Josue 24 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Josue 24:1-33

Nagpromisa ang mga Israelinhon nga Tumanon Nila Liwat ang Kasugtanan sang Dios

1Karon, ginpatipon ni Josue ang tanan nga tribo sang Israel sa Shekem. Gintawag dayon niya ang mga manugdumala, mga pangulo, mga manughukom, kag mga opisyal sang Israel, kag nagpalapit sila sa presensya sang Dios.

2Nagsiling si Josue sa tanan nga tawo, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang Israel: Sang una, ang inyo mga katigulangan nag-estar sa tabok sang Suba sang Eufrates kag nagsimba sa iban nga mga dios. Isa sa ila amo si Tera nga amay ni Abraham kag ni Nahor. 3Pero ginkuha ko si Abraham sa sadto nga lugar kag ginpakadto sa kadutaan sang Canaan, kag ginhatagan sang madamo nga mga kaliwat. Nangin anak niya si Isaac, 4kag nangin anak naman ni Isaac si Esau kag si Jacob. Ginhatag ko kay Esau ang kabukiran sang Seir bilang iya parte, samtang si Jacob kag ang iya nga anak nagkadto sa Egipto. 5-6Sang ulihi, ginpadala ko si Moises kag si Aaron sa pagluwas sa inyo sa Egipto, kag ginpadal-an ko sang mga kalalat-an ang Egipto, kag ginpaguwa ko kamo sang inyo mga katigulangan. Pero sang nakaabot na kamo sa Mapula nga Dagat, ginlagas kamo sang mga Egiptohanon nga may mga kabayo kag mga karwahe. 7Nagpangayo kamo sang bulig sa akon, kag ginbutangan ko sang kadulom sa tunga ninyo kag sang mga Egiptohanon. Kag dayon ginlumos ko ang mga Egiptohanon sa dagat. Nakita gid ninyo mismo ang ginhimo ko sa mga Egiptohanon. Dayon nag-estar kamo sa kamingawan sa malawig nga tion.

8“Pagkatapos gindala ko kamo sa duta sang mga Amornon sa sidlangan sang Suba sang Jordan. Nagpakig-away sila sa inyo, pero ginpadaog ko kamo. Ginpalaglag ko sila sa inyo kag nasakop ninyo ang ila kadutaan. 9Dayon nagpakig-away sa Israel ang hari sang Moab nga si Balak nga anak ni Zipor. Ginsugo niya si Balaam nga anak ni Beor nga pakamalauton kamo. 10Pero wala ko pagtuguti si Balaam nga himuon ini sa inyo. Sa baylo, ginbendisyunan kamo ni Balaam, kag ginluwas ko kamo sa kamot ni Balak.

11“Dayon nagtabok kamo sa Suba sang Jordan kag nakaabot sa Jerico. Nagpakig-away sa inyo ang mga taga-Jerico, subong man ang mga Amornon, Periznon, Canaanhon, Hithanon, Girgashnon, Hivhanon, kag Jebusnon. Pero ginpadaog ko kamo kontra sa ila. 12Ginpadal-an ko sang mga putyukan ang duha ka hari nga Amornon sa pagtabog sa ila sa wala pa kamo mag-abot. Nagdaog kamo indi tungod sa inyo mga espada kag mga pana. 13Ginhatagan ko kamo sang duta nga wala ninyo pagpangabudlayi. Ginpaestar ko kamo sa mga banwa nga indi kamo ang nagtukod. Nagakaon kamo subong sang mga ubas kag mga olibo nga indi kamo ang nagtanom.

14“Gani karon, tahura ninyo ang Ginoo kag alagara nga may katutom. Isikway na ninyo ang mga dios nga ginasimba sadto sang inyo mga katigulangan sa tabok sang Suba sang Eufrates kag sa Egipto, kag mag-alagad kamo sa Ginoo. 15Pero kon indi kamo luyag nga mag-alagad sa Ginoo, magpili kamo subong nga adlaw kon sin-o ang inyo alagaron. Magaalagad bala kamo sa mga dios nga gin-alagad sang inyo mga katigulangan sa tabok sang Suba sang Eufrates, ukon sa mga dios sang mga Amornon nga ang ila duta inyo ginaestaran subong? Pero ako iya kag ang akon pamilya magaalagad sa Ginoo.”

16Nagsabat ang mga tawo, “Wala gid sa amon hunahuna nga magbiya sa Ginoo kag mag-alagad sa iban nga mga dios. 17Ang Ginoo nga aton Dios amo ang nagpaguwa sa aton kag sa aton mga katigulangan sa pagkaulipon didto sa Egipto. Nakita man naton ang mga milagro nga iya ginhimo. Ginprotektaran niya kita sa aton pagpanglakaton sa mga nasyon nga aton gin-agihan. 18Kag ginpatabog niya sa aton ang mga Amornon kag ang iban pa nga mga nasyon nga nagaestar diri. Gani magaalagad man kami sa Ginoo, kay siya ang amon Dios.”

19Nagsiling si Josue sa mga tawo, “Indi kamo makaalagad sa Ginoo tungod kay balaan siya nga Dios kag indi niya gusto nga may ginasimba kamo nga iban. Indi niya pag-ibaliwala ang inyo pagrebelde kag mga sala. 20Kon isikway ninyo ang Ginoo kag mag-alagad sa iban nga mga dios, maakig siya sa inyo kag silutan niya kamo. Laglagon niya kamo bisan nga halin sang una maayo siya sa inyo.”

21Pero nagsabat ang mga tawo kay Josue, “Magaalagad gid kami sa Ginoo.” 22Nagsiling si Josue, “Kamo mismo ang mga saksi sa inyo kaugalingon nga ginpili ninyo nga alagaron ang Ginoo.” Nagsabat sila, “Huo, mga saksi kami.”

23Dayon nagsiling si Josue, “Kon amo sina, isikway na ninyo ang inyo mga dios kag alagaran ninyo ang Ginoo, ang Dios sang Israel.” 24Nagsabat ang mga tawo, “Alagaran namon ang Ginoo nga amon Dios, kag tumanon ang iya mga sugo.”

25Sadto nga adlaw naghimo si Josue sang kasugtanan sa mga tawo didto sa Shekem, kag ginhatag niya sa ila ang mga kasuguan kag mga pagsulundan. 26Ginsulat ini ni Josue sa Libro sang Kasuguan sang Dios. Dayon nagkuha siya sang dako nga bato kag ginpatindog sa puno sang kahoy nga terebinto malapit sa balaan nga lugar sang Ginoo. 27Kag nagsiling si Josue sa tanan nga tawo, “Ini nga bato amo ang aton saksi nga nagpakighambal ang Ginoo sa aton. Magapamatuod ini kontra sa inyo kon indi kamo magtuman sang inyo ginhambal sa inyo Dios.” 28Pagkatapos ginpapauli ni Josue ang mga tawo sa ila tagsa ka lugar.

Napatay si Josue kag si Eleazar

29Sang ulihi, napatay ang alagad sang Ginoo nga si Josue, nga anak ni Nun, sa edad nga 110. 30Ginlubong siya sa iya duta didto sa Timnat Sera, sa kabukiran sang Efraim, sa aminhan sang Bukid sang Gaash. 31Nag-alagad sa Ginoo ang mga Israelinhon sang panahon ni Josue. Kag bisan patay na si Josue, nagpadayon gihapon sila sa pag-alagad sa Ginoo samtang buhi pa ang mga manugdumala sang mga Israelinhon nga nakaeksperiensya sang tanan nga ginhimo sang Ginoo para sa Israel.

32Ang mga tul-an ni Jose nga gindala sang mga Israelinhon halin sa Egipto ginlubong sa Shekem, sa duta nga ginbakal ni Jacob sing 100 ka bilog nga pilak sa mga anak ni Hamor nga amay ni Shekem. Ang ini nga duta bahin sang teritoryo nga ginhatag sa mga kaliwat ni Jose.

33Napatay man si Eleazar nga anak ni Aaron kag ginlubong sa Gibea, ang banwa sa kabukiran sang Efraim, nga ginhatag sa anak ni Eleazar nga si Finehas.

Persian Contemporary Bible

يوشع 24:1-33

تجديد عهد در شكيم

1يک بار ديگر، يوشع تمام قبايل اسرائيل را با بزرگان و رهبران و قضات و مقامات قوم اسرائيل در شكيم احضار كرد و آنها آمده، در حضور خدا ايستادند. 2يوشع لب به سخن گشود و گفت كه خداوند، خدای اسرائيل می‌فرمايد: «در گذشته جد شما تارح، پدر ابراهيم و ناحور، در سمت شرقی رود فرات می‌زيست و بت‌پرست بود. 3ولی من ابراهيم، پسر تارح را از آن سوس رود فرات برداشته، به سرزمين كنعان آوردم و او را در سراسر اين سرزمين گرداندم و نسل او را زياد كردم. اسحاق را به او بخشيدم 4و به اسحاق نيز يعقوب و عيسو را دادم. نواحی اطراف كوه سعير را به عيسو بخشيدم. يعقوب و فرزندانش به مصر رفتند. 5بعد موسی و هارون را فرستادم و بلای عظيمی بر سر مصری‌ها آوردم. سرانجام، اجداد شما را از اسارت مصری‌ها آزاد نمودم. 6وقتی به ساحل دريای سرخ رسيدند، مصری‌ها با عرابه‌ها و سواران به تعقيب ايشان پرداختند. 7در اين هنگام، آنها از من كمک خواستند و من ميان آنها و لشكر مصر تاريكی ايجاد نمودم. سپس آب دريا را بر سر مصری‌ها ريختم و آنها را در دريا غرق كردم. پدران شما آنچه را كه بر سر مصری‌ها آوردم با چشمان خود ديدند. بعد از آن، قوم اسرائيل سالهای زيادی را در بيابان گذرانيدند.

8«سرانجام شما را به سرزمين اموری‌ها در آن طرف رود اردن آوردم. اموری‌ها با شما جنگيدند، ولی من ايشان را نابود كردم و زمينهايشان را به شما دادم. 9سپس بالاق، پادشاه موآب جنگ را با شما آغاز نمود و به دنبال بلعام، پسر بعور فرستاد تا شما را لعنت كند. 10اما من دعای او را اجابت ننمودم، بلكه او را وادار ساختم تا شما را بركت بدهد و به اين ترتيب شما را از دست بالاق نجات دادم. 11سپس از رود اردن گذشتيد و به اريحا آمديد. جنگجويان اريحا و بسياری از قبايل ديگر از قبيل اموری‌ها، فرزی‌ها، كنعانی‌ها، حيتی‌ها، جرجاشی‌ها، حوی‌ها و يبوسی‌ها يكی پس از ديگری با شما جنگيدند. اما من همهٔ آنها را مغلوب شما ساختم. 12زنبورهای سرخ به سراغ اموری‌ها فرستادم و دو پادشاه اموری را با مردمانشان از پيش روی شما راندم. شما اين پيروزی را با نيزه و كمان به دست نياورديد! 13زمينی را كه در آن زحمت نكشيده بوديد و شهرهايی را كه خود بنا نكرده بوديد، به شما بخشيدم تا در آن ساكن شويد و از ميوهٔ تاكستانها و باغهای زيتونی كه خود زحمت كاشتن آنها را نكشيده بوديد، بخوريد.

14«پس خداوند را احترام نماييد و با صداقت و راستی او را خدمت كنيد. بتهايی را كه زمانی اجدادتان در آن سوس رود فرات و در مصر پرستش می‌نمودند، از خود دور كنيد و فقط خداوند را عبادت نماييد. 15امروز تصميم خود را بگيريد. آيا می‌خواهيد از خداوند پيروی كنيد يا از بتهايی كه اجداد شما در آن سوس رود فرات می‌پرستيدند، و يا از بتهای اموری‌هايی كه در سرزمينشان ساكنيد؟ ولی اين را بدانيد كه من و خانواده‌ام خداوند را عبادت خواهيم نمود.»

16مردم اسرائيل در پاسخ او گفتند: «وای بر ما اگر خداوند را ترک نماييم و بتها را پرستش كنيم؛ 17زيرا خداوند، خدای ما بود كه قوم ما را از بردگی مصریان رهانيد و در پيش چشمانمان معجزات شگفت‌انگيزی انجام داد. در تمام طول راه و هنگامی كه از ميان سرزمينهای دشمنان می‌گذشتيم، او ما را حفظ كرد. 18خداوند بود كه هنگام ورود ما به اين سرزمين، قوم اموری و ساير قومها را از اينجا بيرون راند. پس ما نيز از خداوند پيروی خواهيم كرد، زيرا او خدای ماست.»

19اما يوشع در پاسخ ايشان گفت: «پيروی از خداوند كار آسانی نيست، زيرا او قدوس و بسيار غيور است و از گناهانتان نخواهد گذشت. 20اگر او را ترک كرده بتها را بپرستيد، او بر ضد شما برخواهد خاست و شما را مجازات خواهد كرد، و با وجود آنكه به شما احسان نموده است، شما را از بين خواهد برد.»

21قوم اسرائيل در جواب يوشع گفتند: «ولی ما قول می‌دهيم از خداوند پيروی كنيم!»

22يوشع گفت: «پس خود شما شاهد هستيد كه قول داده‌ايد از خداوند پيروی نماييد.»

گفتند: «بلی، ما خود، شاهد هستيم.»

23يوشع گفت: «بسيار خوب، پس حال بايد بتهايی را كه در ميان شما هستند از خود دور كنيد و دلهای خود را به خداوند، خدای اسرائيل نزديک سازيد.»

24مردم به يوشع گفتند: «آری، ما فقط از خداوند، خدای خود اطاعت و پيروی خواهيم كرد.»

25يوشع آن روز در شكيم با ايشان پيمان بست و آنها را متعهد به انجام قوانين و مقررات آن نمود. 26او تمام اين سخنان را در كتاب قانون خدا نوشت. سپس سنگی بزرگ گرفته، آن را در پای درخت بلوطی كه در كنار خيمهٔ عبادت بود، بر پا داشت. 27آنگاه يوشع به تمام قوم اسرائيل گفت: «اين سنگ، شاهد پيمان شما با خداوند است و تمام سخنانی را كه خداوند به ما فرمود، شنيده است. پس اگر از پيروی خدا برگرديد، همين سنگ بر ضد شما شهادت خواهد داد.»

28بعد از آن، يوشع مردم را مرخص نمود تا هر کس به ملک خود برود.

مرگ يوشع و العازار

29چندی بعد، يوشع خدمتگزار خداوند در سن صد و ده سالگی درگذشت 30و او را در تمنه سارح در كوهستان افرايم به طرف شمال كوه جاعش كه ملک خود او بود دفن كردند.

31قوم اسرائيل در تمام مدت زندگانی يوشع و نيز ريش‌سفيدان قوم كه پس از او زنده مانده بودند و شخصاً اعمال شگفت‌انگيز خداوند را در حق اسرائيل ديده بودند، نسبت به خداوند وفادار ماندند.

32استخوانهای يوسف را كه اسرائیلی‌ها موقع خروج از مصر با خود آورده بودند، در شكيم در قطعه زمينی كه يعقوب از پسران حمور به صد تكه نقره خريده بود دفن كردند. (اين زمين در ملک پسران يوسف قرار داشت.)

33العازار، پسر هارون نيز درگذشت و او را در جبعه كه در ملک پسرش فينحاس واقع بود، در كوهستان افرايم دفن كردند.