Ang Pagtuli
1Nabalitaan sang tanan nga hari nga Amornon sa nakatundan sang Jordan kag sang tanan nga hari nga Canaanhon sa baybayon sang Dagat sang Mediteraneo kon paano nga ginpamala sang Ginoo ang Suba sang Jordan sang magtabok ang mga Israelinhon. Gani hinadlukan sila kag nadulaan sang kaisog sa pagpakig-away sa mga Israelinhon.
2Sadto nga tion, nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Maghimo ka sang mga sundang halin sa bato nga bantiling, kag tulia ang mga Israelinhon.” (Ikaduha na ini nga tion nga ginpangtuli ang mga Israelinhon nga wala matuli.) 3Gani naghimo si Josue sang mga sundang, kag ginpangtuli ang mga Israelinhon didto sa Bukid sang Gintulian.
4-6Amo ini ang rason kon ngaa ginpangtuli ni Josue ang mga lalaki: Sang naghalin ang mga Israelinhon sa Egipto, ang tanan nga lalaki natuli na. Pero ang mga nagkalatawo sa sulod sang 40 ka tuig nga pagpanglakaton nila sa kamingawan wala matuli. Kag sadto nga tion, ang mga lalaki nga ara na sa husto nga edad sa pagpakig-away nagkalamatay tungod wala sila nagtuman sa Ginoo. Ginsilingan sila sang Ginoo nga indi gid nila makita ang maayo kag mapatubason nga duta5:4-6 maayo… duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos. nga iya ginpromisa sa ila mga katigulangan nga ihatag sa aton. 7Ang ila mga kabataan nga lalaki nga nagbulos sa ila ang gintuli ni Josue, tungod kay ini sila wala matuli sang panahon nga nagpanglakaton sila. 8Matapos sila napangtuli, nagpabilin sila sa ila kampo hasta nga nagpali ang ila mga pilas.
9Dayon nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Ginkuha ko sa inyo subong ang kahuluy-an sang inyo pagkaulipon sa Egipto.” Gani ang lugar nga ato ginatawag nga Gilgal5:9 Gilgal: posible ang buot silingon, ginkuha. hasta subong.
10Samtang nagakampo pa ang mga Israelinhon sa Gilgal, sa kapatagan sang Jerico, ginsaulog nila ang Piesta sang Paglabay sang Anghel. Ginhimo nila ini sang gab-i sang ika-14 nga adlaw sang nahauna nga bulan. 11Pagkaaga, nagkaon sila sang mga patubas sang sadto nga duta: sinanlag nga uyas kag tinapay nga wala sing inugpahabok. 12Halin sadto nag-untat ang paghulog sang manna, kag wala na sing manna ang mga Israelinhon. Ang ila pagkaon halin sadto nga tuig amo na ang mga patubas sang duta sang Canaan.
13Samtang didto si Josue malapit sa Jerico, hinali lang nga may nakita siya nga tawo nga nagatindog sa iya atubangan nga nagauyat sang espada. Ginpamangkot siya ni Josue, “Soldado ka bala namon ukon kaaway?” 14Nagsabat ang tawo, “Indi ninyo ako soldado ukon kaaway. Nagkadto ako diri bilang kumander sang mga soldado sang Ginoo.” Naghapa si Josue sa pagtahod sa iya kag nagpamangkot, “Sir, ano ang gusto mo nga ipahimo sa akon nga imo alagad?” 15Nagsabat ang kumander sang mga soldado sang Ginoo, “Ubaha ang imo sandalyas, kay balaan nga lugar ang imo ginatindugan. Kag gintuman ni Josue ang ginsugo sa iya.”
A Circuncisão dos Israelitas em Gilgal
1Todos os reis amorreus que habitavam a oeste do Jordão e todos os reis cananeus que viviam ao longo do litoral souberam como o Senhor tinha secado o Jordão diante dos israelitas até que tivéssemos atravessado. Por isso, desanimaram-se e perderam a coragem de enfrentar os israelitas.
2Naquela ocasião o Senhor disse a Josué: “Faça facas de pedra e circuncide os israelitas”. 3Josué fez facas de pedra e circuncidou os israelitas em Gibeate-Aralote5.3 Gibeate-Aralote significa colina dos prepúcios..
4Ele fez isso porque todos os homens aptos para a guerra morreram no deserto depois de terem saído do Egito. 5Todos os que saíram haviam sido circuncidados, mas todos os que nasceram no deserto, no caminho, depois da saída do Egito, não passaram pela circuncisão. 6Os israelitas andaram quarenta anos pelo deserto, até que todos os guerreiros que tinham saído do Egito morressem, visto que não tinham obedecido ao Senhor. Pois o Senhor lhes havia jurado que não veriam a terra que prometera aos seus antepassados que nos daria, terra onde há leite e mel com fartura. 7Assim, em lugar deles colocou os seus filhos, e estes foram os que Josué circuncidou. Ainda estavam incircuncisos porque não tinham sido circuncidados durante a viagem. 8E, depois que a nação inteira foi circuncidada, eles ficaram onde estavam, no acampamento, até se recuperarem.
9Então o Senhor disse a Josué: “Hoje removi de vocês a humilhação sofrida no Egito”. Por isso até hoje o lugar se chama Gilgal.
10Na tarde do décimo quarto dia do mês, enquanto estavam acampados em Gilgal, na planície de Jericó, os israelitas celebraram a Páscoa. 11No dia seguinte ao da Páscoa, nesse mesmo dia, eles comeram pães sem fermento e grãos de trigo tostados, produtos daquela terra. 12Um dia depois de comerem do produto da terra, o maná cessou. Já não havia maná para os israelitas, e naquele mesmo ano eles comeram do fruto da terra de Canaã.
A Queda de Jericó
13Estando Josué já perto de Jericó, olhou para cima e viu um homem em pé, empunhando uma espada. Aproximou-se dele e perguntou-lhe: “Você é por nós, ou por nossos inimigos?”
14“Nem uma coisa nem outra”, respondeu ele. “Venho na qualidade de comandante do exército do Senhor.” Então Josué prostrou-se com o rosto em terra, em sinal de respeito, e lhe perguntou: “Que mensagem o meu senhor tem para o seu servo?”
15O comandante do exército do Senhor respondeu: “Tire as sandálias dos pés, pois o lugar em que você está é santo”. E Josué as tirou.
