Josue 22 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Josue 22:1-34

Nagbalik sa Ila Lugar ang mga Tribo sang Israel sa Sidlangan

1Karon, gintipon ni Josue ang mga katawhan sang tribo ni Reuben, ni Gad, kag sang katunga sang tribo ni Manase. 2Nagsiling si Josue sa ila, “Ginhimo ninyo ang tanan nga ginsugo sa inyo ni Moises nga alagad sang Ginoo kag gintuman man ninyo ang tanan ko nga ginsugo. 3Hasta subong wala ninyo pagpabay-i ang inyo kapareho nga mga Israelinhon. Kag gintuman ninyo sing maayo ang tanan nga ginsugo sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios. 4Kag karon, nabaton na sang inyo kapareho nga mga Israelinhon ang kapahuwayan nga ginpromisa sa ila sang Ginoo nga inyo Dios. Gani magpauli na kamo sa inyo mga lugar sa pihak sang Suba sang Jordan, sa duta nga ginhatag sa inyo ni Moises nga alagad sang Ginoo. 5Pero indi gid ninyo pagkalimtan nga tumanon ang mga sugo kag mga pagpanudlo nga ginhatag sa inyo ni Moises nga alagad sang Ginoo. Higugmaa ninyo ang Ginoo nga inyo Dios, magkabuhi kamo sa iya mga pamaagi, tumana ang iya mga sugo, magmatutom sa iya, kag alagara siya sa bug-os ninyo nga tagipusuon kag kalag.” 6Ginbendisyunan dayon sila ni Josue kag ginpapauli. 7(Ang katunga sang tribo ni Manase ginhatagan ni Moises sang duta sa Bashan, kag ang katunga pa gid nga tribo ginhatagan ni Josue sang duta sa nakatundan Suba sang Jordan upod sang iban nga mga tribo.)

Sang manugpauli na sila, ginbendisyunan sila ni Josue 8nga nagasiling, “Magpauli kamo nga dala ang inyo madamo nga mga manggad—mga kasapatan, pilak, bulawan, saway, salsalon kag mga bayo. Partihi ninyo ang inyo mga paryente sa inyo lugar sang bisan ano nga inyo naagaw sa inyo mga kaaway.” 9Kag dayon nagpauli ang mga katawhan sang tribo ni Reuben, ni Gad, kag sang katunga sang tribo ni Manase. Ginbayaan nila ang ila kapareho nga mga Israelinhon sa Shilo, sa duta sang Canaan, kag nagbalik sa Gilead, ang duta nga nangin parte nila suno sa ginsugo sang Ginoo paagi kay Moises.

10Pag-abot nila sa Gelilot, malapit sa Suba sang Jordan, nagpatindog sila didto sang dako nga halaran. Ini nga lugar sakop gihapon sang Canaan. 11-12Karon, nabalitaan sang iban nga mga Israelinhon nga nagpatindog ang tribo ni Reuben, Gad, kag katunga sang tribo ni Manase sang halaran sa dulunan sang Canaan sa Gelilot, malapit sa Suba sang Jordan. Gani nagtipon sila sa Shilo sa pagpakig-away kontra sa ila. 13Ginsugo sang mga Israelinhon si Finehas nga anak ni Eleazar nga pari nga magkadto sa Gilead, sa tribo ni Reuben, ni Gad kag sang katunga sang tribo ni Manase. 14May upod siya nga napulo ka pangulo halin sa kada tribo sang Israel. Kada isa sa ila pangulo sang mga pamilya sang ila mga tribo. 15Pag-abot nila sa Gilead, nagsiling sila sa tribo ni Reuben, ni Gad, kag sa katunga sang tribo ni Manase, 16“Gusto mahibaluan sang bug-os nga katilingban sang Ginoo kon ngaa nagtraidor kamo sa Dios sang Israel. Nagrebelde kamo sa Ginoo sa inyo pagpatindog sang halaran para sa inyo kaugalingon. Wala na kamo nagasunod sa iya. 17Wala pa bala kita makatuon sa aton sala didto sa Peor? Tungod sadto ginpadal-an kita sang Ginoo sang kalalat-an, kag nagaantos pa gani kita hasta subong. 18Kag karon nangahas pa kamo nga magtalikod sa Ginoo. Kon magrebelde gani kamo sa iya subong nga adlaw, buwas maakig gid siya sa bug-os nga katilingban sang Israel. 19Gani, kon kinahanglan ninyo ang halaran tungod ang inyo duta ginakabig nga mahigko, tabok kamo didto sa amon, sa duta sang Ginoo nga sa diin ara ang Tolda nga ginasimbahan sa iya, kag didto na kamo mag-estar. Pero indi lang kamo magpatindog sang iban nga halaran luwas sa halaran sang Ginoo nga aton Dios, tungod kay ina isa ka pagrebelde sa iya kag sa amon. 20Nalimtan na bala ninyo si Acan nga anak ni Zera? Sang ginlapas niya ang sugo parte sa mga butang nga ginhalad sing bug-os sa Ginoo, ginsilutan siya kag ang bug-os nga katilingban sang Israel. Indi lang siya ang napatay tungod sa iya sala.”

21Nagsabat ang mga tribo ni Reuben, ni Gad, kag sang katunga sang tribo ni Manase sa sadto nga mga pangulo: 22“Ang Ginoo amo ang Makagagahom nga Dios! Ang Ginoo amo ang Makagagahom nga Dios! Nakahibalo siya kon ngaa ginhimo namon ini, kag dapat man ninyo mahibaluan. Kon nagrebelde gid man kami ukon naglapas sa Ginoo, pamatya ninyo kami sa sini nga adlaw. 23Kon ginlapas namon ang Ginoo paagi sa pagpatindog sang amon kaugalingon nga halaran para sa mga halad nga ginasunog, mga halad nga regalo, ukon mga halad nga para sa maayo nga relasyon, kabay pa nga ang Ginoo mismo ang magsilot sa amon.

24“Ginhimo namon ini tungod nahadlok kami kay basi pa kon sa ulihi nga panahon ang inyo mga kaliwat magsiling sa amon mga kaliwat, ‘Ano ang labot ninyo sa Ginoo, ang Dios sang Israel? 25Ginhimo sang Ginoo nga dulunan ang Suba sang Jordan sa pagseparar sa inyo kag sa amon. Kamo nga mga tribo ni Reuben kag ni Gad, wala gid kamo sing labot sa Ginoo.’ Basi kon amo ina ang ila nga isiling kag mapauntat nila ang amon mga kaliwat sa pagsimba sa Ginoo. 26Gani ginpatindog namon ang halaran, indi para sa mga halad nga ginasunog kag sa iban pa nga mga halad, 27kundi bilang padumdom sa amon, sa inyo, kag para sa aton mga kaliwat nga ginasimba namon ang Ginoo paagi sa mga halad nga ginasunog, mga halad nga para sa maayo nga relasyon, kag iban pa nga mga halad didto sa iya Tolda.22:27 sa iya Tolda: sa literal, sa iya presensya. Gani sa ulihi indi makasiling ang inyo mga kaliwat sa amon mga kaliwat nga ini sila wala sing labot sa Ginoo. 28Kag kon matabo gid man nga hambalan nila ang amon mga kaliwat sang pareho sina, makasiling sila, ‘Tan-awa! Nagpatindog ang amon mga katigulangan sang halaran nga pareho sang halaran sang Ginoo, indi para sa mga halad nga ginasunog kag sa iban pa nga mga halad, kundi bilang padumdom sa amon kag sa inyo nga isa lang ka Dios ang aton ginasimba.’

29“Indi namon mahimo nga magrebelde ukon magtalikod sa Ginoo paagi sa pagpatindog sang amon kaugalingon nga halaran para sa mga halad nga ginasunog, mga halad nga regalo, kag sa iban pa nga mga halad. Indi namon pag-ibaylo ang halaran sang Ginoo nga aton Dios nga ara sa atubangan sang iya Tolda.”

30Nalipay si Finehas nga pari kag ang mga pangulo sang mga pamilya sang katilingban sang Israel sang nabatian nila ang ginsiling sang mga tribo ni Reuben, ni Gad, kag sang katunga sang tribo ni Manase. 31Gani nagsiling si Finehas nga anak ni Eleazar nga pari, “Nahibaluan naton karon nga kaupod naton ang Ginoo kay wala kamo nagrebelde sa iya. Ginluwas ninyo ang Israel sa silot sang Ginoo.”

32Dayon nagpauli sa Canaan si Finehas kag ang mga pangulo kag ginsugid nila sa mga Israelinhon ang ila pagsugilanon sa mga tribo ni Reuben kag ni Gad didto sa Gilead. 33Pagkabati nila sini, nalipay sila kag nagdayaw sa Dios. Kag wala na sila naghambal parte sa pagsalakay sa kadutaan nga ginaestaran sang mga tribo ni Reuben kag ni Gad.

34Gin-ngalanan sang mga tribo ni Reuben kag ni Gad ang halaran nga “Padumdom,” kay siling nila, “Padumdom ini para sa aton tanan nga ang Ginoo Dios naton.”

Nueva Versión Internacional

Josué 22:1-34

Retorno de las tribus orientales

1Luego Josué convocó a las tribus de Rubén y Gad, también a la media tribu de Manasés 2y dijo: «Ustedes han cumplido todas las órdenes que dio Moisés, siervo del Señor. Además, han obedecido en todo lo que he ordenado. 3Durante todo el tiempo que ha pasado, hasta este mismo día, ustedes no han abandonado a sus hermanos israelitas. Más bien, han cumplido todos los mandamientos del Señor. 4Y ahora que el Señor su Dios ha cumplido lo que prometió y les ha dado paz a sus hermanos, regresen ustedes a sus hogares y a sus tierras que Moisés, siervo del Señor, les entregó al lado oriental del río Jordán. 5Y esfuércense por cumplir fielmente el mandamiento y la ley que ordenó Moisés, siervo del Señor: Amen al Señor su Dios, condúzcanse de acuerdo con su voluntad, obedezcan sus mandamientos, manténganse unidos firmemente a él y sírvanle de todo corazón y con todo su ser».

6Dicho esto, Josué les dio su bendición y los envió a sus hogares. 7A la mitad de la tribu de Manasés, Moisés ya le había entregado el territorio de Basán; a la otra mitad, Josué le entregó el territorio que está en el lado occidental del río Jordán, donde se estableció la mayoría de los israelitas. A los primeros, Josué los envió a sus hogares, junto con las tribus de Rubén y Gad, y los bendijo 8así: «Regresen a sus hogares repletos de bienes: oro, plata, bronce, hierro, gran cantidad de ropa y mucho ganado. Compartan con sus hermanos lo que han arrebatado al enemigo».

9Entonces los de la tribu de Rubén, de Gad y la media tribu de Manasés salieron de Siló en Canaán, donde estaban congregados todos los israelitas, y regresaron a Galaad, el territorio que habían adquirido conforme a la orden que el Señor había dado por medio de Moisés.

10Cuando llegaron a Guelilot, a orillas del río Jordán, todavía en territorio cananeo, los rubenitas, los gaditas y la media tribu de Manasés construyeron un enorme altar. 11Los demás israelitas se enteraron de que habían construido un altar frente a la tierra de Canaán a orillas del Jordán, en pleno territorio israelita. 12Entonces toda la asamblea se reunió en Siló con la intención de combatir contra las dos tribus y media.

13Por tanto, los israelitas enviaron a Finés, hijo del sacerdote Eleazar, a la región de Galaad para hablar con los de la tribu de Rubén, de Gad y la media tribu de Manasés. 14Con él iban diez representantes de cada una de las tribus de Israel, jefes de clanes y tribus.

15Al llegar a Galaad, dijeron a los de las dos tribus y media:

16—Toda la asamblea del Señor quisiera saber por qué se han rebelado contra el Dios de Israel como lo han hecho. ¿Por qué han dado la espalda al Señor y se han rebelado contra él, construyéndose un altar? 17¿Acaso no hemos aprendido ninguna lección del pecado de Peor, del cual todavía no nos hemos purificado? ¿Nada nos ha enseñado la desgracia que ha caído sobre tantos miembros del pueblo del Señor? 18¿Por qué insisten en darle la espalda al Señor?

»¡Si hoy se rebelan contra él, mañana su ira se descargará sobre todo Israel! 19Si la tierra que ustedes poseen es impura, crucen a esta tierra que pertenece al Señor, en la cual se encuentra su santuario. ¡Vengan, habiten entre nosotros! Pero, por favor, no se rebelen contra él ni contra nosotros, erigiendo otro altar además del altar del Señor nuestro Dios. 20¿No es verdad que cuando Acán, hijo de Zera, pecó al hurtar de lo que estaba destinado a la destrucción, la ira de Dios se descargó sobre toda la comunidad de Israel? Recuerden que Acán no fue el único que murió por su pecado».

21Los de las tribus de Rubén, Gad y la media tribu de Manasés respondieron a los líderes israelitas:

22—¡El Señor, Dios de dioses, sí, el Señor, Dios de dioses, sabe bien que no hicimos esto por rebeldía o por infidelidad! Y que todo Israel también lo sepa. Si no es así, que no se nos perdone la vida. 23Si hemos construido altar para nosotros y así alejarnos del Señor o para ofrecer holocaustos, ofrendas de grano y sacrificios de comunión, ¡que el Señor mismo nos llame a cuentas!

24»En realidad lo construimos pensando en el futuro. Tememos que algún día los descendientes de ustedes les digan a los nuestros: “¡El Señor, Dios de Israel, no tiene nada que ver con ustedes, 25descendientes de Rubén y de Gad! Entre ustedes y nosotros el Señor ha puesto el río Jordán como barrera. ¡Ustedes no tienen nada que ver con el Señor!”. Si esto sucediera, sus descendientes serían culpables de que los nuestros dejen de temer al Señor.

26»Por eso decidimos construir este altar, no como altar de holocaustos y sacrificios, 27sino como testimonio entre ustedes y nosotros y entre las generaciones futuras de que también nosotros podemos servir al Señor y ofrecerle los distintos sacrificios en su santuario. Así, en el futuro, los descendientes de ustedes nunca podrán decirles a los nuestros: “Ustedes no tienen nada que ver con el Señor”.

28»Por tanto, convenimos que, si algún día nos dijeran eso a nosotros o a nuestros descendientes, nosotros contestaríamos: “Miren la réplica del altar del Señor que nuestros antepasados construyeron, no para hacer sacrificios en él, sino como testimonio entre ustedes y nosotros”.

29»En fin, no tenemos intención alguna de rebelarnos contra el Señor o de abandonarlo construyendo otro altar para holocaustos, ofrendas o sacrificios, además del que está construido a la entrada de su santuario».

30Cuando escucharon lo que los de la tribu de Rubén, de Gad y la media tribu de Manasés tenían que decir, Finés el sacerdote y los jefes de clanes y de la comunidad quedaron satisfechos. 31Entonces Finés, hijo del sacerdote Eleazar, dijo a los de esas tribus:

—Ahora estamos seguros de que el Señor está en medio de nosotros, pues ustedes no pretendían serle infieles al Señor; así que has salvado a los israelitas del castigo divino.

32Luego Finés, hijo del sacerdote Eleazar, y los jefes de la nación se despidieron de los de la tribu de Rubén y de Gad, y abandonaron Galaad para regresar a la tierra de Canaán, con el fin de rendir su informe al resto de los israelitas. 33Estos recibieron el informe con agrado y alabaron a Dios y no hablaron más de pelear con las tribus orientales ni de destruir sus tierras.

34Y los de la tribu de Rubén y de Gad dieron al altar el nombre de «Testimonio», porque dijeron: «Entre nosotros servirá de testimonio de que el Señor es Dios».