Josue 20 – HLGN & HTB

Ang Pulong Sang Dios

Josue 20:1-9

Ang mga Banwa nga Dalangpan

(Num. 35:9-15; Deu. 19:1-13)

1Karon, nagsiling ang Ginoo kay Josue, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga magpili sila sang mga banwa nga dalangpan suno sa ginsiling ko sadto sa inyo paagi kay Moises. 3Ang tawo nga nakapatay nga indi hungod makapalagyo didto kag makapanago sa mga tawo nga gusto magbalos sa iya. 4Makapalagyo siya sa isa sa sini nga mga banwa, kag mag-atubang sa mga manugdumala didto sa may puwertahan sang banwa kag magpaathag sa ila parte sa natabo. Dayon pasudlon siya kag didto paestaron. 5Kon lagson siya didto sang gusto magbalos sa iya, indi siya pag-itugyan sang mga pumuluyo. Pagaapinan nila siya tungod kay indi hungod ang pagpatay niya sa iya isigkatawo, kag ginhimo niya ini indi tungod sa iya kaakig. 6Magatiner siya sa amo nga banwa hasta mabista ang iya kaso sa atubangan sang katilingban, kag hasta mapatay ang pangulo nga pari nga nagaalagad sa sadto nga tion. Dayon makapauli na siya sa ila.”

7Gani ginpili nila ang Kedesh sa Galilea sa kabukiran sang Naftali, ang Shekem sa kabukiran sang Efraim, kag ang Kiriat Arba (nga amo ang Hebron), sa kabukiran sang Juda. 8Sa sidlangan sang Suba sang Jordan malapit sa Jerico, ginpili nila ang Bezer sa kamingawan sang kapatagan nga sakop sang tribo ni Reuben, ang Ramot sa Gilead nga sakop sang tribo ni Gad, kag ang Golan sa Bashan nga sakop sang tribo ni Manase. 9Amo ini ang mga banwa nga dalangpan nga ginpili para sa mga Israelinhon kag sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa ila. Ang bisan sin-o nga makapatay nga indi hungod makadangop didto, agod indi siya pagpatyon sang gusto nga magbalos sa iya, sa wala pa mabista ang iya kaso sa atubangan sang katilingban.

Het Boek

Jozua 20:1-9

De vrijsteden

1-2 De Here zei tegen Jozua: ‘Zeg het volk Israël dat nu de vrijsteden moeten worden aangewezen, zoals Ik Mozes heb opgedragen. 3Als een man iemand zonder opzet heeft gedood, kan hij naar een van deze steden vluchten en worden beschermd tegen de wraak van de familieleden. 4Als de onschuldige dader een van deze steden weet te bereiken, moet hij naar het stadsbestuur gaan en uitleggen wat er is gebeurd. De bestuurders moeten hem binnenlaten en een verblijfplaats geven in hun stad. 5Als een familielid van de dode komt om wraak te nemen, mogen zij de onschuldige dader niet aan hem uitleveren, omdat geen opzet in het spel was. 6De man die per ongeluk de dood veroorzaakte, moet in de stad blijven tot de rechters een uitspraak over hem hebben gedaan of tot de dood van de hogepriester die in functie was toen het ongeluk gebeurde. Daarna is hij vrij om naar huis terug te gaan.’

7De steden die als vrijstad werden aangewezen, waren: Kedes in Galilea in de bergen van Naftali, Sichem in het bergland van Efraïm, Kirjat-Arba (ook wel Hebron genoemd) in het bergland van Juda. 8De Here gaf tevens de opdracht dat drie steden ten oosten van de Jordaan, tegenover Jericho, als vrijstad moesten worden aangewezen. Dat waren: Beser, in de hooggelegen woestijn van het gebied van Ruben, Ramot in Gilead in het gebied van Gad en Golan in Basan, in het gebied dat hoorde bij de stam van Manasse.

9Deze vrijsteden waren zowel toegankelijk voor vreemdelingen die in Israël woonden, als voor de Israëlieten zelf. Zo kon iemand die per ongeluk een ander had gedood, naar die plaats vluchten om te worden berecht in plaats van het slachtoffer te worden van wraak.