. Hasta subong wala na sing may nagaestar didto. 29Ginpabitay ni Josue ang hari sa kahoy kag ginpabay-an didto hasta maghapon. Pagsalop sang adlaw, ginpakuha niya ang bangkay kag ginpahaboy sa guwa sang puwertahan sang banwa. Gintampukan nila ini sang mga bato, kag hasta subong makita pa ini nga mga bato.

Ginbasa ang Kasuguan sa Bukid sang Ebal

30Karon, nagpahimo si Josue sang halaran sa Bukid sang Ebal para sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 31Ginpahimo niya ini suno sa sugo ni Moises, nga alagad sang Ginoo, sa mga Israelinhon. Ini nga sugo nasulat sa Libro sang Kasuguan ni Moises, kag amo ini ang ginasiling didto: “Maghimo ka sang halaran nga bato nga wala masapsapi ukon makortihan sang gamit nga salsalon.” Sa ibabaw sang halaran naghalad sila sa Ginoo sang mga halad nga ginasunog kag mga halad nga para sa maayo nga relasyon. 32Sa atubangan sang mga Israelinhon, ginkopya ni Josue sa mga bato8:32 sa mga bato: ukon, sa mga bato sang halaran. ang kasuguan nga ginsulat ni Moises. 33Ang tanan nga Israelinhon, upod sang ila mga pangulo, mga opisyal, kag mga manughukom, pati ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila, nagtindog sa duha ka grupo nga nagaatubangay. Ang isa ka grupo nagatalikod sa Bukid sang Gerizim kag ang isa pa gid nagatalikod sa Bukid sang Ebal. Sa ila tunga nagatindog ang mga pari nga mga kaliwat ni Levi nga nagatuwang sang Kahon sang Kasugtanan sang Ginoo. Si Moises nga alagad sang Ginoo nagsugo sa ila sadto anay sa paghimo sini sa tion nga batunon nila ang bendisyon.

34Ginbasa dayon ni Josue ang Libro sang Kasuguan, pati ang pagpakamaayo kag ang pagpakamalaot nga nasulat diri. 35Isa-isa nga ginbasa ni Josue ang mga sugo ni Moises sa atubangan sang bug-os nga katilingban sang Israel, lakip na ang mga babayi, kabataan, kag mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila.

Hoffnung für Alle

Josua 8:1-35

Israel erobert Ai

1-2Der Herr sprach zu Josua: »Hab keine Angst und lass dich nicht einschüchtern! Zieh mit dem ganzen Heer nach Ai und leg einen Hinterhalt auf der anderen Seite der Stadt! Du wirst sehen: Ich gebe den König von Ai in deine Gewalt und mit ihm sein Volk, seine Stadt und sein Land. Du sollst mit Ai und seinem König das Gleiche tun wie mit Jericho und seinem König. Dieses Mal dürft ihr jedoch die Beute und das Vieh für euch behalten.«

3Josua brach mit dem ganzen Heer auf und rückte in die Nähe von Ai vor. Er wählte 30.000 erfahrene Soldaten aus, und in der Nacht befahl er ihnen: 4»Legt euch auf der Rückseite der Stadt in den Hinterhalt, nicht weit von ihr entfernt. Haltet euch zum Angriff bereit! 5Mit dem Hauptheer werden wir uns von vorn der Stadt nähern. Die Soldaten von Ai werden dann wie beim letzten Mal die Stadt verlassen, um uns anzugreifen, und wir werden scheinbar vor ihnen fliehen. 6Sie werden meinen, dass wir erneut vor ihnen davonlaufen, und werden uns verfolgen. Wenn wir sie auf diese Weise herausgelockt haben, 7brecht ihr aus eurem Hinterhalt hervor und nehmt die Stadt ein. Der Herr, euer Gott, wird euch zum Sieg verhelfen. 8Nach der Eroberung legt ihr dort Feuer. So hat es der Herr befohlen. Haltet euch an meine Anweisungen!«

9Dann schickte Josua die Männer los. Sie umgingen die Stadt und legten sich im Westen zwischen Ai und Bethel in den Hinterhalt. Josua verbrachte die Nacht beim Hauptheer. 10Früh am Morgen ließ Josua seine Truppen antreten. Dann brachen sie in Richtung Ai auf. Josua und die Sippenoberhäupter von Israel führten das Heer an. 11Sie näherten sich der Stadt von Norden her und hielten auf einer Anhöhe, nur noch durch ein Tal von ihrem Ziel getrennt.

12Josua hatte weitere 5000 Mann in den Hinterhalt westlich der Stadt gelegt, zwischen Ai und Bethel.8,12 Nach einer anderen Auslegung handelt es sich hier um den bereits in den Versen 3‒9 erwähnten Hinterhalt, wobei dann die dort genannte Zahl 30.000 auf einen Abschreibfehler zurückzuführen wäre. 13So stand das Hauptheer nördlich von Ai und der Hinterhalt im Westen. Es war immer noch dunkel, als Josua sein Heer schließlich in das Tal hinabführte.

14In aller Frühe entdeckte der König von Ai die Israeliten. Sofort gab er den Befehl zum Angriff und verließ mit seinen Soldaten die Stadt, um auf dem Schlachtfeld in der Ebene gegen Israel zu kämpfen. Er wusste nichts von dem Hinterhalt. 15Wie Josua angeordnet hatte, ließ sich Israel von den Männern aus Ai zunächst in die Flucht schlagen und floh vor ihnen in Richtung Wüste.

16Da rief man die in der Stadt verbliebenen Männer zusammen, um gemeinsam den Feind zu verfolgen. Sie jagten Josuas Heer nach und entfernten sich immer weiter von ihrer Stadt. 17In Ai und in Bethel blieb kein einziger Mann mehr zurück. Alle verfolgten die fliehenden Israeliten. Die Stadt Ai war offen und ohne jeden Schutz.

18Da sprach der Herr zu Josua: »Heb dein Schwert hoch und richte es gegen Ai! Die Stadt gehört euch.« Josua streckte sein Schwert aus. 19Das war das verabredete Zeichen für die Truppen im Hinterhalt. Sie brachen aus ihrem Versteck hervor, fielen in die Stadt ein, eroberten sie und steckten alles schnell in Brand.

20Die Männer von Ai wandten sich um und sahen auf einmal Rauch aus ihrer Stadt aufsteigen. Sie erkannten, dass sie in eine Falle geraten waren. Denn die eben noch fliehenden Israeliten machten nun kehrt und griffen an. 21Sie hatten den Rauch ebenfalls gesehen und wussten, dass die Stadt erobert war. Nun stürmten Josua und seine Soldaten den Männern von Ai entgegen. 22Diese waren plötzlich von zwei Seiten eingeschlossen. Denn jetzt kamen auch die israelitischen Soldaten aus der Stadt heran. Es gab kein Entrinnen. Alle Männer von Ai wurden getötet. 23Nur den König fasste man lebendig und brachte ihn zu Josua.

24Als die Israeliten ihre Gegner auf dem Schlachtfeld in der Ebene besiegt hatten, drangen sie erneut in die Stadt ein und brachten alle Einwohner mit dem Schwert um. 25Insgesamt starben an jenem Tag etwa 12.000 Männer und Frauen. 26Josua ließ seine Hand mit dem Schwert erst sinken, als alle Einwohner Ais tot waren und so Gottes Urteil vollstreckt war. 27Das Vieh und die übrige Beute nahmen die Israeliten diesmal mit, wie der Herr es Josua erlaubt hatte.

28Dann ließ Josua die Stadt niederbrennen, so dass nur noch ein Trümmerhaufen von ihr übrig blieb. Bis heute ist sie nicht wieder aufgebaut worden. 29Den König von Ai erhängte Josua an einem Baum. Am Abend ließ er die Leiche abnehmen, vor das Stadttor werfen und unter einem großen Steinhaufen begraben, den man noch heute dort findet.

Israel erneuert seinen Bund mit dem Herrn

30Damals errichtete Josua auf dem Berg Ebal einen Altar für den Herrn, den Gott Israels. 31So hatte es Mose, der Diener des Herrn, den Israeliten in seinem Gesetzbuch befohlen. Es sollten Steine verwendet werden, die man nicht mit dem Meißel bearbeitet hatte. Die Israeliten brachten dem Herrn auf diesem Altar Brand- und Friedensopfer dar.

32Dann schrieb Josua in Gegenwart des Volkes die Gesetze von Mose auf die Gedenksteine. 33Die levitischen Priester standen bei der Bundeslade des Herrn. Auf beiden Seiten der Bundeslade hatte sich das ganze Volk versammelt, Israeliten und Ausländer, auch die führenden Männer, Richter und Beamten. Sie alle waren der Bundeslade zugewandt, die eine Hälfte des Volkes stand mit dem Rücken zum Berg Garizim, die andere zum Berg Ebal. Mose hatte befohlen, dies zu tun und das Volk zu segnen, sobald es im Land Kanaan angelangt war.

34Josua las das ganze Gesetzbuch von Mose vor, auch die Segensverheißungen und Fluchandrohungen. 35Nicht ein Wort ließ er aus. Die ganze Gemeinschaft der Israeliten, alle Männer, Frauen und Kinder, und auch die Ausländer in ihrer Mitte hörten es Wort für Wort.